Happiness is back!

Mudly liep met kalme trend over de grasvelden en glimlachte. Hij had er nog nooit zo vrolijk uit gezien. Sinds hij wat met Aiwendil had gekregen was zijn leven weer in een opwaartse spiraal terechtgekomen en was hij niets als postief gaan denken. Met zijn gedachten op Aiwendil gericht keek hij naar de lucht. Alsof het werkelijkheid leek zag hij haar gezicht in de lucht en knipogen naar hem. Hij grinnikte. Met een beetje fantasie er bij zou hij Darko's kop er langs komen en breed grijnzend hem een knipoog geven. Die twee waren de twee die hem weer pit hadden gegeven. Zin om door te leven hadden ingeblazen. Mudly keek daarna over het prachtige velden die bezaaid waren met bloemen. Geel tot rood tot zelfs...blauw? Mudly zijn ogen vielen op een prachtige blauwe roos. Hij glimlachte. Plukte hem en stopte hem in een bewaarzakje in zijn tas. Die zou voor Aiwendil zijn als hij haar niet eerder zag. Voor Darko zou hij wel een stel konijnen vangen en er wat kruiden bij stoppen om het konijn nog meer smaak te geven. Zijn ogen gingen naar de lucht waardoor de zon op zijn gezicht scheen. Hij opende zijn mond en begon te zingen. Een vrolijk nummer in tegenstelling tot de keer dat hij Aiwendil ontmoette. Toen hij klaar was opende hij langzaam zijn ogen. Hij had het gevoel dat hij bekeken werd maar negeerde het. Hij had wel door dat er iets of iemand zich schuil hield in de bosrand. Was het Aiwendil? Of Darko die hem wilde laten schrikken. Of iemand anders?

|| Mudly zingt: Remember - Flow (link) || Vertaling: *klik hier* ||

Mudly's laatste woorden verdwenen over het veld en stierven af. Hij sloot zijn ogen en glimlachte. Hij hoorde een geluid dat klonk als iemand die met zijn voet schraapte. Was hij in zijn verzwakte staat als eerst dan zou hij ongetwijfeld zijn wapen getrokken hebben. Maar in dit geval was hij goed in zijn vel, uitgerust en niets kon zijn dag kapot maken. Hij draaide zijn hoofd over zijn schouder en keek vanuit zijn ooghoeken naar het gedaante. Vrouw, zwart, en ouder dan mij.... ging het door zijn hoofd. Hij glimlachte en draaide zich verder om. "Goedendag..." sprak hij kalm. Hij knikte kort. "Wees maar gerust, ik doe niets..." zei hij. Hij had de lichte paniek in haar ogen direct gezien. "Ik doe geen vlieg kwaad, althans geen vliegen. Maar je snapt wat ik bedoel..." sprak hij kalm en glimlachte vriendelijk. Hij grinnikte. Ze zou vast gehoord hebben dat hij gezongen had. Niet dat het hem erg veel kon schelen, hij stond er in het dorp redelijk bekend om. Aiwendil had hem ook zingend ontmoet, net als Darko. Hij glimlachte. Daarna keek hij naar de lucht die er helder uit zag. Regen zou het zeker nog niet gaan doen.

Mudly keek ineens naar de lucht. Hij zag nog net een schim wegvliegen. Hij keek naar Seselia en glimlachte zijn ogen stonden vriendelijk. Haar stem duidde op onzekerheid en hij had het gevoel dat ze hem niet echt vertrouwde. Hij gaf haar het volste recht hij was namelijk ook een bezeten persoon, maar dat waren echt zelden dat de slechte kant vrij kwam. Hij keek naar Seselia die ineens omkeek naar krakend geluid. Hij zag de draak en de actie die Seselia uitvoerde. De hand ging gelijk naar haar zwaard. Hij liep kalm naar haar toe en pakte haar pols licht vast. "Jonge draak, ik schat 13 jaar, witte huidskleur wat kan duiden op ijskrachten, maar dat wil nog niets zegen. Jong maar onderschat hem niet..." sprak hij kalm tegen zichzelf. Daarna keek hij glimlachend naar Seselia en glimlachte. "Geen zorgen, deze draak heeft geen slechte bedoelingen..." sprak hij. Tenminste dat hoop ik.... dacht hij kalm. Hij keek naar de draak en liet de pols van Seselia los. Hij liep wat naar voren. Bestudeerde de draak. Daarna draaide hij zich om en keek naar de grond. Hij zag Seselia op de grond liggen in een houding die hem wat vreemd was. Hij keek even verward naar haar. "Als dat door mij komt dan hoop ik dat ik het te horen krijg..." sprak hij kalm en keek toen weer naar de draak.

Mudly keek naar de draak die uit de bosjes kwam en hoorde de grom. Hij knikte vriendelijk terug als begroeting. In tegenstelling tot Seselia wist hij meer over draken. Hij slikte echter toen ze op stond en haar zwaarden trok. Hij trok eveneens zijn zwaard en rende vlak langs Seselia richting de draak. Een tweetal meter voor de draak stak hij zijn zwaard in de grond zette zich af en maakte een boog over het zwaard. Hij trok hem er uit en hield hem verdedigend voor zich terwijl hij met zijn rug naar de draak stond. Zijn blik stond serieus en minder vriendelijk dan daarstraks. "Deze draak heeft geen kwaad in de zin, mocht je hem toch aanvallen, dan zal ik niet inhouden om je te stoppen..." sprak hij kalm. Echter bedacht ze zich en liet het dolk zakken. Hij ontspande zijn houding nu ook en keek naar Seselia die een verontschuldigende blik op hem wierp. Hij borg zijn zwaard op en keek naar Seselia. "Mudly is de naam..." sprak hij kalm. Hij keek naar Seselia. "Draken waren in mijn moederland, of beter gezegd het land waarvan ik dacht dat ik vandaan kwam, een eerbiedwaardig wezen, ze waren nooit slecht en wij leefde toen in harmonie..." sprak hij kalm. "Hier is het echter anders..." sprak hij kalm. Hij knikte naar de draak. Ineens zag hij iets voor zich vliegen. Een klein draakje ten grote van een hand. Hij pakte het staartje vast en zette het draakje op zijn schouder. Zeg durf je wel! riep het draakje uit. "Ik wil dat je wat er gezegd wordt voor de draak vertaald wordt, hij is nog niet zo goed in mensentaal..." sprak hij kalm. Is dat alles... zei het draakje met een piepstem. Mudly knikte. Hij draaide zich om naar de draak. "Vergeef me het gedrag van haar, ze is niet zo goed als het gaat om draken, om een of andere reden, is ze niet echt gerust op de aanwezigheid van een draak..." zei hij, en het draakje vertaalde het daarna direct in de taal van de draken. Mudly glimlachte en keek daarna naar Seselia. Hij glimlachte en knikte kort.

Mudly keek kalm naar Seselia en hoorde haar woorden. Zijn ogen sloegen neer. "Je reactie is niets meer dan begrijpend als het zo in elkaar steekt..." sprak hij kalm. Hij keek naar de draak die vriendelijk over probeerde te komen. En kennelijk werkte dat want Seselia kwam er naar toe lopen. Hij glimlachte. "Mijn respect, met haat wegens draken toch een draak benaderen..." sprak hij kalm en knikte. Hij keek daarna naar Starnight. "Heeft er iemand honger?" vroeg hij ineens. Hij keek naar Seselia en glimlachte. Hij haalde twee konijnen die met hun achterpoot aan een ring hingen van zijn heup af. Hij knikte. "Ik kan we een maaltijd bereiden met dit.." sprak hij vriendelijk.

Mudly maakte een vuurtje. Hing de twee konijnen er boven en ging aan de gang met de kruiden. Af ent toe keek hij naar Seselia. Hij glimlachte. Ze was nogal vreemd in zijn opzicht. Ze had een hekel aan draken, maar toch kon ze er redelijk mee overweg. Hij wist dat ze er niet veel over af wist dus dat nam hij haar niet kwalijk. Hij glimlachte en wachtte geduldig tot het konijn totaal gaar was. Ineens hoorde hij Seselia wat zeggen. "Ja gekruid konijn, om preciezer te zijn." sprak hij kalm. Haar vraag deed hem schudden. "Niet helemaal. Nee, ik héb geen draak. Maar op de manier waarop je bedoelt, ja." sprak hij. "Ik bezit geen draak en zal het ook nooit doen. Al heb ik wel een bond gesloten met een draak, genaamd Darko.." sprak hij kalm. Hij glimlachte. Misschien was het wel goed voor Seselia om Darko te ontmoeten. Mudly haalde een hoorn tevoorschijn en blies er op. Hij hoopte dat Darko hem hoorde en zou reageren. "Ik heb hem geroepen, ik denk dat het goed doet dat je hem ontmoet..." sprak hij kalm.