Het verkeerde gebied...

Twilight voelde zich wat onwel, ze was vergiftigd! Twilight verzamelde al haar kracht en hield het gif tegen met magie, het zou maar even standhouden. "Als ik de jongen mag meenemen ga ik." Ze klonk erg vast en het leek erop alsof het gif haar niet deerde, maar dat was maar schijn. De magie die het gif tegenhield zou op zijn aller hoogste een halfuurtje, standhouden maar dan zou het gewoon verderstromen. Ze zou wel kunnen rusten. Ze streek rustig neer. "Steek dat ijzeren ding weg als je met me meegaat." Twilight spande zich enorm in tegen het gif, ze zou het zich niet kunnen veroorloven om nu ziek te worden! Echt niet.

"Neem dat mensje maar mee!" riep Toxic "aan hem hebben we toch weinig" mompelde ze erachteraan. Ze richtte haar aandacht op Schadow en Zu. Schadow leek iets nieuws uit te vinden, het goeezdatjsentratie voor nodig had. Toxic besloot hem af te leiden zodat Zu niet té erg verwond werd. Ze vauwde haar vleugels en maakte een korte duikvlucht. Ze scheerde vlak over Schadow heen en liet haar staart tegen zijn ene heup slaan. Het gif in de punt van haar staart had een verlammende werking. Het zou Schadow veel moeite kosten om vooruit te komen... Ze maakte een U bocht en liet har staart tegen zijn andere heup slaan waara ze buiten zijn berijk vloog.

Twilight ging bij Beer staan. "Ik draag je wel tussen mijn poten." Ze opende haar vleugels en vloog stil boven Beer. "Niet bang zijn." Ze liet haar klauwen rond hem slaan, heel voorzichtig. Ze deed even een klein testje of hij niet kon vallen en sloeg toen met haar vleugels. Ze keek met pijn in het hart naar Shadow en flluisterde heel zacht. "Het spijt me." Ze sloeg weer met haar vleugels en ging sneller en sneller, ze concentreerde zich op het uiterste om het gif van Toxic nog niet los te laten. Zometeen, maar nu nog niet. Twilight zou een tijd heel ziek worden. Dat stond vast!

Luna grijndsde en keek naar beneden. ER kwam wat licht vandaan en dat moest wel iemand zijn geweest. Het was schadow maar nu moest ze opletten op Twillight. Luna liet haar los en ze bleef in de lucht hangen en keek naar ieddereen. Schadow zou nog wel even blijven zo te zien, en Toxic zou hem nog een kado geven. Het was gif en ze grijndsde vals. Ze vouwde haar vleugels in en ging naar beneden. Vlak voor dat ze de geond zou raken sprijde ze haar vleugels en lande ze soepel. Ze keek kwaad naar Schadow en keek hoe hij met zijn poten zakte. " lozer" zij ze zacht en ze liep naar hem toe en keek hem aan. Toxic mocht beslissen wat er zou gaan geburen met hem dus keek luna naar Toxic en bleef staan

White hoorde geluiden van overal en snoof in de lucht. Haar diep blauwe ogen speurden de omgeving af. Ergens beneden was er een gevecht aan de gang. 'Luna...' Siste ze met haar ogen vol vuur. White wist gelijk al direct wie hier achter zat, dat vreselijk monster met al haar geweld! White had genoeg gekeken ze vloog naar beneden en maakte een luide brul om duidelijk te maken dat ze er was. "Luna..." Siste ze nogmaals maar nu luider. White ging met haar oren in haar nek en haar staart in de lucht op Luna af. Aan haar lichaam te zien was ze niet echt blij om Luna hier te treffen met al de Clan leden te zien. "Scheer je hier weg poedel. En neem je schoot hondjes daar ook nog mee." Zei ze met een vals lachje en ging voor alle leden staan. Ze beukte Toxic weg en beet venijnig in zijn vleugel. "Hmm, leer je wassen, je stinkt uit je bek." Zei ze weer met haar vals stemmetje en grijnsde.

Zu voelde plots wat prikken, iets elektriciteits-achtig, en plots begon het moeilijk te worden om soepel te bewegen. Zu liet Schadow voor een moment los, bruld luid en keek Schadow toen recht in de ogen aan. De grond trilde nog na van zijn brul. Hij zag twee keer een staart voorbij schieten en grijnsde. Dat was Toxic, dat wist Zu zeker. Hij beet nog een keer krachtig in de snuit van Schadow, en toen deze onderdanigheid toonde, liet hij hem los. 'Rot op en neem je vriendinnetjes mee.' beet hij naar hem toe. Hij keek naar boven , waar Luna en Toxic nog bezig waren, en richtte daarna zijn blik op Schadow. Hij wou nog een keer happen naar zijn nek, toen de zwart/paarse draak een rare beweging met zijn poot maakte en deze daarna op de grond drukte. Plots was alles stil.. en langzaam. Zijn ogen flitsten naar boven en hij zag dat iedereen abnormaal traag met zijn vleugels sloeg. Zu wou sneller bewegen, Schadow aanvallen, het liefst vermoorden zodat ze van hem af waren. Maar, de laffaard vloog weg en de tijd ging weer als normaal. Zu steigerde en brulde luid. 'Laffaard!' brulde hij in de richting waar Schadow verdwenen was. Plots hoorde hij gesis en hij keek naar boven. Een witte draak, zonder vleugels kwam aanzetten en zei dat Toxic en de anderen uit hún gebied moesten verdwijnen. Dat liet Zu niet toe. Hij sloeg met zijn vleugels en schoot de lucht in, recht op de draak af, die op dat moment Toxic aan de kant beukte. 'Rot jij maar op uit ons gebied, en waag het niet ons poedels te noemen!' brulde hij woedend naar haar, waarna Zu recht voor haar stopte en zijn vleugels groot uitspreide.

White keek op en zag plots achter zich een zwart/rode draak. Haar vleugels klapperde ze woest naar hem toe en draaide zich naar hem. "Poedels? Zei ik dat, ach ja poedels zijn poedels hé." Zei ze met haar poeslieve stem maar je zag die grote grijns op haar gezicht en haar ondertoon was helemaal vals. Toch beviel White de stem van de zwarte draak wel, alsof het haar boeide. White krulde haar mondhoeken bij die gedachte waardoor haar vlijmscherpe tanden zichtbaar waren. "Kom maar klein poesje." Zei ze uitdagend en zette een stap dichterbij. Ze was goed getraind, door Luna zelf vroeger en dus was ze waarschijnlijk even sterk als hem. Grijnzend haalde ze met haar klauwen uit naar de zwarte draak en ging nog dichterbij. Ze ging eerst zachtjes dichterbij komen en niet aanvallen totdat hij zo aanvallen, dan pas kon ze haar grote slag uitvoeren.

(Ik ben een zij hoor -.- Citaat: Ze beukte Toxic weg en beet venijnig in zijn vleugel)

Toxic liet nich niet zamaar aan de kant beuken, ze brulde. Het oorverdovende snerpende geluid ging door merg en been voor ze achter White aan ging "Je weet wat je de vorige keer is verteld" siste ze bijna onhoorbaar tegen zichzelf. Ze vloog vlak over de rug van White wentelde wat opzij en liet haar stekels in het zachte deel van White's buik prikken. Het gif zou zich verschrijden in diens lichaam en zeker dodelijk zijn als ze te actief bezig zou gaan anders zou het haar alleen verzwakken en erg ziek maken. Opnieuw vloog ze buiten het berijk van tanden, klauwen, staarten en vleugels. "Wat doe je hier nog, White?" siste ze veneinig "Ga je vriendjes achterna!"

(sorry was ziek)

terwel Luna naar alles aan het kijken was hoorde ze iest. Ze draaide haar kop en zag iest wat haar niet beviel en al helemaal de worden niet. De draak die ooit een zeer goede mede lid was, was nu haar tegen stander. Lun's ogen volge de draak genaamt White. "White je bent gestord, eerst kom je hier en dan ga je naar de zuurstokken. dan val de een leidster aan en denk je ons gebied te kunnen inpikken. vroeger was je slim nu ben je aleen een draak die iemand achtervolgt. Je probeert wat te zijn maar tegen een ex leidster,leidster en een zeer sterkte draak genaamt Zu kan je niet op"zij ze kalm en ze sloot haar ogen. In een oogwenk verdween Luna in een zwarte mist. Je kon haar niet zien, ruiken ,horen of voelen.
5 seconden later verschien ze achter White. Luna pakte haar vats en zette haar tanden in haar vleugels. Zou ze tegenstribblen zouden haar vleugels schuren. Zo niet zou ze ziek worden door Toxic's gif. Luna deed dit alleen als waarschuwing en eigelijk deed ze niet eens de moeite