Het verkeerde gebied...

Beer was verder gegaan met zijn reis om een goede woonplaats te vinden. Na dagen lopen was beer uitgeput en was hij gestopt in een bos. Daar was beer gaan zitten maar Beer rook dat er in het bos een gure lucht was; van dode dieren en gas. Ook een onprettige koude lucht hing er in het bos. Alsof er iets stons te gebeuren.., alsof hij op een verkeerde plek was beland. Beer had een vaag vermoede dat hij in het verkeerde gebied was gekomen. Griezelige geluiden en vreemde geuren deden hem zenuwachtig worden. Beer stond op en pakte zijn stok. Beer wou snel doorlopen voiordat iets hem te pakken kreeg of hem iets wou doen. Beer begon te rennen maar een blinde jongen als hij zou dat geheid niet volhouden. Hij viel over een uitsekende wortel, haalde zich open aan scherpe takken en stapte in pijnlijke dingen. Beer werd nerveus maar hield zich in om niet helemaal in paniek te raken. De muffe zwavelachtige lucht drong beer's neus weer binnen, als een soort lied wat door je hele lichaam galmd. Uitijndelijk stopte beer omdat hij het rennen niet meer volhield...

Een klein zwart katje met rode ogen liep in het gebied rond. Leek op de rode ogen op een noemale kat alleen het was een draak. Ooit een leidster geweest van een groep en nu een trainer voor de nieuwe leden van een andere groep. Met slanke passen liep ze naar een geluid toe. Haar oortjes naar voren en haar blik recht vooruit. Met haar neus rook ze eennieuwe geur en met haar snoorharen voelde veel om haar heen. Het was best donker , maar dat was geen probleem.
Na over een plas te hebben gelopen en over vele dingen te zijn gerent kwam ze aanlopen bij een jongen. Ze keek met haar kopje schuin en grijndsde. Ze sloop achter de jongen aan en al snel stopte hij. Luna liep naar de jongen toe en streelde zijn been en spinde. HEt leek net of ze vriendlijk was maar eigelijk was ze wat met hem verplan. Iest leuks voor haar dat wel

Haar gifgroene ogen keken toe hoe Luna langs de benen van de blinde jongen streek in kattengedaante. Een tweede draak verscheen, deze was niet in kattengedaante... Ze kende hem: Het was Schadow. Een week geleden had ze hem uit het gebied gejaagd. Hoe durfde hij terug te komen?! Ze siste dreigend en kwam de schaduwen uit. Haar donkere schubben maakten haar bijna onzichtbaar in de donkere schaduwen achter Schadow. "Hoe durf je terug te komen?" haar stem klonk dreigend. "Leerde je dan niets van onze vorige ontmoeting?"

Beer voelde hoe een kat langs zijn benen streek en vaag spinde. Veel geluiden klonken nu om hem heen. Het geklap van drakenvleugels, een sissend geluid, en een valse stem tegen shadow die er ook bij was gekomen. 'Schadow?' vroeg hij huiverig want hij hoorde dat de andere draak niet erg vriendelijk was. Beer hield zich voor de rest stil. Beer stond op en pakte zijn stok op waarna hij voor zich uit prikte. Huiverig deed hij een stap met zijn stok vooruit. Eindelijk had hij Schadow met zijn stok aangeraakt, maar... was het Schadow wel?! 'Schadow ben jij dat?' vroeg hij en rilde vaag. Beer hoopte dat het Schadow was maar hij had een vaag gevoel dat het de verkeerde draak was!

Luna keek kwaad naar Schadow ze had hem vaker gezien. Hoe hij er uit zag was zeker bedrog net als zijn naam/ Hij was poeslief en kwam haar plezier vergallen. Luna wilde alleen de jongen dieper het gebied in lokken en dan hem aanvallen. Meer niet , maar reding kwam nabij en daar was Toxic. ZE miauwde wat en liep achter de jongen aan. Hij was blind en dom gezecht viel ze dat nu pas op. De zwarte kat keek rond en ging voor de jongen zitten en keek hem aan. Meschien zag hij haar niet maar dt maakte niet uit. "kom nou met mij mee"dacht ze en ze stond op en duwde tegen z'n benen. Niet alleen omdat z'n stok Toxic aanraaktje maar ook omdat zxe wilde dat hij met haar mee ging. E verveelde zich dood maar had geen zin een gevecht met Schadow. ze was gewoon te lui daarvoor

Beer hoorde hoe het katje miauwde en voelde hoe de kat tegen zijn benen duwde. Beer duwde het katje weg met zijn voet. Beer was bang dat hij aangevallen zou worden. Dat zou waarschijnlijk wel gebeuren aangezien hij in het verkeerde gebied was terecht gekomen. 'Het was niet mijn bedoelling om hier in jullie gebied te komen' zei hij en rilde. 'Ik ben hier nieuw... en blind' zei hij terwijl hij zijn stok op de grond liet tikken. De muffe lucht in het bos werd sterker en drong door Beer zijn neus. 'Ik zal wel gaan' zei hij huiverig terwijl hij zich wou omdraaien en weg wou lopen...

Luna keek kwaad naar de blinde jongen en zag dat hij weg wilde. Nou als het niet lukte zou ze wel wat anders verzinnen maa dat die dacht zomaar weg te gaan. Nou dat ging te ver. Luna liep naar de jongen toe en veranderde in een draak. Zeker veel groter. De rook kwam uit haar neus gaten en ze liet een lage brom horen. "omdat je niks ziet zal ik net vertellen, en staat een grote draak voor je neus die je graag mee wilt nemen naar haar grot, gesnopen dus denk niet hier zomaar weg te kunnen lopen "zij ze kwaad en met haar klaw sloeg ze z'n stok weg en liep ze dreigend naar hem toe

(moet gaan)

(IK HOEF NOG NIET DOOD!)

Er ging een schok door beer heen. 'Waarom?!' vroeg hij geschrokken terwijl hij wanhopig naar zijn stok zocht. Beer kon zijn stok niet vinden dus greep hij zijn zwaart uit zijn riem. Met het zwaart hield hij zich staande. 'Wat heb ik verkeerd gedaan?!' zei hij wanhopig. 'Ik ben blind! Hoe kan ik dan zien waar ik naartoe ga?!' riep beer beledigd. Van wat hij had gezecht had hij spijt want hij wist dat dit niet goed af zou lopen. 'Als ik wegga... laat je me dan met rust?' vroeg hij kil terwijl hij nog een keer op de grond dook op zoek naar zijn stok. JA! Daar was zijn stok, snel pakte beer zijn stok op en ging weer staan. 'Doe me niets!'z ei hij en deed een stap naar achteren.

Zu vloog hoog boven de wolken, die dreigend grijs kleurden. Op de grond kon je het rommelen van de donder nog niet echt horen, maar hierboven wel. Hij kronkelde als een slang door de lucht, en op de grijze wolken was een pikzwarte schaduw te zien, die de bewoners op de grond zeker konden zien, ookal was het maar vaagjes. Hij keek even naar beneden en zag daaronder de zwarte boomtoppen voorbij razen. Plots hoorde Zu een sissend geluid, dat hij al eerder had gehoord, waarna hij de dreigende stem van een draak hoorde. Dat kon maar een ding betekenen, er waren weer indringers. Het was ondertussen gaan onweren en een felle bliksemschicht verlichtte de wolken. Zijn zwarte schaduw was nu wel heel zichtbaar geworden en leek net op een soort teken. Het teken van de aankomende dood. Hij dook naar beneden, sneed de wolken in twee en zag plots een zwarte draak, met een gestalte dat hem bekend voorkwam. Hij brulde en dook recht op Schadow af. Zu schoot door het bladerdak heen en knalde tegen Schadow op, hij had geen kans om dit te ontwijken. Met zijn poten drukte hij hem tegen de grond en hij hapte in zijn nek. 'Zó dom om toch terug te komen, dit keer laat ik het niet bij een waarschuwing.' mompelde hij tussen zijn tanden door. Waarom bleven ze niet weg uit hun gebied ? Moesten ze de grens volsmijten met drakenlijken om het iets duidelijker te maken?

Beer hoorde wat Schadow zei en opeens zei Schadow dat hij zijn temmer was! 'Wacht even Schadow ik ken je nog maar net!' zei hij en vergat even alles om zich heen. 'Nite te hard van ztapel lopen draak' zei hij kortaf en horde toen dat er een andere draak aan was gekomen. Op dat moment hoorde dat de draak Schadow op de grond had geduwd en tegen hem had gezegd "Zó dom om toch terug te komen, dit keer laat ik het niet bij een waarschuwing." Beer schrok en probeerde zijn zwaart goed vast te pakken zodat hij kon zwaaien naar de draak. Maar beer bedacht zich dat hij niet op zou kunnen tegen drie boze draken. Hij had hier nooit naartoe moeten gaan! Hij had niet blind moten zijn! Beer spande zijn spieren aan en haalde diep adem. 'STOP!!!' brulde hij boos 'Laat mijn vriend met rust!' schreeuwde hij en tilde zijn zwaart op. Fel stak beer zijn grite zwaart vooruit. 'Laat hem met rust of ik zorg er voor dat je hem met rust laat!' siste hij kwaad terwijl zijn lichaamm trilde van woede...

Luna keek kwaad naar de jongen en keek achter om naar Schadow. "ga toch weg jij misbaksel"zij ze kwaad en liep zijn richting op. Maar voordat ze wat wilde doen kwam er een schim. Ze keek op en met haar rode ogen keek ze hoe Zu die ze wel vaker in dit gebied had gezien Schadow aanviel. En klap was te horen en ze grijndse en liep hun kant uit. Ze zag wel wat in Zu , maar deed veder niks"Zu laat maar zien wat je kan en dan hoef je niet de beginnerstraing te doen als je wilt, laat maar zien wat zij doen met niet luisterde indringers dan hou ik de jongen wel tegen"zij ze en ze keek naar de jongen die wat riep. Ze keek om en liep dreigend nar hem toe. ZE pakte hem beet maar zo dat hij op de grond bleef staan"Kijk maar eens wat wij doen met indringers"zij ze en de zwarte draak ging gewoon wanten tot er een gevecht zou komen. MEschien was er wat te lachen"oja je kan niet kijken , dan vertel ik je het wel"zij ze vals

Toxic grijnsde toen Zu het voor haar overnam, mooi aan zulke leden had ze wat. Luna was ondertussen in een draak terug veranderd. De blinde jongen leek nogal hulpeloos... Ze had zin om wat met het kind te spelen, er verscheen een speelse grijns op haar snuit "Luna, wat wou je doen met die jongen?" vroeg ze haar terwijl ze naast haar ging staan "Tussen twee haakjes: dat is Zu, de Betaros" zei ze wat droog. Ze likte langs haar tanden met haar slangachtige, gifgroene tong. Ze nam gerust de teid om toe te kijken hoe Zu Schadow aanpakte.

(je mag niet zeggen wat anderen doen en je aanvallen laten raken -.-)

Toxic sprong opzij voor Schaduw haar weg kon duwen en hapte naar zijn vleugel. Haar tanden klapten op elkaar: Mis. Ze siste boos en sloeg met haar vleugels. Vrijwel meteen was ze in de lucht en vloog ze achter Schadow aan. Ze was niet van plan hem langer hier te houden. Ze zou hem alleen wat aanvuren om sneller te vliegen... Ze spuuwde gifgroen zuur richting de vleugel van Schadow toen ze boven hem vloog. De donkere lucht zorgde ervoor dat ze niet opviel met haar zwarte schubben. Haar snerpende, oorverdovende brul klonk en deed de bomen sidderen.

(schadow je speelt wel erb vals , zelfs voor ons doen. Je denk toch niet een leidster en een ex leidster te kunnen ombeuken door een 5 jarige enz...)

Luna keek kwaad op en sprijde haar vleugels en vloog hem achter na. Blijkbaar was Toxic kwaad want ze mikte wel op een vervelende punt waardoor schoadow op de griond iel. Luna keek met haar bloede rode ogen hem na en vloog naar beneden toen hij op de grond stond en lande op hem. Ze beet volop in z'n nek en probeerde hem op de grond te duwen. Ze gebruikte al haar kracht en ook omdat ze eel ouder was en groter kon ze wel van hem winnen. Maar nog steeds wilde ze dat Zu met hem af rekende. Luna had hem tenslote hem deze kans gegeven om te laten zien wat hij kon. De blinde jongen maakte har niet uit die zou ze later wel pakken

Toxic keek grijnzend toe hoe Schadow neerstortte, ze bleef rondjes vliegen boven het schouwspel. Een paar seconde later verscheen Luna, ze nam Schadow in een houtgreep en hield hem tegen de grond. Toxic merkte meteen dat ze zich inhield, waarschijnlijk voor Zu. Ze had blijkbaar niet gehoord dat Zu de betaros was... Ach wat maakte het ook uit. Toxic besloot met de blinde jongen te gaan spelen, een gemeen spel... Ze dook nara beneden en landde tussen Schaduw en de jongen. Met één poot trok ze hem wat overeind "Wees maar niet bang hoor" zei ze vals. Het zou hem waarschijnlijk eerder bang maken dan hem gerust stellen. Ze duuwde de jongen weer omver en liep rondjes om hem heen terijwl ze hem in de gaten hield "Ik neem aan dat je niet doof bent?" vroeg ze sarkastisch "Daar kan ik wel voor zorgen" ze grinnikte en brulde. De snerpende, oorverdovende brul ging door merg en been. Toxic lachte gemeen "Zo beter?"

( Doe je wel ik citeer : Schadow bokte Zu van zijn rug en zag hoe de grotere Zwarte draak tegen de grond sloeg. Schadow spuwde en enomre vuur straal en raakte Zu vol op zijn kop. Ik kan zelf ook wel beslissen of ik van je afval of niet, of dat ik geraakt word of niet )

Zu keek naar de jongen, die met zijn zwaard stond te draaien. 'Met die tandenstoker toch niet?' mompelde hij. Hij beet nog feller in de nek van Schadow .Zijn blik was woedend, terwijl zijn tanden dieper in zijn schubben boorden. Hij schudde wild met zijn kop, dat zeker voor verwondingen zorgde. Hij hoorde wat de draak zei. Hij kende haar niet, maar toch droeg ze dezelfde geur als Toxic en de groep. Waarschijnlijk ook een lid. Plots stond Schadow bruut op, maar Zu hield zijn kaken rond hem heen geklemd. Plots werd hij van Schadow afgebeukt en hij brulde, viel op zijn rug, maar stond onmiddelijk weer recht. Hij voelde iets branden op zijn kop en schudde even met zijn hoofd. 'Was het dat?' vroeg hij en hij schudde met zijn kop. Hij zette zich recht op zijn achterpoten en sloeg dreigend met zijn vleugels. Schadow 'beukte' Toxic en de draak aan de kant en greep de blinde jongen bij zijn middel en vloog weg. Toxic liet het hier niet bij en vrijwel meteen zette ze een achtervolging in, net zoals de andere draak. Zu zette ook de achtervolging in. Hij zag hoe zijn leidster zuur op zijn vleugel afvuurde en hoe Schadow vrijwel meteen op de grond knalde. Een grijns krulde zich om zijn lippen toen de draak zich op Schadow stortte. Alleen hield ze zich in. Zu sloeg krachtig met zijn vleugels en stoof op Schadow af, waarna hij naast de draak zijn voorpoten op de kop van Schadow drukte en in zijn bek beet. 'Kleuters horen hier niet.' brulde hij en zijn ogen dwaalden even af naar de draak. Hij knipoogde naar haar, maar richtte zich toen weer op Schadow. 'Ik reken vandaag nog met je af.' Zijn klauwen boorde hij door zijn schubben heen en hij vuurde een vuurbal af, die zijn snuit wel móést raken, aangezien zijn kaken om zijn bek zaten geklemd. Toen Toxic een snerpend geluid maakte grijnsde hij.

(goh verkeerd gelezen met welke rang je zat Zu XD)

Luna keek naar Schadow en voelde kwauwen in haar poten. ZE brulde want al was het niet al te pijnlijk het was toch een vervelende plek. Kwaad sloeg ze met haar voorpoten tegen z'n borst en keek naar Zu. Ze zag dat ze hem aardig toetalkdede en bedacht zich net pas dat hij een hoge rang had. ZE dacht eigelijk eerst van niet en had niet door wat Toxic tegen haar zei. Door het letten op Schadow namelijk.
Luna sprijde haar vleugels en vloog een stukje omhoog toen Zu een vuurbal op Schadow richte, door de kkipoog had ze het al snel door. Luna keek naar de blinde jongen en zag dat toxic wat met hem deed. "We kunnen hem laten gaan en hem als een soort van waarschuwing sturen. Of we houden hem hier, lijkt me wel leuk zo'n huisdier"Zij ze vals en ze lande weer op de grond en liep ringting Toxic maar bleef geconsetreert kijken naar het gevecht dat Schadow en Zu hadden.

Toxic grijnsde en stond stil zodat de jongen tussen haar en Luna instond "Een blind huisdier?" ze grijnsde "Dat is lang niet zo leuk als eentje die kan zien" grinnikte ze vals. Ze wierp een blik op de jongen, Zu leek zich wel te vermaken "We laten hem zo wel gaan... Of nee, ik weet iets leukers: Als Schadow..." ze gebaarde naar Schadow en Zu "...het overleeft mag hij ook gaan" ze grijnsde. Dit werd leuk "Hoorde je dat Schadow?! Je vecht voor twee levens!" riep ze Schadow toe. Haar grijns bleef op haar gezicht plakken terwijl ze de jongen tussen hen in hield door afwisselend met haar staart langs hem heen te zwiepen. Soms aan de rechter- soms aan de linkerkant van zijn lichaam. Ze keek wel uit voor het zwaard dat de jongen vasthield, dat kon gevaarlijk zijn.

Luna keek met plezier naar alles wat hier gebuurde. Het zat in haar bloed en in haar hele leven. Zo was ze gewoon en dat was al eeuwen zo. smeken en beden als ze niet dood wilde. Dat was altijd wel leuk . Lune keek naar Toxic en grijndsde"ja dan kan hij niet zien wat er gaat geburen "zij ze en ze keek naar de twee draken en toen naar Toxic"ja dat klinkt leuk, moeten we vaker doen vooral als er oorlog komt, eerst vechten en dan gewoon dit soort dingen"zij ze met alle plezier. Het was te zien en te horen dat Luna is was geboren. In dit gebied waar vele verhalen over gaan.

Twilight sloeg met haar vleugels, steeds sneller en sneller. De oude draak vloog snel naar Shadow. "Hulp nodig?" Ze streek niet neer en bleef met haar enorme vleugels slaan. Bloedhete, lichtblauwe vlammen golfde over schubben. Ze glimlachte naar Shadow. Twilight's safierblauwe schubben blonken als diamanten, haar enorme gestalte werd moeiteloos in de lucht gehouden door haar enorme vleugels. Ze was de op een na oudste draak in DW. Haar lichtblauwe ogen keken naar Shadow. Ze was stukken en stukken groter als Shadow, maar die moest nog groeien. Maar Twilight groeide heel haar leven, todat ze stierf. Ze kwam Shadow te hulp, als het te ver zo gaan. Maar niet eerder als dat, hij moest zelf ook leren zich verdedigen tegen dat soort draken!

Luna keek naar Toxic tot ze wat hoorde. Met haar kop keek ze naar boven en ze zag al snel een nieuwe draak. "wat moeten jullie zuurstokken in dit gebied, en als er een oorlog komt moet die voor zich zelf uitkomen dus weg jij "brulde ze kwaad en duidelijk. Niemand maar dan ook echt niemand kon hij nu nog bozer maken. Waarom nou weer hier ze hadden al zo weining moet de blauwe zuurstok ook nog hier eens helpen. Luna maakte zich groot en sprijde haar vleugels. Ze was in een sterke piriode en ze liep kwaad en dreigend naar Twillight en brulde. Heel haar lichaam leek wel zwart te gloeien en ze rende zo snel als ze kon naar de draak en sprijde haar bek. Net als bij een haai had ze meerdere rijen tanden. Ze moest en zou de indringers weg halen hier. Het liefst dood, maar dat was voor later.
Luna sprijde haar vleugels en vloog op Twillight af en beet zo hard al ze kon in der nek. Ze wilde die draak naar beneden krijgen zover het kon.

(Twilight je bent de op twee-na oudste draak in DW, Viva is ouder. Volgens mij zijn er nog wel oudere draken)

Toxic siste kwaad, dat was de derde draak die zonder toestemming hara gebied betrad. Ze duuwde de blinde jongen weg en liep hem voorbij. Ze blies nu als een kat of boze cobra, alleen veel harder en zeker veel angstaanjagender. Haar staart zwiepte door de lucht. De stekels op haar rug -die evenals haar staart giftig waren- stonden overijnd. Ze had haar vleugels wat gespreid, als het te erg werd zou ze haar slaapgas tevoorschijn laten komen. Vrijwel meteen zag ze dat de schubben van de blauwe draak -die overgins bijna net zo groot was als Luna (als je de vleugels niet meerekend)- aangesterkt waren met diamanten en andere edelstenen. Geen probleem voor het zuur van Toxic. Ze sloeg met haar vleugels en steeg op zodat ze vlak boven de draak kwam te vliegen. Vanaf een meter afstand liet ze haar gifgroene zuur neerdalen op de rechtervleugel en de kop van de blauwe draak. Deze moest snel zijn als ze geen ernstige brandwonden wou.

(Exuses daarvoor Toxic.)

Twilight glimlachte naar Luna. "Je tanden geraken niet door mijn schubben, verzin maar iets anders." De lichtblauwe vlammen veranderde in donkerblauwe vlammen. Het vuur werfelde met grote hoeveelheden uit haar bek. "Laat me gerust nestkuiken!" Ze had helemaal geen schrik van de draak maar ze had haar niet moeten aanvallen! De horens van Twilight begonnen te gloeien en schoten bliksemschichten af. Haar stekels begonnen ook te gloeien en werden witheet, ze brulde luid. Ze liet de enorme vleugels dalen en schoot hoger de lucht in. Ze ontweek razendsnel het zuur van Toxic en vuurde bloedhete vlammen af naar de draak.

(ik citeer RPG regels:

* Toon angst voor de Night Warriors)

Luna keek kwaad naar de draak en brulde kwaad. Nu was het twee tegen een en ze keek naar Toxic en knikte. Ze zij wat tegen haar maar wat erg zacht was"ik grijp haar vast jij vergiftig haar of doe maar wat je wilt"zij ze zacht toen ze naast Toxic vloog . Toen de blauwe draak omhoog was gevlogen klapte luna met haar vleugels en vloog naar boven. Uit naar neusgaten kwam een rode rook en haar ogen gloeide. Luna vloog snel achter haar en greef haar van achter vast. Luna was meschien niet zo snel omdat ze best wel groot was maar sterk was ze wel. Ze probeerde haar nog te bijten maar de diamanteien schubben zaten in de weg."zuurstok als je nu weg gaat zal Zu of Toxic niet de blinde jongen meenemen, je weet vast wel dat we hem lekker vinden"siste ze kwaad

De vuurstraal miste haar ruimschoots, ze knikte op het voorstel van Luna. Ze vloog achter haar aan en ging onder de blauwe draak vliegen. Ze zette haar stekels omhoog en prikte Twilight tussen haar schubben met de scherpe punten. Bliksemsnel schoot het gif het lichaam van Twilight in. Het zou haar behoorlijk ziek gaan maken... Toxic grijnsde, vauwde haar vleugels en liet zich opzij wentelen. Buiten het berijk van de bauwe draak spreidde ze haar vleugels weer. Ze bleef achter Luna vliegen en keek veder toe.