Een rustige nacht bij de Watervallen ( G'emberton's verhaal )

Terwijl White lekker aan het zwemmen was in de rivier hield G'emberton de omgeving nauwlettend in de gaten. Zij voelde zich nog steeds onzeker en niet veilig, nu zij wist dat de Shadows jacht op hun gingen maken. Zij besloot haar zwaard dicht bij zich te houden.
De ochtend gloorde in de verte en White kwam uit het water vandaan, zij strekte haar sierlijke lichaam en riep opgewekt dat G'emberton ook eens het water in moest gaan.
" Lieverd, ik kan het water niet in met mijn zware kleding en mijn zwaard zou zinken als een baksteen! " Met een glimlach stond zij op en begroette White door een edele buiging te maken.

Een zwarte Wyvern met rood oranje gekleurde vleugels zeilde door de lucht. De draak was licht gebouwd en gemaakt om te vliegen dat was dan ook geen kunst voor de draak.
Beneden hem zag Sinder een mens en een draak, hij besloot ernaartoe te gaan. Hij liet één vleugel naar de zon wijzen en de ander naar de grond onder hem. De wind waarop hij dreef waaide nu langs hem waardoor hij snel daalde. Een aantal meter boven de grond gingen zijn vleugels weer horizontaal nu bewoog hij ze naar boven waardoor hij rustig landde. Hij stond een meter of honderd verwijderd van de draak en de mens. Sinder vauwde zijn vleugels en liep richting de twee. Halverwege stopte hij en wachtte af op een teken dat hij gewenst was.

Sinder merkte een schaduw op die overr hem heen gleed. Het leek een gevleugelde Chinese long, de draak plonsde in het water en veroorzaakte een golf. Sinder sprijdde één vleugel en hield daarmee het water tegen dat hem dreigde nat te maken. Met één snelle beweging gooide hij het kleine beetje water van zijn vleugel en vauwde die toen weer tegen zijn lichaam 'Hallo' zei hij droogjes. De kam op de nek van Sinder ging weer omlaag, zodra hij in beweging kwam en niet meer ontspannen stond of liep ging de kam omhoog...

Sinder grijnsde 'dat is niet erg, Wang' zei hij vriendelijk. Sinder was van nature goed ookal waren zijn krachten duister. Zijn lange staart krulde door de lucht als een jonge waterslang 'Mijn naam is Sinder aangenaam' zei hij. Hij wierp een blik op de mens en de andere draak. Ze vormden geen gevaar voor hem dus bleef Sinder rustig onder hun gezelschap. Ookal had hij een slechte naam bij de mensen door zijn laatste reddingsactie toen een draak was gevangen door de mensen. Samen met een vriend had hij toen de hele markt platgebrand en een aantal mensen gedoodt...

G'emberton bekeek het spektakel met enige argwaan. Zij fluisterde tegen haar draak White, " Ik vind het verdacht dat we ineens zoveel publiek hebben. "
Zij draaide zich om en besloot haar lange mantel aan te trekken. Het werd winter en die kou voelde zij in haar botten.
Toen riep ze naar de vreemde draak aan de waterkant, " Kun jij vuur spuwen? En waarom bent U eigenlijk hier? Bent U een vriend van White? "

Sinder lachte en knikte, een zwarte straal vuur schoot omhoog de lucht in. Donkere stoom kwam uit de neusgaten van Sinder 'Ik spuug vuur ja en White, is mijn partner' hij sloeg met zijn vleugels en landde voor G'emberton en White 'Mijn naam is Sinder' zei hij. Hij vauwde zijn vleugels en ging zitten 'Ik ben hier omdat ik dat wil' zei hij 'Als ik weer wil gaan, ga ik.'

White glimlachte. "Je hoeft niet bang te zijn, die wit groene draak is Sinder, mijn partner. Sinder lieverd, kom eens!", nog van zodra ze het zei kwam hij al. "Sinder G'emberton, G'emberton Sinder." Ze grijnsde en gaf Sinder een kopje. White maakte het gebaar dat G'emberton op haar rug mocht. Toen G'emberton erop zat vloog ze hoog in de lucht en vloog boven het water. Ze liet G'emberton vervolgens van haar rug glijden en griste snel het zwaard uit haar handen zodat ze niet zou zinken. Grijnzend keek ze G'emberton aan. Ze vloog terug naar beneden om G'emberton hulp te geven moest ze het moeilijk hebben. White kon eigenlijk bijna haar lach niet inhouden. "Wahahahahaha!" Lachte ze en keek liefjes naar G'emberton. White bleef een deugniet, voor altijd.

White en de andere draak bleken dus gewoon partners van elkaar te zijn. G'emberton haalde gerust adem.
Zij besloot opnieuw een vlucht te maken op de rug van haar nieuwe draak.
Eenmaal in de lucht begon het beest allemaal gekke dingen te doen en G'emberton begon een beetje groen te worden in haar gezicht. Met een hand voor haar mond gebaarde zij dat White weer moest gaan dalen, en vooral, recht moest vliegen.
" Zeg eens White, nu we verbonden zijn met elkaar. Hoe leven we? Wat kunnen we samen doen? Bestaat er ook zoiets als een clan voor Drakenruiters? "
G'emberton probeerde zo min mogelijk aan de misselijkheid te denken. Eigenlijk vond zij het vliegen best leuk en spannend, maar nu verlangde zij toch eerder naar een Paardenrug..

White keek lachend naar het gif groene gezicht van G'emberton. "Ik zal dalen." Zei ze zacht en vloog naar beneden op de begane grond. "Sorry, ik liet me nogal gaan." Zei ze bijna proestend van het lachen. "Sorry." Mompelde ze en keek naar Sinder. Toen ze de vraag van G'meberton hoorde keek ze niet-begrijpend op. Ze had wel eens gehoord van speciale krachten die een draak en ruiter konden hebben, maar of dat waar was wist ze niet. "Zou ik normaal nu geen krachten moeten hebben?" Vroeg ze en bekeek haar twee vleugels. Ze vloog op en wapperde met haar vleugels. Er kwam plots een rode waterbol en knetste tegen een boom aan. "WTF!!" Gilde ze sprakeloos en keek naar G'emberton. "Heb jij ook krachten soms?" Vroeg ze verbaasd bijna als aan de grond genageld en keek naar Sinder.

Sinder kon de waterbal nog maar net ontwijken, hij grijnsde en vauwde zijn vleugels weer -die hij in een reflect gespreid had- de kammen op zijn nek en staart gingen weer omlaag. Hij zwiepte met zijn staart 'White, wat doe je?' vroeg hij lachend. Hij kwam naar haar toen en keek zijwaards naar G'emberton die wat groenig zag 'Wen er maar vast aan' fluisterde hij haar toe 'Dit zal nog vaker gaan gebeuren' Sinder was langzaam aan zijn nieuwe gedaante gewend geraakt en kon al aardig met zijn nieuwe lichaam overweg.

G'emberton voelde zich misselijk en staarde naar de rode plek op de boomstam. De schors was gedeeltelijk weggevreten.
" Dit is nieuw voor mij.. " zei ze, " White? Kun jij me terug naar het dorp brengen, ik denk dat ik op zoek moet naar een persoon die ik daar eens gezien en gesproken heb.. een drakenruiter. "

Sinder keek even naar White 'Ik breng je wel' zei hij 'White, ga jij naar Cloud. Ze is al even alleen' hij duuwde zijn snuit tegen White's wang en zakte toen door zijn poten zodat G'emberton op kon stappen 'Klim er maar op, ik zal rustig vliegen' hij knipoogde naar White.