Grot, kristal en een thuis.

Het weer zat niet echt mee en een zware sneeuwstorm drong zich op aan iedereen die buiten was en Rainbow moest al haar kracht bij sturen om goed bij de drakengrotten uit te komen. het was een hels karwei, maar toch week Rainbow niet van haar koers. Het was een mooi eindje vliegen geweest, maar nu waren ze toch bij de grot waar Rainbow zich het meest thuis voelden. Met een soepele landing kwam Rainbow tot stilstand en liep ze rustig verder de grot in. Overal waar je keek groeide er kristallen in de rostwanden. Rainbow liep een hoek om en je kon verschillende gangen zien die ze al eerder had door zocht en die kwamen allemaal bij andere kleinere grotten uit waar andere draken gemakkelijk konden verblijven. Rainbow nam de meest rechtse gang en liep die nog een stukje door tot ze bij een grote grot kwam die verlicht werdt door een groot kristal aan het plafon van de grot. een klein gaatje onder het kristal aan de buitenkant waar het Kristal naar boven groeide gaf zonlicht door om de grot goed te verlichten. Bij de andere grotten was net zoiets, ,maar dan zaten die op andere plekken. Rainbow liep naar een platou toe waar twee grotere draken dan zij gemakkelijk op konden slapen. met een vermoeide blik in haar ogen legde rainbow zich daar neer en wachten op Kliennie die ze de gehele reis op haar rug had gedragen. "en wat vindt je van mijn woning?" vroeg rainbow in haar gedachten aan Kliennie en ze keek hem na toen hij van haar rug afkwam.

Rainbow was even verbaast als hem en ze kon het duidelijk even niet uitleggen, Kliennie gleed van haar rug af en rekte zich even uit. Hij knikte instemmend en glimlachte alleen maar. Rainbow controleerde de vallen of ze echt uitgeschakeld waren en of ze er geen over het hoofd had gezien. Kliennie controleerde de andere kant en maakten hier en daar nog wat vallen onklaar met een van zijn dolk door de touwen door te snijden. Toen hij klaar was zag hij een kleine draak wegrennen en keek even goedkeurend naar Rainbow, ze was een goede draak. "Wat denk je van een lekkere warme grot op zoeken?" Vroeg rainbow in gedachten en spreiden alvast haar vleugels. Kliennie knikte en klom snel weer op haar rug en zei in gedachten. “Is goed.” Al snel kwamen de bergen in zich, het weer zat niet echt mee en Kliennie heild zich goed vast aan Rainbows nek. Na een zware toch vooral voor Rainbow kwamen ze aan bij een grot, Rainbow lande soepel op de grond en kwam tot stilstand. De grot zat vol Kristallen en was een mooi en betoverde gezicht. De kirstallen hadden allemaal verschilden kleuren en maten, rainbow liep rustige door er waren veel verschillende gangen. Rainbow nam de meets rechtse gang en iep nog een stuk door. ’Dit is echt mooi’ dacht Kliennie, Na een tijdje kwamen ze in een grote grot aan met een groot kristal aan de plafond van de grot die verlicht werdt door de zon, die door een kleine gatje precies onder het kristal zat. Rainbow stopte bij een groot platou, en liet zich daar zakken. "en wat vindt je van mijn woning?" Vroeg rainbow in haar gedachten, Kliennie gleed van haar rug af keek nog even naar de vele kristallen. Kliennie keek toen weer naar Rainbow die met vermoeide ogen terug keken. ’Echt mooi.’ Kliennie ging valk naast haar hoofd zitten, en keek weer naar haar huis.



(>Die verlicht werdt door een groot kristal aan het plafon van de grot. een klein gaatje onder het kristal aan de buitenkant waar het Kristal naar boven groeide gaf zonlicht door om de grot goed te verlichten.< Hoezo geen verwarrende zin )

Kliennie vond haar huis mooi en Rainbow glimlachte vrolijk, maar zwakjes doordat ze zo moe was. Het geen dat de grot zo groot was en vlakbij de bossen lag was een prima plek voor meerdere draken, als ze wilde kon hier een hele grote groep Draken leven, misschien zelfs wel een clan, maar daar dacht Rainbow nu nog even niet aan. Ze was moe en wilde graag even gaan slapen. De berg die ze uitgekozen had was moeilijk te berijken voor mensen vanaf de voet van de berg. Rainbow legde haar kop naast Kliennie en likte even over zijn hand voor ze haar ogen sloot en haar ademhaling kalm en regelmatig werdt. Ze viel in slaap en zou pas de volgende dag weer wakker worden.
( leuke zin toch? lol)

Rainbow glimlachte vrolijk maar zwakjes doordat zo moei was van de reis. Dat kon Kliennie wel begrepen en glimlachte vriendelijk terug. Ze legde haar kop op de grond en naast hem naar en likte over zijn hand dat een raar maar prettige gevoel gaf. En daarna veil ze in een diepe slaap, Kliennie keek rustige toe hoe zijn draak sliep. Hij keek nog even de grot door die echt schitterende was door de Kristallen en het licht. Maar veil daarna ook in slaap,

JA :)

De volgende ochtend werdt Rainbow laat wakker, want de zon kwam in de winter veel later op dan in de andere jaargetijden. Het kristal wekte haar en Rainbow keek rustig om haar heen en genoot van de aanblik die de kristallen gaven. Kliennie sliep nog naast haar en ze stond voorzichtig op, waarna ze de grot uit liep en haar vleugels spreiden. Na hoog in de lucht te zijn vloog Rainbow naar de bossen opzoek naar haar ontbijt en die van Kliennie. De kuddes waren schaars in de winter en Rainbow hoopte ze toch snel te vinden. De mensen massa stroomde van dorp naar dorp om de feestelijkheden bij te wonen. Het waren de priesters en de jongere paters die met een groot beeld van Maria door de hoge sneeuw aan het ploegen waren. Voor Rainbow was het niet meer dan een stuk hout de=at de mensen mooi bewerkt hadden en het had geen betekenis voor haar. Met een halve zwaai draaide Rainbow van de dorpjes af die er verderop nog lagen en kreeg een kleine groep wilde zwijnen in het oog. Met een duikvlucht storten Rainbow zich op de onwetende dieren en landen met haar achterpoten op de achterhand van een van de oudere zwijnen die het uit gilde van de pijn de andere van de groep wilde er vandoor Rennen, maar Rainbow hapte naar een jongere zwijn en hielt diens kop tussen haar kaken en brak de schedel van het dier waardoor het meteen dood was. het andere zwijn sneed ze de keel door, door met haar klauw langs de hals van het dier te gaan. Daarna pakte Rainbow haar prooien in haar voorpoten en steeg weer op. Kliennie zou vast honger hebben en een zwijntje ging er wel in toch? Met vertraagde vleugel slagen landen Rainbow in de opening van de grot en liep ze op haar achterpoten verder tot ze haar huis binnen liep. Een grote stapel hout had ze al veel eerder verzameld toen ze nog aan het nadenken was of ze Kliennie moest vragen of hij haar temmer wilde zijn. Ze legde de zwijnen bij het hout neer en liep naar Kliennie toe, waarna ze met haar warme adem over hem heen blies... wachtend tot hij wakker zou worden.

Klienne lag vredige tegen Rainbow aan te slapen, maar toen Rainbow opstond en wegliep. Zakte Kliennie wat verder in en schrok even wakker en zag Rainbow nog net wegvliegen, maar al snel veil hij weer in slaap en sliep hij rustige verder tot Rainbow hem zou wekken. Toen Rainbow haar warme ademd over hem uitblies draaide Kliennie zich om en zei met een slaperige stem. ‘Nog een paar minuten, Rainbow.’ Maar hij wist dat Rainbow hem niet verder zou laten slapen en hij was nou toch klaar wakker. Langzaam opende hij zijn ogen en zag de kop van Rainbow dichtbij zijn gezicht en er kwam een glimlach op zijn gezicht. ‘Morgen Rainbow.’ Hij stond op en rekte zich langzaam uit, hij zag de twee zwijnen.
Rainbow zou die waarschijnlijk mee hebben genomen. Hij liep er naar toe en begon het hout in kleinere stukken te breken wat sommige waren veel ste groot. Hij had wel zin in een lekkere mals stukje zwijnnen vlees verse van het vuur. En legde de kleinere stukken uit netjes opeen stapel. Met een glimlach keek hij naar Rainbow, het was weer winter geworden. Eigenlijk al een paar dagen, maar de eerste dagen merk je er niet zoveel van. Er zou in het drop wel een feestelijk stemming hangen , en er zou wel wat te doen zijn, zoals bij de meeste dropen waar hij geweest is.

Kliennie werdt langzaam wakker en mompelde "Nog een paar minuten Rainbow!"Rainbow zag hoe Kliennie op stond en zich uit rekte, waarna hij een goede morgen zei en naar het hout toe liep en een stapel maakten en weer naar Rainbow keek en glimlachte. Kliennie hoefte niks te zeggen, want Rainbow wist al wat er gebeuren moest en spuwde een kleine vuurstraal op het bergje hout die meteen vlam vatten. Rainbow ging naast Kliennie liggen en pakte het grote zwijn, waarna ze begon te eten. Kleine stukjes vlees trok ze van haar prooi en keek rustig toe hoe Kliennie zijn kleinere zwijn begon te bereiden. Een gelukkiger gevoel kon Rainbow niet hebben en ze was blij dat ze eindelijk iemand had waar ze mee kon praten tijdens het eten.

Rainbow spuwde een kleine vuurstraal en al snel was er een knetterden kampvuur. De vlammen gingen vrolijk heen en weer, Kliennie warmde even zijn handen. Daarna pakte hij een van de over gebleven takken en maakte er een soort speertje van me t een scherpe punt aan de uiteinden. Kliennie deed zijn dolk weer onder zijn shirt naast zijn tweede dolk. Hij pakte de kleine zwijn maar groot genoeg voor kliennie, en doorboorde die door de tak. Kliennie zocht nog wat takken die als een soort drager konden dienen. Zodat hij daar op, de tak met de zwijn kon leggen. Al snel vond hij twee takken in de vorm van een y. Dat was precies wat hij zocht. Hij stak die valk naast het kampvuur in de grond, maar niet te dicht bij zodat ze niet vlam zouden vatte. Hij legde tevreden de zwijn er op. Hij ging rustige en totaal tevreden zitten. Rainbow kwam naast hem liggen en begon aan haar zwijn te eten en keek rustige toe. Langzaam draaide hij aan de tak zodat de zwijn aan alle kanten even gaar werd en niet verbrande aan een kant.

Nadat Kliennie zijn zwijn boven het vuur had gehangen en draaide het langzaam rond. Buiten hoorde Rainbow een vreemd geluid en ze wilde even kijken wat er loos was en stond op waarna ze naar de uitgang van de grot liep. Buiten was de lente vool op gang en Rainbow zag hoe de mensen druk in de weer waren om de hun grond te bevruchten en de zaden te planten. Rainbow zag wat ze deden en ging liggen met een breede glimlach op haar lippen. Een van de boeren zag haar kijken en bleef even angstig naar haar staan kijken. Rainbow wilde dat ze wisten dat zij geen kwade draak was en liet zich naar benenden glijden. Met rustige passen liep ze naar de boer toe en ze bleef op gepaste afstand staan. Het lied dat ze nu zong was rustgevend en de boer werdt er rustig door. Na haar lied was de boer weer normaal. 'Al het goede zij met u waarde boer, uw oogst zal goed zijn dit jaar.' zei Rainbow en boog haar kop even voor de boer. Deze vond het een eer dat een draak hem kwam vertellen dat zijn oogst goed zou zijn dit jaar en Hij boog diep voor haar. 'Bedankt draak.' zei de boer en ging verder met het zaaien. Rainbow draaide zich om en spreide haar vleugels waarna ze weer in de grot landen daarna liep Rainbow weer naar Kliennie en zag dat hij nog bezig was met het zwijn.

Kliennie zag at Rainbow even naar buiten ging omdat ze een vreemd geluid had gehoord. Kliennie draaide rustige aan de tak. De zwijn was al bijna klaar en was aan alle kanten mooie bruin geworden. Kliennie keek achterom om te zien of Rainbow al terug was. Maar ze bleef redelijk lang weg. Ze redt zich wel ze was een sterke en goede draak. Dat was zeker, Kliennie richte zijn blik weer op het zwijn en sneed er een stuk af. Hij hoorde de voetstappen van Rainbow. 'Welkom terug rainbow.' En keek even achterom, en glimlachte. Kliennie nam nog een hap van het zwijn. Het was erg lekker, Tpen hij wa uitgegeten pakte hij zijn spullen en liep naar de uitgang van de grot. En snoof de lente lucht in, wat zo ze kunnen gaan doen. Kliennie wou de rest van de grot wel verkennen en zien. Er waren vele gangen en ander tunnels in de grot van Rainbow. 'Zullen we de grot verder bekijken?' kliennie liep alvast weer de grot in en nam sloeg een ander gang in.