Mijn thuis

Firechild was geland, vlakbij een grot. De grot waar ze woonde. Kliennie zat nog steeds op haar rug, met grote ogen. 'We zijn er!' Ze wachtte tot hij weer op de grond stond, en liep toen naar haar thuis. Een puffend geluid kwam uit de geisers om hen heen als ze hun warme stoom uitbraakten. Firechild voelde nu pas dat ze het koud had gehad. Samen liepen ze haar grot in. 'Doe maar alsof je thuis bent.' zei Firechild tegen Kliennie. 'Ik maak vuur en wat te eten.' Ze verzamelde wat takken en dergelijke, en gooide die op een klunzige, grote hoop, waar een mens nooit vuur in zou kunnen maken. Daarna zocht ze wat vlees bij elkaar, en pakte een rechte tak als spit. Firechild ging bij het vuur zitten, ademde diep in, en blies lang uit. Een vuurstraal schoot recht op de takken af, die direct vlam vatten. Ze schoof wat vlees aan de stok. 'Het is zo etenstijd!'

Kliennie liet zich van de rug en over de staart af gleden en land netjes op de grond en bekeek het gebeid even met bewondering er waren overal geisers. Die stoom van heet water uit blaasde, Firechild liep naar haar grot toe en kliennie volgde haar ondertussen hoorde hij het puffende geluid dat uit de geisers kwam. 'Doe maar alsof je thuis bent. Ik maak vuur en wat te eten.' ze verzamelde wat takken en gooide het op een hoop kliennie bestudeerde de grot die was lekker groot en ruim en ging vlak naast het vuur zitten die ze aan hat gemaakt met haar vuurstraal. Ze spitste wat vlees aan een stuk en zei 'Het is zo etenstijd!' Kliennie glimlachte vriendelijk en zei ' Mooie grot heb je lekker groot.' ondertussen warmde hij zich aan het vuur door de vlugt in de lucht hadt hij het best koud gekregen.

'Mooie grot heb je, lekker groot.' Kliennie warmde zich aan het vuur, terwijl Firechild het vlees roosterde. 'Vind je het erg om hier te overnachten?' vroeg ze, terwijl ze hem het vlees gaf, en zelf ook een hap nam. 'En is het een probleem dat we hier met z'n tweeën zijn? Ik woon alleen.' Na het eten volgde er nog een gesprek tussen de twee. Firechild vond het fijn met Kliennie te praten; hij begreep haar. 'Hoe bevalt het je hier?' vroeg ze, in een poging het haar gast zo gemakkelijk mogelijk te maken.

Firechild gaf hem na een tijdje een stuk vlees en vroeg 'Vind je het erg om hier te overnachten?' Kliennie keek vriendelijk naar de draak hij hatd al tijden geen goed gezelschap gehadt en zo lekker kunne praten. En hij voelde zich op zijn gemak bij haar en veillige en wou antwoorden maar ze vervolgde 'En is het een probleem dat we hier met z'n tweeën zijn? Ik woon alleen.'Kliennie keek vriendelijk naar de draak en zei 'nee ik vind het niet erg om haar bij jou te slapen ik kan zelf ook wat gezelschap gebruiken. na het eten volgde er nog een gesprekje en ze vroeg 'Hoe bevalt het je hier?' kliennie vond het heerlijk hier en zei teverden 'Goed heb me in tijde niet zo op me gemak gevoeld.' het was al beste laat en een geeeuw verliet zijn keel hij pakte een deken en legde zijn tas op zijn zij en zei vrolijk 'Tot morgen' en veil langzaam in slaap.

Kliennie vond het hier fijn! Firechild was daar erg blij om. 'Ik heb me in tijden niet zo op mijn gemak gevoeld.' vertelde hij. Kliennie geeuwde, en viel in slaap. Vlak na hem kon ook Firechild haar ogen niet meer openhouden. Nadat ze het vuur had gedooft viel ook zij in diepe slaap.

De volgende ochtend werd Firechild pas wakker toen de zon al scheen. Het bekende geluid van geisers klonk haar fijn in de oren. Ze had nog wat eten over van de dag ervoor, maar zocht er nu wat eetbare planten bij voor Kliennie. Een mens kon niet leven met alleen vlees. Daarna ging ze zitten, en keek toe hoe Kliennie wakker werd.

Kliennie werdt langzaam wakker en zag de rode draak zitten kijken naar hoe hij wakker werdt langzaam ging kliennie zitten en zei opgewekt 'Goedemorgen firechild, Lekker geslapen?. Ik als een roos.' Hij stond op en rekte zich uit, daarna ging hij naast firechild zitten en wachten op een reactie. Ze hadt wat planten in haar poot Kliennie dacht waarschijnlijk voor mij.

(weining INsparitie :S )

(ik heb ook niet zoveel. Zullen we gaan jagen? )

Firechild vertelde Kliennie 'Ik heb ook heerlijk geslapen. Wil je eten?' Ze schoof wat planten en vlees naar hem toe. Zodra hij het op had sprong ze overeind. 'Zullen we gaan jagen? Hier vlakbij is een mooi gebied. Er zijn veel herten enzo, en die zijn lekker!' Kliennie had ook zijn wapens bij, dus zou het wel goed komen.

Zei firechild daar was kliennie blij om. 'Ik heb ook heerlijk geslapen. Wil je eten?' ze schoof wat planten en vlees zijn kant op en ze sprong overeind en vroeg. 'Zullen we gaan jagen?. Hier vlakbij is een mooi gebied. Er zijn veel herten enzo, en die zijn lekker!' Kliennie ate rustige alles op en knikte 'Ja is goed' hij stond snel op en pakte zijn spullen en liep alvast naar de uitgang van de grot en wachten op firechild. Met een draak moest hij wel wat vangen.

Op naar het jachtgebied! Wuivende grassen en weinig bomen markeerden haar favoriete plaatsje. Firechild hield haar kop genietend naar de hemel gericht. Kliennie liep naast haar voort, op zoek naar prooi. Maar de wind was koud, en geen dier leek zin te hebben te voorschijn te komen.. 'Daar!' Kliennie tikte haar aan, ze volgde zijn hand met haar blik. Een kleine kudde herten! Dat ze die niet geroken had.. Firechild keek even rond. 'Die kleine, kreupele, die kunnen we makkelijk vangen..' fluisterde ze zachtjes. De wind stond gunstig en de herten waren rustig. Alsof ze al jaren samen jaagden, steeg Firechild voorzichtig op, en sloop Kliennie verder. Firechild vloog over de herten heen, brulde zacht. De dieren werden afgeleid, zodat Kliennie verder kon sluipen. Dichter naar de prooi. Hij moest nog een stukje. Firechild cirkelde boven de kudde, maar ver weg van de potentiële prooi. De herten raakten onrustig, maar de kreupele en het deel van de kudde om hem heen bleven staan. Firechild glimlachte opgewekt. Kliennie zag zijn kans; hij sprong tevoorschijn, pijl en boog in de aanslag. Binnen de kortste keren was er een kettingreactie van gebeurtenissen in werking gezet. De herten sprongen weg; de kreupele viel neer, Kliennie bleef buiten bereik van de hoeven en schoot nog een paar pijlen af, Firechild braadde nog een hert dat ze in haar klauwen had.. De kudde rende weg, met vijf leden minder. Firechild landde naast Kliennie. 'Mooie vangst!'

Kliennie sloop langzaam ineens zei firechild 'Die kleine, kreupele, die kunnen we makkelijk vangen..' Kliennie knikte instemmend en de wind was gunstige en de herten waren rustige voorloopige nog dan dacht kliennie inzichzelf. Firechild steeg op en leide de herten af alsof ze al ajren samen jaagde en samen leefde. Snel sloop hij verder toen Firechild de herten afleiden en richten zijn boog op de Kruepele hert en firechild brulde een paar keer en braade een hert en pakte er een met haar klauw. de herten renden voor hun leven. Kliennie schoot de kruepel zonder al te veel moeite doodt en snel pakte hij nog een pijl wat er kwam een grote mannetjes hert op hem af en schoot snel in zijn keel en sprong opzij de hert veil met een klap op de grond en de steel van de pijl brak af door de klap. En bleef roerloos liggen. Kliennie keek even naar firechild die nog een hertte pakken kreeg en Kliennie zag nog een vrouwtjes hert wegrennen en mikte snel op haar poot zodat ze op de grond zou vallen. Hij raakt haar percies in haar knieholte en kwam met een smak op de grond maar ze probeerde te gaan staan kliennie stond even stil pakte snel nog en boog en schoot het diertje din haar achterhoofd. Ondertussen was de kudde al weg en Firechild lande naast hem en zei tevreden 'Mooie vangst!' Kliennie glimlachte naar haar en knikte ze hadden 5 herten gevangen en glimlachte vriendelijk naar firechild.

Het was echt een goede jacht geweest. Firechild en Kliennie zwierven nog wat rond, uitkijkend naar meer prooi, en gewoon kletsend. 'Wat vind je van het gebied hier?' vroeg Firechild uiteindelijk maar. 'Hier was ooit een drop,' vertelde ze. Dat dorp.. het lag nu onder de as en de stoom verborgen, met haar ouders erbij.. Firechild kon daar niet zonder pijn aan terug denken, hoewel het beter ging dan eerst. Zij droeg de meeste herten, maar Kliennie droeg ook zijn deel. Hij was vriendelijk en behulpzaam, dat vond ze fijn.

Kliennie liep tevreden naast firechild ze hadden een mooie vangste gemaakt het het was een mooie gebeid hier en daar wat bomen maar het was vooral een grasland perfect voor herten. Ondertussen keek hij goed uit naar meer herten of een ander prooi. 'Wat vind je van het gebied hier?'vroeg ze 'Een mooi gebeid perfect om te jagen.' Zei kliennie met een grijns op zijn gezicht. Firechild droeg de meeste herten maar hij droeg er ook twee de minste zwaarste dan maar hij kon niet alles door Firechild laten dragen. Toen ze vertelde over het drop en haar ouders vond hij de jamemr voor haar en zei 'Dat spijt me voor je.' ondertussen kwame ze aan bij het geiser gebeid en keek kliennie even goed naar een padt die veillige was maar wachten op Firechild, mischien wist ze wel een veillige weg door de geiser. Een verkeerde stap en hij was er geweest toch wel weer spannend vond hij.

De geisers waren vol gevaar. Schoonheid was destructief. Firechild zag dat Kliennie op haar wachtte; een stap verkeerd en hij was gebraden. Firechild was dat helemaal vergeten; zij kon tegen vuur. 'Dit is veilig, volg me maar,' lachte Firechild naar Kliennie. Voorzichtig liep ze voort, uitkijkend voor vuurstoten. Naast haar spoot een geiser, ze keek snel om. Was Kliennie ongedeerd?

Firechild liep voor op en zei 'Dit is veilig, volg me maar,' en lachte naar kliennie. Kliennie liep voorzichting achter haar aan en keek goed om zich heen. Een paar meter voor hem spoot een geiser een grote stoom wolk uit. Kliennie werdt er meteen nat van door de kou zette het meteen om in kliene water druppeltjes waardoor het net lijkt of je in een kliene regenbui stond. Kliennie schrok zich een ongeluk en liet van de schrik de 2 herten op de grond vallen en sprong een paar meter naar achter waardoor hij zelf ook op de grond veil. En hij keek een beetje geschroken en zeillig naar Firechild maar moest daarna hard lachen. en stond weer. En zei met een grinnek 'Alles is goed hoor beetje geschroken alleen.' Wat een blunder dacht hij bezich zelf. Snel pakte hij de twee herten weer op en legde ze over zijn schouder en liep richting Firechild maar nog voorzichtinger en langzamer.