I'm home where i belong

Kliennie keek toe hoe ze het vuur aan maakte met haar vuurstraal het hout meteen in vlam zetten opeens was er een knarsend geluid in de sneeuw en het geluid van voetstappen. Kliennie keek verbaast op wie gaa er nou in dit weer naar buiten en liep naar de ingang waar rainbow stond en die gromde 'Drakenjagers!' en ze deed een stap achteruit in de shadow. Kliennie wou zijn boog pakken en zijn pijlen maar het was al te laat 3 van de manne rende de grot in en kliennie voelde een stekende pijn in zijn onderbuik en kon nog net de pijl eruit trekken voordat hij ruw op de grond werdt gegooid daar een van de mannen. Die een zwaard op zijn keel heild en siste 'Een verkeerde beweging en je bent er geweest.' De andere twee stonde valkbij rainbow en probeerde haar de grot uit te krijgen. En er kwam nog een man binnen maar die hadt een kruisboog in zijn handen en heild die gericht op rainbows nek. Kliennie schopte de man die het zwaard op zijn keel heild in zijn maag en die liet meteen het zwaard vallen en vloekte. Kliennie rolde behendige onderhem vandaan. Kliennie pakte snel zijn dolken en richte zich op de man van met de kruisboog die verbaast omkeek die liet meteen zijn kriesboog vallen en pakte zijn zwaard. En rende op kliennie en gaf een zwaai een zijn zwaard. Kliennie blokeerde de aanval met zijn twee dolken en gaf de man een klap in zijn gezichte met zijn elleboog. De man probeerde kliennie te vloeren, Kliennie sprong behendige opzij en maakten een groote snee in zijn arm met een van zijn dolken de an vloekte boos 'Rot joch.' haalde weer uit met het zwaard de man was niet zo snel en behendige als kliennie. Kliennie blokkeerde de aanval en pakte zijn arm en vloerende hem. Ondertussen waren de laaste twee drakenjagers ook binnen gekomen, en kliennie voelde een zwaard zijn schouderblad doorboren en daarna werdt die met een ruk er weer uitgetroken. Van de pijn liet hij zijn dolken vallen en veil op de grond en werdt meteen tegen de grond gedrukt door een van de mannen. kliennie kon nog net rainbow zien die nou tegen 5 draken jagers moest vechten.

Het ging allemaal best snel en Kliennie werd tot twee keer gewond en gevloerd. Rainbow zag hoe een van de mannen haar wilde vangen met een stuk touw, maar ze grijnsde en ging in een voor een draak vreemde houding staan en de wind cirkelde even om haar heen voor deze de man voor haar de grot uit blies. Het luide gevloek van de man die ze net naar buiten had gewerkt trok de aandacht van de andere en ze keken even verbaasd om. De drakenjager die eerst de kruisboog vast had gooide zijn zwaard naar Rainbow en deze trof haar in haar achterpoot en bleef erin steken even was ze de controlle over de wind krijt en brulde ze luid van de pijn. Ze ging weer in dezelfde houding staan en een orkaan aan wind rukte de overige drakenjagers de grot uit en slingerde ze naar buiten in de sneeuw. Moeizaam liep Rainbow naar buiten en keek even toe hoe de drakenjagers in de sneeuw versprijd lagen, maar een van de mannen stond al weer en beschoot Rainbow met Kruisboog pijlen. Telkens als ze getroffen werdt brulde ze van de pijn, maar er was nog maar eending wat ze kon doen om Kliennie en zichzelf te redden en zetten met kracht haar voor poten een voor een op de stenen ondergrond en consentreede zich uit alle macht. De aarde begon te beven en een muur van aarde kwam rustig aan omhoog. De pijlen regen stopte en Rainbow keek met een valse grijns naar de drakenjagers die hoe hoger de muur kwam hoe meer begonnen te tieren en vloeken. Toen de muur van aarde en steen bijna de grot bedekte stopte Rainbow met de muur hoger op te trekken. Een paar wankele stappen deed ze naar Kliennie en keek hem met glazige ogen aan die helemaal Wit waren geworden, doordat ze bijna al haar kracht had gebruikt. 'Gaat het? Voor lopig komen ze er de eerste maanden niet door... De aarde is zo hard als steen door de bevroren grond...' Rainbow haperde met haar stem en viel zijwaarts naar de kant waar ze het minste gewond was en het zwaard niet uit haar achterpoot stak. De contact met de harde rostvloer was hard en Rainbow knalde met haar kop net naast een rotsblok. Ze verloor haar bewustzijn en wist niet of ze ooit nog wakker zou worden? De muur stond zo dat er nog genoeg sneeuw bij de grot aanwezig was, zodat ze nog genoeg water hadden als ze van de sneeuw aten.

Kliennie zag hoe ze de 6 draken jagers met behulp van wind de grot uit lanceerde maar ze was gewond in haar achterpoot Kliennie stond op en rainbow hadt ee nsoort van muur gemaakt die de ingang blokeerde . 'Gaat het? Voor lopig komen ze er de eerste maanden niet door... De aarde is zo hard als steen door de bevroren grond...' zei ze ze veil zijwaarts achter over waar de zwaard niet uit haar achterpoot stak, Met ene knal kwam ze op de grond en verloor haar bewustzijn. Kliennie liep moeizaam naar rainbow toen en ging bij haar achterpoot zetten en haalde het zwaard er uit en pakte zijn deken en verbond de wond er mee en keek naar de ingang ze zatten hier vast.Kliennie keek even naar zijn ogen wonden maar hij hadt niks om zichzelf te verzorgen of om de wonden mee te dichten en keek even naar rainbow die bewusttloos in de grot lag. kliennie shuurde een stuk van zijn mouw af en verbind er zijn wond in zijn schouderblad mee en drukte met zijn hand de wond in zijn onderbuik mee dicht wat onzettende pijn deedt.

Het duurde even voor Rainbow voor ze enigzins wat voelde en ze werdt bang. De angst die ze voelde was net zo groot als de angst die ze had gevoelt toen Rainbow haar famillie verloor. Haar gedachten gingen naar de taal der draken en ze begon zacht te neurien, maar het was niet hoorbaar, omdat Rainbow nog geen controlle over haar lichaam had. Langzaam aan werdt Rainbow wakker en ze had een helse pijn aan haar achterpoot en haar schouders waar de pijlen in geschoten waren. Zacht kreunend ging ze half liggen en keek met half dicht geknepen open door de grot en zag Kliennie bij haar achterpoot zitten. Zonder verder wat te vragen of te zeggen haalde Rainbow de bergkristallen bol uit haar buidel en hielt die zo hoog als ze kon door de pijlen en de pijn en begon zacht te zingen. Witte linten van licht verlieten de bol toen die gloeide en verdwenen in Kliennie's verwondingen en in die van haar. De pijlen vielen met veel gekletter tussen haar schubben uit en de wond die het zwaard gemaakt had verdween ook. Toen de wonden waren genezen stopte de bol met gloeien en plaatste Rainbow de bol weer terug in haar buidel. Vermoeit liet Rainbow zich zakken en bleef languit liggen op de koude rotsgrond. Het vuur was uit gegaan en de muur van aarde hielt de meeste kou buiten de grot. 'Kliennie zijn de drakenjagers al weg?' vroeg Rainbow en maakte met haar bijna laatste krachten een stel treden in de muur zodat Kliennie niet weg hoefde te glijden als hij geen grip op de muur had. Een diepe zucht verliet haar bek en ze keek toe hoe de jongen vreemd op keek, wat een kleine glimlach op haar bek gaf.

Kliennie slaakte een zuchtje hij wist niet wat hij moest beginnen langzaam werdt rainbow wakker en kliennie hoorde haar zacht kreunen en ze ging half liggen en keek met halfdicht geknepen ogen door de grot en toe naar hem. Zonder verder wat te vragen of te zeggen haalde Rainbow de bergkristallen bol uit haar buidel en hielt die zo hoog als ze kon. En bon zachtjes te zingen en de witte linten van licht verlieten de bol en ging nnaar kliennie's verwondingen en naar die van rainbow de pijlen vallen van haar af en ze stopte de bol weer weg. en vroeg toen zacht. 'Kliennie zijn de drakenjagers al weg?' Vermoeid liet ze zich zakken. Kliennie hadt al een paar keer voorzichting gekeken en ze waren er niet meer voor zo ver hij wist maar nou kon hij het echt checken en zei 'Ik heb al een paar keer gekeken volgens mij zijn ze weg. Maar ik zal nou wel eens goed kijken.' Hij stond op pakte zijn dolken die nog steeds op de grond lagen en pakte zijn boog en pijlenhouder en klom over de muur het ging een stuk makkelijker nou door de treden. Toen hij buiten de grot was keek hij behoedzaam rond en zag de sporen van de zes mannen maar de sporen waren al best oud en ze gingen richting het boss. Hij pakte zijn boog en spannende een pijl en liep langzaam en voorzichting achter de sporen aan die de zes mannen hadden gemaakt ze ginging richting het boss en het drop. Hij besloot maar terug te gaan wat hij was zekr nou 30 minuten weg en wou rainbow niet te lang alleen achter laten. Toen hij weer bij de grot was zei hij duidelijk 'De mannen zijn weg de sporen gaan richting het bos en het drop.' hij ging met zijn rug tegen de muur staan en zei 'Ik hou hier wel de wacht.' en ging een buitje verstop achter een rots zitten zodat als de mannen terug kwammen hem niet meteen zouden zien.

Rainbow hoorde Kliennie weg gaan en vielin slaap. Na een half uurtje werdt Rainbow weer wakker van Kliennie's stem en ze stond moeizaam op en liep naar de muur en kwam met haar boven de muur uit door op de bovenste tree te gaan staan met haar voorpoten. Ze zag Kliennie nog net achter een rots gaan zitten en ze zag verder niemand. 'Kliennie zou je wat willen gaan jagen, ik heb wat te eten nodig om weer op krachten te komen?' vroeg Rainbow en ze liet zich weer zakken en ging tegen de muur aan liggen.

Toen hij terug kwam en hadt gezegt dat alles veillig was vroeg rainbow. 'Kliennie zou je wat willen gaan jagen, ik heb wat te eten nodig om weer op krachten te komen?' Kliennie stond op en zei 'ok ik zal me best doen.' en liep toen aan aangezein het nou winter was kon hij een stuk makkere een prooi vinden. Gehurkt liep hij en sloop zo stil mogelijk door de bossen en keek goed naar de sneeuw voor verse pootafdrukken. En zag een paar afdrukken van een hert, hij volgde het en zag bij een boom 2 herten staan. Kliennie pakte een pijl en spande zijn zijn boog en mikte op de grootse en liet toen los de pijl kwam in de voorpoot terecht en met en klap veil de hert op de grond snel rende de ander hert weg. De hert probeerde te gaan staan, snel schoot kliennie van een afstandje hem in zijn keel en het dier heild meteen op met bewegen. Kliennie haalde de 2 pijlen er uit maakte die schoon en deedt ze terug in zijn pijlenhouder, en keek tevreden naar zijn vangst het was een grote mannentjes hert. Hij deedt zijn boog over zijn schouder en tilde de hert op en liep richting de grot waar rainbow op hem stond te wachten. Toen hij weer bij de grot was legde hij de hert op de grond en ging op de rots zitten en zij met een hijgende stem 'Rainbow ik ben er weer en heb een hert voor je mee gebracht.' Kliennie wachtne geduldige op antwoord.

Toen Rainbow pas de stem van Kliennie weer hoorde liet Rainbow de muur wat zakken, maar niet ver genoeg om iemand naar binnen te laten lopen. Vermoeit keek Rainbow over de halve muur heen en zag het hert liggen dat Kliennie voor haar had gevangen. Met veel kracht klom ze over de nuur en liet zich neer zakken in de sneeuw en begon de prooi te verschalken. Met elke hap die ze nam voelde Rainbow haar kracht groeien en toen ze alleen nog maar botten over had keek Rainbow weer helder uit haar ogen naar Kliennie. 'Bedankt, Je weet niet wat je vandaag gered hebt' zei Rainbow en liep naar Kliennie toe en ademde een grote witte wolk uit over de jongen die zich Samen pakte rond zijn nek en vormde een soort van Amulet in de vorm van een kristallen druppel. 'Mocht je ooit verlegen zitten om hulp kun je me altijd roepen wanneer je de druppel vast pakt en aan me denkt!' legde Rainbow uit en ze voelde een heerlijke warmte door haar lichaam heen gaan die zich zichtbaar maakte door licht dat verdween in de druppel die aan Kliennie's nek hing. Een breede glimlach verscheen op de bek van RAinbow en ze keek toe hoe de jongen erop reageerde?

toen rainbow de stem van kliennie weer hoorden liet ze de muur een beetje zakken en klom er over en liet zich neer zakken in de sneeuw. En begon de hert op te eten Kliennie wachten rustige af en keek tevreden naar rainbow. 'Bedankt, Je weet niet wat je vandaag gered hebt' ze ze Kliennie voelde zich een beetje vereed nou en begon te blozen, rainbow kwam naar kliennie toe en blies een grote witte wolk over kliennie heen en er vromde zich een mooie amulute in de vorm van een Kristallen druppel, en spande zich om klienni's nek.
'Mocht je ooit verlegen zitten om hulp kun je me altijd roepen wanneer je de druppel vast pakt en aan me denkt!' legde Rainbow uit en er verscheen een glimlach op haar gezicht. Kliennie keek vol bewondering naar zijn geschenk en knikte toen en glimlachten toen naar rainbow en zei voll trots. 'bedankt, Ik zal het altijd koesteren.' En gaf haar een knuffel tegen haar poot, hij liet haar weer los en keek nog eens naar het amulet. En bloosde nog een beetje.

( bedankt, maar Rainbow is een van de kleinste draken en is net een kop groter dan Kliennie. )

Rainbow zag dat Kliennie dankbaar was voor haar geschenk aan hem en knikte vriendelijke en voelde de knuffel aan haar poot. Even stond ze vreemd naar hem te kijken en begon hard te lachen. Haar gelach werkte bij de meeste om haar heen als een wonder en die het hoorde werdt warm of erg vrolijk. Rainbow stopte met lachen en pikte een traantje bij haar oog weg en ze keek Kliennie vrolijk aan. Waar wil je heen gaan, misschien kan ik helpen?' vroeg Rainbow en bleef de jongen aan kijken.

(lol wie zijn de grooste dan?.)

Rainbow knikte vriendelijk naar hem en moest hard lachen. toen hij haar knuffelden Klienie werdt wearm van binnen en Rainbow stopte met lachen en kliennie zag dat ze een traantje wegpikte bij haar oog en zei toen vrolijk 'Waar wil je heen gaan, misschien kan ik helpen?'
Kliennie moets even denken zolang was hij hier nog niet en moest nog veel zien maar er spookte ook een vraag in zijn hoofd van een gebuertnis waar hij met geluk van afkwam. Maar hij wou de sfeer niet verpets hij voelde zich vrolijk en warm en zei vrolijk 'Ik weet niet ik moet eigelijk nog zo veel zien ik ben hier nog niet zo lang.' en glimlachten vrolijk naar rainbow en vervolgde. 'Mij maakt het niet zo veel uit. Mischien dat je me wat plekjes kan laten zien?.' Kliennie keek afwachten naar Rainbow.

Rainbow luisterde naar Kliennie's woorden en begon te grijnzen. 'Dan zal ik je een van de mooiste plekken laten zien!' zei Rainbow en ging liggen om Kliennie op haar rug te laten. Ze zou Kliennie alle mooie plekken van DW laten zien. dat zou nog een trip worden! Nu Rainbow gezien had dat hij het tegen de drakenjagers op had genomen wist ze zeker dat Kliennie zich niet tegen de draken zou wenden ook al zoud hij de NW tegen komen?

Rainbow zei met een grijns toen kliennie klaar was met vertellen 'Dan zal ik je een van de mooiste plekken laten zien!' en ze ging liggen. Kliennie klom snel op haar rug en zei opgewonden 'Dat zou echt leuk zijn.' Toen hij zat keek hij vriendelijk naar rainbow en zei' Oke ik ben zo ver.' en zette zich schrap. Voor de tocht hij vondt het opstegen toch altijd een beetje eng maar daarna was het geweldige om door de lucht te reisen.

Rainbow keek Kliennie nog even aan voor ze ging staan en haar vleugels uitspreiden. Met kracht zetten zij zich af op de bevroren en besneeuwde grond. Krachtige slagen deden Rainbow en Kliennie hoger doen opstijgen en ze hadden een prachtig uitzicht over het landschap dat onder een dikke deken van sneeuw verborgen lag. 'Houdt je goed warm tussen mijn manen!' riep Rainbow voor ze verder vloog. Het ritmise slagen van Rainbow's vleugels deed haar over het landschap schieten, maar je had een goed zicht op alles wat zich onder haar bevond. Het dorp waar Kliennie de drakenjagers naar toe har gevolgd roepen en schreeuwde naar haar, maar Rainbow was te hoog voor hun wapens om gewond te kunnen raken. Rainbow schoot aan de rechterkant van het dorp boorbij en vloog Richting een van de vele hoog gelegen grotten bij de watervallen in de buurt. De grootste waterval kwam in zicht en RAinbow begon met het dalen. Toen de grot in zicht kwam trok Rainbow haar vleugels iets in en dook door het gat naar binnen. Uit rennend tijdens de landing maakte een hoop kabaal door de lange klauwen die Rainbow aan haar tenen had, maar ze stopte nog niet en liep door de lange grot naar het binneste gedeelte waar ze ooit een prachtige ruimte had gevonden. Aan het einde van de gang kwam een scherp licht door dat hen even verblinden, maar Rainbow was er op voor bereid en sloot haar ogen toen ze de hoek om ging en een schitterende kamer van groeiende kristallen weerkaatste het licht dat op het midden van het grootste kristal scheen en het spleet naar alle richtingen. Rainbow liet zich naar beneden glijden en landen met een zachte plof op de bodem en wachten op Kliennie's reactie. 'En heb ik niet gezegt dat ik je naar een van de mooiste plekken zou laten zien? vroeg Rainbow en keek Kliennie even aan voor ze weer haar blik naar de kristallen richten wat haar altijd zo geboeit had.

rainbow keek nog even naar hem, en going toen staan ze spriedne haar vleugels uit. Met kracht zetten ze zich af op de bevroren en besneeude grond Met grote en krachtige slagen gingen ze steeds hoger na ee ntijdje hadden ze een prachtige uitzicht Kliennie hoorde rainbow roepen 'Houdt je goed warm tussen mijn manen!' Kliennie knikte en keek naar benedn en zag het drop en de zes draken jagers die woeden waren gelukkige konden ze hun niet raken met hun Kruisbogen en bogen daarvoor waren ze veel ste hoog en kliennie lachte. rainbow schoot aan de rechterkant van het drop voorbij en Kliennie zag een groote waterval en rainbow begon met de afdaling en langzaam kwam een grot inzicht. rainbow trok haar vleugels in en dook het gat in even schrok kliennie maar ze maakte een mooie landing en liep rustige door. 'Waar gaan we heen.' Vroeg kliennie nieuwsierige maar voordat rainbow geantwoord hadt zag hij licht aan het einde van de gang. Toen ze de hoek om kwamen werdt kliennie even verblind door het licht en sloot snel zijn ogen. Ze waren in een schitterde kamer vol kristalllen in het midden was een hele grote kristal die het licht versprieden naar de ander kristallen. Rainbow liet zich naar beneden glijden en landen met een zachte plof op de grond 'En heb ik niet gezegt dat ik je naar een van de mooiste plekken zou laten zien? ' Zei Rainbow, Kliennie gleed van haar af en liep door de kamer heen en bekeek elke kristal. Hij wist even niet wat hij moest zeggen en liep toen naar rainbow en ging tevreden naast haar zitten en keek blij naar rainbow. En zei 'Wat kan de natuur soms mooi zijn.' Hij pakte zijn veldfles en nam een slok water en keek nog even vol bewondering de kamer door.

Rainbow zag hoe verbijsterd Kliennie was en zijn woorden klonken te vrede. Zelf liep ze naar een plek die ze opmerkte en ze was ontzet door wat ze zag. Een groot gat in de wand gaf doorgang naar een openveld en de kristallen bij het gat waren weg. De mensen hadden de grot gevonden en dat vond ze zonde. Want Kliennie was het eerste mens dat ze dit had laten zien. 'Jammer.'was alles wat ze zei en liep weer terug naar Kliennie en ging ook zitten. 'De mensen hebben de grot gevonden en nu zal het vast niet lang meer staan zoals het nu is!'zei Rainbow ruw iets wat haar niet gewoon was om zo te spreken en dat kon je goed horen, want Rainbow had altijd een zachte melodie in haar stem en die verdween zodra ze boos werdt. Dan klonk haar stem hard en koud iets wat niet bij haar paste. Rainbow ging liggen en rouwde om de grot die nu nog zo mooi was en hier had ze de ei van een drakenjong heen gebracht die anders verkocht zou zijn geweest aan een ander mens die misschien voor haar gezorgd zou hebben? Het jong had ze al een tijdje niet meer gezien en RAinbow was benieuwd naar hoe ze er nu uit zou zien. 'Kliennie Wat vind je het mooiste wat je tot nu toe gezien hebt?' vroeg RAinbow en keek de jongen met een rustige blik aan.

Er zat een groot gat in een van de wanden van de grot die liep naar een openveld. rainbow as ontzet en mompelde 'Jammer.' Mijnerss hadden de grot gevonden en hadden al een groot deel van de kristallen weg. 'De mensen hebben de grot gevonden en nu zal het vast niet lang meer staan zoals het nu is!' ze Rainbow ruw haar zachte melodie in haar stem was weg haar stem klonk hadrd en koud. kliennie keek een beetje ongemakkelijk voor zich uit
en schaamde zich een beetje, waarom wist hij niet. Rainbow was gaan liggen ineeens vroeg ze 'Kliennie Wat vind je het mooiste wat je tot nu toe gezien hebt?' en keek rustige naar hem. Kliennie dacht diep na er vei leen lange stilte en toen wist hij het. De dag dat zijn vader hem wakker maakten en toen een beer hielpen met het bevallen van haar jong ze was toen erg verzwakt en hongerige. Eerts moest de beer niks van hun hebben maar toen zijn vader de beer wat te eten hadt gegeven was ze al een stuk rustiger en kalmer. Kliennie hadt toen met bewondering gekeken hoe het beertje geboren werdt en daarna een lik van het diertje kreeg. En hoe zijn vader een dankbare omhelzing kreeg van de moeder en hij een lik. 'Toen ik nog jong was maakte me vader me eens wakker het was toen nog vroeg ik de ochtend en ik hoorde een beer die niet ver van ons huisje was, Ze klonk erg verzwakt en hongerig. Mijn vader wist wat er aan de hand was en ik volgde hem nieuwsierig naar de beer, Ze was op het punt om van een jonge beer te bevallen. Maar toen we kwamen probeerde ze ons te vrjagen me vader hadt een stuk vlees mee en won ze haar vertrouwen. Me vader hielp toen met het bevallen van het beertje en ik mocht van een afstandje toe kijken.' even stopte kliennie om te kijken of rainbow het allemaal volgde en ging toen weer verder.'toen het jong was geboren krijg ik een likje van de moeder en me vader een omhelzing en mocht even spelen met het jong, daarna namen we afscheid.' Je kon de trots in zijn stem horen. Hij hadt toen een belangerijke les geleerd dat je alles en iedereen moeste respeceteren en dat iedereen wel iets kon doen voor een andere. 'Ik heb toen een belangrijke les geleerd, toen we thuis kwamen was me moeder een beetje bezorgt maar ze weet als ik met me vader ben dat ik dan veillige ben.' Hij keek vrolijk naar rainbow en wachten op een reactie.

Haar ongerustheid over de grot viel weg toen Kliennie over een geboorte van een berenjong begon en ze voelde zich vervuldt met blijdschap toen hij klaar was. 'Het is altijd een eer om iemand te helpen met een leven te krijgen.' zei Rainbow en de zachte melodie was weer terug gekeerd in haar stem en ze legde haar kop pal langs Kliennie op de zanderige vloer. Haar ogen sloten zich en Rainbow dacht diep na en voelde de warmte die Kliennie uitstraalde. Na een tijdje opende Rainbow haar ogen weer en keek ze Kliennie aan. 'Waar zou je nu heen gaan, als onze wegen zouden scheiden?' vroeg Rainbow en ze bleef rustig liggen met haar kop.

Rainbow werdt een stuk rustiger toen hij klaar was met zijn verhaal en legede haar kop naast klienne op de vloer en zei weer met haar zachte melodie in haar stem. 'Het is altijd een eer om iemand te helpen met een leven te krijgen.' Kliennie knikte instemmend en zweeg toen de draak haar ogen sloot en na een tijde deedt ze die weer open en vroeg. 'Waar zou je nu heen gaan, als onze wegen zouden scheiden?
Kliennie dacht diep na. Hij moest zoveel zien nog mischien dat hij de stad nou eens ging bekijken daar was hij nog niet echt geweest alleen even snel op de markt, na een tijdje zei hij rustige. 'Ik denk dat ik de stad eens gaa bekijken dan ik ben alleen snel op de markt geweest maar verder heb ik er nog weining van gezien. Maar ik blijf liever nog even bij jou Rainbow.' Ze straalde een soort rust uit en kalmte, kliennie vond dat wel fijn, en keek vriendelijk naar rainbow en vroeg beleefd. 'En jij?.'

Rainbow hoorde zijn woorden en luisterde rustig. Haar kop ging omhoog en ze keek de jongen recht aan wat haar een vreemd gezicht gaf door het licht dat via de kristallen binnen kwam. 'Ik zou eerst naar de clan gaan waar ik bij zit en dan weet ik het niet zo precies, misschien jagen?' zei Rainbow en keek weer even naar het gat dat de mensen gemaakt hadden en wilde eigenlijk weten of daar nog iemand rond hing? Ze stond op en liep door het gangetje naar buiten. De platouw gaf een prachtig uitzicht, maar de stad lag er pal onder en Rainbow ging aan de rand zitten kijken. 'Kliennie kom eens hier kijken?' riep Rainbow en wachten tot Kliennie kwam kijken.

(verkeerde draak)
Haar kop ging omhoog en ze keek kliennie recht aan 'Ik zou eerst naar de clan gaan waar ik bij zit en dan weet ik het niet zo precies, misschien jagen?' zei rainbow en ze keek naar het gat wat de mijners haddden gemaakt ze stond op en liep door het gangetje naar buiten. Kliennie volgde haar ze stond buiten op een platouw en roepte. 'Kliennie kom eens hier kijken?' Kliennie versnelde zijn pas en ging naast rainbow staan, hij zag de stad onder hun en het mooie uitzicht. Kliennie dacht toen aan wat rainbow zie over een clan zou wel fijn zoun hoef hij niet altijd alleen te reizen. Mischien dat hij nog wel eens bij haar clan mag komen, maar hij wou eerts meer van Dragon world zien. 'Wat voor Clan is het een beetje.' Zei hij op eens uit een beetje verbaast van zijn eigen vraag keek hij naar rainbow.

Rainbow hoorde de verbazing in zijn stem, maar ze keek hem gewoon aan en liet haar stem wat zachter worden, niet iedereen hoefde te weten wat zij van de clan vond. 'Het een goede en neutrale clan en iedereen is welkom, maar als je bij de clan wilt komen moet je een test afleggen die je waardigheid vast legd, verder is het een leuke clan alle leden zijn vriendelijk tegen elkaar en we jagen samen of alleen, zodat er geen misverstanden komen. White is de leidster en is goed voor iedereen die in de groep hoort.' zei Rainbow en had een beetje door dat Kliennie naar The magic dream wilde komen om met eigen ogen te kunnen zien wat voor clan het was. Mensen en draken leven samen met elkaar onder een dak, zoals jullie mensen dat noemen.' voegde Rainbow eraan toe en ze keek weer even naar het uitzicht.

Rainbow keek kliennie aan en litet haar stem zacht klinken. Kliennie luisterde aandachtige naar haar verhaal. 'Het een goede en neutrale clan en iedereen is welkom, maar als je bij de clan wilt komen moet je een test afleggen die je waardigheid vast legd, verder is het een leuke clan alle leden zijn vriendelijk tegen elkaar en we jagen samen of alleen, zodat er geen misverstanden komen. White is de leidster en is goed voor iedereen die in de groep hoort.' Kliennie knikte en herhaalde de naam white een paar keer in zijn hoofd zodat hij die naam goed onthouden. 'Mensen en draken leven samen met elkaar onder een dak, zoals jullie mensen dat noemen.' vervoglde ze en kliennie moest lachen en knikte Rainbow genoot weer van het uitzicht. en Kliennie zat naast haar en zei met een glimlach. 'Dan moet het wel een groot dak zijn.' Even keek hij naar rainbow en richte zijn blik toen weer over het uitzicht en de stad. En Kliennie dacht na over wat ze net hadt gezegt tegen hem.

Rainbow hoorde het lachen van Kliennie en het was een heerlijk geluid en het stemde haar nog vrolijker. 'Als je wilt kan ik je meer van Dw laten zien, maar dan moeten we ergens anders heen dan hier bij de watervallen?' vroeg Rainbow en ging al vast liggen. Ze keek naar Kliennie die naast haar zat en had zelf nog vele mooie plekken gezien buiten de steden en de dorpen van de mensen die ook best mooi waren als je wist dat ze het zelf gemaakt hadden met die korte armpje van ze. Mensen konden best sterk zijn, maar tegen een draak kon voor zo ver Rainbow wist geen mens tegen op.

'Als je wilt kan ik je meer van Dw laten zien, maar dan moeten we ergens anders heen dan hier bij de watervallen?' vroeg Rainbow en ging al vast liggen zodat kliennie op haar rug kon Kliennie wou graag meer zin en vroeg verlegen. 'Zo... Ik white kunnen ontmoeten.' hij stond op klom alvast haar rug en wachten op haar reactie. Kliennie wou graag meer van Dragon world zien samen met Rainbow, mischien kende ze Firechild.