I'm home where i belong

Een eenzame vlek aan de blauwe hemel schoot een fel gekleurt wezen langs de baan van de zon. Het lansschap schoot onder haar door en de wolkenloze hemel gaf een heerlijk aanblik. De plek waar ze de laatste 50 jaar weg was geweest en nu weer terug was gekomen. Dit was haar thuis en daar wilde ze altijd blijven wonen. Een vrolijke brul galmde door de lucht en over de aarde onder haar. Verschillende dieren en mensen keken op of renden al weg voor ze wisten wat er gebeurden. Vlakbij de waterval landen Rainbow en ging zitten en keek even rond op de heuvel waar je een prima uit zicht had en er genoeg plek was voor andere draken of mensen. Rainbow brulde luid een boodschap naar The Magic Dreams en naar andere draken of mensen die ze nog niet kende dat ze thuis was en hier nooit meer weg zou gaan! Rainbow wilde gezeldschap om haar heen en zelfs in het gezeldschap van Kami. Ze was bereid om hem de waarheid te vertellen en wachten na nog een paar boodschappen te hebben gebruld naar de het konden horen. Het enige wat Rainbow op gelopen had buiten DW was dat ze een paar veren verloren was, maar hier in DW had ze bijna haar leven verloren, maar het enige wat daar van over gebleven was met de hulp van Kami, Leona, Darko en de gouden draak Bid'daum had ze zeker haar leven verloren. Een breede glimlach kwam op haar gezicht en Rainbow wachten tot er iemand aan zou komen.

Kliennie lag op de top van de waterval van de zon te genieten toen hij een fel gekluerde draak zag landen onderaan de watervallen en die brullde luid je kon duidelijk horen dat het voor de Magice dreams was en naar ander draken of mensen dat ze weer thuis was. Nieuwsierige dat hij was stond hij langzaam op rekte zicht eens goed uit hij wordt altijd een beetje sloom van de warme zon en pakten zijn spullen en begon aan de afdalling van de waterval af en toen brulde ze opnieuwe.
Even letten Kliennie niet goed op en gleed uit over de gladde stenen met een luide plons lande hij in het water snel kwam hij waar boven het water en zwom rusitge naar de kant hij keek even af hij niks kwijt was nee alls hadt hij nog en draaide zich toen om en bekeek de draak die hem ondertussen hadt opgemerkt. Ze was eeen stuk groter dan firechild kliennie zei vriendelijk ''Hoi daar ik heb je toch niet laten schrikken?'

Een luide plonst deed Rainbow omkijken en ze zag een onbekende jongen in het water vallen. Een breede glimlach kwam op haar kop en ze hoorde zijn vriendelijke woorden. 'Het is niet erg, je bent immer niet perse naar beneden gevallen.' zei Rainbow en stak haar staart in het water om hem te helpen eruit te klimmen via haar staart. Ze hoorde verschillende vogels fluiten en ze keek even op het was gevuld met geluk in haar hart en keek weer naar de vreemde jongen.

(flut post)

De draak stak haar start uit en vai haar staart klom hij er uit en ze hoorde haar rustige zeggen 'Het is niet erg, je bent immer niet perse naar beneden gevallen.' er kwam een glimlach op kliennie's gezicht en knikte en zei 'Nee dat klopt ik hoorde je roepen.' en ging naast haar staan en zei toen 'Ik ben kliennie en jij?' Ze was mooi van kleur en liep een rondje om haar heen en ging toen voor haar zitten. Hij legde zijn spullen naast zich neer en keek vriendelijk naar de draak, de volges fluiten vrolijke.

Kliennie klom via de staart Van Rainbow uit het water en liep een rondje om haar heen en ging voor haar zitten. Rainbow ging liggen om op ooghoogte te zijn met de jongen en knikte toen hij zijn naam noemde. 'Aangenaam Kliennie, ik ben Rainbow, maar dat zeggen mijn kleuren eigenlijk al.' zei Rainbow met een kleine giegel in haar stem en keek Kliennie in zijn blauwe ogen, haar eigen oogkleur veranderde voortdurend van rood, oranje, geel, groen, blauw en paars. Het lag er net aan hoe het zonlicht er in vielen heel soms kon je alle kleuren tergelijk zien als je goed opletten. 'Hoe ben je hier terecht gekomen?' vroeg Rainbow en keek even naar de vogels die over vlogen en haar met hun vrolijke liederen verblijde. Het deed haar goed weer terug in DW te zijn. Ze had het hier echt gemist en was niet meer van plan om weg te gaan. Haar blik viel weer op Kliennie die haar vraag nog moest beantwoorden.

Toen kliennie ging zitten ging rainbow liggen zodat ze op oogte waren en ze zei 'Aangenaam Kliennie, ik ben Rainbow, maar dat zeggen mijn kleuren eigenlijk al.' zei rainbow met een giegel in haar stem kliennie moest ook even mee lachen en dacht, wat een mooie naam en die past ook nog perfect bij haar 'Dat is een mooie naam en hij past ook bij je' en zag toen dat telkens haar ogen van kleur veranderen. Toen ze vroeg hoe hij hier was gekomen zei kliennie een beetje sombere 'Ik ben hier naar te gelopen en met de boot over de zee ik kom eigelijk uit stonefall als je die plek kent.' kliennie bekeek even een een paar vogels die over vlogen die vrolijk aan het zingen waren dat stemde hem weer wat vrolijker. Richten zijn blik weer op Rainbow en vroeg toen nieuwsierige en 'Jij rainbow' Blijkbaar was ze een tijd weg geweest en was ze weer blij dat ze hier terug was.

'Ik kom oorsproknelijk uit Trebaldina, maar ik ben daar verjaagd net als mijn ouders. Tijdens dat gebeuren ben ik hen uit het oog verloren.' zei Rainbow en haar ogen werden even grijs, maar dat was snel weer voorbij toen ze Kliennie weer aan keek. 'Ik ben wel over een plek gevlogen die Stonefalle heten, maar ben er niet gebleven doordat de mensen als een wilde begonnen te gillen. Steeds als dat gebeurd vlieg ik verder om geen problemen te krijgen, want dan kun je zomaar een stel veren kwijt raken of meer.' zei Rainbow en liet haar rechter vleugel uit strekken en je kon goed zien dat ze een paar veren miste. Een brul golfde door de lucht en Rainbow herkende de brul niet, maar het klonk nog ver weg en ze richten haar ogen weer op Kliennie.

Kliennie luisterde aandachtige toen ze haar verhaal deedt 'Ik kom oorsproknelijk uit Trebaldina, maar ik ben daar verjaagd net als mijn ouders. Tijdens dat gebeuren ben ik hen uit het oog verloren.' Kliennie kon er nog steed niet bij waarom sommming mensen bang waren voor draken of ze pijn wouden doen waarschijnlijk alleen voor het geld en dacht nieuwseirig hoeveel zo dat nou waard zijn een draken huid. Maar zetten snel die gedachten uit zijn hoofd en luisterde weer aandachtige naar haar verhaal 'Ik ben wel over een plek gevlogen die Stonefalle heten, maar ben er niet gebleven doordat de mensen als een wilde begonnen te gillen. Steeds als dat gebeurd vlieg ik verder om geen problemen te krijgen, want dan kun je zomaar een stel veren kwijt raken of meer.' en ze liet een van haar vleugel zien waar een paar veren uit waren. Toen hoorde Kliennie een brul en keek van schrik even omhoog maar er was niks wat op een ander draak leek. En knikte toen en zei met een vriendelijke stem 'Nee in stonefall zijn we niet echt gewend aan draken waarschaanlijk omdat ze daar nooit worden gezien, de meeste denken dat draken eigelijk niet bestaan in stonefall.' en keek met een vriendelijk glimlach naar Rainbow.

Rainbow boog haar kop en likte aan haar voorpoot schoon van het zand en stof dat er met de reis op gekomen was en luisterde naar Kliennie terwijl hij sprak. 'Vandaar dat ze gek werden toen ze me zagen.' Maar ik ben zeker een paar kilometer bij hen vandaan geland om wat te eten, maar het maakte niet veel uit blijkbaar, want toen ben ik een paar veren kwijt geraakt.' zei Rainbow en keek hem even streng aan, maar die blik verging weer snel en ze keek hem weer vriendelijk aan. Het gebrul dat eerder geklonken had kwam weer en Rainbow herkende dit keer wel. Het was er een van een beer en ze keek verontrust even op. Het gebrul klonk nu dichterbij en ze stond alvast op voor het geval wat er ook gebeurde? Het geluid klonk gekweld en ze wist zeker dat de beer gewond was, maar ze kon Kliennie niet achter laten voor het geval dat ze de beer niet meteen vond en hem zou toe takelen?

Rainbow likte haar voorpoot schoon van het zand en het stof en luisterde aandachtige naar klienne toen zei ze 'Vandaar dat ze gek werden toen ze me zagen.' Maar ik ben zeker een paar kilometer bij hen vandaan geland om wat te eten, maar het maakte niet veel uit blijkbaar, want toen ben ik een paar veren kwijt geraakt.' Hij voelde de strenge blik even van rainbow en wou eigelijk sorry zeggen maar de blik verging weer snel en ze keek weer vriendelijk. Ineens hoorde kliennie een luid gebrul en keek eerts naar rainbow om te kijken of zij het ook hadt gehoord ja wat ze keek verontrust op. Het was dichtbij kliennie pakte zijn boog en zijn pijlen en zei 'Een beer maar waarom maakt hij zoveel herrie.' kliennie keek behoedzaam rond en toen even naar rainbow. En spannde alvats een pijl voor hey geval de beer ineens uit de bosjes duik en aanveil.

Rainbow zag de handelingen die Kliennie deed en ze liep naar de struiken en zag dat er een afgrond was dus de beer kon niet omhoog kon komen en hen overvallen. De beer die ze hoorde zat onder de pijlen en sneewonden van zwaarden en
mes-steken. Rainbow hoorde hem weer vol pijn brullen en voelde medelijden met hem. Ze sprong van de afgrond af en landen in het hoge gras waar de beer zich doorheen worstelde. Haar blik ving die van de beer en het dier werdt opslag rustig en jankte nog zachtjes terwijl hij naar Rainbow toe kwam gelopen. Een stel jagers kwamen al schreeuwend en joellende hetr bos uit gerend en stopte in hun wilde bewegingen toen ze de beer bij Rainbow zagen staan. Haar blik was strenger dan toen ze Kliennie aan hed gekeken en ze pakte de bergkristallenbol uit haar buidel en hielt die hoog op, waarna ze zacht begon te zingen en steeds meer kracht erin legde. "Terla trino zinda meldo helin verwondo stielam stribalto...!" er volgde nog wat woorden die op gingen in de wind en de beer werd geheelt door spier witte linten van licht. De pijlen vielen uit de plekken waar de beer geraakt was geweest en ze stopte de bol weer in haar buidel toen ze klaar was. Met dreigende passen opende Rainbow haar vleugels en ze leek groter dat ze oorspronkelijk was. 'Ik hoop dat jullie nu weten wat er nu de bedoeling is?' gromde Rainbow dreigend en bleef een stukje bij de verstom[te jagers stil staan. De mannen wisten niet hoe snel ze weg moesten komen en de beer bleef rustig staan waar hij had gestaan waar Rainbow hem had genezen. Rainbow draaide zich om en liep naar de beer toe en duwde haar snuit tegen die van het dier die knikte en die vrolijk weg rende. Rainbow glimlachte blij en zetten zich af tegen de aarde en vloog weer naar Kliennie waar ze een stukje bij hem vandaan landen, naar hem toe liep en weer ging liggen en haar andere voorpoot schoon begon te likken.

Klieennie keek toe hoe Rainbow naar een stel struiken liep en ineens verdween snel liep kliennie ook naar de struiken keek voorzichting naar benden er was een afgrond en zag een beer die zwaar gewond was door pijlen en diepe sneewonden toen de beer rainbow zag werdt het rustigen en jankte nog zachtjes kliennie keek vol bewondering toen. Er kwam een stel Jagers aan rennen Joellenden en schreewden maar toen zie rainbow zagen bij de beer stopte rainbow keek streng naar de stel jagers en pakte iets uit haar buidel. En begon zachtjes te zingen "Terla trino zinda meldo helin verwondo stielam stribalto...!" ging de eertse zin hij verstond er niks van. Moets de taal van de draken zijn dacht hij er kwam een fel witte licht dat zijn ogen bijna deedt verblinde. En de beer was in eens slag weer de oude. Met driegende passen en met uitgeslagen vluegels ging ze driegende af op de stel jagers en zei driegend 'Ik hoop dat jullie nu weten wat er nu de bedoeling is?' de jagers renden zo snel ze konden weg. ainbow gaf de beer nog een duw tegen zijn snuit en de beer rende daarna vrolijk weg. Rainbow zetten zich af en vloog over hem heen en landen een paar meter verder. Kliennie keek haar vragende aan terwijl ze haar voorpoot schoonlikte. en vroeg nieuwsierige 'Was dat net toen je zong de taal van de draken?' en kliennie ging naast haar zitten. Hij wou eigelijk ook vragen waarom ze die beer hadt geholpen maar dat leek hem niet echt slim.

Kliennie kwam verbaasd en zelfs een beetje verward naar haar toe gelopen en ging naast haar zitten. Een zachte glimlach sierde haar bek en ze stopte met de schoon maak van haar voorpoot en keek de jongen vriendelijk aan. 'Ja dat was de taal der draken, maar dan de helende versie.' zei Rainbow en voelde dan hij niet begreep dat zij de beer geholpen had, ze kon het zelfs uit zijn ogen lezen en Rainbow voelde een simpele oplossing in haar hoofd komen. 'Beren zijn net als wij jagers en de meeste draken helpen de gewonde jagers, maar er zijn er ook die de dieren dan doden. Ik ben niet zomaar de eerste de beste regenboog draak, Kliennie. Eigenlijk ben ik een Chakra-draak, die zijn er om de wereld in balangs te houden. Elke keer als een van de dieren of mensen gewont raken zijn de Chakra-draken er om ze meestal te genezen. Vaak kunnen we er niet overal zijn, want wij kunnen ons ook niet opsplitsen net als dat jij dat niet kan.' vertelde Rainbow vriendelijk en bleef Kliennie al die tijd aankijken. Het was haar gewoonte meer prijs van haar soort te geven dan dat het vaak nodig was, maar zo zat ze nu eenmaal in elkaar.

toen rainbow de verwaring en verbazing van kliennie zag seirde een glimlach haar bel en ze stopte met schoon maken van haar voorpoot en keek hem vriendelijk aan en vertelde 'Ja dat was de taal der draken, maar dan de helende versie.' Blijkbaar zag ze ook waarom hij zich afvroeg waarom ze een de beer heeft geholpen. 'Beren zijn net als wij jagers en de meeste draken helpen de gewonde jagers, maar er zijn er ook die de dieren dan doden. Ik ben niet zomaar de eerste de beste regenboog draak, Kliennie. Eigenlijk ben ik een Chakra-draak, die zijn er om de wereld in balangs te houden. Elke keer als een van de dieren of mensen gewont raken zijn de Chakra-draken er om ze meestal te genezen. Vaak kunnen we er niet overal zijn, want wij kunnen ons ook niet opsplitsen net als dat jij dat niet kan.' ze zie met en vriendelijke en rustige stem Kliennie knikte instemmend en glimlachte om haar grapje.En vroeg toen 'Dus er zijn meerder versie's van de taal der draken.' Je kon de nieuwseirigheid in zijn stem horen maar hij wist bijna niks van draken omdat hij er nooit een heeft gesproken en heeft gezien voordat hij hier kwam.

'Twee voor zover ik weet.' antwoorde Rainbow op de vraag van Kliennie en ze keek naar de hemel die langzaam begon te brtrekken tot een dichter wolken massa. Het was winter geworden en de sneeuw zou niet lang meer uit blijven. 'Laten we voor de zekerheid maar een comfortabele grot gaan zoeken voor de bui los barst?' zei Rainbow en stond toe dat Kliennie voor even op haar rug mocht gaan zitten tot ze een grot voor de eventuele beschutting gevonden hadden?

'Twee voor zover ik weet.' was haar antwoord en ze keek naar de hemel. Kliennie merkte dat hij steeds donkerde werdt en kouder. De winter was net begonnen dus er zal snel sneeuw gaan vallen, kliennie voelde al een paar regen druppels. 'Laten we voor de zekerheid maar een comfortabele grot gaan zoeken voor de bui los barst?' zei Rainbow kliennie keek haar vriendelijk aan en knikte ze stond op en keek naar kliennie blijkbaar mocht hij op haar rug zitten kliennie klom voorzichting omhoog en toen hij zat begon ze rusitge te lopen. Ondertussen was het al iets harder aan het regen en kliennie keek goed rond voor hij schuilplaats en zag een grot naast een watervall. En zei 'Daar is een grote naast de watervall.' En wees met zijn arm naar de grote zodat ook rainbow het zag.

Rainbow hoorde Kliennie nadat ze hem op haar rug had en was gaan lopen. Ze keek en zag de grot naast de waterval en rende er heen. Binnen de grot was het vrij ruim en was het best geschikt voor meerdere draken. Rainbow stopte midden in de grot en liet zich zakken zodat Kliennie eraf kom glijden, maar verder lag ze goed en keek even rond. Er langen nog oude dierenhuiden en Rainbow zag ook dat er een klein stroompje door de grot heen liep. 'Hier zullen we voorlopig wel kunnen blijven tot de bui voorbij is.' zei Rainbow en keek naar buiten waar de eerste regendruppels samen met de sneeuwvlokken vielen.

Kliennie gleed behendige van haar af en bekeek de grot hij was lekker ruim en geschikt voor meerde draken er liep een klien stroompje door de grot. Kliennie liep er naar toe en pakte zijn veldfles en draaide de dup open en gooide het water er uit. Deedt toen de veldfles in het stroompje en vulde het met fres koel water. Toen de vuld fles vol was nam hij een slok en draaide de dop weer dicht en bevestige de veldfles weer een zijn riem. En keek even naar buiten en zag dat het ook was gaan sneeuwen rainbow zie 'Hier zullen we voorlopig wel kunnen blijven tot de bui voorbij is.' Kliiennie knikte en zocht naar wat hout er lagen nog wat dierenhuiden maar verder niks brandbaars hij kan nou moeilijk buiten hout gaan halen dat was nat. even trilde hij van de kou en pakte een deken uit zijn tas en sloeg hem om zich heen. Rainbow hadt blijkbaar nergens last van het begon steeds harder te sneeuwen en te regen. 'Volgens mij zitten we hier nog wel even.' en keek vriendelijke naar rainbow.

Rainbow zag de handelingen van Kliennie en ook dat hij een deken pakte. Ze opende haar bek en ademde een grote witte rook wolk uit en stond op waarna ze naar buiten liep en een jonge boom van een paar jaar die omgevallen was mee de grot in. Daar stampte ze de boom in stukken en schraapte die bij een en spuwde een vuurstraal in alle mogelijke kleuren op het hout af en die vatten bijna meteen vlam. Het vuur knetterde vrolijk en Rainbow ging er naast liggen. Ze had nog wat hout over gelaten zodat Kliennie die op het vuur kon gooien als hij wilde. Zelf had ze geen last van de kou in de winter, maar ze was dan ook geen mens die nog vacht had of schubben? Ze keek de jongen stilletjes aan en glimlachte vriendelijk. 'Zo beter?' vroeg ze zacht maar verstaanbaar.

Rainbow liep rusitge de grot uit kliennie voreg zich af wat ze ging doen en wat was dat voor soort grote witte wolk al snel hoorde hij en was zijn vraag beantwoord. Ze kwam terug met een boom en stampte de boom in elkaar waardoor er grote stukken hout kwamen mooi voor een kampvuur. Rainbowl blaasde een vuurstraal maar deze hadt allerlier klueren van de regenboog integen stellling tot die van firechild. en al snel was er een lekker kampvuurtje en kliennie ging wat dichterbij zitten en keek dankbaar naar rianbow en ze glimlachte vriendelijk 'Zo beter?' vroeg ze zacht. Kliennie knikte ze hadt nog wat hout overgelaten zodat hij dalijk nog wat hout op het vuur kan gooien.

Rainbow zag Kliennie knikken. Het deed haar goed om andere te helpen als dat nodig was en ze was ooit eens bang voor de mensen geweest, maar de ervaringen die ze mee gemaakt had, hadden haar geleert andere uit de meest verschillende hoeken aan te zien en niet aan een ding van te houden. De sneeuwval buiten was erger geworden en de vlokken waren groter geworden. Rainbow was moe en ze legde haar kop neer om wat te gaan slapen. Haar kop lag vlakbij Kliennie en ze sloot haar ogen en viel in slaap, maar haar oren waren gespitst voor elk verdacht geluid.

Kliennie zag hoe rainbow langzaam in slaap veil en hadt haar kop valkbij gelegt. Kliennie legde zijn tas op zijn zij en ging ook slapen. De volgende dag werdt hij langzaam wakker en keek toen even naar rainbow die nog lekker aan het slapen was buiten was het opgehouden met regene en sneeuwen en er laag ee nmooie dikke laag sneeuw. Voorzichtig stond hij op en sloop naar de uitgang zonder rainbow wakker te maken en geluid te maken. Er kwam een onduegende grijns op zijn gezicht en maakten een paar sneeuwballen. En zei toen met een speelse stem 'Rainbow wordt eens wakker.' en gooide een sneeuwbal tegen haar flank aan maar ze blijf gewoon door slapen. Wat een teleurstelling maar zo kliene sneeuwbal kon moeilijk een draak wakker maken. Hij maakte een sneeuwpop en zocht naar een paar kliene steentjes voor de mond en ogen, er lagen een paar mooie kliene bij de grot en pakte die toen de sneeuwpop klaar was. Ging kliennie weer terug naar de grot en ging naast rainbow zitten wachten tot ze wakker werdt.

Rainbow had lekker liggen slapen en de sneeuwbal die Kliennie gegooit had maakte geen indruk op haar, mischien als hij de sneeuwbal achter haar oor had gestopt? Een geeuw maakten het haar onmogenlijk om nog te blijven slapen en ze opende haar bek open en rijen scherpe tanden werden ontbloot. Haar stralende ogen keken rond in de grot en ze ontdekkte dat Kliennie al wakker was en ze geeuwde nog eens grondig. 'Lekker geslapen?' vroeg Rainbow en ze rekten zich uit waarna ze op stond en naar buiten keek. 'Honger?' vroeg Rainbow en ze wachten niet op zijn antwoord en rende naar buiten langs de sneeuwpop die ze mensen vaker had zien maken en opende buiten haar vleugels en sprong de lucht in. Het duurde even voor Rainbow een kudde herten had ontdekt en ze dook naar benden en gritste een jonge bok tussen de kudde uit en doden het dier in haar vlucht naar boven. De grot waar ze uit was gekomen was bijna niet te zien, maar de sneeuwpop makeerde de grot en Rainbow dook naar beneden naar de grot en landen vlak voor de sneeuwpop met het karkas van het hert tuusen haar voorpoten en ze liep naar binnen en legde het dier voor Kliennie neer. Rainbow herhaalde de trip en kwam nu terug met een jonge ree. Bij het landen slipte ze even , maar ze herwon haar evenwicht en liep de grot binnen en ging naast het as van het kampvuur liggen. 'Heb je nog wat hout van gisteravond over?' vroeg Rainbow en ze keek Kliennie even met een scheve kop aan voor ze aan haar buit begon en slokte het karkas met huid en haar op, maar kluifde de botten af.

(breng me nou niet op ideeien;) )

Kliennie keek toen hoe ze langzaam wakker werdt en ze geeuwde.en waardoor haar bek wijde open ging en je zag een rijen scherpe tanden waar je leven niet in kwam als lunch of snack. Kliennie slikte even bij het zien van dat en geeuwde nog eens grondige en vroeg toen 'Lekker geslapen?' ze rekte zich uit en stond op envroeg of hij honger hadt maar voordat kliennie antwoord kon geven was ze al weg naar buiten en ze sloeg haar krachtige vluegels uit en sprong in de lucht. Kliennie keek even rond en bedacht zich dat hij net zo goed hout kon gaan halen terwijl hij wachten op rainbow. Hij stond op en liep naar een paar bomen waar veel afgebroken takken lagen en pakte ze een voor een op toen hij alles hadt liep hij weer terug naar de grot hij was net op tijd bij de grot en zag de rainbow een hert voor hem neer en ze ging weer weg maar kwam al snel weer terug met een jonge ree, bij het landen slipte ze even maar herstelde zich maar de sneeuwpop die kliennie hadt gemaakt moest er onder lijden en ze vroeg ' Heb je nog wat hout van gisteravond over?' kliennie legde het hout neer wat hij hadt verzamelen en zei vrolijke''Ja we hebben nog wat hout over van gisteren en ik heb heerlijk geslapen en jij?.' Ze keek hem met een scheve kop aan en slokte het karkars van de jonge ree in een keer op. Kliennie hadt zijn dolk gepakt en was de huid van de andere hert er aan het af halen, zodat hij dalijk een mooi stukje vlees hadt om op te eten en de huid kon hij wel verkopen op de markt of gebruiken.

Rainbow zag dat er nog wat hout over was en knikte vriendelijk. 'Als je het op een hoop legd dan zal ik zorgen voor een vuurtje.' zei Rainbow met een lichte grijns op haar bek en Rainbow wachten tot Kliennie het hout neer had gelegd en ze spuwde een vonken regen van kleuren over het bergje hout en het vatten meteen vlam. Een geluid van knarsend sneeuw trok haar aandacht en Rainbow keek om. Wie ging nu nog naar buiten? Rainbow ging naar de uitgang en ontdekte een groep van zes mannen die zwaar gekleed waren en dan bedoelde we ook zwaar. Het gerinkel van metaal op metaal was nauwlijks te horen, maar Rainbow pikte het geluid wel op. 'Drakenjagers!' gromde Rainbow en ze stapte weer achteruit in de schaduw, maar haar kleuren werden alleen maar donkerder en ze bleef zichtbaar.