The lost egg! verhaallijn

Een onwelkomen koud rolde over de eierschaal toen een moeder draak haar ei kreeg. Een rilling ging door het jong draakje dat in het ei zat en het ei rolde zachtjes heen en weer. Vader draak pakte het ei voorzichtig in zijn bek en legde het bij andere eieren naar en hielt het nest lekker warm met zijn hete adem. De nacht viel over de kleine draken famillie en de beide ouders hielden samen of soms alleen de wacht. Twee duistere ogen bewogen zachtjes en sluipend tussen de struiken. Het was herfst en vele draken hielden hun nest met eieren streng in de gaten voor eierdieven. Soms waren het andere draken, maar veel vaker waren het mensen die de eieren steelden en ze later weer verkochten op de makrt voor veel geld. Zachtjes en uit het zicht van de draken sloop een jonge knul steeds dichterbij en wachten op het juiste moment dat zijn collega de ouders af zou leiden en hij een of meerdere eieren kon stelen. Een hels kabaal door twee blikken deksel tegen elkaar te slaan sprong zijn mede dief uit de struiken te voorschijn en lokte zo de twee draken weg van het nest, maar het vrouwtje bedacht zich en zag nog net de jonge man uit de struiken rennen en het ei van Piosen grijpen. Een luide brul steeg op en het mannetje draaide zich met een ruk om en vuurde een vuurbal af op de onwelkomen gast. De jongen draaide zich op zijn hielen en zetten het op een lopen. Rennend tussende dikste bomen door en onder de laagste hangende takken,zodat de draken hem te voet niet konden volgen. Maar het lot liet de jonge dief niet gespaart, want een val van een stroper zorgde er voor dat hij onderste boven kwam te bengelen en het ei van Piosen los moest laten. Het ei tolde door de lucht het jonge draakje misselijk makent kwam het tussen een paar struiken terecht en begon verder te rollen. De jonge dief huilde om het verlies van zo iets waardevols en hij vervloekte zichzelf om het niet opletten van zijn eigen stappen. Het ei van Piosen rolde en rolde tot hij stil kwam te liggen op een plek die je niet meteen kon zien waar het ei lag, maar je kon het ei ook weer meteen zien liggen als je geen haast had. Piosen piepte uitgelaten en van de koud het was herst en dan had je de meeste koude nachten buiten de winter die Piosen nog niet kenden.

Fry liep rond, snachts en bleef stilstaan toen ze een huilende jongen aan een val zag hangen. Hij huilde over iets van het kwijtraken van een waardevol ei en Fry begreep meteen wat hij bedoelde. Het was een stroper, zonder na te denken liep ze op de jongen af, glimlachte even heel onschuldig en trok haar katana. Ze haalde uit naar het touw en de jongen viel op de grond, maar nog voor de jongen haa rkon bednaken, hielt ze de punt van de katana bij zijn keel. ,,Waar rolde het ei heen?!" vroeg ze streng, met een doodse toon die je niet zou verwachten van een elf jarige. De jongen keek doodsbang naar de punt van de katana en toen naar haar ,,I...Ik weet het niet..." sprak hij, Fry wist dat hij het meende en trok haar katana terug, Fry keek hem nog even dreigend aan, waanra ze haar katana terug in haar holster deed en zich omdraaide. Ze bgeon te lopen, zocht om zich heen.
Na een paar uren, toen ze al bijna op wouw geven, zag ze iets roods, iets ronds en er kwamen zachte geluiden uit. ,,Het ei..." mompelde ze met een enthousiaste glimlach op haar gezicht en ze trok een sprintje. Voorzichtig plaatste ze haar hand op het ei, het leek koud. ,,Is het goed als ik je poppak?" vroeg Fry emt een warme stem, ze wist dat het draakje het waarschijnlijk niet kon horen en waarschijnlijk ook niet kon verstaan, maar ze had het gevraagd en tilde het ei voorzichtig op, om vervolgens op haar schoot te leggen en haar armen warm om het ei heen te slaan.

Een warme stem klonk door de eierschaal heen, maar de woorden die het vormden kon het jong nog niet verstaan. een warmte die koeler was dan de adem van haar ouders kwam over het ei heen en Piosen stopte met piepen en draaide in het ei rond om beter te kunnen liggen. Dat het nacht was wist het draakje niet, maar de vriendelijkheid van die haar warmte bood was duidelijk te voelen. Piosen had niet mee gekregen dat het die gene die haar nu warm hielt haar ontvoerder had bedreigd? Piosen was moe van het avontuur en ze viel in een diepe slaap, maar als het ei uit gebroed wilde worden moest het warmer zijn, ander zou het ei nooit uitkomen?

Fry merkte dat het ei draaide en keek er even gefacineerd naar. Voorzichtig deed ze haar jas uit om die om het ei heen te wikkelen en sloeg daarna haar armen er weer omheen. Het begon donker te worden en Fry gaapte lichtjes, waarna ze haar hoofd heel voorzichtig op het ei legde, waarbij ze niet te hard leunde om er geen deuken in te maken. Ze was erg moe maat haar ogen bleven open, ze waakte over het drakenei... Misschien kwam er nog iets of iemand naar haar toe om te kijken wat ze in haar armen had... Misschien kon diegene helpen, want Fry wist dat het ei waarschijnlijk niet uit zou komen, omdat Fry geen draak was en minder warmte gaf...

Er werdt iets het ei Heen gewikkeld, want het licht dat in het ei viel verdween en het werdt langzaam aan warmer. Piosen voelde dat ze groter geworden was, maar ze had nog genoeg ruimte en begon te dromen. Een open blauwe lucht waar zij door heen vloog met krachtige slagen van haar vleugels schoot het landschap onder haar door. Maar de blauwe hemel pakten snel samen met donderwolken en Piosen keek angstig naar die duistere bewolking. Het begon eerst te regen, maar al snel waren er lichtflitsen te zien die uit de wolken werden gepersd. Piosen draaide en tolde door de lucht om die dingen te ontwijken, maar werdt op het laatste toch geraakt in haar vleugel. Piosen schrok wakker en merkte dat er wat meer licht naar binnen viel. Piosen begon te bewegen in het ei en ze krabte met haar zachte nageltjes over de binnen kant van de eierschaal en hoopte dat er geluid van buiten af kwam?

Het was nacht, maar toch had Firechild een vuurbal gezien. Ze was naar beneden gedoken, misschien kon ze helpen. Een jongen rende weg met een ei, maar liet het vallen. Een stroper. Firechild voelde zich woedend; een ei stelen, dat was ongehoord! De kleine zou het niet overleven. Firechild landde en volgde de sporen van de jongen. Ze vond hem in een val. 'Waar is het ei, dief!' siste ze woedend. 'I.. ik weet het niet..' 'Je weet niet?!' Firechild kwam op hem af. 'Wacht! Er was iemand die er naar vroeg, een jong meisje.. Zij ging die kant op!' snikte hij bang. Firechild keek hem nog even boos aan en liep in de richting die hij gewezen had. Ze had geen zin om de jongen los te maken. Dat was zijn straf. Iemand zou hem wel vinden. Na een tijd lopen wilde Firechild het opgeven; ze zou zo'n ei toch nooit vinden. Nog een bochtje verder dan. En dat loonde; er zat een meisje op de grond, net zo oud als ik, schatte Firechild. Ze hield iets in haar armen geklemd, maar dat viel Firechild niet op. 'Hallo meisje, ik zoek een ei. Een of ander joch heeft het gestolen, en hij weet niet waar het is. Hij zei dat jij er ook naar gevraagd had..' Haar blik viel op het ei. 'Is dat het? Het is hier te koud voor een ei! Wat moeten we doen? Misschien kan ik het warm houden..' Firechilds gedachten raasden door haar kop. Kon een jonge draak als zij helpen?

Het leek wel of de aarde schudden onder haar eierschaal en Piosen piepte luid en hoopte dat het snel over zou zijn. Hoewel ze door wat er om haar ei geslagen was haar warmer hielt dan dat ze had gehad zonder. Piosen begon wild te bewegen in het ei en trapte soms tegen de eierschaal met haar achterpoten van paniek. De zon kwam langzaam boven de aarde en bescheen het gehele tavereel, waardoor Het nog aangenamer werdt in het ei. Piosen piepte nog steeds en merkte toen dat het getril ophielt. Piosen bleef luid piepen, maar kon niks onderschijnden vanwegen dat de eierschaal te dik was.

Fry had het ei rustig in haar armen gehouden, opeens hoorde ze voetstapen, ze keek bijna direct om en keek recht in de ogen van een grote rode draak... 'Hallo meisje, ik zoek een ei.' sprak de draak, Fry hielt het ei beschermender vast, aangezien ze niet goed wist wat de draak wouw Een of ander joch heeft het gestolen, en hij weet niet waar het is. Hij zei dat jij er ook naar gevraagd had..' dat kalmeerde Fry en die glimlachte lichtjes, de blik vna de draak viel op het ei 'Is dat het? Het is hier te koud voor een ei! Wat moeten we doen? Misschien kan ik het warm houden..' zei de draak, het leek heel gestresd te zijn. Fry stond rustig op en tilde het ei rustig mee ,,Als u dat zou willen proberen..." sprak ze rustig en ze legde heel voorzichtig het ei in de buurt van de draak neer.

Uit het ei kwamen piepende geluidjes. Het meisje leek haar eerst niet te vertrouwen, maar glimlachte toen ze over de jongen begon. Toen stond ze op en legde het ei vlakbij Firechild. Die boog zich voorzichtig voorover. Het wezentje leefde nog. 'Wil je iets achteruit gaan? Ik kan niet zo goed richten.' Firechild keek nog eens naar het ei, sloot haar ogen en ademde in. Toen blies ze, zachtjes, een hete stroom lucht over het ei heen. Nog een keer ademde ze diep in, en nog een keer. Ten slotte stopte ze. 'Zou dit genoeg zijn voor de eerste paar uur?' vroeg ze vertwijfeld.

Opeens werdt het ei op getilt en weer neer gelegd en Piosen begon nog luider te piepen toen ze de koude grond onder zich het ei nog kouder maakten dan het al was, maar gelukkig kwam er een meer dan welkomen hete golf over het ei heen. Piosen stopte met piepen en en draaide in een betere lig houding en genoot van de warmte, maar dat was nog niet alles Piosen begon weer hernieuwt te groeien en het ei was na een uur of twee te krap geworden. Piosen begon weinig lucht te krijgen en ze voelde de hitte van de eierschaal af te nemen. Met haar beste inzet zetten Piosen haar achterpoten tegen de schaal en duwde met kracht er tegen. Met haar kop duwde ze tegen de andere kant van het ei en voelde eerst verzet van het ei. Na een paar keer duwen en uit puffel voelde Piosen het ei voor het eerst meegeven. Het leek of het ei haar vervoegde dood zou worden, maar met al haar kracht sloeg Piosen met de punt van haar snuitje tegen de binnen kant van de eierschaal en voelde dat een stukje van de schaal naar buiten afbrak. Nieuwe lucht kwam naar binnen stromen en nam een aardige kou met zich mee. Piosen begon te trillen, maar wilde uit het ei kosten wat het kosten en duwde haar kop door het gaatje en voelde dat de schaal zich gewonnen gaf. Piepend van de hernieuwde kou brak Piosen het laatste stuk van de schaal van zich af en kwam helemaal uit het ei. Haar zicht was nog niet helder, maar ze kon wel conturen zien. Een grote rode vorm misschien van een draak en een kleinere witte misschien ook wel een draak of een mens? De geur van de draak kwam bij rode vorm en een andere vreemde geur kwam bij de kleinere vandaan. Piosen stond wankel op en liep een paar passen en piepte zachtjes, maar ze hoorde nog geen tegen antwoord?

'Wil je iets achteruit gaan? Ik kan niet zo goed richten.' sprak de draak, Fry deed wat het zei en zette een paar passen naar achteren. Gespannen keek ze toe hoe de draak het ei verwarmde 'Zou dit genoeg zijn voor de eerste paar uur?' vroeg de draak vertwijfeld, Fry haalde haar schouders op en haar aandacht werd getrokken door de drare bewegingen die het beestje in het ei leek te maken. Je kon het niet erg goed zien, maar je kon het draakje vaag in het ei door zien schijnen Opeens kwam er een klein scheurtje in het ei en Fry zuchtte even verontwaardigd. Kwam het ei uit of ging het ei kapot? Ze liep er weer een paar stappen naartoe en knielde naast het ei neer. Het draakje kwam lanzgaam tevoorschijn en leek nog te leven... Het draakej piepte en Fry stak haar handje naar het beestje uit ndat deze een klein stukje haar kant op was gelopen ,,Gaat het, kleintje?" vroeg Fry rustig.

Piosen zag opeens een vreemd ding op haar afkomen en deed angstig een paar stappen achteruit en kwam met haar achterwerk tegen de poot van de rode draak aan en ze keek omhoog en zag dat haar bids tegen de beschubte poot omhoog stond. Een zacht gegiegel kwam uit haar bek en ze ging zitten. Het zicht werdt helderder en niet meer zo wazig als eerst. Nu kon ze het mens goed zien en ook de draak als ze weer omhoog keek. Het ding dat op haar af was gekomen was de poot van het mens geweest, maar nu maakte haar Angst plaats voor nieuwschierigheid en Piosen stapte naar voren uit de schaduwen. Haar schubjes werden langzaam hard in de koude lucht en ze namen een donker-groene kleur aan met lichte groene strepen. Piosen was niet echt gifgroen, maar dat waren de lichte groene strepen wel. Nu had piosen nog geen rugstekels, maar die zouden later wel aan groeien. Ze had honger en een luid gerommel en geknor weergalmde tussen de bomen. Piosen keek even beteuterd en hielt haar kopje naar beneden en begon te smekken met haar paarse tong uit haar bekje en geeuwede luid. Hopend dat ze het zouden herkennen als honger keek Piosen hopend naar het tweetal en ze kaak van de een naar de ander met een vragende en hongerige blik in haar ogen.

Het piepen hield even op, en zwol toen weer aan. Even later begonnen er scheuren in het ei te komen. Firechild werd bang, zou ze iets verkeer gedaan hebben? Maar er kwam een kleintje uit! Het was een groen draakje, heel schattig. Het botste tegen Firechild op. 'Hoi kleintje!' Firechild lachte blij. Ook het meisje leek het leuk te vinden. 'Ik denk dat het wat te eten wil.' Firechild klapperde wat met haar vleugels en brulde. Er schoten verschillende dieren uit de bosjes, die het meisje met haar katana en Firechild met haar vuur lieten stoppen. Even later hadden ze allemaal te eten. Het kleintje at gulzig en smekte gelukzalig. 'Zou het al een naam hebben? Of zullen wij het er een geven?' vroeg Firechild. Het klonk zo onvriendelijk, en het was een lief beestje.

Gelukkig herkende de draak en het meisje dat ze wilde eten, na een korte jacht kreeg Piosen een herlijke bout voor geschoteld waar ze met smaak van begon te eten. Het bloederige vlees was soppig en al snel klonk er smekkende geluiden van wat het jonge draakje van at. Kleine stukken vlees trok Piosen van de bout en slokte die naar binnen. Piosen liet een harde boer toen er alleen nog maar een bot over was en ze keek vrolijk naar het tweetal. Ze hoorde dat de rode draak vroeg of Piosen al een naam had, maar die had ze nog niet en ze keek verwachtings vol naar het mens of die al iets wist? Een ritselend geluid kwam uit de struiken die rechts van hen stond. Piosen keek verbaasd naar de bosjes. Opeens sprong een jonge knaap tussen de takken uit en greep Piosen bij haar nek vlakbij haar borst. Piosen schrok en beet de ontvoerder in zijn hand. Haar kleine lange tandjes waren zo fijn als naalden en drongen ver in de hand, daarna liet Piosen los en voelde de hand van haar hals gaan. Volledig in paniek rende Piosen er vandoor en verdween tussen de struiken en nam haar omgeving in zich op waarna ze voor het oog verdween. Alleen haar lichte blauwe ogen verrieden waar ze zat, maar verder was Piosen helemaal verdwenen!

Toen het draakje langzaam naar voren stapten en haar donkergroende schudden met gifgroene strpen zichbaar werden, glimlachte Fry breed. Een laag gerommel was te horen en Fry's ogen gingne meteen naar de lucht,geen onweer, dus moest het vna het kleien draakje komen. Waarschijnlijk honger... 'Ik denk dat het wat te eten wil.' sprak de draak, Fry knikte en sprong op, om een kleine jacht met de draak te starten. Ze gaf het vlees aan de draken en plukte zelf wat besjes. Ze ign al etend naast de draken zitten en lusiterde hoe deze een naam probeerde te bedenken. Toen er opeens iemand uit de bosjes kwam sprong Fry op met een katana in haar hand, maar ht draakje wist de man al afte schrikken door hem te bijten dus Fry ontspande direct weer.

Een hand uit de bosjes! Een jochie pakte het kleintje op. Gelukkig waren de tandjes genoeg om hem weg te jagen. 'Kom je weer uit de bosjes?' lachte Firechild naar het draakje. Toen keek Firechild naar het meisje dat het babytje geholpen had. 'Wat dapper van je om een drakenei te redden. Hoe heet je? Ik ben Firechild.' begon ze, klaar voor een introductie. Het kleintje had ondertussen genoeg gehad, en maakte het zich gemakkelijk op de grond. Firechild glimlachte; wat een schatje.

Piosen hoorde dat ze weer uit de struiken mocht komen, maar aarzelde voor ze haar dekking op gaf en voorzichtig naar het tweetal toe kwam en op haar achterwerk ging zitten. Kennelijk heten de grote rode draak Firechild, maar hoe het mens heten wist ze niet en Piosen keek nieuwschierig naar het meisje. Piosen had zin om haar stem te laten horen en onder het piepen was duidelijk "Piosen" te horen, maar het was meer een vraag aan Fry om haar naam te weten te komen. Een stel vogels vloog over en Piosen piepte vrolijk naar de vogels die hun vleugels uit sloegen. Het draakje keek naar haar eigen vleugels en strekte ze helemaal uit en bekeek het van boven en beneden. De licht groene strepen waren zowel aan de bovenkant als aan de onderkant te zien! Alleen was het vleugelvlies van boven net zo groen als haar lichaam, maar de binnenkant was vuilgeel. Uit proberend sloeg Piosen haar vleugels op en neer, maar ze zetten niet genoeg kracht om op te kunnen stijgen, daarom vouwde ze haar vleugels weer op en keek Fry rustig weer aan.

'Wat dapper van je om een drakenei te redden.' sprak de rode draak haar toe, Fry haalde haar schouders even open keek even naar de grond 'Hoe heet je? Ik ben Firechild.' Fry glimlachte 'Piosen!' klonk opeens het kleine stemmetje van het jonge draakje, Fry grijnsde breder ,,Mijn naam is Fry..." stelde ze zichzelf voor met een beleefd knikje, ze keek even naar het draakje, die ze bespoot piosen te noemen en stak haar han weer naar haaruit met een vragende blik, ze zou het kleintje graag aan willen raken om te kijken hoe haar huid voelt.

Piosen zag dat de hand van Fry naar haar toe kwam. Even rook Piosen aan haar hand voor ze weer naar het meisje keek en lichterlijk knikte, maar nog voor Fry haar aan kon raken liep Piosen naar haar schoot en nestelde zich op haar schoot. Wat heerlijk comfortabel lag en Piosen geeuwde even. Het was een zware dag voor het jong geweest en ze viel bij Fry op schoot in slaap. Het geen dat ze uit het nest op brute wijzen was weg gehaald had ze toch nog twee personen ontmoet toen ze uit haar ei was gekropen. Die verdomde harde schaal lag nu nutteloos op de grond in het midden van waar ze alle drie waren. Piosen droomde over wat ze zou doen als ze groot was. " Een heerlijk zonnige dag was het terwijl een gifgroene draak haar vleugels spreiden en over het landschap vloog van DW. Piosen brulde snerpend en alles onder haar rende weg voor haar machtige verschijning. Een duikvlucht zetten ze in en greep een volwassen hert van de grond en vloog weer omhoog met het dier tussen haar poten in geklemt. Onder het vliegen at Piosen het dier op en leit het karkas vallen toen ze klaar was. Een stukje verderop landen de groene draak op een bergachtige heuvel en keek naar het uitzicht, waarna ze opnieuw brulde en dankbaar was voor het leven." Piosen werd na een paar uur geslapen te hebben weer wakker en opende haar oogjes en keek naar Fry die haar hand over Piosen's geschubte lijfje wreef. Even opende ze haar bekje en wiebelde met haar tong. Dit herhaalde ze een paar keer en peipte zachtjes. Piosen had honger en hoopte dat ze haar begrepen?

Toen het draakje naar haar schoot liep hielt Fry haar adem even in en pas toen het draakje zich helemaal ingenesteld had durfde ze weer adem te halen. Het was een erg mooi draakje en ze was nog nooit zo dicht bij een draak geweest... Het draakje geeuwde even en Fry keek hoe haar ogen langzaam dicht vielen. Fry streelde met haar hand langs het draakjes schubbige lijfje en ze zuchtte even diep, waarna ze rustig naar Firechild keek en breed glimlachte.

Piosen wachten nog of ze haar begrepen, maar Fry herkende het teken misschien niet? Het draakjesprong van Fry's schoot en pakte het bot op en liep terug naar het meisje en liet het bot op haar schoot vallen en keek Fry weer aan. De vragende blik in haar ogen werdt langzaam aan hongerig. Het weer sloeg om en er viel een paar regen druppels naar beneden. Piosen keek omhoog en voelde hoe de eerste druppels op haar neus vielen. Met haar ogen knipperend keek ze weer naar Fry en keek toe hoe het meisje zou reageren?

Het meisje stelde zich voor terwijl het jonge draakje 'Piosen' piepte. 'Ik ben Fry,' had ze gezegd. Fry glimlachte naar beide draken. Fry aaide Piosen, en Firechild keek geïnteresseerd toe. Die twee gingen een sterke band ontwikkelen! Het beestje ging in haar schoot liggen en gaapte. Firechild stond op. 'Ik maak een vuurtje.' Ze verzamelde wat takken, legde ze op een stapel en blies er wat vuur op. Zo, nu hadden ze het tenminste warm, en ze hadden nog voedsel over van deze middag. Firechild keek over het vuur naar het meisje en het draakje, en wist niet precies wat ze moest zeggen.

Piosen keek even rond en zag dat er nog wat voedsel over was en liep er heen, waarna ze begon te eten. Maar al snel was dat ook op en Piosen liet een harde boer, waarna ze weer naar Fry toe liep en naast haad ging liggen. Het weer was echt slecht geworden, maar Piosen had daar geen besef van. De regen viel opeens met bakken uit de hemel en spoelde de laatste uitgedroogde eiervlies van Piosen's huid. Het voelde heerlijk aan, maar de wind maakten dat het snel kouder werdt. Piosen rilde even, maar kroop dichterbij Fry en keek haar lief aan.

Firechild maakte een vuurtje en toen het vuur aanstond keek Fry de rode draak even met een glimlach aan ,,Dankje..." sprak ze stilletjes, waarna ze haar ogen even naar het draakje toe liet gaan, het beestje begon te eten en at al het vlees dat over was op. Fry grinnikte toen het kleine beestje een hare boer liet en ervolgens weer op haaraf kwam lopen. Opeens viel de eerste druppel, recht op Fry's neus en ze keek dus ook meteen omhoog, toen pas zag ze de donkere, onheilspellende lucht. Nog oor ze iets kon zeggen leek het water met bakken uit de lucht te komen en ging het vuur sissend uit. Het draakje trilde en kroop dicher tegen haar aan, maar ondanks de warmte van het draakj begon Fry het nu ook ijskoud te krijgen.

Firechild voelde de kou en zag Fry en Piosen rillen. Ze dacht na, was er een schuilplaats in de buurt? 'Fry, Piosen, komen jullie mee? Ik weet een schuilplaats.' Firechild stond op en wees hen de weg, door bladeren en takken en bomen. De regen stortte op hen neer, terwijl ze uiteindelijk de schuilplaats bereikten. 'Hier is het.' De draken en Fry zochten een plekje, en Firechild viel zo in slaap.