Het verlaten huisje [verhaallijn]

[Wat vooraf ging: https://dragonworld.actieforum.com/de-groene-bossen-f16/het-gebroken-eiverhalenlijn-t522.htm]

Fry had al een half uur met het drakenjong in haar armen rond gelopen. Ze zat al de heletijd vrolijk tegen het draakje te praten en het te vertellen over de wereld, ook omdat het draakje daar misschien rustiger van werd. ,,Kijk.." zei ze vrolijk, toen ze bij een klein huisje in de buurt kwam ,,Daar is misschien iemand die ons kan helpen.." een kleine glimlach sierde haar gezicht en Fry liep stevig door, maar toen ze aankwam was er iets vreemds aan het huisje. ,,Hallooo?" zei ze zachtjes, toen ze op de deur wouw kloppen, viel deze open en ze stapte wat ongemakkelijk naar binnen. ,,Hallooo?" herhaalde ze, maar al snel merkte Fry dat het huisje helemaal verlaten was. Voorzichtig legde Fry het draakje op de bank ,,Blijf even hier.." ze verdween in de keuken en kwam na een tijdje weer terug met wat vlees.

Hij was bezig te te zetten. Hij zette het vuur aan en had nog water klaar staan die hij van de rivier had gehaald. Toen hij die net boven het water zette hoorde hij ineens geklop. 'wel heb je ooit?' dacht hij bij zich zelf. Je verwacht niet snel iemand die midden in een woud een bezoekje zou nemen. Zijn huis zat onder plaatjes van drakensoorten. Ook had hij zadels tuig enz. Hij stapte onzeker naar de deur. Er is een grote kans dat de soldaten er zijn om hem te vangen. Hij stond op. Rustig liep hij naar de deur maar er was niemand. 'Dat is vreemd' Ineens hoorde hij iemand roepen in de keuken. Lex haast zich ernaar. Voor zijn neus stond een klein meisje. Lex bekeek haar heel even aangezien ze in zijn huis is binnen geglibt. Ze leek nog jong dus zei Lex er maar niets over. "Hallo daar, wat doe je hier?"

[Late reactie!]

'Hallo daar..' hoorde ze een onbekende stem opeens zeggen, Fry draaide zich geschrikken om 'Wat doe je hier?' maar voor ze antwoord kon geven hoorde ze het gesis en gekrijs van Savida, ze keek eerst even wantrouwig naar de jongen, maar herrinnerde zich nu opeens dat ZIJ degene was die zijn huis binnen was gedrongen. ,,Uuh.. Ik.. Uuh.." begon ze evne nerveus, ze was nooit zo goed geweest in dit soort dingen ,,Ik vond dit huis en ik dacht dat het verlaten was.." alsof dat al genoeg uitleg was stapte ze op het draakje af, maar ze had meteen in de gaten dat deze geen honger had.
Fry pakte het draakje weer voorzichtig in haar armen, om het te kunnen beschermen maar ook gerust te stellen.

Hij keek het kleine meisje aan en wachtte op antwoord. Maar meteen keek hij op toen hij een draakenjong hoorde. Hij keek haar weer aan. Meteen kreeg hij toen antwoord en knikte. "Nou eu goed. Kom even mee en zit op deze stoel. Hij pakte een houten stoel tevoorschijn. Het meisje leek de drakenjong ineens in haar handen te houden. "Hoe kom je er aan? Je hebt het toch niet gestolen van de moeder he?" Hij bekeek de kleine. Het ras leek voor hem onbekend. Maar het was al duidelijk dat het een vrouwtje was. Hij dacht na. Hij had nog oude spullen toen hij wandwo had opgevoed. "Wacht hier even." Baby draken hebben veel veel veel warmte nodig. Het is al een wonder dat het nog leeft. Hij rommelde een lange tijd in het huisje. Maar na een lange tijd kwam hij met een stalle bed te voorschijn. Er zaten kolen en enkele juwelen in. Hij had de kollen een tijdje warm gemaakt. "Baby draken vragen veel hitte. Als een mama draak broed spuuwd ze vuur op de eieren. zo krijgen ze het warm." Hij zette het op de tafel.

Fry hielt het draakje nogsteeds vast 'Nou eu goed. Kom even mee en zit op deze stoel.' hij pakte een houten stoel tevoorschijn en toen Fry merkte dat de jongen naar het drakenjong in haar armen keek begon ze nerveus te worden. 'Hoe kom je er aan? Je hebt het toch niet gestolen vna de moeder he?' Fry schrok licht van die vraag, wie dacht die jongen wel niet dat ze was? ,,Ik steel geen baby's van hun moeders." bracht Fry er hard op in, haar stem was ietwat emotieloos. 'Wacht hier even..' sprak de jongen waarna deze opeens wegliep. Fry ging rustig op de houten stoel zitten en legde het draakje op haar schoot, nogsteeds hielt ze haar armen om haar heen. Na een tijdje hoorde Fry weer voetstappen dichterbij komen en ze keek ook op haar hoede op. Fry zuchtte opgelucht toen het de jongen was die met een stalle bed tevoorschijn kwam, er zaten kolen en engele juwelen in. ,,Je denkt toch niet dat ik haar daar in ga stoppen?" zei Fry, nogsteeds op haar hoede 'Baby draken vragen veel hitte. Als een mama draak broed spuuwd ze vuur op de eieren. Zo krijgen ze het warm.' weer keek Fry naar het ding dat Lex op de tafel zette ,,Hoe weet ik dat je haar niet opeens steelt en op de markt verkoopt.." Fry's stem klonk kalm en ze keek de jongen wel aan. Zelf geloofde ze niet in haar eigen woorden, maar je wist maar nooit en zo kon ze zijn reactie pijlen.