Luide brul naar White!

Een wit/paarse draak vloog in een snel tempo over de grond opzoek naar voedsel. Dat had ze wel eens nodig na al die dagen zonder eten. Zelf was ze soms ook gewoon veel te lui om te gaan jagen. Daarom dat ze nu ook redelijk mager stond. ook de groep...White wist niet of ze het eigenlijk alleen aan kon. Aangezien Novem niet meer kwam, ofwel was hij gewoon weg. White kon het ook gewoon niet alleen. En dat zag je ook aan haar vermoeidheid in haar ogen. Nieuwe leden, pfuh. De laatste tijd kwam er niemand meer bij. Toen ze plots een luide brul naar haar hoorde keek ze raar op. Naar haar? "Ik kom", Brulde ze terug en keek recht voor zich uit waarna ze nog eens luid brulde en zo snel mogelijk begon te vliegen. Een nieuw lid?! Wie kon dat nu geloven? Ergens kreeg White weer wat hoop bij. Toen ze in de verte een blauwe draak zag vloog ze er recht naar toe en landde netjes naast de draak. Maar, het was Abelone! "Abelone", zei ze vriendelijk en glimlachte vriendelijk en zacht naar haar. "Wat brengt jou hier? Waarom heb je me geroepen?", vroeg ze weer op die vriendelijke toon en wachtte af.

White keek met een glimlach naar Abelone en hoorde wat ze zei. White knikte vriendelijk en wilde iets zeggen maar ze zweeg eerst wat. "Natuurlijk, je bent een eerlijke draak, dat zie ik", zei ze nog steeds vriendelijk. "En een jager kan ik goed gebruiken. Misschien, kun je nu een ree gaan jagen? Dan kan ik je eens bekijken hoe je jaagt", zei ze en glimlachte waarna ze snoof en al meteen de geur van een ree te pakken had. "Ik volg je wel als je me nodig hebt", zei ze en stond al klaar om op te vliegen en Abelone te begeleiden. Zou ze eigenlijk nui wel willen jagen? Dat wist White natuurlijk ook niet goed. Misschien? Misschien ook niet. Maar aangezien ze zei dat ze wilde zou ze waarschijnlijk wel gaan. "Wil je nu jagen?", vroeg ze toch maar voor de zekerheid.

{Korte post, moet gaan }

White keek naar Abelone en knikte zacht waarna ze zag dat Abelone al meteen vertrok en vertrouwde op haar reukzin. White grinnikte en keek naar Abelone die al meteen terug kwam met een dood dier in haar bek. "Perfect, oké. Je bent toegelaten, wees welkom in The Magic Dreams clan", zei ze en lachte waarna ze haar nek naar de grond boog uit teken van respect voor Abelone. Dat deed ze bij ieder nieuw lid, respect tonen. Het belangrijkste misschien wel in een clan. Dat vond zij dan toch. Nu het ook weer goed kwam met Cloud, haar dochter, was White nu al veel gelukkiger. "En, klaar voor naar de clan te gaan?", vroeg ze vriendelijk en knikte waarna ze haar vleugels uitzette en zich afstootte. "Je hebt ze wel al eens gezien, dus kun je mee gaan hé", zei ze en glimlachte waarna ze weg vloog en Abelone wenkte om mee te gaan. "Kom maar mee", zei ze en vloog richting de schuilplaats van haar groep.