Een brul naar Mudly

Darko liep over de zonnige velden de bloemen waren aan het verwelken En de wnter was al bezig zijn in trek te doen, maar nu was het eerst herfst en de rode draak had er lang over nagedacht. Mudly was een goede knaap en hij kon goed met draken over weg?! Darko ging zitten en keek naar het uitzicht terwijl de zon langzaam op kwam. Het was vroeg Maar de rode draak had die nacht niet kunnen slapen van de gebeurenissen die zich in zijn kop afspeelden. Hij moets het weten en vulde zijn longen met lucht en brulde luid naar Mudly. Een zware luide brul rolde over het veld en de wilde dieren renden geschrokken weg. Darko herhaalde de booschap nog drie keer en keek weer rustig naar de zon, nouja rustig? Zijn gehele lichaam was gespannen omdat Darko niet wist of Mudly ja of nee zou zeggen. Het was voor hem de eerste keer en hij wilde weten of Mudly hetzelfde voelde of nog even wilde wachten. De rusteloze draak zwiepte duidelijk geérgend door zijn eigen wispelturigheid en hij keek even rond of Mudly in aan tocht was. Draken waren dan wel sneller , maar Darko was van nature al geen geduldig type en keek weer naar de op komende zon om zijn gedachten te orderen.

Mudly had de hele dag naar kruiden gezocht en was die avond goed moe. Rustig had hij zijn tas met kleding en andere dingen op de grond gelegd en was er met zijn hoofd op gaan liggen. Hij was al snel in slaap gevallen en zelfs in de morgen sliep hij nog. Ineens opende hij loom een oog. Was dat een brul? Mudly opende zijn ogen wat en wreef er in. Hij pakte zijn tas en deed deze om zijn schouder. Opnieuw kwam er dezelfde brul. Er zat een boodschap in? "Wil je dat herhalen?" vroeg Mudly meer tegen zichzelf dan naar de draak. En voor hij het wist kwam de boodschap opnieuw. Er werd om hem geroepen. Mudly rende de richting in van waar de brul vandaan kwam. Hij sloot zijn ogen half. Op het moment dat hij op het veld aan kwam zag hij een rood gedaante. Maar hij herkende die meteen. "Darko?" zei hij vragend. Hij rende naar Darko. Eenmaal voor hem bleef hij stil staan. "Je had geroepen..." zei hij vriendelijk en glimlachte. Kalm keek hij naar Darko en wachtte af op een mogelijke uitleg.

Mudly had zijn boodschap gehoord en was aan komen renne tot voor de rode draak. Darko ging liggen om Mudly een beter zicht op zijn kop te geven en keek hem even doordringend aan. 'Ja ik had je geroepen. Ik zit met een kwestie die alleen jij kan beantwoorden.' zei Darko met een rustige stem, maar zijn ogen verrieden zijn onrust en stonden bijna glazerig. Het was een tweestrijdig gevoel dat nu omhoog kwam nu Mudly er werkelijk was en Darko probeerde zijn woorden zo goed mogelijk onder woorden te brengen. 'Ik ken je verleden niet en jij die van mij niet, maar ik heb een gevoel dat zegt dat het goed is, tenzij jij het anders ziet natuurlijk?' zei Darko raadselachtig en hij richten een van zijn grote gele ogen op Mudly en keek hem zo even aan, daarna trok hij zijn kop zo terug dat Mudly hem recht in zijn gezicht kon zien. 'Zou jij... mijn temmer willen worden??? Ik begrijp het als je nee zou zeggen, maar ik moest het gewoon vragen, want anders had ik geen rustig gevoel meer ik mijn lijf!' zei Darko en hij zwiepte nerveus met zijn staart heen en weer, als Mudly ja zou zeggen zou de rode draak het uit brullen van vreugde, maar als hij nu nee zou zeggen zou Darko er mee kunnen leven. De houding van Mudly kon Darko even niet af lezen, het was net of de jonge verstijfde, maar of dat zo was moest nog uitblijken?

Mudly keek kalm naar de draak en zette een stap naar achteren toen Darko ging liggen. Mudly zelf keek even naar de ogen. Ze stonden wat anders. Onrustig, glazig zelfs. Mudly keek Darko licht bezorgd aan. Een kwestie die alleen ik kan beantwoorden...dan zou het over mij moeten gaan. dacht Mudly beredenerend. Kalm ging hij zitten voor Darko en keek hem aan. Hij plukte wat gras en luisterde aandachtig naar de draak. Hij knikte even. "Ga verder..." zei hij kalm om te laten weten dat hij luisterde. Hij hoorde de vraag en dat raakte hem. Toch kon hij een glimlach niet bedwingen. Hij keek naar de draak. "Onder één voorwaarde.." zei hij kalm. "Ik zie jou niet als een bezit..." zei hij kalm en glimlachte. Hij stond op. "Ik wil maar wat graag je temmer worden..." zei hij met een kalme stem en er stond een vriendelijke blik op zijn gezicht. Hij liep naar de draak en legde zijn hand op de schouder waar hij nu net bij kon. Even streek hij met zijn hand er over en liep daarna weer naar voren zodat Darko hem kon zien. Hij had een glimlach op zijn gezicht. Sinds Milo had hij besloten niet meer zelf een draak onder zijn hoede te nemen. Alleen als een draak het wilde zou hij het doen.

(ik moet gaan. Bye.)

Darko zag dat Mudly naar hem luisterde en een glimlach verscheen op het gezicht van de jongen en zei dat hij Darko niet als een bezit wilde zien. Dan maakte de rode draak alleen maar gelukiger en hij brulde luid zodat iedereen die het horen wilde Hoorde dat Darko gelukkig was met zijn temmer Mudly. De vrolijkheid die door hem heen stroomde was geweldig en hij likte Mudly over zijn wang met de zachte kant van zijn lange stekelige tong. en keek Mudly blij aan. 'Je hebt me een goed gevoel geven Mudly en ik zal jouw ook niet als bezit beschouwen.' zei Darko en lagde het puntje van zijn staart op de schouder van Mudly en keek hem vrolijk aan. Hij had eigenlijk geen ander antwoord verwacht, maar de kans zat er natuurlijk wel in dat Mudly nee had gezegt. 'Als je wilt kunnen we een stukje vliegen?' vroeg Darko en legde zich nog platter tegen de grond dan hij al lag en wachten op Mudly's antwoord.

Mudly keek kalm naar Darko en glimlachte. Hij merkte dat Darko ineens luid brulde. Hij legde zijn handen op zijn oren. Darko kon hard brullen dat moest hij toegeven. Kalm keek hij weer naar de draak die het punt van zijn staart op de schouder van hem legde en Mudly glimlachte. "Ik ben blij om dat te horen.." zei hij vriendelijk. "Vliegen? Goed idee..." zei Mudly opgewekt en grinnikte even. Hij merkte dat Darko al op de grond ging liggen en Muly zette zich af tegen de knie van de draak. Hij ging op de nek zitten net voor de vleugels. "Als je het maar laat om te gaan stuntvliegen." zei hij streng. Mudly legde zijn handen op weerskanten van de nek en klopte er zachtjes op als teken dat Darko mocht opstijgen.

Mudly zei tegen Darko dat hij niet moest gaan stuntvliegen, wat een breede grijns op zijn lippen gaf, maar hij knikte als teken dat hij begreep dat Mudly daar niet op zat te wachten en stond rustig op, waarna hij zijn grote vleugels uitstrekten en de lucht in sprong. Met krachtige slagen won Darko hoogte en werdt alles onder hem en Mudly steeds kleiner. Darko keek rond en zag in de verte een erg hoge heuvel waar ze later op zouden kunnen landen, maar eerst vloog hij rustig een grote cirkel met lome vleugel slagen. Het was eerst niet te merken dat hij dat deed, maar het gebioed lag er vredig bij en de dag leek ten einde te gaan, maar de zon scheen nog helder aan de hemel al was de lucht al rood gekleurd. Darko zetten na een paar uur de landing in op de grote heuvel en zetten soepeltjes zijn poten op de zachte grond. Zo bleef hij naar de zakkende zon staan kijken met Mudly op zijn rug, maar hij stond zo dat ook Mudly van dit prachtige moment te kunnen kijken.

Mudly voelde dat Darko opstond en keek even naar de grond. Daarna voelde hij hoe ze afzette en greep even goed vast. Altijd vervelend de opstart. Maar wat je er voor terug kreeg was mooi. Kalm keek Mudly rond. De hele rit genoot hij van het uitzicht. Hij glimlachten en keek kalm rond. Op het moment dat ze op de rots afvlogen nam hij aan dat ze gingen landen. Kalm keek Mudly naar Darko die de landing inzette. En niet veel later stonden ze naar de ondergaande zon te kijken. Mudly glimlachte. Hij keek naar de zon en genoot van het uitzicht. Maar ineens verdween zijn glimlach en maakte zijn blik plaats voor een sombere blik. Hij zuchtte kort. Hij had graag dat hij dit beeld samen met Maylin kon delen. Maar hij was thuis gekomen en ze was nergens te bekennen. Alsof ze van de aardbol verdwenen was.

Darko voelde dat Mudly iets dwars zat, maar ging er niet op in het was vast iets persoonlijks. een luid gerommel dat uit zijn maag op klonk gaf aan dat Darko honger had en hij keek even naar Mudly. 'Zal ik je naar huis brengen?' vroeg Darko en hij wachten tot Mudly antwoord zou geven en strekte even zijn vleugels. waarna hij ze weer opvouwde en in alle rust naar Mudly keek.

( geen inspiratie. :p)

Mudly keek kalm naar de ondergaande zon en genoot van het uitzicht. "Nee, ik wil nog even hier blijven..." zei hij kalm. Hij leek wat te verdrinken in de halve cirkel die langzaam wegzakte. Kalm keek hij even naar Darko. "Ooit heb ik een jong draakje gehad..." zei hij kalm. "Gevonden in een gewonde status en heb hem verzorgd. Daarnaast heb ik een sterke band met hem opgemaakt maar op een reis buiten dit land. Had hij zich opgeofferd...." zei Mudly kalm. "Het is wel even wennen om na een tijd weer een draak te hebben..." zei hij kalm en sprong van de schouder af. Daarna landde hij op zijn knieën door er wat doorheen te zakken. "Maar ik ben blij dat jij het vroeg..." zei hij kalm.

Darko voelde Mudly van zijn schouder springen na dat hij gezegd had dat hij nog niet weg wilde gaan en vertelde over zijn band met een andere draak die hij verloren was doordat de draak zich voor Mudly had op geofferd. Darko keek naar Mudly en knikte begrijpend het was nooit gemakkelijk als je iemand verloor die je dierbaar was en zeker niet als het een persoon was waar je een sterke band mee had. Darko ging liggen en glimlachte naar hem toen Mudly zei.

Mudly keek kalm naar Darko en glimlachte. Dat Darko geen reactie gaf was voor Mudly begrijpelijk, maar ook moeilijk. Echter ging hij niet verder op het onderwerp in. Mudly liep richting Darko en leunde tegen zijn voorpoot. Met zijn rechterzijde leunde hij tegen de linkerpoot van Darko en keek even naar boven. "Ik kan me nog herrineren toen ik je voor het eerst had gezien. Met Flora. Je bent veel veranderd, Darko. Van de heetgebakkerde draak zie ik niet veel meer..." zei hij grinnikend. Hij kon zich nog goed herrineren dat Darko goed geïrriteerd was vanwege zijn zang. Mudly glimlachte en streek met een hand over de 'dijbeen' van Darko. Hij glimlachte en keek weer naar de zonsondergang.

De woorden van Mudly streelde zijn ziel en Darko grijnsde breed terwijl hij naar de jonen keek. 'Laat je maar niet misleiden Mudly, ik heb nog genoeg heetgebakerdheid in me en vooral voor een draak in het bijzonder!' zei Darko met lichter valsheid in zijn stem en hij voelde hoe Mudly's hand over zijn dij ging en hij kreeg er een koude rilleng van en keek weer naar het uitzicht. De zon was al aardig gezakt en hij voelde zich gelukkig. Het was wel dat Mudly hem toen in het begin geérgerd had toen hij geslapen had, maar nu was dat alles niet meer dan een lachwekkende herrinering. 'Mudly heb jij ooit wel eens een hekel aan iemand gehad?' vroeg Darko en keek weer naar Mudly en wilde perse weten of Mudly het goed keurde wat hij van plan was?

Mudly keek naar Darko en glimlachte. "Soms is heetgebakerdheid een goede eigenschap, maar vaak niet..." zei hij kalm en glimlachte. "Toch zit er ook goedheid in je Darko.." zei hij er kalm achter. Mudly merkte dat het oranje in de lucht zich langzaam klaar maakte om in donkerblauw te veranderen en Mudly sloot even zijn ogen. Ineens hoorde hij de vraag van Darko en knikte. "Vaak zat. Een jongen in mijn buurt, het donkere zijde in me. En nog meer mensen. Maar ik heb ze nooit bewust en gewillig wat aangedaan.." zei hij kalm en sloot zijn ogen. "Er waren gelukkig meer mensen die ik begeer. Waar ik veel om geef..." zei hij kalm. "En niet alleen mensen..." zei Mudly kalm en sloot kort zijn ogen. Hij voelde een licht briesje door zijn haren gaan. Hij keek weer naar Darko. "Hoezo?" vroeg hij kalm. Hij keek hem even vragend aan en streek een lok voor zijn ogen weg. Hij voelde een bui hangen. En dan niet in de lucht. Maar om wat Darko zou gaan zeggen.

De woorden van Mudly stelde hem wat gerust, maar nog niet helemaal en hij ging liggen. 'Je weet dat Toxic leden aan het werven is!?' zei Darko meer als vraagen en keek Mudly even streng aan voor zijn blik zachter werdt en ondoordringbaar om verder te kunnen zien wat hij dacht. 'Voor ik me bij The Magic Dreams aan sloot ben ik eerst naar het gebied van de NW gegaan en dat was nog voor ik jouw en Flora tegen kwam. Ik heb me voor haar gesteld en de test gedaan die zij mij en een andere draak Blade heeft laten afleggen, ik was niet door maar die andere wel. niet dat ik spijt van heb om in de groep van white te zitten, maar daar gaat het nu even niet om. Het geen dat ze wilde weten wat de groep van White allemaal uitsprookten omdat ze ineens harder groeide in leden dan zij had ik eerst voor gesteld voor hen te gaan spioneren. Dat wilde ze niet en ik ben er ook blij om dat ik het niet gedaan heb ook!' zei Darko op het laatste scherp en gromde licht om zijn eigen stomheid van toen. 'Ik heb mijn oor te luister gelegd en te weten gekomen dat Toxic dus leden zocht, maar dichter kun je niet bij ze komen omdat het gebied zwaar word bewaakt. maar een deel van mijn plannetje is al in werking getreden en dat is het bij White melden van het leden zoeken van Toxic! ze zal vast niet blij dat , dat uit gelekt is, maar niet te min om verder te gaan zijn er meerden nodig om haar flink dwars te zitten. Want de draken die ik erop aangestuurd heb om voor mij een oortje te luister te leggen zijn mega goed in het zich schuilhouden voor gevaaren als Toxic en haar groepje.' zei darko en hij wachten op wat Mudly hier van vond het was natuurlijk heelwat dat hij zijn verleden op deze manier open legden en de draak hoopte dat Mudly niet al te boos zou zijn over zijn eerdere poging om bij de NW te komen, maar dat was voor hij Mudly leerde kennen?!

Mudly keek naar Darko en glimlachte. Echter verdween de glimlach toen Darko begon over Toxic. Hij kende die draak maar wat goed. Maylin was immers ooit de temmer van geweest. Mudly's blik werd serieus en langzaam keek hij naar de draak. Hij luisterde zwijgend naar de draak en zuchtte na het verhaal. "De Night Warriors. Dat was vroeger een of andere bloodclan." mompelde hij kalm. "Maylin en Luna de leiders en nu Azazeal en Toxic..." mompelde hij verder in zichzelf. Mudly keek kalm naar Darko. "Je hebt de NW proberen te helpen. Zoiets is misschien niet volgens mijn boekje, maar je bent veranderd..." zei hij kalm. "Darko, het maakt mij geen ene moer uit dat je ooit bij die groep wilde..." zei hij kalm. "Laat ze maar weg kreperen in hun eigen schaduw. En wat je ook doet, zolang het die NW lastig valt vind ik het best. Maar!...Er zijn grenzen. Zet je eigen leven niet op spel, ik wil niet dat ik je kwijt raak. Een tweede draak kan ik wel aan maar ik kan niet het verliezen van een 2e draak, Darko..." zei hij kalm.

De woorden van Mudly waren kalm bijna ijzig kalm op het laatste en dat deed de rode draak goed om te horen. Het geen dat hij zijn eigen leven op het spel zetten was niet meteen zijn ingeving, maar een oorlog kon niet uit blijven en dat wist mudly ook. darko had het zelf uit Toxic's bek gehoord en dat wilde hij koste wat het koste voorkomen zonder verliezen te leiden nog voor zijn doel bereikt zou zijn. De groep van de NW ten val brengen nog voor ze genoeg leden hadden! Maar dat zou tijd kosten en daar was de draak zich van bewust. 'Het is niet mijn bedoeling je binnen kort te moeten verlaten Mudly, maar ik ben al voorzichtig bezig en die grensen zijn nog niet overschreden dat Toxic ook maar iets vermoed, mijn spionen zijn erg goed en blijven net in gehoor afstand en hebben hele scherpen oren!' zei Darko bevestigend en keek Mudly doordringend aan en zijn blik konden niet vele onder ogen komen en weken vaak al snel af, maar Mudly kon er vast wel tegen en Darko grijnsde breed toen hij Mudly's blik beantwoorden.

Mudly zweeg en dacht na. "Darko, ik zelf ken Toxic ook. En voor zover ik het draakje ken, is het geen dom draakje dat je zomaar uit kunt schakelen..." zei hij bars. "Pas op met wat je doet, wie weet is ze er al achter dat hun plannen uitgelekt zijn, en voor je het weet staan ze voor je deur." zei hij streng alsof hij de leraar was van Darko. Maar wat Mudly zijn was over nagedacht. Hij had immers zoiets vaker over horen praten. "Toxic is een listige draak, vergeet dat niet..." zei hij nogmaals. "Ik ben niet totaal eens met wat je doet, maar ik vraag me af of je zou luisteren als ik het je verbied..." zei hij. "Waarschijnlijk niet, je hebt wraakgevoelens voor die draak, ik begrijp dat...maar...." ineens stopte Mudly. Ineens bedacht hij zich iets. Dit zou alleen maar bevestiging geven. "Ik moet Toxic spreken..." zei hij ineens zacht. "Kun je me afzetten bij het rand van het duistere bos?" vroeg hij bars. "Zo nee, dan loop ik wel..." zei Mudly.

Darko luisterde met rust en hoorde wat Mudly allemaal zei en soms knikte hij begrijpend en was van plan Mudly een preek te geven, maar deed het niet toen Mudly zei dat hij Toxic wilde spreken? 'Ik ben me bewust van haar listigheden, maar als ze ook maar een teken van kennis geeft dat ze achter mijn plan komt zal ik er niet mee verder gaan.' zei Darko en bleef liggen om Mudly op te laten stijgen. 'Ik zal je brengen, maar ik blijf op je wachten bij de grens!' zei Darko en keek Mudly steng aan. Toen Mudly zat stond hij op en zetten zich af tegen de grond, waarna hij krachtig met zijn enorme vleugels sloeg en zich naar de grens van het gebied van de NW koersde. Wat hen daar te wachten stond maakte niet uit wat, Als er ook maar een van de NW was die Mudly wat aan wilde doen zou hij diegene verscheuren stukje voor stukje!
( Topic uit naar het duistere bos.)