Hunting

Botten kraakten tussen zijn scherpe tanden. In een paar happen had het volwassen hert opgegeten. Het vulde voor een tijdje zijn maag ookal was het niet zo groot. Bid'Daum sloeg zijn klauw in de grond en trok zo diepe graven in het gras. Plots hoorde hij een andere draak. Meteen sprong hij op. Sloeg zijn vleugels uit en begon er mee te klapperen. Met een aanloopje en een paar krachtige vleugelslagen steeg hij al snel op. Een brul ontsnapte uit zijn keel toen hij vanuit de verte een andere zwarte draak zag. Met krachige slagen bracht hij zichzelf nog hoger zodat hij op een goede luchtstroom zat. Steeds sneller kwam hij bij de ander in de buurt. Rode tekens waren te onderscheiden. Hij kon het niet tegenhouden en een blauwe bal spoot op uit zijn keel. Waarschijnlijk omdat hij weer eens een soortgenoot had gevonden. Altijd leuk nieuwe draken onmoeten. De enorme draak naderde de ander nu van heel dichtbij totdat hij voor hem vloog. "Hallo" zei hij met een zware, machtige stem. De goudkleurige draak stelde zich niet vijandig op, eerder neutraal. Om te kijken wat voor een draak dit was.

Bid'Daum grijnsde bij de vriendelijkere blik van de draak. En knikte. "Mijn naam is Bid'Daum." zei hij met een kalme, doordringende stem. "En nee, je bent niet in mijn territorium. Iedereen is hier vrij om te gaan en te staan.". De enorme goude draak bleef de zwarte draak met de rode tekens nauw in de gaten houden maar het leek hem geen valse of slechte draak. Bid'Daum had wel zin in een praatje. Alleen was altijd maar zo alleen. Dus keek hij de draak vriendelijk aan. "Sorry dat ik zo op je af kwam stormen." verontschuldigde hij zich tenslotte. Zijn vleugelslagen waren traag, op deze luchtstroom bleef hij makkelijk in de lucht. Een klein rondje cirkelde hij en keerde weer terug bij de zwarte draak. Dit deed hij omdat het hem verveelde alleen maar een beetje in de lucht te hangen. Geïnteresseerd keek hij naar de draak en naar diens aparte tekeningen.