Hunting prey!

Met rustige vleugelslagen vloog een donkere draak met glinterende kristallen op de ruggengraat door de lucht met haar blik op de grond gericht. Nadat de duisterdekant van de regenboog draak het van haar had overgenomen was alle goedaardigheid ver weg gestopt in haar hoofd met een dikke laag duisternis omhult. De boerderijen kwamen in zicht en de oranje/ rode ogen schitterde van plezier. Een valse grijns gleed over haar gezicht en ze brulde uitdagend naar de mensen beneden haar. Ze sloeg haar vleugels tegen haar lichaam en nam een duik naar beneden. Het geschreeuw van mensen weergalmde over de weidse velden en hun vee renden in paniek alle kanten op. De draak spuwde een vuur dat helder als glad was en bijna niet door het oog te zien was. Een muur van kristal groeiden uit de grond en scheiden het vee van hun eigenaren. Die luidkeels vervloekkingen riepen. De draak sloot het vee in en ze sloeg haar vleugels op tijd open en landen boven op een van de koeien die luid loeide en het leven liet na haar beet in de keel van haar slachtoffer. Met hamers probeerde de mensen bij haar te komen, maar de muur van kristal was zo dik dat ze dagen nodig zouden hebben om dat te berijken! Haar honger werkt snel gestilt en haar gemene ogen spriemde in die van de hulpeloze boeren. Rainbow sperde haar muil open en een geluidsgolf verbrak de muur van kristal en deed het instorten. Een boze grijns speelde op haar lippen en ze sloeg gemeen met haar vleugels en de windvlaag gooide de boeren hoog de lucht in. Een bekende menselijke stem trok haar aandacht, maar ze was niet in de stemming zich tegen deze te verantwoorden en zwiepte gevaarlijk met haar stervormige kristallen staartpunt richting deze persoon!

De gouden draak racete weg van haar rustplaats naar het geschreeuw en het gebulder van geluiden die onmogelijk door een mens gemaakt kon worden. Snel kwam de plaats van bestemming in oog en ze zag een donkere draak gemeen naar de mensen uithalen. Zila was niet zo voor slechte draken en deze was overduidelijk slecht.
Terwijl de zwarte draak uithaalde met zijn staart naar één of andere mens spuuwde ze Goudstraal naar de uithalende staart, als het raak was was de met kristal bezetten staart nu verguld maar ze had het expres niet juist laten gaan, dit was maar een waarschuwing. Ze nam een duikvlucht en streek voor de mensen neer, beschermend met haar vleugels geopen. Zila keek boos naar de draak beneden haar, ze torende er ver boven uit zoals ze gewent was en was veel ouder. Zila Zelta was geen slechte draak en als het ging probeerde ze gevechten uit de weg te gaan maar om te zien hoe onschuldige mensen werden lastig gevallen vond ze toch niet leuk.
Goed, omdraaien en wegwezen of in goud uitgedeeld over de mensen. Jij kiest. Ze had een zachte tintelende stem en als ze in een gevecht praten klonk deze koel en duidelijk. Ze snoof waarschuwend en toonde haar scherpe tanden. Achter zich swipte ze met haar swepent behaarde staart zodat de mensen van haar weg bleven.

Een gouden draak kwam door de lucht aanzoeven en spuwde een goudenstraal uit die op haar staart gericht was. Rainbow trok haar staart net optijd weg en ze zag hoe de grond goud kleurden en vergulden. Haar oranje/rode ogen gingen naar de draak toen ze landen en ze sprak tegen haar met woorden waar ze nog helemaal geen zin in had. 'Wat wil je goudhaartje?' vroeg Rainbow snibbig en haar kristallen begonnen lichterlijk op te gloeien en verspreiden een gevaarlijk licht. Met haar vleugels dreigend geopend snoof ze afkeurend naar de draak die dacht dat ze haar aankon? Zonder een beweging schoten verschillende kristallen van 10 meter dik in doorsnee de grond uit en sloten zich over de draak bijeen en zetten haar vast. Er schoten ook kristallen de grond uit die op gevarlijke plekken tegen de schubben van de draak aandrukten en bij wilde beweningen voor verwondingen zouden zorgen. 'Je bent niet meer dan een goedzakje die denkt de mensen te kunnen beschermen. Als ik wil kan ik je spiezen zoals zij doen met een speenvarken!' grauwde Rainbow en bleef alert op elke dreiging die tot een aanval zou leiden!

Kliennie was nou al een paardagen wanhopige op zoek naar Rainbow er was iets mis maar wat hij had haar al voor een tijd niet meer gezien. Maar een paar dagen terug had hij een verschrikkelijke nachtmerrie gehad die hem erg bezorg had gemaakt over Rainbow. Het kristal die hij van haar had gekregen was ook van kleur veranderden het was nou pik zwart geworden. En dat maakte hem nog meer ongerust was ze dood. Nee dat zou het hij weten maar alles wees er wel naar dat ze dood is. Waar was ze toch hij wits niet wat hij moest doen als Rainbow dood was. maar waar kon hij nog zoeken hij had zo beetje elke gebeid gedaan en gehad behalve het NW gebied dan daar zou ze zeker niet komen. Kliennie wist dat ze redelijke goed overweg kon met mensen misschien was ze bij het dorp of gewoon op het platteland daar had hij ook nog niet gekeken. Ze kon niet zomaar van de aarde verdwenen zijn. Ze moest ergens zijn Aiwendill had hij ook al lang niet meer gezien of de rest van de draken en mensen die hij had ontmoet. Alsof hij gewoon vergeten was of iedereen die hij kende wel van de aarde bodem verdwenen was. maar daar maakte hij zich later wel zorgen om hij moest eerste Rainbow vinden. Met een stevige pas en vermoeide blik en wat geïrriteerde houding liep hij over de velden.
De laatste tijd at hij bijna niks nam bijna geen rust en sliep ook bijna niet meer. Het enige wat hem nou bezig hield was Rainbow vinden en kijken of het goed met haar ging. In de verte zag hij al de broerderije staan maar er was iets aan de hand. Kliennie zette een sprint in en toen hij de muren van kristal zag staan wist hij dat rainbow in de buurt moest zijn. Maar ze was er niet er was alleen ene zwarte draak die net zoals rainbow ook kristallen aan heer lichaam had en een kristallen bol met een zwarte touw om haar nek. Maar een ding was duidelijk de draak had een kwaadaardige indruk maar ze kwam ook bekend voor. Wat vragen keek Kliennie naar de zwarte draak met een twijfelde stem vroeg Kliennie. ‘Rainbow?... ben jij dat.’ Dit kon Rainbow niet zijn die viel nooit mensen aan zonderde reden. Snel dook Kliennie opzij toen ze haar staart gevaarlijk richting zijn kant opzwaaide. Hij moest wat doen maar er was toch iets bekende aan de draak hij kon Rainbow niet iets aandoen als dit echt zijn draak was. Hij hield van die draak en was er trots op de temmer van haar te zijn. hij kon niet tegen haar vechten en dat was hij ook niet van plan. Met een verwarde blik keek hij naar Rainbow. Voorzichtig met Rainbow in het oog stond hij weer op wat was er met haar aan de hand.
Ineens kwam er een goudkleurige draak er bij die de grond in goud veranderde. Ze had een zachte tinteling in haar stem waardoor ze niet echt als een bedreiging over kwam. Kliennie wist niet wat hij moest doen. Dit was zijn draak niet zo kende hij Rainbow niet maar kliennie wist wel wat ze ging doen. Hij had haar vechttechnieken al eens gezien dus die waren voor hem niet onbekend. Terwijl Rainbow haar afkeurend aankeek en afkeurend snoof en naar de gouden draak grauwde. Er schoten kristal van dik 10 meter de grond uit en sloten de goud gekleurde draak in kliennie knikte afkeurend. ‘Rainbow Zo ken ik je niet wat is er met je gebeurt waar was je al die tijd.’ Hij kon nog steeds niet geloven dat dit zijn draak was.

(Rainbow waarom? en ik vond die andere draak veel mooier deze is lelijke )

Een stem trok haar uit de duisternis, maar haar gevangenis was sterk en had scherpe trailis. Haar gedachten gingen meteen naar kliennie. "Hij had het dus toch opgemerkt!" dacht de goede kant van de regenboog draak en ze keek naar een van de verduisterde kristallen die haar kooi vormde en zag haar goede vriend en temmer staan, maar een akelige lach van binnen die niet te horen was schalde door de lege ruimte rond haar heen.

De zwarte draak keek om en zag een mens naar haar toe komen, maar hij dook meteen weg toen haar staart zijn richting opzwiepten. 'Scheer je weg mens of je ondergaat hetzelfde lot als deze gouden bemoeial!' sneerde Rainbow vol woede en haar duisterde kant was niet van plan op te geven. Haar hoektanden glommen ineens op en gaven een vreemde weerkasting, mar zodra ze haar kop weer anders hielt waren deze vreemde schitteringen verdwenen. Rainbow draaide haar kop weer richting de gouden draak en was niet van plan zich nog langer te laten afleiden.

" Kliennie! Ik weet niet wat er gebeurd is, maar ik denk dat dit een verband houd met wat er in die tempel toen gebeurt is!" Riep Rainbow naar kliennie via het kristal dat hij rond zijn nek had hangen, maar of ze hem berijken zou wist ze niet?

Zila trok haar lip op zodat haar tanden zichbaar werden en keek afkeurend naar de kristallen dat haar omringde. Ze snoof glitterende wolk stoom uit. Tuurlijk, een draak die zo veel groter is dan jij en veel ouder is natuurlijk niet gevaarlijk omdat ze rustig spreekt. Ze keek met een opgetrokken wenkbrauw naar de zwarte draak die waarschuwend naar een man sneerde. Ze wende zich met haar hoofd naar de man en praten waarcshuwend met een kille ondertoon in haar anders altijd zo begripvolle stem. Je kunt maar beter achteruit gaan mens, hier gaat het niet zo rustig aan toe gaan als die zwarte rotsooier zo blijft doen. De kristallen prikte tegen zwakke plekken in haar schubben en ze gromde, nu was het genoeg, dacht die draak echt dat ze een zielig goedzakje was. Binnen haar trok ze de kracht GoudSchub naar buiten en ze voelde hoe ze in 1 brok goud veranderde. Normaal was kristal sterker maar dit was geen gewoon goud. Naarmate ze sterker werdt werd het goud stevig en steviger. En een kracht van meer dan 150 000 jaar oud was niet niks.
Ze begon te kronkelen en ze voelde hoe de kristalle punten begonnen te breken. Zila klapte met haar goude vleugels maar als ze zich volledig veranderde in GoudSchub kon ze niet vliegen door het gewicht. Ze spande haar spieren en sprong op de zwarte draak af, met haar goude tanden ontbloot hapte ze naar overal waar ze maar kon. Ze voelde schubben tegen haar snuit en en hapte toe. Het bloed stroomde uit haar mond en terwijl ze terug naar achter deinde om te zien waar ze haar geraakt had zwipte haar staart gevaarlijk over het veld van plezier. Het was lang geleden dat ze nog gevochten had en eigenlijk deed het haar eens goed.

De gouden draak leek zich te veranderen, maar Rainbow was er klaar voor! De draak sprong op haar af en hapte naar plekken waar ze maar kon. Rainbow had zo har eigen trucjes en haar tanden booren zich tussen de schubben van de gouden draak wanneer zij terug beet. De vreemde schittering bij haar bek was weer terug en vlijmscherpe kristallen tanden schitterde in het zonlicht. Deze tanden bevatten een soort gif dat het zenuwstelsel van een draak kon lamleggen voor dagen, maar bij drie of meer beten zouden dat van weken of maanden kunnen verschillen? Rainbow klauwde over de schubben van de buik van de gouden draak en was Kliennie even helemaal vergeten. Bloed kleefde aan haar poten, maar zijzelf was ook gewond, maar daar schonk ze nu even geen aandacht aan en de kristallen op haar lichaam begonnen gevaarlijk te gloeien. De wind begon hard te waaien en de bomen zwiepte heen en weer en sommige braken of sloegen bijna tegen de grond. 'Jij kunt beter vertrekken ookal ben jij groter je hoeft niet perse sterker te zijn!' brulde Rainbow dreigend en ze hief haar vleugels dreigend op en werdt door de wind die zij via Crystallight opgeroepen had meegenomen en ze zweefde rustig op de windvlagen. Als een draak geen controlle over de wind had was het voor hen moeilijker om in zo'n storm goed en gericht te kunnen vliegen!

De draak beet terug maar ze voelde hoe de eerste aanvals pogingen tegen haar panser afstuiten, opeens voelde ze een snuidende pijn en hoorde ze een krassend geluide. Ze keek om en zag dat de tanden van de donkere draak gloeide en door haar gouden lichaam konden! Lichtvloekend duuwde ze haar van zich af. Het kwam niet vaak voor dat iemand door haar GoudSchub kon.Dom wicht! Ze keek afkeurend naar hoe de wind opkwam. Ze wist dat ze zich nu beter niet in de lucht kon verheffen, haar vroegere partner had een groot talent voor lucht en geestelijke krachten en had haar altijd gewaarcshuwd voor stormwinden. Zila was daar te groot en te zwaar voor en zelf haar grote vleugels konden haar niet redden. Ze klemde haar gouden nagels in de aarde en hield zich stevig vast, als een gouden rots stond ze daar met opgeheven hoofd gemeen kijkend naar de donkere draak die scherp afstak tegen de grijze hemel van een herfst dag.
Stug bleef ze zitten, niet van plan om zich te veroeren zolang die wind aanbleef. Ook Goudschub bleef ze aanhouden, ze wist dat als ze die liet zakken ze misschien te gewond was om te vechten, nu zaten er alleen gaten in haar waar een licht stroompje vloeibaar goud uit borrelde.


[Ze kan nu technisch gezien nog niet bloeden... Zila is 1 blok goud als ze terug veranderd kan het wel ontstopbaar bloeden tot ze het geneest.]

De gouden draak zetten zich van Rainbow af, maar ze bleef rustig in de lucht hangen toen de wind haar mee nam. Haar blik bleef op de gouden draak gericht en was nu een prima mikpunt. Rainbow dook naar beneden en schoot op de gouden draak af met een luid gebrul. Wat ze nu ook zou doen de wind bleef met haar meegaan. Met open gesperde muil spuwde ze haar kristallen vuurstraal af en hoopte dat het doel zou treffen. Met een scherpe bocht dook ze van de draak af, maar de wind had geen tot weinig effect op haar aanval. Met een grote cirkel draaide Rainbow om de draak heen en veroorzaakte een orkaan die sterker en sterker werdt. De kristallen op haar lichaam bleven stralen en hun spookachtige licht maakte de mensen bang die vluchten voor zowel de wind als voor de kwaadaardige draak. De boerderijen in de buurt begonnen van de grond te komen en zweefde door de lucht richting de orkaan en draaide er rond omheen tot het niets meer was dan gruis!

Kliennie hoorde een vage en zachte stem via zijn kristal was dat de rainbow die hij kende maar voordat hij antwoord kon geven begonnen de draken hevige te vechten de boeren en boerinnen samen met de kinderen vluchten voor hun leven. De gouden draak zei dat hij beter ook weg kon gaan maar dat weigerde hij. Hij moest zijn draak helpen maar hoe ze leek zo anders. Toen er een sterke wind kwam die hem bijna van de grond tilde. Zocht Kliennie dekking achter wat grote stenen en keek met een wanhopige en hulpeloze blik naar de vechtende draken. ‘Rainbow hou op dit ben jij niet.’ Hij wist niet of hij nog via zijn gedachten met Rainbow kon praten. ‘Je was een draak die altijd goed met mensen om kon gaan. En altijd vrolijke en aardige en kalm wat is er met die Rainbow gebeurt.’ Kliennie lette niet meer op het gevecht. ‘Stop nu Rainbow. Dit ben je niet denk terug toen we elkaar ontmoet hebben en toen je vroeg of ik je temmer wilde zijn. Denk nou eens terug wat voelde je toen? Ik wil die draak en me vriendin weer terug.’ Kliennie kon zich de dag toen hij Rainbow voor het eerste ontmoeten nog goed herinneren en de dag dat ze vroeg dat ze graag hem als temmer wou. Hij had zich nog nooit ze vereerd en gelukkige gevoeld dat. En de blijdschap die hij toen voelde ze was een echte vriendin en hij zou ook altijd haar vriend blijven. Wat er ook gebeurt. ‘Waar is mij vriendin gebleven waarmee ik zo veel heb meegemaakt?’

Zila ontweek de straal maar toen de orkaan opkwam voelde een klein sprankje wanhoop maar dat vervloog meteen toen ze het zand voelde opstuiven. Hmm, misschien een lift van het zand? Ze wist dat ze snel moest zijn wanneer ze GoudSchub liet zakken en maakte zich klaar om meteen te versmelten met het zand rond haar. De wind rukte aan haar en zelf zij kon nu moeilijk standhouden.
Zo snle ze kon liet ze haar verdedeging zakken en de orkaan sleurde haar mee, zand omringde haar en ze dook erin. Vele gevechten had ze al gewonnen met deze truk en ze kon het ondertussen ook al goed. Ze voelde sonische golven door de lucht gaan, wanhopige kreten in mentale spraak. Door de korrelige randen van het zand keek ze naar de man die niet weg was gegaan. Dommerd! Ze voelde hoe de wind haar meenam en liet zich in de stormwind meevliegen. Wat zou de draak nu doen als ze zag dat zij er niet meer was?

[even de kracht wat uitleggen: Vervloeien; ze versmelt met een materie, dan lijkt het alsof ze weg is gewoon verdwenen, het is wel zo dat wat er met het materie gebeurt ook met haar gebeurt. Op dit moment is ze in duizenden stukjes elk in een zandkorrel.]

Het geschreeuw van Kliennie werdt door de wind weggeblazen, maar toch bereikten het haar via de mentale weg. Rainbow hoorde de wanhopige poging van Kliennie en probeerde zich te verzetten, maar de duisternis liet geen miellimeter mee veren. De duistere zijde van de draak behielt haar controllen en reageerde niet eens op zijn oproep naar Rainbow. De gouden draak leek te verdwijnen, maar haar waakzame ogen bleven op de orkaan onder haar gericht tot een vreemd gevoel bezit van haar nam. Rainbow roerde zich en probeerde zich een weg te banen naar buiten. Scheef voor de zwarte draak verscheen een donkere schim die steeds meer vorm en kleur aannam. De zwarte draak liet haar greep op de orkaan los en vloog Rainbow aan. Haar kristallen tanden drongen door in haar vlees en spoten een zeenuwverlammend gif in de aderen van de gekleurde draak. Langzaam landen ze op de grond en Rainbow kon geen kant meer op. Verschillende kristalpunten schoten de grond uit en doorboorden de gekleurde draak op de fatale plekken van een draak. Er ontsnapte alleen een dof gekreun uit de muil van de gekleurde draak en langzaam verdween ze in het niets. De zwarte regenboog draak glimlachte vals en draaide zich om naar Kliennie. 'Ik zal nooit meer die draak zijn die jij gekent hebt.' slisde ze tussen haar tanden door en keek nog even dreigend naar de jonge man en spreiden daarna haar vleugels. De gouden draak leek het opgegeven te hebben en zij had geen zin om hier nog langer te blijven. Met snelle halen steeg de zwarte draak op en verdween tussen de herstwolken die regen voorspelden.

Nu de draak weg was en de mensen geen gevaar meer liepen steeg ze terug op uit het neerdwarrelend stof en keek hoe het zwarte vlekje van Rage kleiner werd. Ze draaide zich om naar de mens die ook naar de draak keek en lande voor hem. Ik weet niet wat jij met die draak te maken hebt maar ik raad je aan van het beest weg te blijven. Ze draaide zich om en vloog weg.

[Zila Zelta uit topic )