Hunting

Een grote jonge draak benaderde een heel voedzame plek. Ze had het waardevolle amulet veilig opgeborgen. Nu kon ze met een rustig hard gaan jagen. Elke voetstap veranderde de pootafdruk in goud. Rustig hield ze haar omgeving in het oog. Ze maakte een vreemd geluid dat zoet en betrouwbaar klonk. Ze at een bijzonder wezen. Een roofdier met 3 benen en was blauw. Meteen rook ze urine. Zalige geur. Achter zich hoorde ze het. Het lijkt er op dat ie ook aan het jagen was en zijn oog op de hare had gericht. Ze brulde luid waarna er gouden stof uit haar bek kwam. Die op de bomen terecht kwam en licht goud had. Ze draaide zich handig om en richtte haar tanden naar het wezen. Maar ze moest meteen haar hoofd wegtrekken toen de Natu met zijn klauwen afweerde. Ze zette zich recht op haar achterbenen en spreidde haar enorme vleugels wijd open om aan te geven dat ze niet zwak is. Meteen sprong het beest op haar borst en maakte zich vast. Haar ogen werden groot en ze stond hoger. Ze voelde hoe dicht het wezen bij haar hard naderde. Haar ogen gaven licht. Haar lichaam steeg van de aarde. Ze maakte wild geluid. Er ontstond een oogverblindend licht. Waarna een explosie. Ze werd ineens waker. Wat was er gebeurt? Nog nooit maakte ze dit mee. Meteen herinnerde ze het gevecht dat ze zou verloren moeten hebben. Snel keek ze naar haar borst. Geen schrammetje. Wat gebeurde er toch met haar?

met rustige tred liep een rode draak tussende bomen door, zijn blik gleed over de bomen in de omgeving een brul werkaatste tegen de boomstammen en kwamen bij de draak terecht. zijn kop schoot de lucht in en hij keek snel omzich heen, maar er was geen draak in de buurt? Darko luisterde naar de ego van de brul en rende naar waar het geluid vandaan kwam. de bomentakken die laag hingen sloegen tegen zijn kop en hals, maar daar trok Darko zich niks van aan en kwam zo bij een jonge draak die net op stond. zijn blik viel op haar lichaam en hij nam haar in zich op. echt oud was ze niet, maar zeker voor de helft kleiner dan hij was. 'alles goed?' vroeg Darko en hij kwam de schaduwden uit die de bomen van het bos overal wierpen. Darko bleef op geruimen afstand stil staan, want hij kenden deze draak niet en zij hem niet. zijn blik gleed even naar haar borst, waarom wist Darko niet, want de draak had er zelf ook naar gekeken.

Haar hoofd ging wat hoger in de lucht toen ze iets hoorde naderen. Maar haar aandacht trok zich naar haar klauw waar ze iets voelde. Ze schrok zich rot. Ze had de kop van haar prooi vast. Haar hele arm zit onder de bloed. Geschrok smeet ze het in de bosjes. Ze keek daarna naar een grote rode draak en keek hem heel even aan. "Het gaat." Antwoordde ze rustig. Ze voelde zich niet snel bedreigt. Haar lange tanden liet ze heel even zien om aan te laten zien dat zei geen zwak geval was. De draken van het geheime amulet hadden haar het amulet toevertrouwt. Ze moet dus de rode in het oog houden. Hij mag niet in het buurt van het hol komen. Gelukkig is die niet in dit gebied. Verder zegt ze niets. Ze was aan het nadenken wat voor kracht ze net gedaan had.

de draak liet haar tanden even zien, maar Darko was niet onder de indruk, want dat had hij vaker gezien. zijn blik gleed even naar de bebloedepoot van Ydnam en zijn wenkbrouwen vronste zich. zijn tong schoot even naar buiten om de lucht te proeven en schoot weer terug zijn bek in. het bloed was afkomstig van een Natu, Darko had er vroeger eentje gedood en die wezens waren nog al lastig. zijn blik ging weer naar de kop van de draak en ze leek rustig, maar op het uiterlijk vertoon moest je nooit uit gaan. Darko deed rustig een paar stappen richting Ydnam en wilde weten hoe dicht hij bij haar kon komen voor ze zou zeggen dat hij afstand moest bewaren. 'lastige beesten niet? ik weet niet waar het schepsel vandaan kwam, maar ik heb ze nog niet hier in de DW tegen gekomen.' zei Darko en hij knikte naar Ydnam bebloedenpoot. zijn ogen vernauwde zich toen een zacht geluid achter hem te horen was, maar Darko reageerde er niet meteen op. wat een niet zo slim idee was als het om een of meerdere Natu's ging.