Alleen zonder ouders.

Snel en medogeloos reette hij het wolkendek open, zijn scherpe ogen speurden langs het water op zoek naar eten. Er kwam iets uit het water: Een jonge draak. Curse grijnsde en dook naar beneden. De draak was al onderwater verdwenen: Geen probleem voor hem. Hij vauwde zijn vleugels en schoot het water in, met een golvende beweging kwam hij goed vooruit in het water. Hij ging achter het jong aan de onderwatergrotten in, hij zag een lichtere plek. De plek waar de jonge draak het water uit was gekomen. Hij sloeg met zijn vleugels en kwam het water uit. Hij bleef voor het jong in de lucht zweven, een valse grijns op zijn gelaat. Zijn sterke staart met aan het einde een grote knots zwiepte heen en weer. Hij likte langs zijn scherpe tanden 'Als dat mijn lunch niet is' grinnikte hij.

'Hé jij onderdeur je blijft bij dat kleintje vandaan begrepen.' klonk er van achter in de grot en er kwam een best wel grote, rode draak uit de schaduw stappen en ging beschermend over het kleine draakje staan en gromde nogal kwaad naar Curse.

Curse snoof, de draak was minstens twee keer zo groot als hij. Daar ging zijn eten, hij zwiepte met zijn staart. De knots die eraan zat knalde hard tegen de rosten. Een paar stenen vielen naar beneden tegen een aatal anderen. Er vielen meer en meer stenen 'Veel plezier dan!' riep hij grijnzend terwijl hij achterover dook en in het water schoot. Achter hem viel een enorm rotsblok in de doorgang: Niemand kon hem nu volgen. Curse schoot door de gangen, hij kon maar beter niet vechten met draken als deze. Hij was meer van de makkelijke weg, misschien vond hij op het kerkhof wel een paar dode draken. Hij kwam de ganegn uit, sloeg met zijn vleugels en schoot uit het water. Curse vloog vertikaal door de lucht tot hij tussen de wolken verdween.

Razor reageerde snel en maakte een lucht serm over het kleine draakje en hemzelf heen toen alle stenen wren gevallen viel er nog een groote steen over de ingang. "Gelukkig was de draak niet zo snugger want hij had makkelijk van mij kunnen winne omdat ik te groot ben om snel te manoevreren." dacht Razor en duwde toen zachtjes tegen het kleine draakje en vroeg 'Hallo ben je wakker? Leef je nog?'