Even alleen

Tate zat tussen de hoge bloemen en staarde naar de felle rode bloem vlak voor zijn neus, hij blies en de bladeren dwarrelde weg. Hij staarde ze naar en zuchtte even. Hij ging achterover liggen met zijn handen onder zijn hoofd en staarde even naar de lucht. Hij sloot zijn ogen en likte langs zijn droge lippen. Hij was moe, niet dat hij veel gedaan had, maar hij sliep de laatste dagen slecht, heel slecht. Hij veegde zijn plakkerige blauwe haren van zijn voorhoofd en keek even rond en stond op. Hij veegde het vieze aarde van zijn broek en mompelde wat. Hij wreef in zijn oog en begon te lopen.

kliennie liep verveeld door de zonninge velden en bekeek de bloemen er waren grote en kliene bloemen rode gele en blauwe. Maar door voor was hij niet hier de laaste tijd hadt hij niet zo veel geluk met het jagen msischien dat hij de bossen een moets proberen. vandaaag moest hij toch echt wel wat zien te vangen anders hadt hij geen geld meer of eten. Ineens zag hij een bekende lopen hij wist alleen zijn naam nog niet maar was hem al eens een paar keer tegen gekomen. hij was een beetje raar maar wel oke vond kliennie. hij deedt zijn boog over zijn schouder en roepte vriendelijk 'Heey een bekende.' en rende naar de jongen toen en glimlachte vriendelijk.

Tate keek op en zag een jongen aankomen lopen die hij al eerder had gezien. Tate knikte groetend naar hem en plukte een bloem. Hij blies en de blaadjes vlogen weg. Hij gooide de steel weg en slofte richting de jongen door de bloemen. Hij keek even naar een bij die rond zijn neus vloog en toen tevreden landde op een bloem. Hij knipperde even wild met zijn ogen en slofte toen verder.

De onbekende jongen hadt hem ook opgemerkte en slofte naar hem toe even stond hij stil en zat naar iets te kijken maar hij zag niet wat het was. Toen hij bij de jongen was zvroeg hij nieuwsierige 'Waar keek je naar, en hoe is het?' kliennie probeerde op zijn naam te komen maar volgens mij hadt hij nog niet zijn naam gezegt en vroeg toen 'Je naam was ook alweer?' ook al waren ze elkaar een paar keer tegen gekomen.

Tate keek naar de jongen. ''Ik keek naar een bij, het gaat goed en mijn naam is Tate,'' antwoordde hij zangerig. ''En jou naam was..?'' ik trok een wenkbrauw op en glimlachte nog steeds lichtjes. Hij bekeek de jongen ondertussen even. Hij keek weer even naar de bloemen om zich heen, bloemen ontspande hem altijd, hij kwam hier graag, als hij even rustig wou nadenken.

Kliennie knikte toen hij op een zangerige manier antwoord gaf wat opzich wel grappige was maar dat liet hij niet bleken iedereen is uniek en moet je respecteren hadt zijn moeder gezegt. toen vroeg hij ''En jou naam was..?'' en trok een wenkbrauw op en glimlachte lichtjes, Kliennie zei vriendelijk 'Ooo.. Sorry waar zijn me manieren, Ik ben Kliennie.' en glimlacht onschuldige kliennie keek even rond het was een mooie dag de zon scheen en je kon de volges horen fluiten, en de bloemen straalde een soort van rust uit.

Tate keek naar hem. ''Excuseer me voor mijn stem, ik weet het, hij is vreselijk,'' hij snoof even en keek opzij. Hij volgde een vogeltje die achter een vlinder aanvloog en hem uiteindelijk te pakken kreeg. De vogel vloog weg richting een boom waar getjilp uitkwam. Hij staarde even naar de boom en keek toen weer naar Kliennie. Hij plofte weer neer in de bloemen en zuchtte diep. ''Sorry, ik ben vreselijk moe,''

toen tate neer plofte op de grond ging kliennie rustige naaast hem zitten en zei vriendelijk 'Geeft niet ik vind het wel wat hebben hoor, je zal vast veel meiden achter je aan hebben' en glimlachten bij die gedachte blijkbaar was hij erg moeie en dat bevestige hij met ''Sorry, ik ben vreselijk moe,'' en een diepe zucht kliennie haalde zijn wenkbrauw op en vroeg toen bezorgt 'Slaap je de laaste tijd erg slecht wat dat is eigelijk wel duidelijk te zien.' Kliennie sliep de laatse tijd ook niet erg goed maar dat kwam meer door de opwinding en omdat hij nog van alles moest verkennen in WS.

Tate lachte toen hij zei dat hij vast veel meiden achter zich moest hebben. ''Was het maar zo,'' hij keek even naar Kliennie, ''Ze rennen alleen maar voor me weg, omdat ik een oog mis,'' hij keek weer voor zich uit en zuchtte. ''Weet jij nog mooie plaatsen om heen te gaan?'' hij staarde voor zich uit en probeerde zich mooie, rustige plaatsen in te beelden.

tate Lachte om ze opmerking en zei ''Ze rennen alleen maar voor me weg, omdat ik een oog mis,'' toen zuchte hij en vroeg . ''Weet jij nog mooie plaatsen om heen te gaan?'' Kliennie dacht even na het boss was hij al paar keer geweest mischien het meer of de rivier konden gaan er kwam een diepe denk rimpele op zijn hoofd maar zei toen 'eigelijk ben ik hier net nieuw maar we kunne naar het meer gaan daar even kijken als je mee wil?' Kliennie bekeek ondertussen de wolken en genoot van het zonnetje en zei toen nog 'Of we kunne hier lekker van de zon genieten en de rust.' en keek toen even naar Tate, en wachten rusitgie op antwoord.

Tate keek ook even naar de wolken. ''We gaan zo wel even kijken,'' mompelde hij. De zonnenstralen leken wel te dansen op zijn gezicht. Het leek wel eeuwen geleden dat Tate zich zo fijn gevoeld had, de zon maakt hem altijd wat gelukkiger. Hij zuchtte van verukking. Hij keek even naar Kliennie. ''Waar kom je vandaan?'' vroeg hij met gesloten ogen en zijn gezicht nog richting de zon.

''We gaan zo wel even kijken,'' mompelde tate kliennie knikte instemmedn hij lag best zo lekker in de zon en tate voelde zich wat fijner toen keek tate naar kliennie en vroeg met gesloten ogen ''Waar kom je vandaan?'' 'Stonefall,5 jaar lange wandeling geweest om hier te komen nou 5 heb ook nog een paar jaar ergens ander geleefd, en moest natuurlijk af en toe stoppen om geld en verraden bij te halen.' zei Kliennie met een zucht hij praate er liever niet over was niet echt geweldige reis geweest. en zei toen 'En jij?' hij ging zitten en keek naar tate die nog met zijn ogendicht in het gras lag.

Tate haalde zijn schouders op. ''Ik weet eerlijk gezegd niet hoe mijn dorp heette, ik ben door mijn ouders in het vuilnis gedumpt toen ik nog klein was, een zwerver heeft me gevonden en ik heb eigenlijk tot mijn 14 met haar meegetrokken, toen ben ik op mezelf verder gegaan..'' ik opende mijn ogen even. ''Ik kan niet tegen als ik te lang op een plaats ben,''

Kliennie scrok een beetje van die gedachten en luisterde aandachtige verder toen zei hij ''Ik kan niet tegen als ik te lang op een plaats ben,'' kliennie keek even op en zei toen 'Dan hebbe we dat gemeen ik trek ook altijd wel rond.' en glimlachte vriendelijk en medelevende naar tate en vroeg 'dus je hebt je ouders nooit gekend?' dat leek hem best erg als je ouders je nooit heb gezien en je gedumpt hebben.

(flutpost) :S

Maakt niet uit xd
~
Tate haalde zijn schouders op. ''Nee, en anders maar heel even,'' hij keek even naar Kliennie. ''Kom, laten we ergens heen gaan,'' hij stond op en keek nog even naar de bloemen. Hij snoof hun warme geur op. Als je hier was wilde je niet eens meer naar huis. Niet dat hij dat ooit had gewild. Hij keek opzij naar Kliennie en wachtte tot hij opstond.

Tate haalde zijn schouders op. ''Nee, en anders maar heel even,'' toen stond hij op en zei ''Kom, laten we ergens heen gaan,'' Kliennie haalde zijn schouders op en sprong lening op zijn benen pakten zijn boog en spullen, en liep rusitige achter Tate aan en zei 'Late we naar het meer gaan ik moet nog vissen hebben.' mischien dat hij wel in het meer wat vissen kon vangen om op te eten. en keek vragend naar tate.

Tate knikte en keek opzij. Hij begon door de bloemen te lopen. Hij vond het wel fijn om even naar het meer te gaan, het was daar minstens zo rustgevend als bij de bloemen. Misschien kon Tate met zijn zwaard wat vissen vangen, hij moest ook eten hebben, en misschien zijn verbandje nog even wassen, anders zou zijn wond gaan ontsteken.

-
Maak jij volgende topic bij het meer? (:

tate knikte en keek opzij en begon richting het meer en door de bloemen te lopen. Kliennie volgde hem. het meer moest waarschijnlijk net zo rust gevende zijn als de velden. Kliennei kon nou mooi zijn nieuwe vishengel testen.

(oke)

topice uit