een nieuwe tijd.

Rainbow vloog laag over het land in de stromende regen. toen ze vlakbij de bergketen vloog ontdekte ze een grot. 'daar kan ik wel een paar uur rusten.' dacht Rainbow en ze steek neer vlakbij de opening. na door een tunnel gelopen te hebben kwam ze uit in een enorme ruimte waar nog vele andere kleinere grotten waren. Rainbow rook geen geur van een andere draken. 'Hallo is daar iemand?' vroeg ze en terwijl Rainbow op antoord wachten schudden ze de regendruppels uit haar vacht.
maar die kwam niet ze vloog naar de hoogste grot en nestelde zich in het oude stro. 'morgen ga ik nieuwe halen.' dacht Rainbow en ze viel in slaap.
na een paar uur geslapen te hebben ontwaakte Rainbow en ze rekte zich helemaal uit.
het was buiten stil, geen wind die hard loeiend langs de grot woei. geen regenbuien die de wereld bevochtigde. Rainbow sprong uit haar hoog liggende grot en liep door de tunnel naar buiten. de zon scheen fel en nu pas viel haar op dat 500 meter bij de grot vandaan een meer lag, waar herten en ander wild naar toe kwamen om hun dorst te lesen. Rainbow sloeg haar vleugels uit en sprong de lucht in waar naar ze naar het meer vloog om wat te geen drinken. bij de landing rende vele dieren hard piepend weg, maar Rainbow liet zich vol op een everzwijn vallen van uit de lucht. onder luid gekrijs klemde Rainbow haar kaken rond de kop van het everzwijn en brak de nek van het schrijkende dier. de stilte die daar op volgde at Rainbow haar ontbijt rustig op.

Rainbow zag hoe een rodebruine draak aan kwam vliegen en een hert greep, nadat ze klaar was met eten liep ze naar de vreemde draak toe.
'hallo ik ben blij een andere draak te treffen, mijn naam hoef ik waarschijnlijk niet te noemen. maar ik ben Rainbow en wie ben jij?' vroeg Rainbow en ging voor de draak zitten. de ochtent-zon gleed verder terwijl Rainbow rustig zat te wachten op antwoord en ze keek even rond naar alles wat leefde. de vogels vloten een heerlijk wijsje dat Rainbow deed mee neurien.

'ik kom vanuit de bergen, daar ben in geboren, maar mensen hebben mij en mijn famillie uit elkaar gedreven en hier is het lekker rustig.' zei Rainbow terwijl ze Flamer aan keek. 'leuk je te ontmoeten en waar kom jij vandaan?' vroeg Rainbow en keek even naar de herten die nu ver weg waren en weer stonden te grazen. Rainbow had altijd al van rust gehouden, zelfs toen ze nog bij haar famillie was lag ze vaan bij het beekje dat langs hun grot stroomde. Rainbow keek Flamer weer aan en wachte.

'het spijt me te horen dat je weg gestuurt bent, maar hoe oud ben je eigenlijk? ikzelf ben 250 jaar. Rainbow kon zich niet voorstellen hoe zij zich zou voelen als haar famillie haar had weggestuurt, in plaats van dat ze uit elkaar gedreven waren. Rainbow keek naar de zon die al hoog aan de hemel stond. als je wilt kunnen we samen door DW trekken, dan hoeven we nooit alleen tegen over duistere draken te vechten. als het er op aan komt.' zei Rainbow met als laatse een voorstel. ze keek Flamer aan en was nieuwschierig naar wat de draak zou antwoorden.

een glimlach speelde rond Rainbow's draken-lippen en ze was blij dat Flamer haar voorstel aannam. 'ik hoopte al dat je dat zou zeggen, want ik heb geruchten gehoort over dat de NW's de oorlog verklaart hebben aan heel DW. ik zeg niet dat ik het geloof, maar ik heb al een aanvaaring gehad met Zu een van de Night Warrior's.' zei Rainbow terwijl ze vrolijke twinkeling in haar ogen. Rainbow ging liggen en was te vreden dat ze een reisgenoot erbij had. 'ik heb hier vlakbij een grot gevonden, waar we vanacht in zouden kunnen slapen.' zei Rainbow en wees met haar staart naar de bergketen waar een klein gat zichtbaar in was.