De grot van Flora en de draken

Ergens achter in een gang die op de grot uitmonde waren er stappen te horen. Het waren die van Razor. Razor kwam hier nog geregeld om wat rond te wandelen. Razor hoorde ergens in de grot stemmen hij herkende die van Flora en een andere die hij niet kende. Na een kort poosje kwam Razor rustig in de grot aangewandeld daar zag hij zoals hij al had voorspeld flora en een andere persoon, een jonge man van mischien de leeftijd van Flora en een beetje gorter. 'Hallo Flora, Het is jouw persoonlijke uit de kluiten gewassen, vliegende krokodil.' zei hij wat grinnikend. 'Wie is je vriend?' vroeg Razor aan Flora en de jonge man.

Haruko keek kalm naar Flora. Ineens hoorde hij een stem. Hij greep snel naar zijn zwaard en keek alert rond. Echter bleek het een draak te zijn die Flora kende. Haruko stopte zijn zwaard terug en keek naar de draak die op zijn hoede bleek te zijn. Echter bleef Haruko kalm. En het was de juiste keuze aangezien de draak zich ook rustig werd. Met kalme passen liep Haruko naar de draak en ging door zijn knieën. "Mijn naam is Haruko..." stelde hij voor. Hij zou aan Flora overlaten om te vertellen wat hij voor haar betekende. Kalm keek hij rond. Het bleef een mooie grot. Ineens hoorde Haruko stappen. Hij keek rond en zag ineens een draak tevoorschijn komen. Hij glimlachte even kort. Het was een grote draak vond Haruko. En kennelijk bleek het ook een bekende draak voor Flora. Haruko's blik zocht even die van Flora. "Is dat Razor?" vroeg hij kalm en zijn blik ging even naar de grote draak.

Blaze keek een beetje beteuterd omdat hij al lang niet meer bij haar was geweest. Hij had het gevoel dat hij er niet meer bij hoorde, alsof hij de draak van Flora niet meer was... Blaze reageerde niet echt op de woorden van de jonge man en liep een stuk verder de grot in om daar ergens in een hoekje te gana zitten. Blaze vond het moeilijk om sociaal te blijven als er zo veel personen waren. Hij keek nara de grond en zweeg "Flora je bent toch nog wel mijn temmer?" vroeg hij en hij moest zich in houden om de brok in zijn keel ook in zijn keel te houden. Hij was nooit zo makkelijk geweest maar van wie hij het meest hield was Flora... maar die deed nu een beetje afstandelijk alsof ze niet meer van hem hield...

Flora was verbaasd Blaze te zien. Hij leek er nog van uit te gaan dat zij zijn temmer was, voor ze hem alles kon uitleggen klonk het geluid dat ze herkende als de nagels en poten van Razor op de stenen vloer. "Razor" ze lachte om wat hij zei "Razor dit is Haruko, hij is een dief" ze grinnikte zachtjes "Van mijn hart dan" voegde ze eraan toe voor iemand ertussen kon komen. Ze liep naar Blaze, ze moest hem spreken "Blaze, ik wil best voor je zorgen en je temmer zijn als je dat wilt maar je bleef zovaak zo lang weg dat ik het iedee had dat je vrij wilde zijn." legde Flora uit. Delaatste keer dat ze hem zag was hij weg gegaan omdat Mushii er was, toch? Ze legde haar hand onder de kop van Blaze tegen zijn onderkaak aan en bracht zijn kop wat omhoog zodat hij haar aankeek "je bent altijd wekom hier Blaze" zei ze geruststellend. Ze glimlachte naar hem "Ik wil je aan iemand voorstellen" ze stond op uit haar gehurktehouding en liep weer terug naar Haruko en Razor. "Haruko, dit is Blaze. Ik heb hem ooit gered van een handelaar op de markt." door zijn naam te noemen zou Blaze weten wat de naam van de man naast haar was.

Blaze sloot zijn ogen... een akelig gevoel bekroop hem. "Ik had me verontschuldigd... ik wilde niemand pijn doen..." zei hij zacht en keek Flora aan. Toen Fora op was gestaan en naar de jongen was gelopen stelde ze de jongen aan hem voor. De man bleek Haruko te heten, Blaze snoof en liep naar de jongen toe. Hij ging voor hem zitten en keek hem doordringend aan. "Flora... is dit je partner?" vroeg hij en bleef de jongen aankijken. "Doe voorzichtig met haar en bescherm haar goed..." zei hij en liep terug naar de plek waar hij zonet had gezeten.

(sorry voor de korte post)

Haruko had zwijgzaam langs Flora gestaan hij was al ongemakkelijk bij één draak, laat staan twee. Maar Haruko liet het niet merken. Hij keek kalm naar Flora. Dat zo'n mooie bloem in zijn tuin mocht groeien vond hij nog steeds wonderlijk. Hij hoorde ineens dat Flora hem als een dief voorstelde. Hij opende zijn mond om wat te zeggen en hief een hand op met uitgestoken wijsvinger. Al snel maakte dit plaats voor een glimlach. "Dat lieg je.." zei hij grinnikend. "Jij bent degene die mijn hart heeft gestolen. Niet andersom..." zei hij om de schuld naar haar te schuiven. Maar voor ze wat kon zeggen gaf hij een kus op haar lippen om duidelijk te maken dat hij hetalles behalve erg vond. Ineens merkte hij op dat Flora en Blaze aan de praat raakte en Haruko mengde zich er bewust niet mee in. Op het moment dat Blaze voor hem kwam staan kreeg hij een brok in zijn keel. Even sloeg nerveusheid hem in het gezicht en wist hij niet wat hij moest doen. De woorden leken zich te branden in zijn geheugen en Haruko knikte kort. Kalm ging hij door zijn knieën en keek hij Blaze aan. Hij aaide voorzichtig over zijn kop. "Dat zal ik doen." zei Haruko kalm. Daarna stond hij op en keek kort naar Razor. "Razor, was het toch? Ik...althans wij hebben een vraag. Zou je ons kunnen helpen met het bouwen van een hut? De plek is al besloten maar alleen Flora en ik zullen niet heel snel zijn. De hulp van een draak zou het versnellen." zei Haruko kalm en keek kort naar Flora om te zien wat haar reactie zou zijn op dit verzoek.

Razor had staan kijken naar het klefferige tafereel dat zich voor hem afspeelde tussen Haruko en Flora. Hij maakte een klein kokhals geluidje. Toen kwam Haruko naar hem toe en vroeg wat. 'Wat knap dat je mijn naam nog hebt onthouden voor twee minuten.' zei hij een beetje geamuseerd door de onzekeheid van de jongen. 'Luister jongen probeer niet te verbergen dat je je ongemakkelijk voelt, want zie je die acht tentakelige sordingen. daarmee voel ik elektrische golven en kleine trillingen in de lucht. Die zijn anders bij iemand die zich op zijn gemak voelt als iemand die dat niet is. Dus wees maar niet bang ikdoe je niks... behalve als je Flora's hart breekt.' zei hij nog steeds geamuseerd. Toen vroeg Haruko of hij wilde helpen met het bouwen van een hut. 'Ik zou maar al te graag meewerken aan het bouwen van jullie liefdesnestje.' dit laatste zei hij met de nodige nadruk. Toen ging hij verder 'Op een paar voorwaarden. Eén: Doe alleen zo klef als ik er niet ben of als ik het niet zie. Twee: Ik begin pas na elf uur (s' ochtends). Drie: Ik heb recht op twee herten per lunchpauze. En vier ik wil een soort van vakantiehuisje voor mijn partner, dochter en mij. Snappum'

Haruko keek naar Razor en zuchtte even over de woorden van het onthouden van zijn naam. Dat gebeurde er nou altijd als hij zich nerveus voelde. "Fijn ik kan niet eens meer verbergen dat ik ongemakkelijk voel..." zei hij kalm. "Geloof me, die trillingen zouden er nog meer zijn als Flora er niet bij was..." zei hij kalm. Hij glimlachte op het moment dat Razor mee deed werken. Maar zijn gezicht vertrok bij de volgende woorden. Hij herhaalde ze in zijn hoofd. "De eerste valt te regelen. De tweede, heb ik eveneens geen problemen mee. De derde word lastiger. Ik ben niet iemand die twee herten binnen een paar minuten heb gevangen dus van mij part jaag je zelf op die twee herten nog voor de lunchpauze begon. En vier...." ineens stopte Haruko. "Een vakantiehuisje? Voor een draak?" sprak hij even ongeloofwaardig. "Dat wordt lastiger maar is denk ik te regelen. Al weet ik bijgod niet waar je zou willen zitten in een vakantie..." zei hij kalm en keek even naar Flora. Hij bracht zijn hoofd wat bij haar oor. "Is hij altijd zo..." fluisterde hij zachtjes. Ongetwijfeld zou Razor het wel gehoord hebben maar dat deed Haruko niet echt veel. Het was meer het feit dat hij Razor niet goed genoeg kende om hem te beoordelen.

Flora glimlachte om Razors woorden "Over l;iefdesnestjes gesproken: Hoe is het met jou duifje?" vroeg Flora terwijl ze naast Haruko voor Razor kwam staan. Ze hoorde zijn voorwaarden aan en knikte "Hij wil dat Angel bij ons kan komen als dat nodig is, aangezien we een hut isn een boom willen maken zal onderaan de boom genoeg ruimte voor zowel haar als de kleine en jou zijn." ze sloeg een arm om Haruko heen "We zullen ons wel inhouden, we zullen vroeg op moeten staan als we klef willen doen Haruko" grinnikte ze. Ze hoorde Haruko's woorden en schudde haar hoofd langzaam "Soms" zei ze. Ze maakte zich los van Haruko en keek in het rond "Ik dacht dat ik hier ergens nog spijkers had" mompelde ze terwijl ze naar het hutje dat meer een soort tent was toeliep. Ze scharrelde wat rond voor ze ineens overeind kwam met een leren tasje "Gevonden!" ze gooide het zakje op en ving het weer op "hoeven we die voorlopig niet te kopen" zei ze met een glimlach.

Haruko zelf zweeg kort. De uitleg van Flora was duidelijker. Even knikte hij kalm. "Zowel jij als je gezin zijn welkom." sprak hij kalm. "Vroeg opstaan is niet moeilijk. En zeker in de wetenschap dat een mooie dame op me wacht." zei hij kalm. Haruko zelf keek rond of hij wat zag. Hij vond echter niet gouw wat bruikbaars. Ineens ging zijn blik weer naar Flora. "Dat is mooi om te horen." sprak hij met vriendelijke toon. "Dan is het tijd dat we verder moeten gaan. Tenzij Flora liever even hier blijft." ging Haruko verder.

'Sorry dat ik zo doe, maar ik heb gisteren perongeluk wat walkruid mee naar binnen gespeeld terwijl ik een gingantische eland had gevangen. Gelukkig had hij zich heel erg veel verzet ,want anders had ik hem toch nooit opgekregen. Maar dat laatste moet niet echt. Ik ken het onderaardse gangen stelsel van heel DW op mijn ehm... duim, of hoe je het ook wil noemen)dinges. Dus het lijkt me zeer onwaarschijlijk dat er nergens een ingan of uitgan is die naar jullie plekje leidt. en dat tweede zorg ik zelf wel voorik nee ze wel mee voor mijn dagschift begint.' zei Razor. Toen zweeg hij even om op adem te komen en luisterde naar wat Haruko en Flora te zeggen hadden. Daarna fluisterde hij 'Psst, jullie zijn weer bezig.' daarna sprak hij weer normaal 'Mij lijkt het ook een goed idee om verder te gaan.' en wachte op antwoord.

Flora glimlachte opnieuw "Je had jezelf eens met Angel moeten zien Razor" zei ze terwijl ze weer in het hutje verdween en even later terugkwam en een tas waarin veel van haar kruiden zaten, ook weer in aparte zakjes. Ze floot Murray en legde de tas op zijn rug. Kruides waren niet zwaar dus was het nauwelijks een verandering van gewicht. "Razor, zou jij Haruko mee terug willen nemen? Dan leid ik je wel op Murray" ze keek naar Blaze "Ga je ook mee Blaze, of blijf je hier?" vroeg ze hem. Ze klopte Murray op zijn nek. Ze wist dat er een tijd zou komen dat hij vertrok om een partner te zoeken. Misschien deze lente nog.

(beetje inspiratieloos)

Haruko keek naar Razor en grijnsde. "Oh, als ik Flora goed begrijp....was jij ook heel klef met Angel..." zei hij kalm en grinnikte even. Hij zelf keek even naar Flora die het hutje in ging. Haruko's blik ging rond. Hij hoorde de woorden van Flora en keek naar Razor. "Als je er problemen mee hebt loop ik wel hoor..." zei hij kalm en glimlachte. Hij keek naar Razor. Flora bleef immers de temmer van Razor en hij kende Razor ook nog maar net, en andersom was het net zo. Hij kon begrijpen dat Razor nog niet veel vertrouwen in Haruko had. Al was het voor Haruko een hele eer om op de rug van Razor te vliegen. Het bleef Razor's keuze.