De hut van Flora & Haruko

Met kalme passen liep Haruko door het bos. Hij keek af en toe achterom om te kijken dat hij niet te snel liep maar iedere keer bleek dat Flora hem met gemak bij kon houden. Murray volgde vanzelf Flora. Niet veel later kwamen ze in een wat opener stuk. Genoeg ruimte om een hut te bouwen. Een klein beekje kabbelde tussen de bomen door. Een dikkere boom stond wat vrijer en even dacht Haruko na. Een hut er omheen bouwen zou gaan. Hij glimlachte en keek rond. De rest van de bomen konden ze proberen om te kappen en daar het hout van gebruiken. Hij glimlachte en keek naar Flora. "Dit is het plekje..." zei hij kalm. Het bezat alles, water, hout en genoeg dieren in de omgeving. Aangezien hier regelmatig een kudde herten voorbij kwam.

Ze volgde Haruko, het witte rendier volgde haar. De plek was mooi, niets vergeleken met waar ze vandaan kwamen maar wel perfect voor een hut "We mogen niet te veel hout kappen, er schijnt een Groene Bosdraak in dit bos te zitten" de mensen in het dorp vertelden veel over wat ze gezien en gehoord hadden en Flora onthield veel over wat ze hoorde over de draken. Ze had geleerd dat veel van de 'drakenverhalen' vaak waarheid waren en lette dan ook goed op als ze op een plek was die in de verhalen omschreven werd. "Als we hier een hut willen bouwen moeten we eerst een ontwerp hebben" stelde ze vast. Ze moesten maar niet te vaak in de buurt gaan jagen dan zouden de herten over niet al te lange tijd een andere route kiezen.

Haruko keek naar Flora en glimlachte. "Groene bosdraak?" zei hij kalm. "Nog nooit tegengekomen. Maar wat we nemen moeten we ook geven. Dus voor iedere boom die we kappen planten we er netjes een aantal terug.." zei hij kalm en knikte. Dieren waren inderdaad slim en Haruko had dat al verwacht dat ze misschien een andere route zouden nemen. "Ontwerp..?" zei hij kalm. "Ik ben niet de beste ontwerper.." zei hij kalm. Hij pakte een stok en liep naar de vrijstaande boom. Hij tekende een regelmatige achthoek die er goed in paste. Rustig keek Haruko naar het moeilijk zichtbare tekening en glimlachte. "Dat wordt dus niets.." zei hij ineens en dacht na hoe ze in zicht konden brengen wat ze wilde.

Flora knikte, ze was het eens met wat Haruko zei. Het was een traditie die ze zelfook altijd aanhield. Ze probeerde dan ook altijd zo min mogelijk te nemen zodat het habitat niet aangetast zou worden. "Je iedee van de vorm is ongeveer wat ik ook in mijn hoofd had alleen dacht ik aan iets hogers" ze wees op de kruin van de boom. We moeten zowiezo iets boven de grond maken, we weten niet hoe hoor de rivier komt in de komende jaargetijden." Ze raapte een takje op en hield die veticaal voor de boom. Ze begon achteruit te lopen tot het stokje voor haar even lang was als de boom. Ze zette het stokje rechtop in de grond en liep met grote passen terug om de hoogte van de boom te meten. "veertien passen" mompelde ze terwijl ze een stuk schors zocht en er met een zwart kooltje wat ze had meegenomen uit het vuur van die ochtend een getal op schreef. Misschien kwam dit nog wel van pas. "We kunnen wel wat extra kracht gebruiken als we een boomhut willen maken, Murray is sterk maar kan geen hele boomstammen verslepen" ze stak het stuk schors tussen haar riem. Misschien moest ze eerst naar de grot waar haar huidige hutje stond om een tentzeil te halen. "Haruko, we kunnen eerst naar de grot gaan die ik deel met Razor en Mushii. Daar liggen vast bruikbare dingen en misschien is Razor daar. Hij kan ons wel helpen als dat nodig is" stelde ze voor.

Haruko glimlachte. Hijh oorde haar woorden en knikte. Alleen hoog in de boom had hij niet aan gedacht. Echter was het niet zo'n slecht idee. Hij knikte even. Hij merkte dat ze de hoogte van de boom aan het meten was. Althans dat gokte hij. Hij had het immers nooit zelf gedaan. Maar zo stom was dat nog niet wat Flora deed. Haruko glimlachte en merkte dat ze een getal op schreef. Hij hoorde ineens haar voorstel. "Ik denk het ook. En zoveel draken en mensen ken ik niet..." zei hij kalm. Maar ze ging al door over haar grot en knikte even. "Vind ik geen slecht idee..." zei hij kalm. Hij keek Flora aan. "Jij weet waar we heen moeten dus ik volg je wel..." zei hij er glimlachend achter aan.

(Doen we dat in hetzelfde topic...?)

(we gaan wel even naar de grot, ik zal daar eerst reageren zodat je de topic makkelijk kunt vinden)

Flora knikte en floot Murray die stond te drinken bij de stroom. Ze deed haar het zachte leren hoordstel om dat Murray nouwelijks in de weg leek te zitten en sprong met een vloeiende beweging op de rug van he witte rendier "Denk je dat je er zo op kunt klimmen?" vroeg ze Haruko met een gebaar naar de plek achter haar. De grot was hier niet zo heel ver vandaan maar lopend zouden ze er zeker drie uur over doen als ze doorliepen. Murray kon hen er binnen een uur brengen.
Zodra Haruko achter haar op het rendier zat spoorde ze het rendier aan te gaan lopen door wat naar voren te leunen en al snel waren ze in een aardige vaart opweg naar de grot die Flora samen met twee draken deelde.

Haruko keek naar Flora en knikte even. Hij merkte dat Flora op het rendier klom en slikte even toen hij er ook op moest. Niet dat hij het een probleem vond maar alleen Flora leek hem voor het rendier al heel wat, laat staan dat hij er ook nog eens bij op kwam zitten. Maar hij twijfelde maar kort aangezien hij Flora vertrouwde en Murray alles behalve een zwak dier was. Haruko klom het rendier op en knikte even. Hij merkte dat ze vaart maakte. Zijn haren wapperde wat en hij wreef even een lok uit zijn oog. Ondertussen hield hij zich vast aan het zadel. Echter omdat dit moeilijk was legde hij zijn armen om de middel van Flora en glimlachte even. Hij legde zijn hoofd op haar rug en bleef zo zitten voor een tijdje.

(Is goe)