Komt er nu nooit een tijd van een partner?...

'Als je het risico wilt nemen, graag White' Sinder duuwde zijn legaam zchtjes tegen dat van White. Zijn neus streelde haar nek, hij hield zijn ogen gesloten 'Ik zal je beschermen met mijn leven, vroeger kreeg ik daar de kans niet voor maar nu zal ik er zijn. Dit is anders' hij was altijd bang geweest iemand kwijt te raken zoals vroeger, maar nu was hij ouder en kon hij zijn geliefden wel beschermen.

White glimlachte zacht en duwde net als hij haar snuit tegen hem aan. Ze wreef liefdevol in zijn nek en gaf hem af en toe een likje. "Hou van je." Fluisterde ze zacht en streelde haar kop tegen hem aan. De warme vacht van Sinder verwarmde haar helemaal. "Ik ben blij dat ik iemand heb gevonden die echt van me houd.." Zuchtte ze en keek hem in zijn ogen aan. Ze waren helemaal niet dof en fonkelden zelf. Dit was ware liefde, dat wist ze gewoon.

Sinder was voor het eerst sinds tijden echt gelukkig, het vreemde gevoel bnnen in hem had plaats gemaakt voor White en zijn liefde voor haar. Sinder opende zijn ogen en keek White aan, haar ogen fonkede veriefd evenals de zijne. Hij liet zijn voorhoofde tegen dat van White rusten en sloot zijn ogen. Hij voelde haar warme adem tegen zijn huid.

White keek hem aan en kon maar niet wegkijken uit zijn fonkelende zwarte ogen. Haar blik was zacht en vriendelijk, en haar houding wees aan dat ze net in de wolken was. "Wat gaan we nu doen?" Vroeg ze en gaf hem nog een likje op zijn snuit. Ze had nu niet bepaald de goesting om hier haar hele leven te zitten, al zou ze haar niet vervelen met Sinder erbij. "Zwemmen, of onze grot maken?" Vroeg ze en keek even naar het glanzende water.

Sinder glimlahte en maakte zich los van White en luisterde naar haar 'Een grot lijkt me een goed iedee' hij sprijdde zijn vleugels n schudde zich uit 'Ga je mee dan zoeken we de mooiste grot in de omgeving! Hij sloeg met zijn vleugels en steeg op, boven de rivier bleef hij in de lucht hangen 'Na u madame' zei hij met een lach.

White grijnsde bij zijn antwoord en knikte.? "Okeej." Ze grijnsde en vloog de lucht in. Ze keek verbaasd op toen hij stopte. "Na u, madam." Hoorde ze hem zeggen. "Nee, na u meneer." Ze grijnsde en trok hem mee naast zich. "Vind meneer het goed dat we 'samen' gaan." Ze gaf hem een kopje en vloog harder. In de hoop een grote grot te vinden...

(Maak jij een topic aan?)

Sinder ging naast haar vliegen, de wind streelde zijn huid zoals deze nog nooit had gedaan... Het kwam door White, zij had zijn wereld veranderd. Sinder sloot zijn ogen even en probeerde zich hun grot voor te stellen en hoe die ging worden. Hij glimlachte en opende zijn ogen weer.