A dragon cry

Met trage vleugel slagen vloog een groene draak door de lucht op weg naar de diepe rivieren. Ze sloeg haar vleugels voor de laatste keer en daalde af om goed te landen aan de waterkant van een diepe rivier. Het alg lag dik in het water en de vissen zwommen rustig door het alg zonder er last van te hebben. Piosen keek even toe en dook daarna in het water en greep een van de zalmen die een dikke rug hadden. Met een soepel gebaar gooide Piosen de vis uit het water aan de kant in het hoge gras. Toen Piosen zo een stuk of acht gevangen had wilde ze weer aan de kant klimmen ware het niet dat ze stemmen hoorde en naar de kant zwom en zich in het gras dat over het water uit hing verborg. "Geen draken te zien peter, misschien zijn ze naar het bos gegaan of naar de grotten?"zei een van de stemmen. "Wie weet, maar ik durf je toch te vertellen dat ik net iets groens heb zien landen hier in de buurt!" zei die gene die peter heten. Piosen bleef rustig verscholen en wilde net aan de kant klimmen in haar ontzichtbare vorm tot ze iets in het water zag glinsteren. Piosen haalde diep adem en dook naar het glimmende ding. Toen ze bij de bodem kwam zag Piosen een soort amulet liggen. Het had vreemde tekens en die kende Piosen niet. Ze stak haar poot uit en pakte het amulet vast en zwom weer naar het oppervlak en verborg zich weer in het gras. Het amulet was rond met een afbeelding van een draak en een mens. Misschien kon ze Fry vragen wat voor amulet het was en wat het deed. Piosen deed het amulet om en klim aan de kant. Wat er toen gebeurde begreep Piosen zelf niet, want het amulet begon te gloeien en Piosen begon te veranderen. Haar normale groene kleur werd rose zoals de huidskleur van een mens en haar vleugels trokken zich in haar schouders terug, net als haar staart in haar achterwerk verdween. Piosen's hoorns en stekels verdwenen en er bleef alleen een klein meisje over. Geschrokken bekeek Piosen zichzelf in het water en gaf van schrik een gil. De twee mannen hoorde haar gegil en kwamen snel aanlopen. Ze keken over de rand van de waterkant en zagen een naakt kind in het koude water zitten. "Hey rustig maar we komen je helpen!" riep peter en sprong in het water en kwam weer boven water met zijn armen rond Piosen's middel. "Erik help even!" riep Peter en riep naar zijn kameraad die zijn armen uitstak en Piosen mee op de kant hielp te komen. YToen ze alle drie in het hoge gras stonden waar de sneeuw nog op lag trok Erik zijn dikke bondmantel uit en gooide die rond de schouders van Piosen. "Hoe heet je kleine, het is hier veel te koud en te ver van de menselijke wereld om voor een kleine meid als jij hier te zijn?" vroeg Peter en wreef over Piosen's arm om haar weer warm te maken. Piosen kreeg geen woord uit haar mond en keek wezeloos voor zich uit. "Erik ga naar het dichtsbij zijde dorp en vraag om een wagen zodat we het kind daarnaar toe kunnen brengen, misschien zijn haar ouders ongerust?" vroeg Peter aan zijn vriend en Erik vertrok met snelle pas door het hoge besneeuwede gras. Peter tilde Piosen op en ze greep hem om zijn nek voor hou vast en voelde dat de jongen begon te lopen, maar hij ging niet zo snel als Erik. Piosen zag dat de weg in zicht kwam en ze begon te gillen met haar drakenstem. Het was een schrille gil die ook van mensen afkomstig kon zijn, maar het was een drakengil om hulp en ze zag dat Peter geschok naar haar keek. "Rustig maar we zijn snel in veiligheid." zei Peter met kalmerende stem en liep rustig verder.

( sorry, maar de draak is nu het kind geworden, maar even goed lezen. :) )

Een vremde vrouw kwam aanlopen en was gewapend. Piosen werdt nog zenuwachtiger en begon onprettig te bewegen in de armen van Peter. Erik kwam al weer terug met een wagen en gaf aan dat ze op de wagen konden klimmen. Piosen had het voor het eerst goed koud zins ze uit haar ei was gekomen en kroop dicht tegen de benen van Peter aan. 'Er is niks mis hoor, maar we waren op zoek naar een draak die ik zeker weet hier geland is, maar we kunnen het nergens vinden, maar we vonden dit meisje hier. Ken jij haar misschien?' vertelde Peter en keek de vreemde vrouw vragend aan. Piosen wilde graag weg rennen, maar de kou die haar blote huid teisterde was vreselijk dus bleef ze maar bij de mensen in de buurt. Piosen keek naar April, maar ze kenden haar niet en Piosen schudden wild met haar hoofd. Peter keek nog naar April, maar zag wel dat Piosen nee schudden. "Hoe kom ik hier weg zonder gelijk in de problemen te komen?"dacht Piosen en keek even rond, maar zag niets wat haar kon helpen of beschermen tegen de kou!

Kliennie liep verveeld langs de rivier die behoorlijk hard stoomde. Hij had zijn boog en over zijn shouder die had hij vandaag niet nodige en zijn dolekn zaten goed verstop onder zijn trui en jas zodat je die niet kon zien. Kliennie bekeek even de stroming van de rivier. Je kon soms de visssen die in de rivier zwoomen af en te eens omhoog zien spring wat wel grappige was. De zon sheen fel maar het was best kkoud vandaag en er was ook een koude wind. Kliennie zuhte een paar keer uit vervelling en keek rustige om zih heen bomen struiken zag hij. Rustige liep hij verder hij had niks te doen en nergens zin in, Ineeens hoorde hij een paar stemmen en versnelde zijn pas hij had wel zin in een praatje met anderen en dan ging de tijd ook wat sneller. Een onbekende stem zei 'Er is niks mis hoor, maar we waren op zoek naar een draak die ik zeker weet hier geland is, maar we kunnen het nergens vinden, maar we vonden dit meisje hier. Ken jij haar misschien?' En dat maakte hem toh wel erg nieuwsierige, Kliennie daht wat zou er aan de hand zijn daar. AL snel zag hij een groepje mensen staan een jonge vrouw en een kindje en twee mannen en een wagen. Toen hij binnen hun gehoord afsand was zei hij vriendlelijk. 'Heeys daar, wat is er aan de hand hier.' Even bekeek hij het kliene meisje die helemaaal naakt was in deze kou en alleen een deken over haar heen had. Kliennie keek vragend naar de vrouw en de twee mannen.

Een bekende stem drong haar gehoorgang binnen En piosen keek naar Kliennie die ze eerder had ontmoet in het gebied van de NW. Haar ogen waren nog steeds rood van kleur en ze vrolijkte wat op bij het zien van de jonge man. Met deken sprong Piosen van de wagen en rende onhandig op bloten voeten door de sneeuw naar Kliennie toe en greep hem rond zijn middel met de deken stevig in haar vuisten geklemt. 'Kliennie!' was alles wat Piosen uit riep en ze hoopte dat hij haar stem herkende, anders wist ze zich geen raad met de situatie, want Piosen wist niet hoe het amulet werkte en ze kon zich dus ook niet terug veranderen in de draak die ze oorspronkelijk was. Met hoopvolle rode ogen keek ze Kliennie smekend aan.

Het naakte meisje sprong uit de kar en rende op hem af, verbaast keek hij hoe ze naar hem toe rende. nNogal onhandig en greep hem vast bij zijn middel en roepte. 'Kliennie!' Nogel overdonderde door deze reactie van het meisje keek hij vragend naar haar en verbaast. Hoe wist ze me naam, en vaag genoeg kwam haar stem wel bekende voor maar die stem hoorde bij een draak die hij laast het gezien bij de NW gebied. Kliennie keek recht in haar rode ogen die hem hoopvol aankeken, Kliennie dacht, Sinds wanneer hebben mensen rode ogen.

Hij haalde zijn schouder, Kliennie vond het allemaal een beetje raar worden mensen kunnen geen rode ogen ehbben althans hij had het nog nooit gezien bij mensen. Alleen bij dieren en bij de draken. Voorzichting fluisterde hij tegen het kliene meisje en onhoorbaar voor de andere. 'Pioson, ben jij het' Het kwam er vragend uit. Hij keek verbaast en vragend naar de rode ogen van het meisje.

Piosen was blij te horen dat Kliennie haar naam noemde en ze drukte zich nog dichter tegen hem aan en hielt haar blik op de jongen gericht. 'Ja ik ben het, maar er is iets mis gegaan en ik weet niet wat?' fluisterde Piosen met bange stem en ze keek even angstig naar de mensen die haar de deken om gedaan hadden, maar ze keek weer snel naar Kliennie en hoopte dat hij haar misschien zou kunnen helpen? 'Kent u dat meisje?' vroeg Erik vanaf de wagen en keek onrustig naar Kliennie en zijn achterdocht werdt gevoed doordat Peter hem duister aankeek. 'Piosen hoopte dat Kliennie haar hier uit kon halen net zoals bij de NW, maar of de mensen haar lieten gaan was een tweede?

Kliennie was even geschokt en meteen vroegen een van de twee mannen. 'Kent u dat meisje?' En ze keken hem achterdochting aan. Kliennie wist even niet wat hij moest zeggen en doen. Er stond een draak tussen zijn handen die zich tegen hem aan had gerduk en in een meisje was verandere. Maar het antwoord op zijn probleeem was hem eigelijk al gegeven door de mannen, soort van dan. Hij hoefde alleen maar even mee te spelen. Hij knikte en zei toen op een nep strenge toon tegen pioson. 'Ik zei nog in de buurt bleven en waar zijn je kleren gebleven. Wacht maar tot je moeder dit hoord.'
Hij keek even nep vriendelijk naar de twee mannen en zei toen. 'Als je het niet erg vind ga ik weer met me zusje. Naar huis en haar kleren zoeken anders wordt ze nog ziek, of hebben julie mischien wat kleren.' Hij liet zijn stem vriendelijk klinken en keek met een vriendelijk blik die natuurlijk niet echt was maar hij kan ze verbazing goed omzetten in een vriendelijke blik. En kliennie had ook niet zo veel moeite met liegen al deedt hij het liever niet echt. Maar soms was het wel een zegen. Vooral als je veel kattekwaad uithaalde als je nog jong was. Kliennie wachten geduldige op een reactie en keek even naar het meisje dat eigelijke een draak was. En hij had toneel gedaan op zijn reis hier naar toe wat op zich wel leuk was. Het was niet echt geweldige maar slecht was hij ook niet met toneel spelen.

Piosen begreep meteen waar Kliennie naar toe wilde en keek schuldig van Kliennie naar de deken die ze om had. 'Sorry, maar ik zag iets vliegen en je weet dat ik zo nieuwschierig ben naar alles in de wereld.' zei Piosen gespeelt schuldig klinkend en ze keek ook even naar de mensen bij de wagen. Peter vertouwde nog steeds niet wat Kliennie voorspeelde, maar hij merkte niet dat het nep was wat Kliennie en Piosen deden. Ze wilde graag zo snel mogelijk weer in haar eigenlichaam terug komen en weer vrolijk rond vliegen, maar Piosen wist niet waarom ze veranderd was. 'Wij hebben geen kleren voor haar, maar in het dorp misschien wel of wonen jullie hier dicht in de buurt?' zei Peter vragend en keek van Piosen naar Kliennie die hen aankeken. Piosen trok de deken nog dichter om haar naakte lichaampje en ze wilde het liefste weg gaan. 'Ja we wonen hier in de buurt, maar ik was weer eens koppig en ging te ver weg, maar ik heb moeten rennen voor de wilde dieren daardoor ben ik mijn kleren kwijt geraakt Broer.' zei Piosen en keek Kliennie even aan voor ze zich een ondeugende blik veroorloofde en toen weer schuldig naar haar nep broer keek.

Piosen keek schuldige naar hem en zei op een nep schuldige toon. 'Sorry, maar ik zag iets vliegen en je weet dat ik zo nieuwschierig ben naar alles in de wereld.' Kliennie keek even naar de twee mannen een leek het meteen te geloven en de ander vertrouwde het nog niet hellemaal. Kliennie merkte ook de Piosen zo graag en senl mogelijk weg wou en dat begreep hij wel Kliennie liet haar even los zodat hij een deken kan pakken en zei vriendelijk. 'Geef de deken maar weer terug aan de mannen dan geef ik je een ander.'hij stak zijn hand uit met een ander deken er in. Pioson vervolgde nog 'Ja we wonen hier in de buurt, maar ik was weer eens koppig en ging te ver weg, maar ik heb moeten rennen voor de wilde dieren daardoor ben ik mijn kleren kwijt geraakt Broer.' zei Piosen en keek Kliennie even aan, Kliennie schudde zijn hoofd en zei toen op een nep strenge toon. 'Je weet dat je in de buurt moet blijven als we de bossen in gaan.' En keek weer streng naar piosen.

Piosen halde de deken die ze eerder gekregen had van haar schouders en voelde de wintersekou over haar schubloze huid gaan, maar ze sloeg snel weer de deken om die Kliennie haar gaf en liep met de deken terug naar Peter en Erik die haar nog even aankeken en van haar afscheid namen. Piosen rende weer naar Kliennie en ze pakte zijn hand voor ze weg liepen. Piosen voelde zich nog steeds vreemd om op twee kleine voeten te moeten lopen, inplaatst van twee grote poten voor haar leeftijd. Toen ze op gehoord afstand waren keek Piosen naar Kliennie en hoopte dat hij haar snel zou kunnen helepn met haar dilemma. 'kliennie bedankt.' zei Piosen en ging dichter bij hem lopen.

Pioson pakte zijn hand vast en samen en piosen zei, 'Kliennie bedankt.' vriendelijk knikte hij toen ze buiten gehoord afstand en uit het zicht waren tilde Kliennie haar voorzichting op en zette haar op een grote rots. Hij legde zijn tas in de sneeuw en zijn boog en houder tegen een boom naast de rots en liep even terug om te kijken of ze echt weg waren. En dat waren ze, met een gerust hart liep hij weer terug naar Piosen. Hij bekeek Piosen onderzoekend en vroeg toen. 'Hoe komt het nou waardoor je een mensen bent.' Hij zag dat ze een amulet droeg om haar nek en bekeek het grondige maar kon niks raars vinden dan alleen de rare tekens er op. 'heb je die amulet al lang.' vroeg hij uit nieuwsierigeheid. en keek weer naar het gezicht van piosen.

Kliennie vroeg of Piosen het amulet dat ze om had al lang had, maar ze schudden hevtig met haar hoofd. 'Nee die heb ik vandaag pas op gevist uit de diepe rievier waar ik vissen aan het vangen was, maar toen ik hem om deed begon te veranderen in een mens.' Vertelde Piosen met trieste stem. De afbeelding van een draak en een mens lag naar onder en Piosen pakte het amulet op en zag een voor haar vreemde tekst staan. Ze draaide het amulet om en hielt de afbeelding naar Kliennie toe. 'Ken je die afbeelding?'vroeg Piosen aan hem en wachten op zijn woorden.

Kiara vloog over de diepe rivieren.Toen ze even naar beneden keek zag ze drie mensen een jongen en twee meisjes een was ouder dan de andere. Zo te zien was er iets aan de hand. Ze besloot om naar beneden te gaan, toen ze op een rots lande had ze meer zicht op de mensen. Ze richtte zich goed op de mensen om haar speciale kracht te gebruiken. Kiara begon te mediteren en het lukte ze kreeg contact met het jonge meisje. Kiara schrok van de gedachten.
Het meisje was eerst een draak. Kon Kiara begrijpen uit de gedachten. Maar waarom was ze een mens nu. Kiara vloog naar de mensen om te kunnen vragen wat er aan de hand was.
De mensen keken op. Toen vroeg Kiara het.

Piosen schudde hevige met haar hoofd en zei met een trieste stem. 'Nee die heb ik vandaag pas op gevist uit de diepe rievier waar ik vissen aan het vangen was, maar toen ik hem om deed begon te veranderen in een mens.' Ze pakte het amulet en ze draaide het om en leit Kliennie een afbeeldigng zien van van een draak en een mens en vroeg. 'Ken je die afbeelding?' Vroeg ze, Kliennie haalde zijn schouders op hij was geen geleerde die zich met dat soort dingen bezigheild. Kliennie was maar een simpele zeil, zolang hij een bed eten en geld en vrienden heeft mischien ooit een vriendin. Hij grinnikte even, hij een vriendin mmm... na hij vond singele zijn wel een hele vrijheid. Kliennie richting zijn aandacht weer op Piosen en zei vriendelijk. 'Nee, sorry piosen.' Kliennie was nou toch wel nieuwsierig geworden naar dat amulet en vroeg toen. 'Zou ik het even mogen vasthouden zodat ik het beter kan bekijken, zonder eigelijk op antwoord te wachten door de nieuwsierigeheid pakte hij het amulet.

Toen kwam er nog een draak bij, kliennie keek op en liet het amulet in het gras vallen. En die vroeg meteen wat er aan de hand was, snel pakte kliennie het amulet weer en voordat hij antwoord kon geven begon zijn huid rood te worden en begon hij uit zijn kleuren te schuren en groter te worden. Er groeide er een staart en vleugels langs zij rug. Voordat hij het helemaal door had was hij een kliene rood draakje met twee vluegels en een staart en net iets groter dan Piosen. Hij had een hoorntje en stekels over zijn ruggengraat lopen tot aan zijn staart en vier machting klauwen. Snel rende hij naar het water omzich zelf te bekijken en kon nog net een gil voorkomen en bekeek zijn nieuwe ik goed. Hij keek toen naar Piosen die weer zichzelf was geworden en toen naar de ander draak, eigelijk was dit best gaaf.

Kiara keek verbaast naar de rode draak. Net was hij nog een jongen. Kiara wist ineens wat er aan de hand was. De draak en de jongen hadden de amulet aangeraakt waardoor ze een mens en een draak werden. "Ik denk dat ik weet hoe je weer normaal word'' Zei Kiara. " raak het amulet weer aan'' Kiara keek ze aan, wat vonden ze van haar voorstel? Aan de rode draak te zien was hij liever draak. Maar het meisje wou volgens Kiara weer draak worden. Kiara besloot haarzelf voor te stellen. '' Ik ben Kiara. en ik heb geen temmer'' en jullie? vroeg ze.
Kiara moest een beetje lachen.

Kliennie vroeg of hij het amulet even mocht vast houden en nog voor Piosen antwoord kon geven had kliennie het amulet al van haar hals gehaald en toen dat gebeurde veranderde Piosen weer terug in haar eigen ik. De groene kleur van haar schubben keerde weer terug en de deken bleef aan haar vleugels hangen. een vreemde aanblik een draak die op een rots zat. en ze keek toe hoe Kliennie veranderde en naar het water van de rivier rende. Nu begreep Poisen hoe het amulet werkte.

Kliennie liep wat onhandige terug hij was dit niet gewend met vier poten lopen. De ander draak stelde zich voor als Kiara en kliennie knikte alleen, hij ging voor hun liggen en zei vriendelijk. 'Ik ben kliennie.' hij was dan nou wel een draak maar hij wist niks van hoe draken leefde. Hij keek vragend naar Piosen en Kiara hij kon het amulet ook nit van zijn nek halen zijn poten waren te groot om het dunne touw te pakken. Hij zat in een best lastige parket zonder dat hij het door had.

Kiara las Kliennies gedachten en zei: ''ik kan je helpen.Maar wil je niet liever mens zijn?''
Toen zei Kiara ''De les kan beginnen. ''We beginnen met vissen aangezien we toch bij de Diepe rivieren zijn." Kiara dook het water in en kwam weer boven met vis. Ze legde de vis voor Kliennie neer. "nu jij''. Zei ze. En toen bedacht ze iets. Als Kliennie het water induikt zal het amulet van zijn nek gaan'. Ze stelde het voor. Kiara hoopte dat het ging lukken.



weet niets meer =)

En kliennie ik wil je wel als temmer.

Piosen liep naar Kliennie toe en zag dat Kiara zich nogal opdrong. Ze werdt lichterlijk boos en ging voor Kliennie liggen. 'Mijn naam is Piosen!'zei Piosen een beetje boos en ze reikte naar de hals van Kliennie. Ze vond hem eigenlijk wel leuk als draak en wurmde haar tong onder de ketting van het amulet door, waarna ze deze naar zich toe trok en achter haar tanden legde. Voorzichtig deed ze een van haar klauwen onder de ketting door en haalde het amulet omhoog. Gelukkig waren ze hoorns van Kliennie niet al te groot en kon Piosen de ketting gemakkelijk van zijn hals afhalen door die eerst over zijn hoorns te halen en later over de rest van zijn kop. Maar toen het amulet van Kliennie af was gebeurde er nog niets, of leek dat maar zo? Piosen knoopte de ketting rond haar linkerhoorn en wachten geduldig af, maar er gebeurde nog niets. Met een rustigere blik in haar ogen stond Piosen op en liep naar Kiara toe en bekeek haar van top tot teen. 'Aardig van je dat je ons wilt leren vissen, maar we waren aan het uitvissen wat het amulet deed.' zei Piosen een stuk vriendelijker en ging voor de draak zitten.

Piosen leek een beetje boos te worden om wat de ander draak deedt en zei, Kiara dook in het water en kwam er al snel weer uit. En gooide een vis voor hem neer. Piosen kwam op hem aflopen en ging voor hem liggen, ze reikte naar de hals waar het amulet zat en wurmde haar tong er onder en trok het voorzichting naar haar bek. Daarna legde ze het amulet acher een van haar scherpe tanden. Voorzichtig deed ze een van haar klauwen onder de ketting door en haalde het amulet omhoog, Gelukkige waren zijn hoorns en stekels niet ze groot en gleed het koortje er makkelijk overheen. Toen de keting van zijn nek af was gebuerde er niks, Het amulet was blijkbaar sterker met het magie op mensen dan op draken. Kliennie had het nog niet helemaal door en zei bedank Piosen. Maar hij was nog steeds even groot en keek toen naar waar zijn voeten moeten zijn en daar stonden nog 4 poten met 4 klauwen er aan. Piosen liep naar Kiara en bekeek haar van top tot teen en zei vriendelijk. 'Aardig van je dat je ons wilt leren vissen, maar we waren aan het uitvissen wat het amulet deed.' zei Piosen en ging voor de draak zitten. Kliennie begon nou een beetje in paniek te raken en liep wat onrustige naar de ander twee draken. Mischien dat het een paar dagen duurt voor dat hij normaal wordt. Die gedachten maakte hem een stuk rustiger en ging wat ongemakkelijk naast piosen liggen en legde zijn kop op zijn poten. En vroeg toen, 'Kan ik een paar dagen bij jullie bleven tot ik weer normaal ben. Als ik nog me oude ik wordt.' dat was nog maar de vraag anders zij hij verder door het leven moeten als draak. Niet dat hij het echt erg vond maar hij was liever een mens met zijn vertrouwde lichaam en spullen.

Kiara las de gedachten van Piosen en zei: "Nou als ik in de weg zit ga ik hoor." Ze keek ze allemaal nog even aan, en vloog toen weg. Ze landde op een rots om ze in de gaten te houden.
"Ik wou alleen helpen". dacht ze mistroostig. Toen kreeg ze een rare gedachte: Een gedachte zei dat ze naar het Drakenkerkhof moest. Kiara ging nog even naar de anderen, en zei: '' Ik ben over drie dagen terug." En vloog toen weg.

Piosen was blij dat de vreemde draak die zich Kiara noemde weg was gegaan, maar ze zou over drie dagen weer terug komen. Piosen keek naar Kliennie en draaide haar kop zo dat hij gemakkelijk bij het amulet kon. 'Pak dat ding nog eens vast?' vroeg Piosen en wachten tot Kliennie het amulet vast gepakt had. Toen hij dat deed begon Kliennie weer te veranderen in een mens en Piosen was blij dat hij er weer zo uit zag. Piosen trok haar kop weer terug en keek Kliennie vol vreugde aan.

Kliennie keek een beetje verbaast op van de uitbarsting van Kaira. Ze kwam na drie dagen weer terug. Hij haalde zijn schouders op. 'Pak dat ding nog eens vast?' vroeg Piosen ineens. Kliennie deedt wat ze vroeg en veranderde weer in zichzelf. Opgeluchte haalde hij even adem, maar keek toen wat angstige en beschaamde naar Piosen. Hij was helemaal naakt, om dan nog maar niet te praten over de kou. Piosen had nog steeds de deken over haar vluegel hangen. 'Zou ik die deken mogen hebben.' Ondertussen was zijn hoofd rood geworden van schaamte. Maar aan Piosens reactie vond ze het wel leuk dat hij naakt was. Hoe moest hij nou naar het dorp gaan en nieuwe kleren kopen, hij ging echt niet in zijn naakte lichaam. Mischien dat piosen wel wat kleren kon regelen of stelen, maar dat was eigelijk fout. En dat kon hij moeilijk vragen aan haar. Waarom moest ze ook nou net een meisjes draak zijn.

Piosen zag dat Kliennie zich schaamde en naar de deken vroeg die op haar vleugels hing. Met een zwiep gooide Piosen de deken over kliennie heen, maar ze merkte dat hij geen andere kleding aan ging trekken. 'Wacht even dan ga ik even kijken of ik iets voor je kan vinden dat een beetje in jouw maat is.' zei Piosen en rende richting het dorp waar ze eerder naar toe was geleid in haar menselijke lichaam. Stiekem sloop Piosen naar een van de huizen waar een vrouwtje de was een tijdje had laten drogen aan een touw die haar man voor haar gespannen had tussen twee palen. Met haar oren op scherp en haar ogen uit kijkend naar de gepaste kleding voor Kliennie plukte de die met rustige poten van het touw en hielt ze net tussen haar lippen, zodat de kleding niet nat van haar speksel zou worden. Net toen piosen een broek van de lijn haalde kwam het vrouwtje weer naar buiten en ontdekte de staart van Piosen achter een groot laken. Gillend zetten de vrouw het op een lopen en Piosen wist al hoe laat het was en vluchten richting de plek waar kliennie op haar stond te wachten. 'Hier trek snel aan, want we krijgen bezoek!' riep Piosen met gejaagde toon en duwde met haar kop tegen Kliennie aan met de kleding nog tussen haar lippen die ze liet vallen toen ze sprak. Geschrokken keek Piosen weer naar het dorp dat hen gelukkig nog niet zou kunnen zien en wachten tot Kliennie klaar zou zijn met zich aankleden.

'Wacht even dan ga ik even kijken of ik iets voor je kan vinden dat een beetje in jouw maat is.' beval Piosen, Kliennie deedt wat ze vroeg. Piosen rende richting het dorp , en er kwam een kliene glimlach op haar gezicht. Kliennie ging rillend op een steen zitten, maar al snel hoorde hij gegil van een oude dame. Blijkbaar hadden ze Piosen gezien, Kliennie wist nou hoe laat het zou zijn. Gelukkige zag hij een groene gedaant die langzaam de vrom van piosen aannam, naar hem te rennen met kleren in zijn bek. 'Hier trek snel aan, want we krijgen bezoek!'Zei piosen met een gejaagde toon, snel raapte Kliennie de kleren van de besneeuwde grond. Kliennie kleede zich wat onhandige aan, maar veel tijd hadden ze niet. Snel pakte hij zijn tas, boog en houder en keek naar het dorp en toen naar Piosen. De dorpelingen kwammen er nog niet aan, 'Ik ben zover, waarheen.' Snel deed hij nog zijn broek goed en shirt. Hij zou later wel weer schoen, sokken en een jas kopen. Mischien dat het slim is om dan meteen wat meer kleding te kopen, voor het geval hij nog eens zo voorwerp vind.