Luna wachte zo lang als het zou moeten. Ze had het gedullt er wel gellukig voor maar haar wachten werd niet beloond op de manier die ze hoopte. Haar kop draaide en ze snoof. Het was die verrekte Schadow. Ze veranderde in een draak en wachte af. Wel had ze haar vleugels uitgevouwen en stond ze zo dat ze nog groter leek. Haar rode ogen volge hem met de stap en alles wat hij deed zag ze. Wat ze ook duidelijk zag was een wond in de nek van de draak die zjn naam niet waar kon maken. "je zult wel verrasd zijn om mij hier te zien.' zei Schadow toen en Luna grijndsde. "vertel maar wat je doet anders zal ik je laten zien hoe de onderkant van deze troendra er uit ziet"zij ze en ze luisterde wat hij zei."kijk eens om je heen wat zie je?"vroeg en ze en ze keek rond: niks en dat klopt maar al klinkt je deal erg leuk ik heb een ander idee, Wel voor de training die over een tijd zal komen"zij ze en ze ging zitten en ging weer verder met praten"Maar toch ik vertrouw je niet. ik vertrouw je alleen als jij iets doet voor mij. iets wat je later pas last van gaat krijgen"zij ze kalm en liep naar hem toe"ik doe jou geen zeer, als jij kinders krijgt zal de oudste na zijn eerste jaar verdwijnen"zij ze zacht toen ze haar kop naast de zijne had gebogen. "ik laat je gaan dan. of te wel een leven voor een ander en jij blijft helemaal gezond is dat wat? ". Luna liep een stuk terug en stond klaar om weg te vliegen.