Brul naar nieuwe leden! {night warriors}

Een duistere schaduw gleed over het meer, twee gifgroene ogen leken de omgeving te scannen. Toxic landde op een grote rots die een eind van de oever lag. Mistflarden werden weggeblazen en zorgde dat het donkere water van het meer zichtbaar werd. Een snerpende brul klonk, een groep kraaien vloog op en maakte dat ze wegkwamen. Toxic grijnsde, de brul ging door merg en been en leek nog een tijd lang door te egoën. Toxic brulde nog eens naar nieuwe leden voor haar groep: Draken die slecht genoeg waren. Haar gifgroene ogen gleden langs de lucht en de donkere bomen langs de rand van het meer.

Een witte draak ving haar oog, Toxic hief haar kop 'Ben je niet bang?' vroeg ze spottend. Ze onderschatte draken nooit aangezien zij vaak werd onderschat. Als deze kleine draak slecht was dan was ze een perfecte spion! Tenslotte zouden mensen nooit denken dat ze slecht was... Maar als ze goed was, dan zou Toxic haar verjagen, vrwonden of zelfs doden. 'Ik ben op zoek naar leden voor mijn groep: The night warriors. Als je slecht bent maak je misschien een kans'

Toxic knikte goedkeurend 'Mooi anders was je mijn ontbijt geworden' ze grijnsde 'Ik zal eens zien hoe slecht je werkelijk bent, kom mee. Er zijn indringers' Toxic sprijdde haar vleugels en steeg op. Haar zwarte schubben werden al snel een met de schaduwen. Ze vloog met soepele slagen naar de bossen waar ze tussen de bomen op een beschut plekje landde. Ze wachtte op de witte draak, een paar meter vederop liepen een stuk of 16 boeren met speren, hooivorken en fakkels. Er was ook een ridder op een paard bij. Hij had een zwaard bij zich.

(ik ook)

(erm er was geen kind bij, er zijn ook geen dakjes. We zijn nog steeds in het gebied, daar zijn geen huizen)

Toxic siste 'Nee' ze siste nu harder. Het klonk angstaanjagender dan het boze gesis van een slang en ook veel harder. De boeren hadden nual hun wapens op Izzie gericht 'Bedenkt eerst een plan in plaats van roekeloos aan te vallen' Tozic brulde. De boeren draaide zich geschrokken om, hun ogen werden groot van angst. Ze sloeg met haar vleugels en brulde nog eens haar snerpende brul die door merg en been ging. De mannen richten hun wapens op haar. Toxic steeg op, ze niet zo groot maar kon een mens met gemak tillen. Ze greep een van de boeren bij zijn kraag. De anderen richtten hun wapens omhoog naar Toxic, ze liet de boek vallen. Deze kwam met een afgrijselijke schreeuw op de speren van de anderen mensen terecht. De man was op slag dood, de andere boeren -en de ridder- keken geschrokken naar het lijk. Toxic brulde triomfantelijk, een afschuwelijke geur vulde de neusgaten van de mensen. De ridder viel oppeens schreeuwend van zijn paard, zijn harnas siste en brandde weg waarna de gifgroene vloeistof op zijn maliënkolder drupte en daar ook doorheen brandde. Vervolgens kwam het op zijn huid en ook deze brandde weg. De ridder bloedde voor de ogen van de boeren dood. Het paard rende hystirish hinnekend weg. De andere boeren lieten hun wapens vallen en volgden het paard zo snel mogelijk. Toxic siste en landde weer 'Dat had je dood kunnen worden, ze likte wat gifgroene vloeistof uit haar mondhoek en keek even naar de dode ridder en de levenloze boer 'Ze waren hier voor mij' zei ze terwijl ze zich omdraaide en naar de bomen liep.

Toxic was ongeveer de helft van de grotere draak die aan kwam vliegen qua grootte. Ze snoof, peilde de kracht van de draak 'Ik' zei ze. Ze had de houding van een leider: Rechtop en geen onderdanigheid tegenover andere draken 'Wat wil je' ze was een beetje uit haar humeur dus het klonk niet erg aardig. De stekels op haar nek, rug en staart stonder overeind en haar vleugels waren wat gespreid. Ze was niet bang voor welke draak dan ook. Haar gifgroene ogen bekeken de draak, ze nam hem goed op en prentte hem in haar geheugen.

Toxic draaide haar kop bij het horen van vleugelsslagen en zag een grote draak aankomen. Ze siste neidig 'Er gebeurt niets hier' zei ze 'Je hebt niet zo'n verstand van soorten brullen he?' Toxic zwiepte met haar giftige staart en zette een paar passen richting de schaduwen van de bomen 'Ik ben op zoek naar nieuwe leden voor mijn groep, The night warriors. Ik ben hun leider en we heersen over dit gebied: Ons gebied. Wil je er niet bij, maak dan dat je wegkomt en anders spreek ik je later' ze richtte deze woorden op alledrie de draken 'Jullie hebben tien seconde om te kiezen'

'Je hoeft alleen maar...' ze hield stil en draaide zich om 'een indringer te verjagen, je mag jezelf een Naran noemen. Dat is een gewoon lid.' legde ze in het kort uit 'zij die erbij willen kunnen naar de grot gaan, ik houd jullie in de gaten en kijk of jullie het waard zijn anders sodemieter ik jullie er weer uit. In de groepsgrot kun je je eigen kamer zoeken, ze zijn er in alle grootes achter de grote rots in het midden van de gang' Toxic liep tussen hen door, hen één voor één goed bekijkend 'En waag het niet om op die rots te gaan liggen, de grot naast die rots is van mij' ze draaide zich met een ruk om en keek naar de temmer die net kwam aanlopen 'Eerste test: Verjaag hem' zei ze met een grijns.

De grote mond van het mensje beviel haar niet 'Houd je mond en zie te overleven, op dit moment heb je niet zo veel te zeggen' ze hield zich wat in, anderd had ze haar brandende zuur het zwaard van de man laten aanvreten. Ze draaide zich rustig om en liep een stuk weg van de man zodat haar nieuwe leden de ruimte hadden. Toen ze achter hen stond draaide ze zich om en keek toe 'Jullie hoeven hem niet te doden, verjagen ik oké maar als je hem per ongeluk' ze legde een nadruk op die twee woorden 'vermoorden is dat niet zo erg'

Een schim kwam aanvliegen met een snelle vaard. Zo snel als haar vleugels konden vloog ze over vele gebieden en vele steden. Het werdt steeds drukker en daar moest ze gewoon wat aandoen. Ze kwam terug naar het oude gebied waar zij ooit een leider was. Ze had haar groep verlaten en was nu weer terug. Ze zou later meschien het weer proberen maar eerst langs een oude bekende gaan. Toxic die een groep had nu. Ze guren van vergif drong tot haar door en ze glimlachde even. Zo te zien had toxic eens de moeite gedaan om leden te zoeken. En ze had die ook gevonden blijkbaar. Luna was best wel groot maar veranderde in een raaf om niet op te vallen en vloog naar een half dode boom. Ze keek met haar kraaloogjes naar ieder een. Na even gekeken te hebben knikte ze even"zo opzoek naar nieuwe slachtovers of verveel je je gewoon"zij ze en ze keek naar Toxic. Als dit haar nieuwe legertje zou worden zou ze lachen. Ze zullen vast wel goed genoeg zijn maar ach.

Een stem drong tot haar door, ze draaide zich om en zag een raaf. De stem kwam haar bekend voor, ze grijnsde 'Luna' zei ze. Ze liep naar de raaf 'Er is iets anders aan je, wacht niets zeggen... Heb je je nagels geknipt?' het klonk spottend maar iedereen zou meteen weten dat ze het aardig bedoelde 'Da's lang geleden' zei ze, nu serieus. Ze keek even over haar schouder, dat gevecht ging wel oké 'Misschien wil je erbij, ik heb een rang voor je vrij staan: Toran. Je taak is dan de nieuwe leden te trainen, in de gaten te houden en een echte Night Warrior van hen te maken' zei ze. Alleen Luna zou haar kunnen horen, de anderen waren toch te druk in het gevecht.

"Kijk nog een speelkameraadje" zei Toxic, doelend op Silverdown. Ze grijnsde "Kyandro, die is ook voor jou!" riep ze vals naar Kyandro. Hij had nu de kans om aan Toxic te laten zien hoe sterk hij was, ookal waren temmers niet helemaal de geschikte vechtmaatjes. Ze kon in ieder geval zien hoe hij vechtte dan zou ze later wel zien hoe sterk hij was. Temmers wisten niet hoe ze zich moesten gedragen tegenover draken zoals zij, ze waren gewoon niet geschikt voor de NW.

(Siverdown er klopt echt niets uit je verhaal, moet moeite doen het te vertalen )

(sorry was ziek)

Luna keek met haar klaaroogjes naar de draak voor haar. Toxic waar ze ooit ruzie met hand maar nu respecteerde. Al was luna ooit een leidster geweest ze was blij genoeg dat ze in die rang mocht. Tuurlijk het was een niet geweldige rang maar ze kon tenminste iedereen klaarstomen. Luna vond al een tijdje dat het drukker werdt in hun gebied en eigelijk moesten ze ooit gaan vechten voor een oorlog. Meschien wilde de kant waar met met plezier leefde in het licht dit ooit aanvallen. Vast om iest stoms maar toch. Al deze draken en blijkbaar ook mensen moesten er klaar voor zijn en Luna wist wel hoe. Ze zou binnenkort een traning maken die bijna niet te halen is en meschien wel te gevaarlijk. Ze zou ze martelen als ze te slap waren of gewoon wegsturen als ze het niet in zich hadden. " HEt zal e=m een eer zijn zeg maar welke volgens jou noet goed genoeg zijn en die zal ik trainen en als ik ze niet goed genoeg vind zal ik wel er wat op vinden. ik zal de rest ook wel aanpakken" zij ze en de raaf die eigelijk een draak was keek even rond. Als er andwoordt kwam zou ze knikken en weg vliegen en beginnen aan de traing of iest dergelijs

Toxic knikte "Je kunt hen trainen" ze gebaarde nar de vechtende draken en grinnikte "stelletje beginners" ze liet haar blik weer op Luna rustten "Ik zal je binnenkort wel in de groepsgrot zien" ze draaide haar rug naar Luna toe en ging zitten. Ze hied het gevecht in de gaten en snoof verveeld. Er kwam een tweede kraai aan die naast Luna ging zitten. Hij kraste "Nou Luna, volgens mij heb je een vriendje" ze grinnikte met haar blik half op Luna en de andere kraai.

Luna keek rond en knikte. Het klopte helemaal. Ze waren allemaal het zelfde. Grijze vlekken die haar en Toxic in de weg zaten en niet eens zwarte waren. Het was maar hoe je het zag maar ooit moest dit allemaal zwart zijn. " graag en er is hoop te doen" Zij ze en ze hoorde wat en keek naast haar. Het was een raaf. Tuurlijk wilde elk wezen een liefde hebben en zelfs zij maar deze had zeker nooit kans. Luna keek om en pikte in zijn gezicht en kraaide boos. Ze vlouwde haar zwarte veren vleugels en veranderde in een draak. MEt haar klauwen pakte ze de raak en vloog weg. Al snel zag je nog een zwarte stip en eentje die naar beneden viel. Het was een dode kraai.

Toxic keek Luna na, arme kraai... Ze grijnsde en draaide zich om, Luna redde zich wel. Haar groep breidde zich uit, ze werd daardoor machtiger. Over een teidje zou ze haa gebied kunnen uitbreiden, ze zou beginnen bij de mistgebieden. Als het teid was, maar nu moesten ze getraind worden tot echte Night Warriors. Duister als de nacht... Ze spreidde haar vleuges even en vauwde ze vervolgens weer. Een lid als Luna kon ze goed gebruiken, mooi: Ze was terug.