A new meeting.

Vanaf de markt vloog Rainbow richting het rustige meer met Nagada achter zich aan. Ze had het jonge draakje net gered uit de klauwen van de drakenjagers die haar net als een paar andere draken hadden willen verkopen. Nagada had Rainbow gevraad of ze haar pleegmoeder had willen worden en Rainbow had dit aanbod met beide poten aangenomen. Ze was erg in haar nopjes en vloog vrolijk met vreemde kunstje die Nagada waarschijnlijk nog niet kenden door de lucht. Het meer kwam al snel in zicht en Rainbow dook naar beneden in een neerwaartse spiraal met een vleugel ingeklapt en de andere open naar de grond. Dichtbij de grond opende ze haar andere vleugel weer en landen soepeltjes op de zachte grond rond het meer. Rainbow keek naar Nagada die vast ook dorst zou hebben en ze keek toe hoe het jong haar landing inzetten. Rainbow was net zo blij met Nagada net zo als ze was toen Kliennie haar temmer was geworden. Ze vulde haar longen en brulde luid naar kliennie ze wilde dat hij kennes met Nagada zou maken. Rainbow wilde haar meteen laten wennen dat Mensen niet altijd slecht waren. Rainbow brulde nog een paar keer en ze riep nu naar Mudly en Aiwendil die ook vast in de buurt zouden zijn? 'Nagada ik wil dat je met iemand kennes maakt. Je hoeft niet bang voor hem te zijn, want niet alle mensen zijn slecht en willen draken vangen. Ik ken een paar mensen die juist met draken bevriend willen zijn en ze leven zelf met de draken samen. Ik zal je deze mensen allemaal voorstellen en die zullen jouw ook graag willen ontmoeten daar ben ik zeker van.' vertelde Rainbow en ze ging liggen.

[Hier ben ik :3]

Een eindje van het meer af branden er een fijn kampvuurtje. Rustig pookte ze met een tak in het oranje vlammende vuur dat zachtjes knetterde bij het likken van vers hout. Er was de laatste tijd veel gebeurd, het waren vooral goede dingen maar ze waren vaak gepaard met volledige rampensituaties die je zo gek niet kon bedenken. Vooral Mudly's "probleempje" had ze nooit voorzien maar dat weerhield haar nergens van. In een land dat overwoekerd was door wilde draken, de een slechter dan de ander, was een demon vast in een jongen zijn lichaam niet half zo gevaarlijk als de vlijmscherpen tanden die je aan stukken scheurden. Daarbij was ze niet van plan Mudly aan haar voorbij te laten schieten, nu ze samen in de Lotus strijders zaten kon haar geluk niet op. Ze had wel even getwijfeld, ze was geen type persoon die graag iemands bevelen achterna hobbelde. Zeker niet dat het meisje iets jonger was dan haar, voor de rest vertrouwde ze mensen nog steeds niet in de volle honderd procent. Ja Kliennie en Mudly waren twee lucky guys, ze wist niet waarom maar die twee hadden iets die haar muur hadden weten af te breken. Nu keek ze anders tegen mensen op, al liet ze zich niet snel bedriegen. Een harde brul deed haar opschrikken. Een brul van Rainbow, ze zou niet kunnen verstaan wat de boodschap was die erin verschool maar het geluid was herkenbaar. Rustig stond ze op en trapte het vuur uit. Haar linkerhand pakte haar houten staf die ze had gemaakt en begon toen te rennen. Bijna geruisloos liep ze door het hoge gras heen richting het meer. De ketting van Rainbow bonkte zachtjes tegen haar borstkas. Ze vroeg zich af wat er aan de hand was.
Een paar meter voor de draak hield ze halt. Haar blonde lokken vielen weer in haar natuurlijke houding en twee zelfverzekerde blauwe ogen staarde vriendelijk naar de draak. Ze plante haar staf stevig op de grond. Een dikke staf die om elkaar heen leken gewikkeld als was dt maar schijn. De zijkanten waren scherp genoeg om iets te doorklieven. Lichtjes leunde ze op haar staf en staarde naar haar vriendin. Ze was weer veranderd van uiterlijk maar het zag er goed uit. Vlak bij haar viel haar oog op een drakenjong. Kort schoten haar wenkbrauwen omhoog. Ze wist niet dat Rainbow een partner had. Ach wat maakte het ook uit. "Hoi Rainbow, wie is je nieuwe metgezel?" Vroeg ze vriendelijk, haar blik nu weer gericht op haar drakenvriendin.

Stil kwam ze achter Rainbow vandaan. Ze zag het mens staan,ze zag er erg mooi uit. Ze had lange blonde haren en mooie kleren aan. Maar toen ze haar goed bekeek zag ze dat ze elven oren had.''Wie is dat?Ken je haar?is ze lief?vroeg ze aan Rainbow. Na de aanval vertrouwde ze mensen niet helemaal. Maar Rainbow zei dat het goed was. Stil liep ze naar het mens toe. Ze snuffelde aan het mens. Ze rook vertrouwlijk,ze rook een beetje naar Rainbow. Ze liep naar het meer en ging aan de rand zitten en dronk wat. Ze had vreselijke dorst gekregen na de reis. Ze ging weer goed zitten,vloog een stukje omhoog en vloog weer op een boom af. Haar vleugels lichtte weer op zodra ze zich concentreerde. De boom werd weer in tweeen gehakt''Zag je dat Rainbow??'riep ze. Ze was weer apetrots,maar toch wel benieuwd naar wie het mens was. Stil vloog ze weer naar beneden. Ze ging naast Rainbow zitten en wachtte tot de mens zei wie ze was.

Rainbow zag Aiwendil aankomen en keek haar vriendelijk aan. De woorden van Aiwendil klonken vriendelijk maar ook nieuwschierig. rainbow glimlachte en keek even naar Nagada die haar vragen meteen klaar had en vroeg wie haar vriendin was of ze haar kende en of Aiwendil lief was. Rainbow drukte haar snuit tegen Nagada toen ze weer haar aanval tentoonstelde en Rainbow was trost op haar dat zij zich goed op haar aanval concentreerde voor ze hem uitoefende. 'Je hebt het goed gedaan Nagada.' zei Rainbow en keek weer naar Aiwendil. Dit is Aiwendil ze is eigenlijk een elf en is naar mijn weten altijd goed voor draken geweest dus ze is lief ja. Ainwendil dit is Nagada mijn pleegdochter.' stelde Rainbow het tweetal aan elkaar voor. Rainbow hoopte dat kliennie en Mudly ook snel zouden komen, misschien zou ze haar ook aan Leona en Twilight voorstellen en misschien zelfs met Kami en Darko, maar dat kon later wel komen.

Toen ze hoord dat Aiwendil aardig was ''sprong'' ze als het ware boven op haar. Ze wilde spelen. Ze had nog nooit speelmaatjes gehad. Ze gaf een grote lebber in het gezicht van Aiwendil. Ze vond haar nu al aardig. ''Komen er nog meer mensen Rainbow?''vroeg ze. Ze had wel zin om meer mensen te ontmoeten. Haar maag rommelde,ze had honger. Het enigste wat ze die dag op had was een gazelle. En nu,nu kon ze wel een paard op.

Rustig wachtte ze op antwoord, de rode draak gaf alleen maar een spervuur van vragen. Onbeholpen liet ze een kleine glimlach zien en liet de jonge draak aan haar ruiken. Gelukkig hoefde ze niet bang te zijn dat de tanden van de rode draak straks in haar schouder of arm waren gepind. Dat zou Rainbow nooit toelaten. Ontspannen wachtte ze tot ze was gekeurd en keek toen weer naar Rainbow. De rode draak vloog omhoog en sloeg een boom in tweeën. Onder de indruk keek ze naar de draak die dus Nagada werd genoemd. Een boom splijten was niet zo simpel, voor een mens tenminste. Ze wist niet hoe het met draken zat maar het zal wel goed zijn. Toch was ze een beetje boos, waarom moest ze nou een boom neerslaan. Voor haar waren dat levende wezens, ze ademde en lieten je gebruik maken van hun diensten. Voor deze zon kon je onder een fijne boom zitten om van zijn schaduw te profiteren. Bomen bevatten vruchten waarvan je mocht proeven. Misschien was het een elventrekje dat ze zo veel gaf om de natuur of dat ze haar hele leven in het bos had gewoond, het maakte niet uit. Haar hand die kort tot een vuist was gebald ontspande zich weer en ze liet hem weer losjes langs haar zij hangen. 'Mijn naam is Aiwendil. Leuk dat je een dochter hebt Rainbow, weet Kliennie het al of komt hij er aan?' Verwachtingsvol draaide ze zich half om. In veronderstelling dat hij er aan zou komen rennen. Als temmer van Rainbow zou hij Nagada toch al gezien hebben..? Of niet. Zoekend staarde haar blauwe ogen in de verte.

Mudly zat niet ver van Aiwendil vandaan. Hij had echter het vuurtje van haar niet opgemerkt. Met een oog gesloten zat hij gefocust op 1 punt. Mudly was aan het jagen en hij had al een paar konijnen gevangen. Hij had een hert tegengekomen en wilde nu deze gaan vangen. Hij stond op het punt om de pijl recht op het hert af te vuren toen ineens luid gebruld werd. Het hert keek op en rende weg. Mudly probeerde het niet te raken, het zou dan teveel lijden. Hij stond op en keek in de richting van de brul. Het klonk bekend. "Rainbow?" sprak hij nadenkend. Hij twijfelde niet en borg zijn boog op. Deed zijn tas goed en sprong uit de boom. Rende door de bossen richting het meer. Het was schaduwrijk onder de bomen. Hij kwam de bosjes uit en stopte direct. Zijn ogen kneep hij tot spleetjes toen de felle zon in zijn ogen scheen. Hij wachtte tot ze er aan gewend waren en keek toen rond. Hij zag twee draken en Aiwendil. Hij keek naar de eerste draak, die hem bekend voor kwam. Het was dus inderdaad Rainbow. Maar, de andere was hem niet bekend. Mudly was nooit direct in de aanpak met draken, alleen als ze niets zouden doen zou hij ze benaderen. Maar dit was zo klaar als een klontje, aangezien Rainbow niet een slechte draak was zou Nagada dat al zeker niet zijn. Hij glimlachte. "Ik hoop dat de rede goed is want je hebt net een grote buit laten schieten...." zei hij grinnikend en liep wat dichterbij. Hij keek daarna naar Aiwendil en knikte haar kort gedag.

Rainbow keek van Nagada naar Aiwendil die haar vuist even balde, maar ze begreep wel waarom de elf dat deed. Zelf hielt ze ook van de bomen, maar Nagada had de boom net zo ver gekapt dat hij nog gewoon door kon groeien. 'Ik heb een boodschap naar kliennie gegeven dat ik hier op hem zit te wachten dus ik hoop dat hij snel kan komen?' zei Rainbow half vragend en keek op toen Nagada vroeg of er nog meer mensen kwamen. 'Ik hoop dat er nog twee komen.' zei rainbow zacht en zag hoe vrolijk haar dochter was. Na een tijdje hoorde ze de stem van iemand anders en ze herkende hem meteen. 'Die buit kan ik nog voor je inhalen als je wilt Mudly, maar ik moest toch gaan jagen er is nog iemand die honger heeft!' riep Rainbow vrolijk en keek toe hoe Mudly dichterbij kwam gelopen. 'Nagada dit is Mudly en hij is ook een goed mens. Als jullie even op haar willen letten ga ik even jagen?' zei Rainbow tegen Nagada en richten daarna hnaar kop weer naar de twee mensen. Haar vleugels spreidend steeg ze op en verdween over de boomtoppen. Rainbow wist dat Nagada voor een tijdje goed bij hen zat en zocht naar een prooi die ze voor Nagada mee kon nemen. Haar neus pikte al snel de geur van een kudde herten en ze dook naar beneden. De herten hadden haar niet verwacht en Rainbow liet kristallen uit de grond omhoog schieten die drie van de dieren eraan spieste. De rest vluchten naar de veiligheid tussen de bomen. In haar vlucht gritste Rainbow de herten van de kristallen die bebloed achter bleven. Een van de karkassen had ze in haar achterpoot, de tweede in haar voorpoot en de laatste in haar bek. Met dit extra gewicht moest ze iets meer moeite doen om in de lucht te blijven, want de herten die ze gevangen had waren best groot en ze had ze meteen in het hart gestoken waardoor de dieren meteen dood waren. Bij haar terug vlucht zag ze dat Nagada zich prima vermaakte met de andere? Rainbow vloog over hen heen en liet twee van de dieren vallen bij de rand van het meer, zodat niemand erlast van had. Ze draaide zich om in de lucht en landen in een slip en liep daarna rustig naar Nagada, Aiwendil en Mudly. Het laatste hert liet ze uit haar poot vallen naast Mudly en liep door waarna ze een van de herten naast Nagada legden. 'Hier eet maar op, en is je buit groot genoeg?' vroeg Rainbpw plagend aan Mudly en ging liggen.

Toen Rainbow terug kwam liep Nagada naar de jongen. Stil snuffelde ze aan zijn broek. Hij rook betrouwbaar dus moest ze laten merken dat ze hem lief vond. Daarom gaf ze een grote lik in zijn gezicht. Net als bij Aiwendil. Toen ze het hert zag liggen sprong ze er meteen boven op. Ze at hem helemaal op,inclusief de botten. Ze rolde op haar rug en speelde wat met haar staart. Waarom speelde niemand met haar?

(hed geen zin om het door te lzene ben nog half dood van gisteren van 9 uur ochtends gisteretot 2 uuur ochtends gewerkt duus maak er maar wat van :) en sorrys voor spelfouten !!!!!!!!!!!)

Kliennie had de boodschap van Rainbow gehoord en werd langzaam wakker, Kliennie rekte zich sloop en uit en gleed behendoige van de tak af. Met een zachte plof kwam hij op de grond en lande naast een klein riviertje. Snel gooide hij wat fris water in zijn gezicht en schudde zijn kop om wakker te worden, toen hij allemaal wakker werd dronk hij wat water van de rvier. De brul kwam van het meer vandaan. Gelukkig was hij daar valkbij, Kliennie rende snel naaar Rainbow toen en het meer. Hij wou haar niet te lang laten wachten. aL Snel zag hij de bekende staan en twee onbekende met een glimlacht en vriendelijk hrende hij naar Rainbow en Aiwendil en knikte vriendelijk naar de twee onbekende. 'Heey allemaal.' Met een vriendelijke blik en houding ging hij naast Rainbow staan en keek nieuwsirige naar de rode draak en naar de jongen. 'Ik ben Kliennie', leuk jullie te leren kennen. En Aiwendilleuk jou weer eens te zien.'

(ERGE FLUTPOST )

Toen ze zag dat er nog een mens was liep ze op hem af. Ze snuffelde wat en gaf hem ook een grote lik in zijn gezicht. Ieder mens wat Rainbow kende was lief...nou ja ieder mens wat zij tot nu toe kende. Ze ging liggen en keer hem met kraal oogjes aan en beweegde haar staart over de grond waardoor ze alles wegveegde. Ze wilde spelen,of beter nog vliegen!

Tot haar verbazing zag ze eerst Mudly in plaats van Kliennie die ze eigenlijk verwacht had. Gelukkig was ze niet snel van het veld te slaan en knikte rustig terug met een glimlachje. Mudly kwam niet lang na haar hier dus moest hij ook ergens in de buurt van het meer gehuisd hebben. Dat hij aan het jagen was geweest zou kunnen betekenen dat hij niet eens zo ver weg was geweest. Aiwendil keek hoe Rainbow hem begroetten en Nagada begon te snuffelen. Ze had niet eens geweten dat die twee elkaar kenden. Rainbow vloog op om vervangend prooi te vangen voor Mudly en ze vloog uit het zicht.
Vragend keek ze naar Mudly maar tijd om iets te zeggen kreeg ze niet. Nagada likte Mudly over zijn gezicht en ze zag nog wat drakenkwijl aan zijn gezicht en een stuk van zijn haar plakken. Het zag er grappig uit. Zonder dat ze er iets aan kon doen begon ze zachtjes te lachen, tot Nagada haar ook een lange lik gaf. Snel sprong ze naar achteren en begon het kwijl van haar gezicht te halen. ''Gatver, Nagada!'' Zei ze half lachend terwijl ze het laatste beetje kwijl weg wreef. Een luide bonk hoorde ze, kort keek ze op. Opeens lag er een groot hert voor de voeten van Mudly. Automatisch ging haar hoofd omhoog en zag Rainbow met twee andere prooien in haar bek en poot. In zichzelf glimlachte ze en keek hoe Nagada zich meteen op een hert stortten en begon te eten. Ze wou terug lopen toen haar oren nieuwe voetstappen hoorden. Met een ruk draaide zich om en zag Kliennie aankomen rennen. Een brede lach sierde haar gezicht. 'Kliennie lang niet gezien!.' Het was nog waar ook. De tijd van de tempel was al weer een tijd geleden en sinds dien had ze haar vriend niet meer gezien. Al was hij niet heel veel veranderd. Nagada begon aan hem te snuffelen en Aiwendil wist toen al wat eraan ging komen. Snel deed ze een paar stappen van hem vandaan en liet Nagada hem een flinke lik geven. Zachtjes lachte ze weer. De jonge rode draak was wel erg enthousiast over de eerste mensen die ze ontmoette. Met de rug van haar hand wreef ze nog een druppel kwijl weg die Nagada haar had gegeven als cadeautje en ging toen naast de rand zitten van het meer. ''Wat heb jij allemaal gedaan?'' Vroeg ze nieuwsgierig naar Kliennie. Ze legde haar staf in zijn houder en leunde wat naar achteren. Het was een mooie dag en voorlopig bleven ze waarschijnlijk hier.

Toen ze zag dat Aiwendil het grappig vond ging ze naast haar staan en ging liggen,alsof ze wilde zeggen 'klim dan op mijn rug!ik heb zin om te vliegen!' stil bleef ze liggen. Wachtend tot Aiwendil of iemand op haar rug ging zitten voor een leuk ritje. Ondertussen keek ze geamuseerd toe hoe iedereen de kwijl van zijn of haar gezicht veegde. Ze vond het een grappig gezicht en het was lief bedoelt. Nagada was nou eenmaal een liefhebbende draak. En ze wilde graag een temmer net als Rainbow maar wel als ze groot genoeg was.

Kliennie was er nog niet een paar minuten. En werd vriendelijk begroet door de rode en nog onbekende draak. Die hem een lange en grote lik gaf, Kliennie hoorde Aiwendil zachtjes lachen. Uhmmm…oke, Vriendelijk keek hij naar haar en toen naar Rainbow.
En zelf moest hij ook lachen. Het slijm droop van zijn kin en zijn baard zat onder het slijm lekker was dat. Kliennie veegde het van zijn gezicht af en grinnikte zachtjes. De rode draak was wel erg enthousiast moet zijn ontmoeting .
Aiwendil en die andere jongen hadden zo te zien ook een grote lik gehad van haar. 'Kliennie lang niet gezien!.’ Hoorde hij Aiwendil zeggen, Kliennie knikte het was inderdaad erg lang geleden. Maar ze was geen steek verander. Zijn blik bleef even op haar staf liggen die erg mooi was waren dat nou twee takken of 1? Kliennie schudde even zijn hoofd. En richten toen zijn blik op Rainbow en keek haar vragend en nieuwsgierig aan. ‘Heey, Rainbow alles goed?’ zei kliennie vriendelijk, Kliennie richten zijn aandacht weer even op Aiwendil ‘Mooie staf Aiwendil en heb het is zeker lang geleden dat we elkaar voor het laatste gezien hebben.’ Met een grijns keek hij nog eens naar de groep, die vrolijke en vriendelijk bij elkaar stond. ''Wat heb jij allemaal gedaan?'' Vroeg Awendil met een nieuwsgierig stem. Kliennie keek haar vriendelijk aan. ‘Beetje rond wezen kijken en met Rainbow op pad geweest natuurlijke, jagen en andere draken leren kennen. Dat was het wel zo. En jij?’ Vroeg Kliennie met een nieuwsgierig stem. Kliennie richten zijn aandacht even op de jongen en stelde zich vriendelijk voor en vroeg toen met een nieuwsgierige stem. ‘Zo Rainbow. Vertel eens.’ De rode draak was naast Aiwendil gaan liggen, Kliennie vegde nog een keer over zijn gezicht om het kwijl er van af te krijgen.

Het duurde niet lang of Kliennie kwam er ook aan en Rainbow luisterde eerst naar wat er gezegd werd. Nagada sprong meteen op en gaf iedereen een wasbeurd. Zachtjes hoorde je haar gniffelen, het leek alsof je twee stenen overelkaar hoorde schuuren. 'Kliennie dit is Nagada mijn pleegdochter, ik heb haar nog niet ze lang geleden van een stel drakenjagers bevrijd met een paar andere draken. Ze kend haar moeder niet en heeft mij toen gevraagd of ik haar moeder wilde worden.' vertelde Rainbow en gaf iets meer detail dan tegen Aiwendil en Mudly. 'En dit is Mudly we hebben samen in de groep van White gezeten, voor die uit een viel.' voegde ze eraan toe en zwiepte speels met haar staart, net zoals ze bij Rake toen gedaan had voor ze erachter kwam dat Toxic zijn moeder was.

Twilight was al een tijdje opzoek naar een groep. Al was het maar voor wat meer sociaal contact. De groep van haar goede vriendin Rainbow leek geknipt voor haar. Ze rook ze al van ver en speurde langs het landschap. Uiteindelijk vond ze hen. Niet zo moeilijk. Voor hen was ze nog te hoog om gezien te worden. Ze besloot dat Rainbow wel mocht weten dat ze eens kwam piepen. Dus verplaatste ze zich in haar bewustzijn. "Zal ik eens komen kijken?" Ze grinnikte zachtjes heel hoog in de lucht. Het was onbeleefd om niet te wachten op Rainbow's antwoord dus cirkelde ze als een valk hoog boven hen, waarschijnlijk hielden ze haar ook voor een valk omdat ze zo hoog was dat ze er klein genoeg voor leek vanaf de grond. Ze glimlachte toen ze naar beneden keek. Haar ogen waren zeer goed dus kon ze hen allemaal een beetje van mekaar onderscheiden, een rode draak, twee mensen, Rainbow en Kliennie. Hm, andere draken en mensen. Of beter gezegd, één andere draak en twee mensen. Voor de rest was iedereen bekend daar beneden. Waren er ook maar twee. Tja, zo groot was de groep dus kennelijk niet. Ach ja, dan was het zeker niet overbevolkt daar beneden. Ze lachte zachtjes in zichzelf een zuchtte. Het zou een grote verandering worden, in een groep... Als die haar beviel, wat nog niet 100% zeker was, maar ze zou Rainbow waarschijnlijk wel heel blij maken. Dat was ook belangrijk voor haar. Ze was dol op haar vriendin.

Mudly had een tijdje stil gestaan en glimlachte naar Nagada die ging snuffelen. Hij wilde met zijn hand een paar bemoedigende klopjes op haar hoofd geven om te laten merken dat het goed was. Maar het werd al onderbroken door de actie van Nagada. Voor hij ook maar iets kon doen kreeg hij een ferme lik over zijn gezicht. Hij slikte en zag nog een klodder drakenslijm aan zijn haar hangen. Hij keek naar Aiwendil die zachtjes lachtte. "Ja, lach jij maar..." zei hij grinnikend en keek op toen ook zij een lik kreeg. In tegenstelling tot de zachte lachjes van Aiwendil schoot hij redelijk goed in de lag. "Ach, nu sta ik er tenminste niet alleen voor..." sprak hij nog nalachend. Hij keek op toen er een onbekend iemand bij kwam. Hij veegde de klodders slijm uit zijn gezicht en keek naar Kliennie. "Aangenaam, Kliennie. Mijn naam is Mudly..." sprak hij kalm om zichzelf voor te stellen. Hij keek kalm naar Rainbow die op vloog. Hij had niet veel van Kliennie gehoord. Maar Aiwendil en hij bleken elkaar wel te kennen. Hij zou het aan Aiwendil over laten om te vertellen wat hij voor haar betekende. Hij grinnikte toen ook Kliennie gelikt werd. "Hey, Nagada, het zou een goede afleiding zijn voor jagers als je ze goed in hun gezicht likte op het moment dat ze je probeerde te vangen, dan zullen ze wel opkijken..." zei Mudly grinnikend. Zijn ogen gingen kort naar Aiwendil en keek daarna naar Rainbow die een hert voor hem neergooide. Hij schoot kort in de lach. "Het was niet echt zo'n ramp, jagen is niet het moeilijkste hoor..." sprak hij en knikte kort. "Maar toch bedankt..." sprak hij vriendelijk en haalde er de bruikbare stukken vlees van af. Hij liet een deel zitten. "Nagada, mocht je nog honger hebben, ik heb nog wat voor je over gelaten..." sprak hij kalm en knikte.

Ze keek naar Mudly. En toen naar het vlees. Ze propte het in een keer in haar mond. Met een onschuldige blik en een mond vol vlees en botten keek ze naar Mudly. Luid krakend kauwde ze alles en slikte ze het door. Ze keek met pretlichtjes in haar ogen naar iedereen. opeens waren er zoveel mensen om haar heen. terwijl ze eerst door een paar mensen was gevangen. Er waren zoveel verschillen in deze wereld. En er waren ook veel verschillen tussen de wezens die er wonen. Er waren goed,slechte en neutrale draken en mensen. Soms was dat best verwarrend. Ze doezelde weg in haar gedachten maar ze kwam snel weer bij.

Lachend schudde Aiwendil van nee toen Nagada enthousiast vroeg of ze een ritje wou. Meestal vond ze het wel leuk maar dit keer bleef ze liever even op de grond, misschien kon ze nog een beetje bijkletsen met Kliennie en ze hoopte dat hij en Mudly het een beetje met elkaar konde vinden. Ze dacht van wel, Kliennie en Mudly waren beide hardstikke aardig de kans dat ze elkaar niet zouden mogen schatte ze erg klein. Ze streek afwezig over het gras en keek over het meer. Een vraag van Kliennie bracht haar weer terug op aarde en glimlachte verontschuldigend. "Oh een staf, mijn nieuwe wapen. Ik moet er nog een beetje mee oefenen maar het lukt aardig." Met haar staf oefenen was flink wennen geweest. Een kling was lichter en scherper maar met haar staf was ze sneller en ze kon met voor en achterkant aanvallen. Ze had de zijkanten redelijk scherp gemaakt om zo toch verwondingen te geven aan haar tegenstanders en ze wou nog leren wat de zwakke punten waren in het mensenlichaam, dan kon ze iemand sneller uitschakelen. Het zou er ook een stuk sierlijker uitzien dan alleen met een staf op je tegenstander rammen en tenslotte een flinke mep geven tegen zijn slapen. Daar was ook geen lol aan, als ze vocht deed ze dat liever op een manier met een beetje klasse en waar nog eer aan te behalen viel.
Een nieuwe draak verscheen, eentje die ze niet kende maar Rainbow zou haar ongetwijfeld kennen. Lichtjes kromp de elf ineen toen ze Nagada hoorde kauwen. De botten die verbrijzeld werden door haar sterken tanden gaf een onaangenaam geluid. Ze was blij toen het ophield en keek afwachtend naar de nieuwe draak tot ze zichzelf voorstelde of tot Rainbow dat zou doen.

Mudly grinnikte toen Aiwendil het aanbod weigerde en glimlachte. Hij keek naar Kliennie. Qua uiterlijk zag deze persoon er niet verkeerd uit. En dan had hij het met name over het karakter. De persoon in kwestie straalde rust uit, en daarbij keek hij vriendelijk. "Oefenen?" sprak Mudly grinnikend. Hij legde zijn hand om haar schouder en duwde haar kort tegen hem aan. "Daar wil ik je gerust bij helpen hoor..." sprak hij kalm en grinnikte. Hij liet haar daarna weer los en glimlachte. Daarna keek hij naar Kliennie. Hij was niet iemand die direct met mensen vrienden werd maar hij zou Kliennie net zo goed een kans geven. Het was vooral het karakter dat er toe deed bij hem. Zijn ogen zochten de draak op die er bij kwam. Voor hem nog een onbekende, maar hij verwachtte dat het niet lang zou duren voor dat duidelijk zou worden.

(Sorry, ik had dus totaal geen inspiratie >.< .... T^T)

Er was even een heerlijke stilte gevallen toen Rainbow naar boven keek toen ze Twilight's stem hoorde en er verscheen een vrolijke glimlacht op haar drakenlippen. "Natuurlijk mag je komen kijken je bent meer dan welkom Twilight." gaf Rainbow door via haar gedachten door aan Twilight. Met haar blik nog op de hemel luisterde ze naar wat er gezegd werdt en ze richten haar blik op Mudly. 'Het is geen probleem Mudly en graag gedaan. We krijgen bezoek.' zei Rainbow vriendelijk en keek van iedereen weer naar de grote blauwe draak die aankwam zeilen door de lucht. 'Het doet me altijd weer goed om je te zien Twilight!' zei Rainbow en ze keek toe hoe haar drakenvriendin lager en lager kwam. Mudly zou haar vast nog kennen toen ze in de groep van White gezeten hadden? 'Aiwendil Nagada deze blauwe draak is Twilight we hebben samen in de groep van White geleefd voor deze uit een viel, Mudly jij kent Twilight toch al of niet?' vroeg Rainbow na Twilight voor gesteldt te hebben.

Twilight glimlachte en kwam in een spiraal naar beneden waarna ze netjes langs Rainbow landde. Ze glimlachte warm naar alle omstanders. Ze was veel groter als Rainbow en keek dan ook een beetje naar beneden toen ze de draak bekeek. "Het doet me ook altijd een deugd om jou te zien Rainbow." Ze had een diepe basstem die je meteen op je gemak stelde. Ze liet zich voorstellen door Rainbow en keek eens rond. Waarna ze zachtjes in het bewustzijn van iedere omstander sloop om eens te kijken met wie zij te maken had. Nieuwsgierig woedde ze door de gedachten van de elf, de andere draak, en van Mudly. Die kende ze nog wel vaag. Ze schikte haar grote vleugels wat geriefelijker en zakte door haar poten zodat ze niet de hele tijd moest naar benden kijken. Rainbow was op zichzelf een beetje groter dan Twilight's kop. De grote draak glimlachte zonder haar tanden te laten zien. "Aangenaam allemaal." Ze had genoeg onderzoek in hun gedachten gedaan en trok zich terug. Sommige hadden de aanwezigheid van haar drakengeest misschien opgemerkt, andere weer niet. Het hing ervan af of het al eens gebeurt was, en hoe gevoelig je geest was. Een gevoelige geest zou het zeker hebben opgemerkt, zo een enorm drakenbewustzijn dat door je gedachten wroette. Nieuwsgierig keek ze rond. De elf intrigeerde haar, ook al was ze al zeer oud, ze had nog niet vaak een elf tegengekomen. Met haar blauwe ogen staarde ze even naar Kliennie en glimlachte, die was er dus ook bij. Ze wist nog hoe ze hem had aangevallen toen ze elkaar tegenkwamen, dat was van het schrikken geweest. Ze grinnikte in zichzelf toen ze eraan terugdacht.

Nieusgierig keek Nagada naar de grote blauwe draak. Ze dook in een. Die was wel heel groot! groter dan Rainbow! Zou ze ook ooit zo groot worden? ''Uhm.....H-h-ha-llo...''stotterde ze. Ze vond de grote blauwe draak erg eng. Stilletjes kroop ze achter Rainbow. Rainbow zei dan wel dat het goed was,toch vond ze de draak te groot voor haar doen. ''Ma-m-mama..Uh?!Ik bedoel Rainbow!...is ...i-is ze wel l-i-lie-lief?'' Wat had ze daarnet nou gezegd? Mama?..... Ze dok nog verder ineen.....wat had ze nou gedaan? Vond Rainbow dat wel goed? Nu schaamde ze zich helemaal kapot! Hoe kon ze Rainbow zo voor schut zetten?! Ze keek naar de grond...

Rainbow hoorde wat er gezegd werd en ze voelde Nagada's angstig achter haar kruipen en haar eerste woord die erop duiden dat Nagada haar echt als een moeder zag? "Mama, nu al?" dacht Rainbow en ze draaide haar kop naar haar pleegdochter om die haar vroeg of Twilight echt wel lief was. Ze drukte haar snuit tegen de wang van Nagada en de duwde zachtjes. 'Nagada jij mag me altijd mama noemen.' fluisterde ze zachtjes misschien had Kliennie of Twilight haar kunnen horen, maar de andere zeker niet. 'Twilight is een goede en lieve draak lieveling. Twilight dit is mijn pleegdochter Nagada.' zei Rainbow weer op normale toon en ze duwde Nagada nu achter zich vandaan Zodat ze helemaal in Twilight's blikveld stond.

Twilight glimlachte naar het kleine draakje. Ze wist al wie het was. Ze keek ontspannen naar de jonge draak. Ze grinnikte zachtjes toen Rainbow zei dat Nagada haar altijd mama mocht noemen. Ze vond het nog grappiger toen Rainbow haar dochter moest overtuigen van Twilight's goede wil. Toen schoof Rainbow Nagada achter zich vandaan zodat Twilight het kleintje eens kon bekijken. De oude draak stond recht en liep langzaam een rondje rond haar, tegelijkertijd bekeek ze het jonge draakje van alle kanten eens goed. Van kop tot staart keek ze haar eens na. Twilight had geen uitdrukking in haar gezicht, waarschijnlijk was het kleine draakje het aan het besterven van de schrik voor de grote blauwe draak. En misschien was Rainbow een beetje zenuwachtig voor het oordeel over de jonge draak. Dat wist ze allemaal niet zeker natuurlijk. Twilight bleef recht voor het kleintje staan en keek neer op de rode draak. Ze had het wel een beetje te doen met de jonge draak. Toch stroomde er vrijelijk blauwe vlammen uit haar neusgaten, die maar bleven stromen en rond het draakje cirkelde. Ze gingen tussen de vleugels door, onder de buik, langs de schubben af. En nog altijd stond Twilight roerloos en emotieloos tegenover de draak terwijl haar ogen in de hare priemde. Dit was een test. Twilight wou zeker van het kleine draakje zijn. Plotseling gingen de vlammen naar de andere toe en cirkelde die ook rond hen, en stapte de oude draak achteruit, wat zou ze van de jonge draak gaan vinden.