Het laatste gevecht.

Shadow had Zu, de onderalfa van de Night Warriors uitgedaagd tot een gevecht. Op diens snuit stond nu een misselijkmakend grote grijns die niet meer van zijn snuit kon weggevaagd worden. Hij scheerde tussen de wolken door, splitste ze open met zijn grote vleugels. Zijn gele ogen tuurden door het wolkendek naar beneden. Daar stond Shadow. Waarom had hij de boerderijen gekozen? Daar waren toch mensen. Het liefst bleef Zu bij de mensen uit de buurt. Hij was al eens bijna gevangen geweest, maar door hulp van een andere draak werd hij uit zijn gevangenschap bevrijd. Zu gromde en dook recht op Shadow af. Een paar meter voor hem lande hij hard op zijn poten en de grond bibberde onder zijn gewicht. Brullend en klappend met zijn vleugels keek hij Shadow pisneidig aan. 'Dus jij daagt me uit. Jij Shadow. Prins der lafaarden.' met zijn stem kil en schor sprak hij de worden scherp uit. Zu keek hem aan met zijn tot spleetjes geknepen ogen. Plots haalde hij uit en had hij zijn kaken rond Shadow's nek geklemd. 'Ik laat me niet zomaar doen.' de grom in zijn stem kwam er samen met zijn woorden uit. Zu liet Shadow weer los en brulde luid. Vandaag zou hij zegenvieren. Hij zette een paar stappen achteruit en keek Shadow aan. 'The strong will fight, the weak will rot.' murmelde hij terwijl hij Shadow nauwlettend in de gaten hield.

Hij kon nog net de klauwen van Shadow ontwijken, toen hij uithaalde. Zu keek de draak grijnzend aan. 'Het is al een tijdje geleden dat we elkaar voor het eerst ontmoeten Zu, maar in die tussen tijd heb ik mezelf hard getraint en ben getranformeerd!' Zu lachte binnensmonds. 'Ja, ik zie het. Je ziet er nog zwakker uit. Ben je wel zeker dat je getraint hebt en niet gewoon maar boompjes hebt omgekapt?' sprak Zu bespottelijk uit. Hij merkte op dat de mensen hun huizen uitkwamen en naar de twee grote draken op hun velden keken. Als de rest van DW nu niet wist dat ze een gevecht waren begonnen dan waren ze doof. Zu brulde toen hij de tanden van Shadow in zijn schouder voelden zakken. Zu zelf greep met zijn klauwen in de rug van Shadow en hield hem daar vast, tot hij een warmte rond zijn nek begon te voelen. 'Dacht je nou echt dat ik niet tegen een beetje vuur kon?' lachend sprak hij de woorden uit. Zu had niets liever dan vuur om zich heen, in de winter dook hij zelfs vulkanen in om warm te blijven. Hij duwde Shadow krachtig van zich af, maar deze krabde naar zijn kop. Zu kon nog net ontwijken. Had hij nu zijn ogen gesloten of zag hij nu zo slecht. Zu stond stil op de grond, luisterde gespannen naar Shadow, die hier ergens rondom hem aanwezig was. De ring van vuur werd kleiner om zijn hals en Zu trok hem van zijn hals af. Van vuur had hij geen last. Zu spreed zijn vleugels en steeg op, tot ver boven de nevel, toen hij eindelijk ver van de nevel vandan was en weer kon zien, brulde hij dreigend. Hierna ademde hij diep in en vuurde een straal zwart vuur in de dikke nevel. Had hij Shadow nu geraakt of niet ?

Ehm ja, ik bepaal zelf wel of jou nevel mij helemaal inwikkeld of niet.

Neen dus, hij had Shadow niet geraakt. Hij gromde, brulde van woedde. De zwarte nevel rondom hem wikkelde zich rond zijn staart. Het voelde aan alsof zijn staart naar beneden werd gehouden door een zwaar gewicht. Hij merkte dat een zwarte schim op hem afdook, maar hij kon hem nog net ontwijken. Toch, een deel van Shadow's lichaam knalde tegen Zu aan. De draak gromde, greep naar zijn staart in een poging Shadow weg te slingeren maar mistte. De zwarte nevel kroop Zu's rug op. Er moest toch een manier zijn om dat van hem af te krijgen? Zu keek rond, maar zijn ogen knepen dicht toen hij stekels in zijn lichaam voelde boren. Hij gromde, trok de staart van zijn vijand uit zijn lichaam en deed een poging om hem keihard tegen de grond aan te beuken. Zu raakte de grond, maar Shadow ook. Plots hoorde hij geschreeuw en hij keek om. Een petieterig mensje stond naar de twee draken te schreeuwen, en keek hem, Zu, strijdlustig aan. Hmm, was dit Shadow's temmer? Hij grinnikte en dook op het vrouwmens af, krulde zijn immens grote lichaam in een halve cirkel rondom haar. 'Zo zo zo, dit is dus jou temmer.' Hij bulderde het uit. Hij verdween weer rond Geisha en dook recht op Shadow af, in zijn bek vormde zich een vuurstraal, die hij recht op Shadow afvuurde.

(Ik mag 'm doden. n_n' )

Hij dook opzij, toen Shadow op hem afstormde. De grond trilde onder zijn poten toen de draak neerkwam op de grond. Zu wou op hem afduiken, maar de staart van Shadow hield hem op afstand. Hij gromde. 'Maak je klaar om te sterven.' bromde hij naar zijn vijand toe. Als Zu dit werkje had afgemaakt, dan zou hij het hart van Shadow samen met zijn kop naar Toxic brengen. Een grijnsje sierde zijn snuit toen hij daaraan dacht. Shadow stormde op hem af, nu had Zu de kans om ook op hem af te stormen en dat deed hij. Zijn poten plantten zich dieper in de grond bij elke stap, het trilde en de mensens stonden verschrikt rondom hen. Koeien, schapen en paarden renden in paniek aan de kant. Verpletterd worden door twee draken was geen pretje. Zu naderde Shadow, en net op het moment dat Shadow hem wou bijten drukte Zu hem tegen de grond. 'Ik zie je in de hel, mijn vriend.' sliste hij in Shadow's oor. Een laatste brul weerklonk van Zu voordat hij naar de keel van Shadow hapte. Zijn kaken klemden rondom zijn nek, zijn tanden boorden zich dieper in zijn keel. Het leek alsof alles rondom hen in slow-motion ging, de geluiden waren doffer. Zu hoorde het geluid van de joellende mensen niet meer. Alleen de hartslag van Shadow hoorde hij nog. Hij wachtte op het moment dat dat geluid zou stoppen.

Hij voelde hoe de kracht van Shadow afnam, bloed gleed langs zijn tanden voorbij naar beneden. Naar de grond. Het sijpelde weg door de aarde. Shadow's lichaam zou hetzelfde doen. Vergaan tot stof en in de aarde verdwijnen. Net op het moment dat Zu Shadow wou loslaten voelde hij een harde klap op zijn kop en uit reflex beet Zu harder in Shadows nek. De stekels aan Shadow's knots drongen zijn vlees in, net in zijn nek. Toen Shadow zijn staart wegtrok was een grote gapende wonde vanaf Zu's oor tot de helft van zijn nek te zien. Hij gromde, drukte zijn kaken steviger op elkaar en voelde het bloed op zijn snuit vloeien. Zelf had Zu vele krassen en sneën in zijn lichaam gekregen door Shadow, en zijn energie was niet meer zo hoog als eerst. Het hart van Shadow verzwakte, evenals de kracht in zijn lichaam. Zu hoorde hoe het hart niet meer zo hevig klonk als eerst en hij grijnsde. Als final touch beet hij nu de gehele halsslagader door. Het hart stopte, het was stil in de oren van Zu. Hij had het gedaan, hij had Shadow vermoord! Nog even bleef hij met zijn nek in zijn bek zitten voordat hij zijn tanden losrukte en een luide overwinningsbrul slaakte. Heel DW mocht weten wat er was gebeurd. Hij brulde nog eens, vol trots, voordat hij zich omdraaide en zich naar de temmer van de nu dode Shadow richtte. Hij gniffelde en kwam dichterbij. Hij torende hoog boven het vrouwmens uit. 'Je bent nu weer alleen, meissie.' sprak hij kil waarna hij luidop bulderde van plezier. Hij draaide zich weer naar het lichaam van Shadow, liep er opaf en spieste zijn klauwen in zijn borstkas. Met veel gekraak en geruk trok hij het hart uit het dode lichaam van de draak en hij kneep er lichtjes, en met een grijns in. Deze was voor Toxic. Met een snelle beweging schoot zijn bek weer naar de kop van Shadow en hij schudde er hevig mee. Totdat zijn kop eraf zou komen. Het duurde even maar het lukte. Deze was voor hem. Hij nam het hoofd in zijn poot en draaide zich nog een laatste keer naar het vrouwmens. 'Ik zie je later.' grinnikte hij waarna hij zich afzette en richting NW gebied vloog.

(uit)