Finding Some New Plants.

Onderwerp: Finding Some New Plants. zo okt 10, 2010 6:08 pm

De modder bleef vast plakken aan zijn poten. Het voelde koud aan, en het leek net alsof het zijn poten probeerde in de vergetelheid te trekken. Eerst was Shaman er wel van geschrokken, maar alles went. Hij had al door dat dit een soort van moeras moest zijn. Zelf was hij nooit in aanraking geweest met dit soort gebieden, aangezien alles bij zijn vorige thuis bestond uit zand, steen en gras, om het kort te houden. Hij had het gevoel dat hier bepaalde planten en kruiden waren die hij misschien kon gebruiken, en daarom was hij ernaartoe gegaan. Met zijn fel gele ogen speurde hij het gebied af terwijl in een rustige gang doorliep. De zonnestralen wisten af en toe door het zwakke bladerdek van de bomen heen te breken en schenen dan op Shaman. Hierdoor werden zijn kleuren nog meer geaccentueerd. Zijn felle kleuren vielen al op, tussen al de bruine en groene kleuren van het moeras. Toen zijn gehele lichaam werd verlicht en omarm door de zonnestralen bleef de draak stilstaan. Hij hief zijn kop op en keek naar boven. Hij zag hoe er duizenden pluisjes rond dwarrelden in de lichtstralen. Er verscheen een zwakke grijns op zijn gezicht bij het zien hiervan. Het was een mooi en vredig gezicht. Langzaam liet hij zijn blik weer naar onderzakken en keek hij eventjes rond. Zijn blik bleef ergens vasthangen. Proberend beter te zien kneep hij zijn ogen tot spleetjes. Er verscheen een blije glimlach op zijn gezicht terwijl hij in een rustig drafpasje op iets afliep. Voor een soort paarsachtig bloempje bleef hij staan. Voorzichtig plukte hij het uit de grond. Dit was een plant die hij nog nooit eerder had gezien, hij moest het dus maar goed onderzoeken. Waar zou hij hem nu moeten laten? Het was nogal riskant om een onbekende plant in je bek te dragen, maar zo kon hij niet lopen. Hij liet een van zijn vleugels een beetje hangen en draaide zich, zodat hij erbij kon. Kundig stak hij het bloempje tussen de dikke laag veren, zodat het er stevig in zat. Voorzichtig klapte hij was met de vleugel, om zeker te zijn dat het bloempje goed vast zat. Vervolgens vouwde hij hem weer keurig langs zijn lichaam. Er zou hier vast nog meer te vinden zijn. Zoekend keek hij om zich heen en vervolgde hij zijn tocht. Opnieuw droeg hij het gevoel dat er nog iemand aanwezig was bij zich, maar hij ging er maar vanuit dat het een geest was. Die hem weer om hulp wou vragen, proberen een weg naar zijn leven terug te vinden. Langzaam schudde Shaman zijn hoofd bij de gedachte. Hij vond het zielig voor de dode, de geesten zonder lichaam, dat ze vast zaten. Maar hij kon niet iedere geest helpen die hij tegenkwam; dan zou hij nooit klaar zijn met die taak.

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. zo okt 10, 2010 7:22 pm

Aiwendil pakte soepeltje een tak vast niet dikker dan twee centimeter en duwde zich daarmee naar de volgende stam van een waterboom. Ze slingerde nu al een tijdje zo door het moeras, niet omdat ze bang was voor vieze á la natte voeten, maar eerder omdat ze het wel een leuke training vond om haar behendigheid, soepelheid te testen. Al was het niet erg moeilijk, ze had al van kleins af aan goed in bomen kunnen klimmen en overstappen, dit was geen enkel probleem meer. Toch was het water dat nu onder haar voeten dreigde leuk om het planten zoeken te bevorderen. Haar kruiden en planten voorraad begon op te raken. De meeste vond ze in de bergen of haar bos en vulde ze aan. Ze miste nog maar twee planten. Jammer genoeg groeide ze alleen hier in het waterig moeras en er komen was niet alles. Het was een paars bloemetje dat koorts wist te verminderen als je het goed maalde en mengde met wat water en nog wat kruid. Dat opwarmen tot thee en je koorts daalde. Het andere plantje was van een zwarte bloem. Erg moeilijk te vinden en er waren er niet vee van. Je kon ze goed gebruiken als eetingredient maar daar vond Aiwendil ze te belangrijk voor. Met een lastige combinatie van gebruik van kruiden en andere planten kon het goed dienen tegen brandwonden, en brandwonden waren voor haar gevoel de ergste wonden.
Een vage aanwezigheid alameerde haar en ze stopte op een stevige boomwortel. Rustig keek ze om zich heen en zag een niet te missen figuur, zo groot dat het wel een draak moest zijn. Het had felle kleuren die erg opvielen in het moeras al had ze het niet gemerkt omdat ze te druk was naar de zwarte bloemen uit te kijken. Rustig keek ze naar de draak, zou hij haar al gezien hebben.

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. zo okt 10, 2010 8:51 pm

Shaman voelde steeds lichte trillingen, maar ze waren te licht om van voetstappen te zijn. Maar toch waren ze er. Hij tilde een poot op, maar wachtte eventjes voor hij deze weer neer zette. Zoekend keek hij om zich heen. Er is hier nog iemand… Met deze gedachte bleef hij de omgeving doorzoeken, zoekend naar iets wat er niet thuis hoorde. Boom… Modder… Water… Een vage vlek… Boom… Een vage vlek! Gelijk schoot Shaman zijn hoofd weer terug naar de plek waar hij de vlek had gespot. Hij kneep zijn fel gele ogen tot spleetjes en keek ernaar. Het was een gestalte. Blonde haren… Armen en benen, dus overduidelijk een mens… Niet een gespierde bouw zoals een man, dus blijkbaar een vrouw. Hij hief zijn kop op en maakte zich wat groter, toen hij haar pijlenkoker zag. Was ze een jager? Hij wou niet dreigend overkomen, maar als ze een jaagster was had hij geen andere keus. Langzaam spreidde hij zijn vleugels, voor zover het kon met de bomen, om nog wat groter over te komen. Hij bleef haar strak aankijken. Niet met een felle blik, maar eerder met een vragende; vragend of ze daadwerkelijk een jaagster was. Opeens schoten zijn ogen naar links, waar hij tot zijn schrik zag dat het bloemetje zich langzaam een weg baande door zijn veren en ten slotte rustig naar de grond toe dwaalde. Geschrokken sperde Shaman zijn ogen open terwijl hij het aanzag. Hij kon het nu niet gaan oppakken, dat zou hem kwetsbaar maken omdat hij dan niet meer geconcentreerd was op de vrouw. Langzaam zag hij hoe het bloempje opgeslokt begon te worden door de modder. Ongeduldig draaide hij met een ruk zijn hoofd weer naar de vrouw, hopend dat ze snel duidelijk zou maken dat ze hem niets wou doen; zodat hij het bloempje kon oppakken. Hij had zijn poot, die hij in de lucht had hangen, al in de aanslag om hem hoe dan ook op te pakken; of de vrouw hem nou met rust liet of hem zou aanvallen.

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. zo okt 10, 2010 9:28 pm

Haar blik werd snel afgeleid door een scherpe geur, het rook nogal zoetig maar er zat een scherp randje aan. De geur van de zwarte bloem, zoekend keek ze om haar heen. Als ze de geur kon ruiken boven alle andere moerasgeuren moest het wel dichtbij zijn. Haar ogen flitsten van links naar rechts, toen zag ze het. De zwarte bloemen, haar vinger reikte ernaar maar stopte midden in hun beweging, vanuit haar ooghoeken zag ze de draak bewegen. Rustig liet ze haar hand zakken en keek naar de ogen van de draak. Zijn klauw was opgeheven, doodstil bleef ze staan. Wou de draak haar nou aanvallen of had hij iets anders in gedachten. Haar blik werd getrokken door een vleugje blauw paars tussen al het bruin van het modder. Dat was de kleur van haar bloem. Ze keek kort naar de draak. Ze pakte haar dolk en makeerde de boom met de zwarte bloemen en zette zich toen af.
Met een zachte plons lande ze naast de draak in het waterachtige modder. Haar vingers reikte naar het steeltje en trok het er langzaam uit, om het niet te forceren of kapot te maken, deze bloemen waren erg kwetsbaar.
'Gegroet draak, is deze van u?' Ze hield het bloemetje hem voor waar nu wat modder afdruipte. 'Zou u mij kunnen vertellen waar u deze gevonden heeft, ik zoek ze namelijk.' Ze glimlachte kort naar de draak en streek de bruine modder van het bloemetje. Ze was benieuwd wat de draak zou zeggen.

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. zo okt 10, 2010 9:46 pm

De vrouw trok haar dolk, maar niet om naar Shaman te gooien, maar om iets in een bepaalde boom te krassen. Niet lang daarna zette ze zich af en kwam ze met een zachte plons, in het waterachtige modder, naast Shaman terecht. Verbaast en ook nogal schuw zette de draak een pas naar achter. Zwijgend keek hij toe hoe ze voorzichtig en langzaam het bloempje uit de modder haalde. Ze deed het nogal kundig, ze had er blijkbaar ervaring in. Nog steeds aan de schuwe kant keek hij haar aan. ’Gegroet draak, is deze van u?’ Vroeg ze terwijl ze het bloemetje voor Shaman hield. Er drupte modder vanaf, dat zou hij er eerst af van moeten halen voor hij het weer tussen zijn veren zou verbergen. ’Zou u mij kunnen vertellen waar u deze gevonden heeft, ik zoek ze namelijk,’ glimlachte ze. Gefascineerd bekeek Shaman haar vluchtig, terwijl ze de modder van het bloempje af streek. Hij had nog nooit een mens ontmoet dat wat wist over kruiden en planten, alleen andere draken. Hij liet zijn poot wat zakken, maar zette hem nog niet op de grond. Hij hield hem echter een beetje op, met de palm ervan naar boven, zodat de vrouw hem rustig daarin kon leggen, als ze dat zou willen. Hij had een zwakke glimlach op zijn gezicht. ’Ik heb die bloem gewoon op deze plek gevonden, hij stond er nogal eenzaam bij. Aangezien ik nog niet bekend ben met dit gebied, laat staan de kruiden en planten hier, mag U hem ook wel houden. Ik denk dat U er meer mee kunt dan ik.’ Door die bloem, die hem veel informatie kon brengen, aan te bieden aan deze onbekende kon hij haar ook een soort van helpen. En dat was immers zijn taak; de levenden helpen. Zijn blik dwaalde weer af naar de boom waar ze eerder met haar dolk had ingekrast. ’Eigenlijk kan ik U ook wel vragen wat U hier brengt… Zo te zien heeft het wat te maken met die boom,’ terwijl de woorden over zijn lippen kwamen knikte hij eventjes kort richting de boom, waarna hij zijn vragende en geïnteresseerde blik weer op de adolescent.

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. zo okt 10, 2010 10:23 pm

De draak leek wat schuw maar dat deerde haar niet. Het was normaal dat draken soms wat argwanend of schuw tegenover mensen waren, zij integendeel was wel vreemd. Zij was schuw tegenover mensen, die toch ergens ver van de elven afstamden. Het waren twee aftakkingen van een boom.
Even beleefd antwoorden de draak haar en ze knikte. Soms zag je het paarse bloempje in een groepje van drie dan had je geluk. De klauw ging wat naar beneden en het zag eruit als een uitgestoken hand. Haar mondhoeken krulde ietsje omhoog en streek het laatste stukje modder van de tere blaadjes. Voorzichtig legde ze het in de klauw van de draak.
"U kan het bloemetje houden, U heeft tenslotte gevonden niet ik. Ik denk dat ik er zelf wel meer kan vinden." Het moeras was groot en de bloemen waren moeilijk te vinden, toch leerde je meer van de planten als je ze zelf wist te vinden. Hun voorkeur qua grond of warmte bijvoorbeeld.
Kort keek ze over haar schouder naar de boom. "De boom bevat zwarte bloemen die goed tegen brandwonden helpen als je ze combineert met wat extra kruiden. Ik zoek ze en in die boom bloeien ze dus. Het zelfde geld voor de paarse bloem. Het heeft een verlichtende gaven bij koorts als je er thee van brouwt met nog wat kruiden." Legde ze geduldig uit aan de draak. Hij leek haar nogal geïnteresseerd in de planten en kruiden wereld.

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. di okt 12, 2010 1:36 pm

Shaman voelde hoe het bloempje zachtjes zijn poot beroerde, weer zoals voorheen verstopte hij het in zijn vleugel, maar deze keer steviger zodat hij er niet uit kon vallen, vervolgens vouwde hij hem weer keurig langs zijn lichaam en richtte hij zich weer op de jonge vrouw. ’U kunt het bloemetje houden, U heeft het tenslotte gevonden niet ik. Ik denk dat ik er zelf wel meer kan vinden.’ Kalm knikte Shaman, haar besluit respecterend. Aangezien hij dit bloemetje eenzaam hier in de grond vond zou het vast niet gemakkelijk zijn er meerdere te vinden. Hij zou haar misschien zijn hulp, op de zoektocht ernaar, kunnen bieden. Maar aangezien hij er zelf niet zoveel verstand van had, omdat dit alles onbekend bij de draak was, zou het niet echt veel hulp bieden. ’De boom bevat zwarte bloemen, die goed tegen brandwonden helpen als je ze combineert met wat extra kruiden. Ik zou ze en in die boom bloeien ze dus. Hetzelfde geld voor de paarse bloem; het heeft een verlichtende gaven bij koorts als je er thee van brouwt met nog wat kruiden,’ legde ze uit. Begrijpend knikte Shaman. Hij was haar dankbaar voor deze uitleg. Kalm hief hij zijn hoofd weer een beetje op en keek hij naar de boom, die de adolescent had gemarkeerd. Het duurde een tijdje, maar uiteindelijk zag hij toch een zwart bloempje ergens erin hangen. Hij keek haar weer aan, waarna hij iets door zijn poten zakte. Misschien dat als ze bij hem op zou stappen ze makkelijker door het moeras heen konden, en zij het ook beter kon zien. Geduldig keek hij haar aan. ’Mijn naam is trouwens Shaman, aangenaam,’ stelde hij zichzelf voor. Hij was het al bijna vergeten. ’Als het U een goed idee lijkt, mag U zich best installeren op mijn rug. Dan hebt U misschien een beter overzicht hier,’ bood hij haar aan met een hartelijke glimlach op zijn gezicht. Dan kon hij toch nog iets in de trans van hulp voor haar proberen te vormen. Het was zijn taak andere te helpen, maar hij vond het ook leuk. Leuk om te zien hoe andere hun doel bereikten, het gaf hem een voldaan en prettig gevoel.

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. di okt 12, 2010 6:11 pm

'Ik heet Aiwendil.' Stelde ze zich op haar beurt voor. Kort keek ze om haar heen, ze was benieuwd of ze na een korte scan ergens de paarse bloemen opnieuw zou kunnen vinden. Dat geluk leek haar niet gegund te zijn, het deerde niet, het was ook niet leuk als alles je in de schoot werd geworpen.
'Het zou me een eer zijn als ik op uw rug zou mogen.' zei Aiwendil en glimlachte. Shaman leek iets korter geworden te zijn maar aan de stand van zijn poten te zien stond hij wat gebukt zodat ze er makkelijker bij kon. Ze zetten rustig haar handen op de rug van Shaman en trok zichzelf gemakkelijk op. De verenvleugels achter haar en de nek van Shaman voor haar zorgde ervoor dat ze niet voorover zou kunnen kukkelen. Ze glimlachte en streek over de veerachtige huid. Het voelde heerlijk zacht en warm aan. Vanaf haar standpunt kon ze nu makkelijk de zwarte bloemetjes plukken als ze zich wat uit rekten.
Haar vinger beroerde de zwarte blaadjes die zachtjes opzij werden geduwd. Korte knakjes waren te horen terwijl ze de bloemetjes plukten. Vijf stuks, genoeg voor haar. Zoveel gebruikte ze deze planten niet maar het was altijd handig ze bij je te hebben. In een pakketje zacht mos legde ze de bloemen voorzichtig neer en klapte het weer dicht. De zachte en vochtige mos zou ervoor zorgen dat de bloemen niet snel verwelkte of uitdroogden. Tevreden glimlachte ze en boog zich wat voorover. 'Wat vind U ervan als we dieper het moeras in gaan? Misschien vinden we de bloemen of nieuwe planten, wie weet.' Het moeras zat vol met gevaarlijke planten, maar er zaten ook goede tussen en die hadden vaak een geneeskrachtige werking op hun eigen manier. Wie weet wat ze tegen kwamen.

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. di okt 12, 2010 6:53 pm

’Ik heet Aiwendil,’ stelde adolescent, die dus blijkbaar Aiwendil heette, zich voor. Shaman knikte. Het was een mooie naam, maar de betekenis ervan wist hij niet. Maar meestal was het ook al belangrijk dat iets mooi klonk, zo waren er vele namen die er gewoon waren omdat ze mooi klonken en echter helemaal geen betekenis hadden.
’Het zou me een eer zijn als ik op uw rug zou mogen,’ glimlachte Aiwendil. Het verbaasde Shaman over hoe kundig en lenig ze op hem ging zitten. Ze voelde een hand zijn veerachtige gedeelte van zijn huid beroeren. Het was een soort van aai. Aaien gebruikte de meeste gewoon omdat het instinctief ging. Neem een kat en een mens bijvoorbeeld. De kat is lief en kom bij het mens op schoot liggen. De mens merkt het nauwelijks en aait de kat gewoon, de kat vindt dit fijn en begint zelfs een geluid te maken dat in de beurt komt van spinnen. Het gaat instinctief. Maar Shaman wist hier een diepgaandere reden voor. Hij gebruikte de handeling van aaien niet instinctief, nee, dat zeker niet. Hij gebruikte het omdat het een kalmerend effect had. Soms was een aai alles wat nodig was om iemand rustig te krijgen.
Tijdens zijn gedachte stroom hoorde hij vaagjes, op de achtergrond, wat korte knakjes. Het was vast Aiwendil, die de bloemen aan het plukken was. Hij kon echter niet zien hoeveel ze er gepakt had, maar het maakte hem ook niet zoveel uit. Misschien dat als ze er later nog een paar tegen kwamen hij er zelf ook eentje mee zou nemen, voor onderzoek. ’Wat vindt U ervan als we dieper het moeras ingaan? Misschien vinden we de bloemen of nieuwe planten, wie weet.’ Shaman keek eventjes voor zich uit. Zijn zicht kwam niet echt ver, omdat de dampen overmeesterend waren en de zon bijna geen schijn van kans meer had tegenover het bladerdek van de bomen. Langzaam draaide hij zijn kop iets, waardoor hij Aiwendil met een oog aan kon kijken. Kalmpjes knikte hij. ’Dat lijkt me een geweldig idee,’ stemde hij in, waarna hij voorzichtig een stap vooruit zette. Het leek erop dat Aiwendil wel kon blijven zitten, zolang hij zich in een rustig tempo voort bewoog. Rustig liep hij door, met grote langzame passen. Hij zou zijn tempo later wel versnellen als Aiwendil aangaf dat dit moest.

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. wo okt 13, 2010 7:42 pm

Op een rustig ritmisch tempo liep Shaman door het moeras. Aiwendil die nu op zijn rug zat gaf haar ogen goed de kost op haar omgeving. Ze vond wat vreemde planten maar ze wist dat die niet bruikbaar zouden zijn en liet ze dus onaangeroerd op hun plek maar vertelde er wel kort over. Aangezien Shaman hier niet vaak kwam vertelde ze over een paar planten hier en een paar planten daar wat nuttige informatie. De giftige kaarte ze sterk aan, draken aten soms ook wat planten en ze wist niet hoe giftige planten uitwerkingen hadden op draken maar het leek haar slim om het aan te spreken.
Een mooie witte bloem stak uit tussen de andere groene bomen. Haar vingers betaste de steel en knakte hem zachtjes en haalde de witte bloem op. Het was een mooie bloem met een rode knop, zelf had ze de bloem nog nooit gezien maar het had een heerlijke geur. Nieuwschierig bekeek ze de steel en blaadjes, beide warn geheel egaal en het leek er niet op dat het een giftige was.
'Shaman?' Vroeg ze na een tijdje niks gezegt te hebben. Ze verdacht de verendraak ervan dat hij redelijk wat kennis in zich had en ze vroeg zich af waarom de draak zo'n intresse had voor plantekunden. Dat je het bij mensen zag snapte ze nog wel, kruiden en specerijen waren geliefd voor bij het eten en wortels en geneeskrachtige kruiden en planten werden vaak gebruikt door apotheekers of zogenaamde ''heksen''. 'Hoe komt het dat je zo geintresseerd bent in de planten? Misschien ligt het aan mij, maar ik zlef heb nog nooit een draak ontmoet die een zekere intresse toonde voor planten.' Licht nieuwschierig wachtte ze geduldig af en liet Shaman over zijn antwoord na te denken.

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. wo okt 13, 2010 9:47 pm

Geboeid luisterde Shaman naar de uitleg die Aiwendil gaf over de verscheidene bloemen. Hij zichzelf al voorgenomen om haar te vragen om misschien wat informatie met hem te delen, maar ze was er uiteindelijk zelf op gekomen om te beginnen met haar uitleg. De informatie zou hem later nog goed van pas kunnen komen. Vooral over de giftige exemplaren. In zijn eigen gebied kende hij elke plant van binnen en van buiten en dit gelde ook voor de zaden natuurlijk. Hij was uiteindelijk zo ver dat hij zelfs van de meest giftige planten iets kon maken dat een genezend effect had. Ook al was dat een grote doorbraak; het ontnam hem het meest belangrijke. De zoektocht naar kennis. Hij was een leergierige draak en de plantenwereld had hem totaal in zijn ban gekregen. Hij had het zijn vak gemaakt, het doel om voor te leven. Maar naarmate de tocht naar kennis ten einde liep, in zijn eigen gebied, des te treuriger hij werd. Hij wou zoveel mogelijk te weten komen en het feit dat zijn eigen gebied hem zijn droom verbood kon hij niets anders doen dan te vertrekken. Wel had hij op tijd een opvolger kunnen vinden, die zijn taak als Shaman op zich zou nemen, tot… Tot hij ooit weer eens zou besluiten terug te komen. Het zou er toch nooit meer van komen, dat wist hij zelf heel goed. En natuurlijk niet nou hij dit gebied had ontdekt; het stikte er van de onbekende planten, voor hem dan. En hij moest ze allemaal te weten komen en uitvinden hoe ze in elkaar zaten.
Het geluid van een zacht knakje deed hem opschrikken uit zijn gedachtes. Hij was weer eens diep verzonken erin. Hij kon nog net de glimp opvangen van iets wits. Vast en zeker een of ander wit bloempje. Wit was meestal de kleur van iets met een goede uitwerking, het kwam namelijk zelden voor dat iets giftigs wit was. Meestal hadden giftige dingen felle kleuren en niet een nietszeggende rustgevende eentonige kleur zoals wit. ’Shaman?’ klonk de vragende stem van Aiwendil die de kalme stilte die een tijdje heerste verbrak. ‘Hoe komt het dat je zo geïnteresseerd bent in de planten? Misschien ligt het aan mij, maar ikzelf heb nog nooit een draak ontmoet die een zekere interesse toonde voor planten.’ De nieuwsgierigheid van de adolescent zorgde ervoor dat een zacht laag grinnikgeluid uit Shaman zijn mond ontsnapte. Nieuwsgierigheid is blijkbaar iets dat je altijd met je meedraagt, ook al kun je nog zo oud en wijs zijn, dacht hij zachtjes in zichzelf. Hij hapte één keer naar adem. ’Zoals U misschien al heeft gemerkt ben ik niet een draak uit dit gebied. Ik kom uit een gebied ergens ver hier vandaan. Daar leefde ik een stam. Een stam gevormd uit draken en verscheidene mensen. Niet veel, maar ze waren er wel. In mijn stam hadden we Sjamanen. Dit zijn mensen of draken die contact kunnen leggen met geesten en bovenal ook grote kennis hebben van planten, en met die kennis medicijnen maken om andere te genezen. Aangezien ik de gave geschonken heb gekregen om ook contact te leggen met geesten werd ik opgeleid als Sjamaan,’ hij stopte eventjes, ervoor zorgend dat Aiwendil de informatie die hij had gegeven eventjes kon opslaan. Het zou misschien nogal veel zijn om achterelkaar aan te ratelen. ’Plantenkunde was dus een soort van verplichting voor mij om te leren. In het begin zag ik er tegenop, dat geef ik toe, maar naarmate de tijd verstreek en ik meer leerde begon ik erin gefascineerd te worden. Ik werd er zelfs zo door geboeid dat ik verder ging. Ik ging zelfs experimenteren op giftige exemplaren. Het werd een soort van tweede doel van me om zoveel mogelijk over planten en kruiden te weten te komen. Natuurlijk kwam het helpen en genezen van mensen en draken op de eerste plaats. Hij zou het tot nu toe maar hier bij laten. Ze had hem ten slotte niet gevraagd naar de reden waarom hij naar dit gebied was gekomen. Want dat hing gebonden met deze reden. Hij wou haar niet overladen met inspiratie. En vooral niet opschepen met een verhaal waar ze niet om had gevraagd. Rustig vervolgde hij zijn tocht door het moeras.

~ Trouwens, vindt je verhaal heel erg goed!
Alleen als alles zo gaat als ik denk dat 't gaat, is het nogal voorspelbaar,
Maarjah, het is tot nu toe echt super! ~

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. do okt 14, 2010 12:06 am

Geboeid luisterde ze naar het lange verhaal van Shaman. Het was wel duidelijk dat hij niet uit Dragon World kwam, net zoals zij, de meeste wezens uit Dragon world kwamen zomaar aanwaaien en bleven. Dragon world, een land met niet bijzonder veel mensen, wel veel draken maar allemaal even goed waren ze niet. Shaman was goed, je zag het maar je voelde het ook. Een sjamaan, lastig woord, ze kende het niet maar uit zijn verhaal moest ze opmaken dat het een medicijnman was of heler in mensentermen. Een belangrijke taak, ze vroeg zich af hoe het was. Met de doden praten, de verloren zielen helpen die bleven zweven in de wereld en niet verder wisten te vliegen naar alles wat mooi was. Zou Shaman ook met gestorvene kunnen praten van lang geleden, misschien dat Duron ergens ronddwaalde, niet wetend hoe hij boven de hoogste wolken uit moest komen. Naar het zonlicht en voor altijd de vrijheid te proeven.
Ze wist het niet, ze hoopte maar dat hij gelukkig was. Dat was zij ook, zover dat kon.
Shaman's verhaal was indrukwekkend. Met geesten praten en nog kunnen genezen ook. Hij zou vast gewaardeerd worden in zijn groep. De vraag was echter, wat deed hij hier terwijl het leek alsof hij een mooi leven had. Ze vroeg zich af of ze het moest vragen maar ze slikte haar vraag in voor een andere keer. "Het klinkt mooi, Shaman. Vreemd hoe andere levens je kunnen boeien terwijl het zo verschillend is." Het laatste mompelde ze meer dan dat ze sprak.
Ze leidde haar aandacht weer door het moeras en zag iets uitsteken tussen een stel struiken. Ze zag niet precies wat het was, maar nieuwsgierigheid won al snel. Kalm wees ze naar het uitstekend blauw tussen het dichte groen en vertelde dat ze afstapte om te gaan kijken. Soepeltjes gleed ze van de veren rug af en keek even achterom om vriendelijk te glimlachen. Haar laarzen baande zich een weg naar het dicht op elkaar groeiende groen en duwde het opzij. Tussen een rots verstopt met wat bos en boom, allemaal paarse bloempjes. De blaadjes trilde in de wind. Ze lachte vrolijk en plukte ze een voor een tot ze genoeg had. Er lag nog een keurig aantal bloemen tussen de bossen om verder te groeien.
Ze plonsde terug naar Shaman en glimlachte dankbaar. "Bedankt voor Uw hulp. Zoekt U nog iets in dit moeras waarmee ik kan helpen?" Vragend keer ze Shaman aan. Hij had haar geholpen, misschien kon zij hem nu helpen.

[Bedankt dat je het goed vind :3 Ik weet nog niet hoe verder even brainstormen :) ]

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. za okt 16, 2010 9:52 pm

Shaman leek Aiwendil aan het denken te hebben gezet met zijn verhaal. Ze leek het boeiend te vinden, wat ervoor zorgde dat Shaman zich ietwat trots voelde. Normaal vonden andere het niet echt interessant, meer vervelend. Misschien waren ze jaloers. Er waren ook zat die in huilen uit waren gebarsten, enkel om het feit dat ze met hun overleden dierbaren wilden kunnen praten. Hij wist nog hoe vastberaden hij was om zijn kunsten om contact te maken met geesten te verbeteren toen zijn moeder was overleden. Hij was wanhopig, hij wou haar weer zien en haar weer spreken. Hij was op het randje van krankzinnigheid beland in die periode van zijn leven. Bij de gedachte zuchtte hij onmerkbaar. Hij wist nog hoeveel pijn het deed toen zijn leraar, je werd opgeleid als Sjamaan door een andere Sjamaan met meer ervaring, hem vertelde dat ze allang weg was van deze wereld. Ze had het licht al snel gezien en was zonder verder nog te wachten voordat hij contact met haar kon leggen voor een afscheid verdwenen. Het was toen allemaal duidelijk voor hem geworden. Dingen zoals dierbaren waren maar vage illusies. Vroeg of laat zouden ze toch alleen maar voor zichzelf kiezen. Zo ging dat. Mensen en draken waren ijdel, sommige meer dan andere. Zelfs hij was het. Alleen het duurde soms gewoon een tijdje om die ijdelheid naar boven te halen bij sommige. Vroeg of laat zou er een bepalende keuze zijn in ieders leven. Waar ze moeten kiezen voor hun leven, of dat van hun partner. Meer dan twee derde koos altijd voor zijn of haar eigen leven. Een vies, gemeen en overduidelijk teken van egoïsme en ijdelheid. Maar het leven was hard, en wilde je een kans maken om in deze wereld te overleven; dan moest je het vieze verraderlijke spelletje vrolijk meespelen, alsof het niets was. Het was Aiwendil haar stem die hem terug deed trekken in de werkelijkheid, weg van zijn gedachtes. ’Het klinkt mooi, Shaman. Vreemd hoe andere levens je kunnen boeien terwijl het zo verschillend is.’ De laatste zin kwam een beetje mompelend over, maar Shaman negeerde het simpelweg. Het zou wel niets zijn dat iets met zijn zaken te maken had.
Rustig volgde Shaman de blik van Aiwendil wanneer ze naar iets in het dikke struikgewas wees. Het was iets blauws, misschien weer iets dat kon helpen voor zijn plantkundige onderzoeken. Rustig kwam hij tot stilstand, zodat Aiwendil kon afstappen. Lenig gleed ze van zijn rug af, waarna ze eventjes over haar schouder vriendelijk naar hem glimlachte. Kalm knikte de draak. Rustig keek hij toe hoe ze ernaartoe liep. Hij had zijn zintuigen wel op alert staan; voor als er iets zou gebeuren. Maar dat deed het niet. Nieuwsgierig keek hij toe hoe ze het dikke groen opzij duwde. Paarsachtige bloempjes onthulde zich voor het oog. Teer trilde de blaadjes in de lucht. De vrolijke lach van Aiwendil klonk als muziek bij Shaman in de oren. Hij had haar nu een soort van geholpen dit te vinden. Blij keek hij toe hoe ze kundig wat bloempjes plukte, maar ze liet er genoeg over zodat ze weer verder konden groeien.
Met een dankbare glimlach die rond haar lippen sierde liep ze terug naar de kleurrijke draak. ’Bedankt voor Uw hulp. Zoekt U nog iets in dit moeras waarmee ik kan helpen?’ Meestal kreeg hij nooit hulp van andere aangeboden, het was een vreemd gebaar voor hem als het tegenover hem werd gebruikt. Hij zweeg eventjes waarna hij rustig zijn kop schudde. ’Het feit dat ik U heb kunnen helpen, Aiwendil, is al genoeg hulp voor mij. Mijn taak is om andere te helpen, en aangezien ik U heb geholpen; heeft U mij geholpen mijn taak te volbrengen.’ Met een wijze blik beantwoordde ze haar vragende blik. Rustig hief hij zijn kop op en probeerde hij door het bladerdek heen te kijken. ’Als U weer een soort van lift nodig hebt voor uit het moeras, sta ik voor U klaar. Zo niet, kunt U dan zo vriendelijk zijn mij misschien de weg hieruit te vertellen?’ Afwachtend naar haar reactie draaide hij zijn kop weer richting de adolescent.

~ Shame On Me. Sorry voor de late reactie ;x ~

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. zo okt 17, 2010 3:17 pm

-Maakt niet uit Wink

-

Shaman leek wat van zijn stuk gebracht, misschien was het voor hem wat raar aangezien hijzelf altijd hulp aanbood en hij het nu van een ander kreeg. Het maakte niet echt uit, het was het minste wat ze kon doen. Shaman bleek echter geen hulp nodig te hebben omdat hij zelf geen doel voor ogen had nu. Ze knikte begrijpelijk, ze was nu ook van plan om weer het moeras uit te trekken, het was geen beste plek om te blijven of overnachten, alleen voor goede redenen ging ze hierheen. 'We kunnen samen wel het moeras uit trekken, gezellig.' Aiwendil meende het, ze vond Shaman erg aardig en goed gehumeurd. Beter dan andere draken leek hij tegen iedereen vriendelijk.
Ze zette kort haar handen op zijn rug en voor ze het wist zat ze op zijn rug. Het moeras was groot maar ze had altijd bepaalde kenmerken waaraan ze kon zien of ze de goede kant wel opgingen. Samen liepen ze de andere kant op. Aiwendil keek goed om haar heen om geen enkel herkenningspunt te missen, soms was het een plant of boom die erg opviel of ze had het gemarkeerd met een lichte snee in de bast. Dat maakte het veel makkelijker om de weg terug te vinden en niet te verdwalen. 'Shaman, waarom ben je eigenlijk naar Dragon World gegaan?' Vroeg ze terwijl ze een tak opzij duwde. Het zal niet lang meer duren of ze waren bij het einde van het moeras.

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. zo okt 17, 2010 10:20 pm

Begrijpend knikte Aiwendil als reactie op Shaman zijn woorden. ’We kunnen samen wel het moeras uittrekken, gezellig.’ Met een hartelijke glimlach knikte hij. Hij had het altijd al fijner gevonden om met iemand te kunnen reizen, ook al was die reis maar een klein tochtje. Zoals deze, eentje om gewoon het moeras te verkennen. Wel was ieder metgezel niet zo fijn, dat gaf hij toe. Maar Aiwendil was een aardig en sympathiek iemand in zijn ogen, en ze was een prima gesprekspartner. Ze had een goed taal gebruik en het ontging haar niet aan manieren. Hij zakte langzaam iets door zijn poten toen ze haar handen op zijn rug plaatste. Ze kwam vrij probleemloos op zijn rug. Of ze leerde snel, of ze had er talent voor. Misschien was ze wel een, in een ver verleden, een drakentemmer geweest. Ze had er het geduld en het rustige karakter voor. En vooral ook de zorgelijke trekjes. Die had hij kunnen aflezen door de manier hoe ze planten behandelde; voorzichtig en gevoelig.
Shaman was blij dat Aiwendil bij hem was. Ze scheen de weg een klein beetje te weten. Zelf maakte hij er gebruik van door de omgeving in zich op te slaan. Je kon zijn geheugen niet fotografisch noemen, het duurde altijd een tijdje voordat hij informatie goed had verwerkt. Maar na drie dagen zou hij de weg die ze nu liepen, uit zijn kop kennen. Hij kon dan wel niet zien wat Aiwendil deed, maar hij had wel een voorgevoel dat zij ook probeerde de omgeving in haar geheugen te prenten. ’Shaman, waarom ben jij eigenlijk naar Dragon Wold gegaan?’ klonk de vragende stem van Aiwendil hem onverwachts in de oren. Er klonk een laag en zacht gelach, haar nieuwsgierigheid amuseerde de draak. ’Zoals ik al eerder had verteld is mij van alles geleerd over plantenkunde. Om te bekennen vond ik er eerst niet zoveel aan, het was niet spannend genoeg. Maar naarmate tijd verstreek boeide het me steeds meer. Alle planten en kruiden waren verschillend, sommige leken dan wel veel op elkaar maar schenen qua medische werkingen heel verschillend te zijn. Wat eerst gewoon als een verplichting werd opgelegd, begon een passie te worden. Het kwam op een gegeven moment zelfs zover dat ik van de meest giftigste planten en kruiden in mijn eerdere omgeving iets met genezende werking wist te maken.’ Hij stopte, bewust. Hij wou niet domweg alles achterelkaar opratelen, dat was niet alleen vervelend en saai om naar te luisteren; maar het was ook moeilijk om dan alles in je op te nemen. En aangezien Aiwendil al probeerde de omgeving in zich op te nemen, zou dat erg veel van haar vergen. ’Het was leuk om steeds nieuwe dingen te weten te komen, maar als je alles al weet dan begint de verveling. Het is slopend en het lijkt alsof het je probeert weg te vagen van de wereld. Ik wou niet weggevaagd worden, ik wou de leegheid bestrijden die probeerde bezit over mij te nemen. Ik wou mijn passie hervinden, ik wou herleven,’ vervolgde de draak kalm. Opnieuw zweeg hij eventjes, zodat Aiwendil weer wat tijd had om alles te verwerken. ’Ik wist een opvolger te vinden, deze kon mijn taak al vrij snel overnemen. Natuurlijk was hij niet zo ervaren als mij; maar hij had talent. Ik had hem mijn verhaal verteld, hij begreep het en vertelde me over de gebieden hierbuiten. De manier om mijn passie en mijn zin om te leven te hervinden. Hij heeft me vaarwel gezegd en me succes gewenst toen ik mijn stam verliet,’ sloot hij zijn verhaal af. Hij kon nog lang doorgaan over het laatste gedeelte van zijn verhaal, maar dat zou niets uitmaken. Het zou altijd het zelfde klinken in de oren van anderen. Zij kenden zijn leerling per slot van rekening niet. Maar toch, hij miste te kleine leergierige draak wel.

Onderwerp: Re: Finding Some New Plants. za okt 23, 2010 12:58 pm

Shaman vertelde zijn verhaal met fijne tussenpauzes. Aiwendil knikte begrijpend, het alles weten was inderdaad saai. Zelf had ze haar hele leven in het bos gewoont en op een gegeven moment kende je elk kiezeltje en wat daar onder lag. Niks was meer een verassing alles was je bekend en je verlangt naar iets anders. In die tijd had ze Kliennie gevonden, samen hadden ze doorgereisd samen met Rainbow die ze later tegenkwamen. Ze hadden samen veel meegemaakt en nu waren Rainbow en Kliennie temmer en draak. Ze heel blij voor hen want ze paste perfect bij elkaar. Aiwendil vroeg zich af hoe het met de andere sjamaan ging, nu Shaman hier was.
Ze wist zeker dat Shaman hier veel mensen en draken kon helpen. Met gewoon vriendelijk en aardig te zijn, meeleven of gewoon helpen zoals hij nu voor haar deed. De draak was aardig, rustig en beleefd. Er leek geen kwaad in te zitten dus bang hoefde mensen neit voor hem te zijn, als ze goed nadachten tenminste. Shaman had naast het praten met geesten vast wel wat aanvalskracht al zag ze hem die niet zo snel gebruiken. Er viel meer licht tussen de dichte bladeren heen en het water daalde al. Het hoefde niet lang te duren of ze waren het moeras uit. Als je goed vooruit keek zag je zelfs al een witte stip. Het zou jammer zijn dat ze weer verder moest en Shaman ook, maar wie weet. Dragon world was klein.

» Finding out a new power