De speciale vraag?

Snelle pootstappen weergalmde over de besneeuwde vlakte van de zonnigevelden. Een veelkleurige draak rende naar de plek waar ze Kliennie voor het laatst had gezien toen ze hem aan White had willen voorstellen, maar White was niet komen opdrafen, maar darko die Kliennie tijdelijke toegang had verschaft tot hij met white zou hebben gesproken, maar White had de clan laten ontbinden en nu was het weer ieder voor zich. Rainbow had genoten van de draken en mensen rond zich heen, maar nu ze weer alleen was en een jong mens had leren kennen die Kliennie heten had ze de knoop door gehakt. Ze wilde niet langer alleen zijn en was al bezig met de voorbereidingen voor een clan, maar Rainbow was nog niet zover. En Rainbow wilde Kliennie als haar temmer vragen. Slippend kwam Rainbow tot stil stand en keek even uit over de weidse uit gestrektheid van de zonnige vleden. Rainbow haalde diep adem en brulde luid naar Kliennie. Het kristal dat hij van haar gekregen had zou vast gaan opgloeien en haar stem naar boven brengen dat Kliennie naar zou roepen en de locatie waar ze op dat moment was. Rainbow had deze keuze vaak door zich laten heen gaan, maar ze wist het zeker, maar of Kliennie het zag zitten een kleine draak die niet hoger kwam dan zijn schouders te willen hebben? Rainbow was niet veel groter dan Toxic zou zijn, maar daar ging het Rainbow nu even niet om. Het was nu wachten op Kliennie en Rainbow hoopte dat hij snel zou komen? Ze ging liggen en wachten tot ze enige geluid in de sneeuw zou horen?

(sorrys voor late reactie had het even druks:)
.
Kliennie lag valbij de velden, en staarde bewondering waarding naar het Kristal om zijn nek dat hij nog van Rainbow had gekregen. Ineens klonk er Rainbows stem uit en zag hij haar bij de velden naar hem roepen. Ze wou hem iets vragen, Kliennie aarzelende geen momonent en stond snel op deed de kristal weer om zijn nek, en renden met zijn spullen richting de velden. [iWou zou er zijn[/i] dacht hij, Kliennie renden met lenige sprongen en passen tussen de bomen, en over struikjes en bomstroken. Het sneeuw kraakte luid onder zijn schoenen.

Het was een mooie dag en al snel kwam hij aan bij de velden. Waar hij voor het laatste Rainbow had gezien en Drako hem toetstemming had verleend om gebruik te maken van hun schuilplaats. Al snel zag hij de bekende regenboogdraak met de kleuren van de regenboog die wel leken te weerspiegeling in de zon. Kliennie had veel bewondering voor haar ze was een mooi slimme en vriendelijk draak, Toen hij valkbij was minderde hij vaart en zei vrolijk maar buiten ademde. ‘Heey Rainbow. Alles goed.’ Hij kwam slippend tot stil stand en keek vriendelijk maar ook vragend naar Rainbow.

Het geluid van krakende sneeuw kwam dichterbij, maar het was moeilijk te peilen waar het precies vandaan kwam. Rainbow keek rond en merkte achter zich de stem van Kliennie op en ze keek hem vriendelijk aan. 'Hoi Kliennie, met mij is alles goed en hoe is het met jouw gestelt?'vroeg Rainbow en ze ging weer in de sneeuw liggen, want door het kraken van de sneeuw was ze op gesprongen. Kliennie leek buiten adem te zijn, maar dat kwam vast door al die spullen die hij bij zich had. Met een brede grijns keek ze van de rugzak weer naar Kliennie zelf. Het gevoel van zenuwen gierde door haar lichaam wat als uitting gaf dat het puntje haar staart heen en weer zwiepte. Het was echt iets dat alleen te zien was door die gene die haar kenden, andere zouden het niet eens merken of denken dat ze zich bedreigd zou voelen. 'Kliennie heb jij al eens zitten denken aan een kameraad die je door dik en dun zou bij staan?' vroeg Rainbow en ze was benieuwd naar wat hij zou antwoorden?

Rainbow keek rond toen ze het krakende geluid van sneeuw en zijn voetstappen hoorden. Maar toen ze zijn stem hoorde draaide ze zich om en keek hem vriendelijk aan. 'Hoi Kliennie, met mij is alles goed en hoe is het met jouw gestelt?' Kliennie knikte vriendelijke en glimlachte, ze wou iets belangrijks vragen. Dat voelde hij gewoon, met een brede grijns keek rainbow naar hem haar staart ging op en neer. 'Kliennie heb jij al eens zitten denken aan een kameraad die je door dik en dun zou bij staan?' Vroeg ze op eens, bedoelde ze nou een partner. Kliennie dacht even na over haar vraag. Nee als ze een partner bedoeld zou ze dat gewoon zeggen, ze zei kameraad. 'Jawel, een kameraad die met me rond trek zou leuk zijn.' Kliennie wist nog niet precies wat ze ellemaal op uit was, maar hij krijg een gevoel. Vriendelijk liep hij naar Rainbow en legde zijn hand op haar snout en streelde haar langzaam. 'Rainbow, wil je eigelijk zeggen dat je mij als temmer wil?.' Zei kliennie met een warme stem, hij zou zich vereerd voelen.

Kliennie had haar meteen door en Rainbow's ogen weren even zo blauw als de zee, waarna de kleuren weer door elkaar over vloeide. Ze knikte lichterlijk toen hij de woorden uit haar bek haalde en ze voelde zijn hand over haar snuit gaan. De handen van kliennie waren best ruw van de eeld en ze genoot van zijn aanraking. 'Ja dat bedoelde ik. kliennie Zou jij mijn temmer willen zijn?' vroeg Rainbow als laatste en ze kreeg roze ogen en die bleven zo een tijdje staan.Rainbow kreeg het gevoel dat Kliennie het een eer zou vinden want hij had zo'n warme stem dat Rainbow's hart er warm van werdt en ze keek kliennie nog steeds met de roze kleur ogen aan. Hoewel het winter was smolt de sneeuw rond hen weg en Rainbow had alleen nog maar oog voor kliennie. Het gras werdt even groen en de lente bloemen lieten hun kopjes boven het gras uit steken.

Kliennie wou graag haar temmer zijn, ze moest eerst nog de woorden nog uit haar lippen krijgen. Ze knikte lichtelijk toen hij haar de woorden uit haar mond haalde, Kliennie kon een glimlach niet onderdrukken. 'Ja dat bedoelde ik. kliennie Zou jij mijn temmer willen zijn?' zei ze, Kliennnie keek in haar ogen die nou roze werden. Hij vond het zo eer dat een zo mooie draak hem als temmer wou, en zei met een warm gevoel van binnen en stem. ‘Ik zou het een eer vinden rainbow.’ Kliennie merkte dat de sneeuw onderzijn voeten vandaan was gesmolten, en het gras groen werdt en er bloemen kwamen.

fluttpost :S

Toen Kliennie zei dat hij het een eer zou vinden haar aan zijn zijde te hebben, ookal zei Kliennie dat niet met zoveel woorden begon het kristal dat hij om zijn nek had hangen te gloeien. Net zoals de bol die Rainbow in haar buidel had. Het ding begon heet te worden en Rainbow haalde hem er snel uit. Het licht van de twee kristallen was zo sterk dat Rainbow haar ogen dicht kneep. Er gebeurde iets dat ook zij niet voor zien had en Rainbow begon te veranderen. Haar lichaam werd iets groter zodat ze dadelijk met haar schouders tot die van Kliennie schouders kwamen. Er begonnen kristallen in de lengte van haar hals te groeien die ieder een van de Chakra vertenenwoordigde deze groeide in de vorm zoals dat de bergkristal groeide alleen waren ze ieder verschillend van kleur. Rainbow vleugels groeide ook met haar lengte mee, maar vervormde zo dat ze grote snelheiden kon criereén. Toen het licht gedooft was bekeek Rainbow zich zo goed als ze kon en ontdekte de kristallen aan haar hals. Een luide en krachtige brul kwam uit haar bek en toonde aan hoeveel macht ze wekelijk bezat. Haar gebrul was zeker door heel DW te horen. De zon deed haar schubben volnkelen als nooit te voren en Rainbow keek naar Kliennie. Iets was aan hem verandert, maar wat kon ze niet plaatsten, het was in ieder geval iets anders dan zijn gezicht uitdruk. 'En?' vroeg Rainbow en spreide haar geverderde vleugels helemaal uit en bleef Kliennie aankijken.

Toen hij dat had gezegt begon zijn kristal te gloeien, er kwam een fellicht vanaf en ook vna de bol van Rainbow. Kliennie kon nog net zien hoe rainbow de bol uit haar buidel haalde, het licht was zo sterk dat zelfs Rainbow haar ogen dichtdeed. Toen hij licht langzaam minder werd, deed Kliennie zijn ogen langzaam open en keek verbaast en vol bewondering en trots naar zijn vriend(of vriendin). Ze was een stuk groter geworden en ze had een soort van kristallen ketening, om haar nek die allemaal verschillende kleuren hadden. Rainbow liet een luide en krachtige brul horen, die toonde hoeveel macht ze nou had. Kliennie keek vol trots. De zon liet haar schubben vonkelen, ze was nou nog mooier en Kliennie was dolblij voor haar. En gelukkige met zijn besluit om haar temmer te zijn, Rainbow was even net zo verbast als hem. 'En?' vroeg Rainbow en spreiden haar geverderde vleugels helemaal uit, en keek Kliennie strak aan. Kliennie had er geen woorden voor en streek langs haar lichaam en bekeek haar van alle kanten goed. Er was een grote glimlach op zijn gezicht te zien. Met een opgewonden stem zei kliennie. ‘Ik heb er bijna geen woorden voor. Rainbow je bent zo…zo… mooi. Een vliegrondje??.’ en keek naar Rainbow vrolijke en trots aan. Dit was de een geweld dag en het zo nog mooier worden.

Kliennie kwam bijna niet uit zijn woorden nadat hij een rondje om haar heen had gemaakt. Rainbow werdt nog vrolijker toen hij vroeg of ze een rondje zouden gaan vliegen. Rainbow knikte bevestigend en hurkte laag tegen de grond zodat Kliennie zo kon op stappen zonder moeite. Ze klapte haar vleugels in en keek toe terwijl kliennie op haar rug net achter haar vleugel gewricht ging zitten. De voorpoten van rainbow waren iets of wat korter geworden, waardoor ze van voren iets lager stond dan van achter. Rainbow keek haar vriend en temmer aan en wachten tot hij aangaf dat ze kon vertrekken?

Rainbow knikte bevestigend en hurkte naar de grond zodat hij er makkelijk op kon stappen. Kliennie keek nog even naar de nieuwe Rainbow, en stapte toen net achter haar vleugels ze was echt mooi nou. Kliennie knikte en zei met een opgewonden stem. ''Ben zover Rainbow' Rainbow keek hem stralend aan wachten op het teken die hij zonet had gegeven. Niet veel later vloog hij door de lucht en keek dolblij om zich heen de velden werden steeds kleiner. Hij streelde Rainbow over haar hals en zei met een tevreden en gelukkige stem. ‘Dit is geweldige Rainbow, dank je.’ De wind suisde lang hun heen en voelde wat koud aan. Hij had nooit gedacht dat hij nog een echte temmer zo worden, maar raiinbow was voor hem een vriend en niet zomaar een draak.

Toen Kliennie het teken gaf dat ze konden vertrekken stond Rainbow op en spreiden haar vleugels uit, waarna ze zich krachtig afzetten en even krachtig met haar vleugels sloeg. Al snel waren ze hoog boven de normale zonnige velden die nu nog met sneeuw bedekt lagen. een enkele gedachten ging door het hoofd van Rainbow en ze wist dat die gedachten niet van haar was, maar van Kliennie. De wind suisde langs hen heen en Rainbow klapwiekte net boven de boomtoppen, waar de wind niet zo koud was en ze stuurde en andere gedachten terug naar Kliennie. "Graag gedaan Kliennie, maar ik zeg je eerlijk dat ik geen ander mens als mijn temmer wil hebben." Rainbow zag onder zich hoe drakenjagers vallen aan het zetten waren voor de jonge of baby draakjes. Ze dook naar beneden en brulde huiveringwekkend naar de mannen in hun bond mantels. Geschrokken blikken werden omhoog gegooit en angst was even te lezen uit hun ogen. Rainbow had wel afgeleert om drakenjagers niet vrontaal aan te vallen en een bulderende vuurstraal sneed als een mes door zachte boter door de lucht en de vallen die van touwen gemaakt was vielen als as uit elkaar. 'smeerum rot draak!' riep de leider van de groep, maar Rainbow was niet van plan te vertrekken en landen ver genoeg van de groep mannen vandaan. Onwillenkeurig begonnen de kristallen om haar hals op te gloeien. Rainbow wist niet waarom, maar liet zich leiden door haar gevoel en de kristallen gaven een bepaalt licht dat door de drakenjagers werdt op gevangen. Totaal verward liepen de mannen door elkaar heen en soms botsen ze tegen elkaar aan en verontschuldigde zich dan en verdwenen tussen de bomen. Rainbow schudden haar kop en keek verbaasd toe. 'heb je dat gezien?' vroeg Rainbow met verbaasde stem aan Kliennie en wachten af.

Rainbow spreiden haar machtig vleugels uit, ze zette zich krachtige af en sloeg even kractig met haar vleugels. Ze schoen door de lucht en waren al snel onder de besneeuwde velden, die er vredige bij zaten. Kliennie dacht ,, Dit is geweldige Rainbow. Ik ben blij dat je me gekozen heb als je temmer, Kliennei zie dit vaak aan haar zeggen. Kliennie sloeg zijn armen om haar nek, de wind suisde om hem heen en voelde fris aan. Ineens hoorde hij Rainbow in zij gedachten en keek even verbaast op. ,Graag gedaan Kliennie, maar ik zeg je eerlijk dat ik geen ander mens als mijn temmer wil hebben, Kliennie keek met een glimlach naar Rainbow en dacht ,Rainbow kan je al lang mij gedachten lezen?, Ineens schoot Rainbow naar beneden en liet een Luide en huiveringwekkende brul horen. Kliennie zag drakenjagers vallen zetten voor jonge draakjes of baby draken, Rainbow spuugde een vuurstraal uit en die maakte de vallen onklaar. ,net goed voor ze, Dacht kliennie, Rainbow luide een stukje verder en meteen begonnen de kristallen rond haar nek te schijnen. Kliennie keek verbaast toe hoe Rainbow de Drakenjagers totaal in verwarring bracht, sommige boste tegen elkaar aan en verontschuldigen zich dan aan elkaar. En liepen dan weer verder zonder een doel voor ogen te hebben, wat grappige was om te zien. Rainbow keek net zo verbast en vroeg. 'heb je dat gezien?' Kliennie knikte en zei met een glimlach en trotse stem. ‘Ja dat heb ik gezien Rainbow, je was geweldige.’ De mannen waren al tussen de bomen verdwenen. 'Je ben een machtige draak en mooi.' Klienne aaide haar over haar glade huid en keek trots in haar ogen.

Kliennie's gedachten die hij tot haar over bracht gingen verloren toen Rainbow de drakenjagers schrik aan wilde jagen, maar zij had de kristallen niet doen oplichten en ze hoorde de trotse woorden van Kliennie en eigenlijk kon ze het hem niet gezegen, maar ze deed het toch. 'Ik heb de kristallen niet doen oplichten dat ging vanzelf?' zei Rainbow verbaasd en ze was totaal verward. hoe machtig was ze geworden? Rainbow begon te lopen en de vallen na te kijken of ze er geen over het hoofd had gezien. elke val en de touwen die de jagers bij zich hadden gehad waren tot as vergaan. Iets verder op hoorde ze een zacht en schril gepiep. Met een paar sprongen was Rainbow bij het geluid en zag een drakenjong dat vast een paar dagen oud was met haar achterpoot in de lucht bengelen. een scherpe klauw was er nodig om het touw door te trekken en het jong landen zacht in de sneeuw. Rainbow duwde zacht met haar snuit tegen het jong dat dankbaar piepte en weer weg rende. Rainbow glimlachte en wilde een eigen grot gaan zoeken. "wat denk je van een lekkere warme grot op zoeken?" vroeg rainbow in gedachten en spreiden alvast haar vleugels. Met een sprong en een paar krachtige slagen was Rainbow weer in de lucht en vloog ze richting de grot waar ze eerder was geweest voor ze kliennie vroeg of hij haar temmer wilde worden.

(topic gaat verder bij de draken grotten.)