In search of a new cave.

Langs de schaduwen zag je een klein draken vorm rond vliegen. Natas vloog weer rustig door de schaduwen terwijl ze rond keek. De wereld zag er nieuw uit in dit hoge gebied en Natas moest dat natuurlijk weer verkennen. Het kleine draakje maakte een looping van vreugde dat ze weer een nieuw gebied had gevonden. In de verte hoorde ze opeens een brul. een harde brul en dus zeker niet van een jonge draak als zij zelf. Natas was meteen al die kant op gevlogen voordat ze het besefte. Het idee om een nieuwe draak te zien trok haar gewoon aan. Langzaam zag Natas een grote witte draak lande op de grond. Haar thoerie dat het geen kleintje was , was dus ook waar. Grijnzend vloog Natas verder. Ze was niet bang omdat de draak alleen haar kon zien als hij goed op de schaduwen lette en dat deden maar weinig draken. Wat niet echt slim is vond Natas maar dat was haar mening. Geruisloos kwam ze dichterbij en zag dat de draak groter en groter werd. Haar mond viel elke keer open als ze zo'n grote draak zag en dat was nu ook zo. Langzaam stak Natas haar hoofd uit de schaduw waar ze in stond en keek de draak aan. Wat zou die hier doen ? Hoe zou die heten ? Welke soort zou het zijn ? De vragen stroomde weer in Natas haar hoofd. Natas wou een antwoord dus vroeg dus zo luid als ze kon (anders zou de draak haar misschien niet horen) ''wie ben jij''. Het was wel een beetje brutaal maar Natas wist niet anders dan gewoon dingen te vragen.