Een plotse aanval...

Hij was weer een tijdje aan het reizen. Zijn paard Protect was genezen. Eindelijk. Nu kan hij verder in de gebieden rond trekken. Het paard galoppeerde soepel door de omgeving. Na een lange rit besloot hij te rusten en te eten. Hij ging in het mos liggen. Zijn ogen gesloten. Na enkele uren schoot hij waker. Hij had weer een nachtmerrie gehad. Hij zuchtte diep en pakte wat droog brood. Ineens liep protect weg. Lex wou zijn paard achter na maar stopte ineens toen een grote zwarte draak te voor schijn kwam. Lex sprong naar zijn rugzak die tegen een boom lag. Zijn zwaard zat daar vast gebonden. Die trok hij snel uit. Het was een Devne. Even klonk er geen beweging. Maar Lex wind maar al te goed dat een Devne zal aanvallen. Na een paar minuten brulde de draak en spuwde zwarte schaduw. Lex kon nog maar net weg springen. Hij klom zo snel in de boom en sprong daarna richting de zwarte draak. Met zijn zwaard richtend naar de hoofd sprong hij naar zijn doel. Maar de draak had hem zeker en vast door en sloeg Lex weg met zijn klauw. Lex knotse tegen de boom. Even moest Lex slikken. Zijn kaak was beschadigd. Maar Lex moest nu vechten. Anders ging hij er aan. Hij zette zich weer recht en liep zo snel hij kon naar de draak. Hij maakte in de lucht een salto en kwam op de poot van de draak terecht. Hij moest snel naar het hard klimmen. Toen hij dat bereikte Werd hij weer tegen een boom geslagen. De draak beet in zijn buik. Even leek het alsof hij er geweest was. Maar hij kon nog net met zijn zwaard in het hoofd van de draak steken. De draak zwaaide met zijn hoofd. EN stortte daarna neer. Lex bleef liggen tegen de boom. Zijn buik lag open. Hij trok zijn verst kapot en binde het rond zijn buik. Er liep een beetje bloed uit zijn mond.

Hij leunde nog steeds tegen de boom. ZIjn hand zat op zijn buik gedrukt. Alles was al donker rood. " Niet echt, ik geloof dat ik ernstig gewond bent zoals je nu ziet." Stamelde hij en probeerde rustig te ademen. Hij trok zich recht en stond wagelend op zijn benen. Hij steunde nog tegen de boom. Zijn ogen gleden naar de omgeving. Hij floot naar zijn paard Protect. Maar vreemd genoeg reageerde hij niet. Ach die komt later nog wel opduiken. Het was zo'n koppig dier. Hij bekeek de draak die hem had aangevallen.

Hij keek verbijsterd naar zijn handen. Zijn gezicht werd wit. Een paar druppels bloed liep van zijn mond en zijn buik trok elke keer in. Toen Shadow vertelde dat hij kon genezen en aanbood om hem te helpen vond Lex dat een goede idee. "Ja doe maar voordat ik dood bloed." Zei hij met een flauwe grijns. Hij liet zich op de grond zaken. Zijn hoofd was al kletsnat van het zweeg. Gelukkig was het niet gifftig.