Op verkenning...

Voorzichtig sprong ze van steen op steen, Toen ze plotseling geen uitweg meer zag omdat de stenen te ver van haar af legen gebruikte ze haar zweep dompeldde ze hem eventjes onder water voor het stof af te schudden en sloeg hem daarna aan een dik genoege boomtak waardoor ze op één van de stenen terecht kon komen. Nu moest ze over een heel dunne boomstronk lopen voor aan de overkant te geraken. Eindelijk zette Lua haar eerste voet terug op vast land. Daarna liep ze verder langs het rustige meertje. Na een tijdje gewandelt te hebben sprong ze in een boom, haalde haar gifpijlen uit en schoot een eland daar mee dood. Toen kwam ze uit de boom en begon er van te eten. Nu ging Lua gewoon terug verder en zocht een schuilplaats waar ze kon overnachten. Midden in de velden vond ze dan eentje. Ze legde haar pijl, boog en koker daar en ging rusten.

Thunder vloog toevallig ook in de richting van het rustige meer ergens in de buurt van het vallei `Dragonworld`. Ze landde, en ze merkte twee anderen op, twee drakentemmers op genaamd Lua en Shinra. "Thunder is mijn naam, zijn jullie Lua en Shinra?" vroeg ze, en wachtte af op een antwoord van allebei de drakentemmers.

Voor Lua nog iets kon bedenken, vroeg er iemand die ze niet zag aankomen iets aan haar:'Goedendag...' Lua keek haar aan en kniktte kort naar haar."Goeiedag, ik ben Lua." Zei ze op een zo vriendelijke stem mogelijk. Ze hoorde daarna ook de stem van een draak een tijdje later. Ze zei aan Lua en Shinra :'Thunder is mijn naam, zijn jullie Lua en Shinra?' Lua knikte ook eventjes kort naar Thunder. "Inderdaad ik ben Lua." Ze keek de spierwitte draak aan,en keek daarna nog eens terug naar Shinra. Daarna stond ze terug recht en dompeldde haar zweep nog eens in het water.

Lua kwam net terug van het riviertje, ze zag dat Thunder de draak er nog steeds was, evenals Shinra. Ze keek hen eventjes heel recht in de ogen, maar dan terug naar haar maag omdat die begon te knorren. Ze vroeg toen aan Shinra en Thunder of die ook honger begonnen te krijgen. Daarna paktte ze een gewone pijl uit haar koker en paktte ook haar boog. Met een gespannen boog ging ze toen op jacht. Een uurtje later kwam ze terug met een doodbloedend,oud damhert die ze daar dan voor de poten en voeten van Thunder en Shinra gooide.

"Aangenaam Lua en Shinra" zei Thunder in hun richting. "Ik heb nu geen honger. Shinra?" beantwoordde ze op Lua's vraag, en keek in haar richting. "Toch bedankt" zei ze, en keek ook in de richting van Shinra.

Lua liep nog eens weg achter een paar tamelijke takken, zodat ze het damhert op het stokje boven het vuur konden houden. Ze kwam weer terug met een klein hoopje takken, als ze er teveel hadden kon ze mooi de schilfertjes in het vuur gooien. Lua ging gaan zitten en schuerde een stuk huid van het dier eraf en zette het op haar stokje. Ze keek nog eens naar het prachtige landschap en smeet haar in het gras, liggen kijken naar de wolken die voorbij vlogen. Toen ze recht stond vroeg ze aan Shinra :" Mag het vuurtje dichgegooid worden?" Ze paktte alvast wat zand dat daar lag en hield het in haar handen.

Onmiddelijk gooide Lua dan het vuurtje dicht, toen hij de toestemming kreeg van Shinra. Ze keek nog eens naar Thunder en vroeg aan haar wat er met haar aan de hand was, omdat ze al een hele tijd niet gereageerd had. Lua keek nog eens naar allebei en ging terug gaan liggen in het gras. Maar nu sloot ze eventjes haar ogen en concentreerde zich, maar concentreerde zich op niets. Toen ze terug haar ogen open deed schudde ze eens met haar hoofd, zodat ze niet duizelig zou zijn. Toen kreeg ze plotseling een soort visioen in haar hoofd. Ze wist echt niet wat haar gebeurdde. Het zou vast en zeker geen visioen geweest zijn.

"Neen hoor er is niets met me, ik schud gewoon m'n hoofd voor geen duizeling te krijgen." Ze keek toen naar Shinra, en zag zijn Katana liggen vlak achter hem. Lua stond toen op en nam ook een appel. Ze wist goed genoeg dat appels goed waren voor niet zat te worden. Ze paktte ééntje uit de boom en nam er een hap van evenals Shinra. Toen keek Lua Thunder recht in de ogen en vroeg aan haar.:" Thunder, heb je al een temmer, of niet?" Toen gleden haar ogen het lichaam van Thunder af en keek terug naar de wolken. Ze deed dit heel erg veel, zo nu en dan eens naar de wolken kijken hoe ze voorbij vliegen.

Thunder had een vraag gehoord van Lua, en ze keek in haar richting. "Nee, ik heb geen temmer" beantwoordde ze op haar vraag. Maar ze had een oogje op een paar van de drakentemmers op Dragon World zoals bevoorbeeld Ferda en Helery, en intussen ook al een oogje op Lua.

Lua keek Thunder aan met een vragende blik,en een beetje schuin hoofd. Ze had zeker verwacht dat Thunder al een temmer zou hebben. Lua stond terug recht en vroeg aan Thunder:" Ik zou je anders wel willen temmen als het mag. Ik wil niet zo opdringerig doen ofzo. Als je neen zegt is het dan een neen voor mij, ik heb er eigenlijk niets op tegen." Ze keek toen terug in de lucht maar ze keek nu niet voor de wolken,integendeel zelf ze keek hoe een arend niet ver van hen een jong konijntje doodde en meenam, vast naar zijn nest. Ze keek toen terug naar Shinra, die ze nu ook al een tijdje niet meer had horen antwoorden. Toen liet Lua haar eventjes vallen in het gras en zat een beetje gras te plukken.

(sorry vergeten te veranderen van account.)

Ze keek in Lua's haar richting na het horen van haar woorden. "Sorry" zei ze. "Ik denk erover na. Omdat ik ook nog twee andere drakentemmers heb in het oog. Jij! Ferda en Helery" zei ze in Lua's haar richting. Maar ze zal binnenkort een beslissen over haar drakentemmer zal zijn tussen de drie drakentemmers Lua Ferda of Helery.