Troubles in the hunt

Horus was net vertrokken van de grasvelden, waar hij een streid geleverd had tegen Ramses en zijn volgelingen.
Hij had besloten om ergens naartoe te gaan met zijn teleportatie gave.


Horus zat nu in de wereld tussen de realiteit en de maalstorm van teleportaties, het was een heel gekke en angstaanjagende belevenis om hier te zijn, maar Horus had deze kracht al zo vaak gebruikt dat het hem niks deed.
Hij liep door een gang met allerlei soorten deuren, rode, witte gele, stalen, en zelfs levende deuren.
Horus dacht bij zichself na, waar wou hij naartoe? Hij had honger gekregen van al dat vechten.... Nadat hij dit besefde wist hij wat hij wou doen. Hij sprak: "bestemming: gebied met veel kans op voedsel". Alle deuren behalven een paar die mogelijke bestemmingen hadden. De stem vervolgde " verdere details betreffende bestemming ?", waarna Horus antwootde " bos". Alle deuren verdwenen, behalven een hardhouten deur, bedekt met mos en klimop. De stem klonk weer, " eindbestemming het groene bos, goede keus".
Horus stapte door de deur, en kwam terecht in een bos.
Zijn zicht was beperkt maar Horus had zijn prooi al gezien.
Een grote eland graasde onder een grote Eik. Horus maakte zich klaar voor de aanval, hij sprong omhoog en vloog met volle vaart op het dier af. De eland had Horus ondertussen al door, en zette het op een lopen. Horus miste zijn prooi op een haar na, en ramde tegen een grote kastanje.
Nadat Horus weer opstond en nietmeer dubbel zag, merkte hij dat de eland aan het ontsnappen was. Horus bromde, en besloot om zichself te teleporteren naar de eland. In een wolk van lachgas verdween Horus en drie secondes later verscheen hij weer vlak voor zijn prooi. De eland kon niet meer afremmen en knalde tegen Horus aan, het dier viel op de grond, en nog voordat het arme dier kon opstaan had Horus hem al met zijn kaken gepakt. Horus brak de ruggengraat van de eland, hij had zo'n honger dat hij de eland voledig opvrat met botten en al.
Na zijn maaltijd lag Horus te zonnen in een open plek van het bos, en sliep een uur.
Oppeens hoorde Horus stemmen, hij keek op en zag een dozijn of meer gek gekleden mensen op hem af lopen.
Horus bestudeerde ze aandachtig, de meeste waren kaal geschoren, ze hadden kleren aan die wel gemaakt leken van drakenschubben, en hadden grote wapens bij zich. Horus voelde zich niet alteveel op zijn gemak, maar besloot om beleeft te blijven.
''goede middag heren, kan ik u helpen?'' zij Horus met een licht accent in zijn mensentaal. De mannen begonnen te lachen,
en een van hen pakte een speer met vreselijke weerhaken in de zeikanten, en wierp de speer in de voorpoot van Horus.
Horus brulde het uit toen de speer zijn voorpoot trof, en was zo verrast dat hij op de grond viel. Als tegen aanval lanceerde Horus een seismise golf, die drie van de gewapende mannen trof, en ze voledig uit elkaar scheurde.
''DWAZEN, HOE DEURVEN JULLIE DE ALMACHTIGE HORUS TE VERWONDEN, STERF NU EEN VRESELIJKE DOOD!!!!!!'' sprak Horus om ze af te schrikken.
maar toen hij weer wou opstaan om weg te vluchten, besefte Horus dat zijn poten verlamd waren, en toen hij zag dat de mannen steeds dichterbij kwamen kon hij nog maar een ding denken: hoelang leef ik nog?...