De bergen

'Bedankt voor de lift.' Gyfow glimlachte flauwtjes. Kliennie begon in zijn tas te graaien, nieuwschierig rekte hij zijn nek wat uit om te zien wat hij deed. Een klein houten beeldje in de vorm van een draak pakte hij eruit met een stukje touw. Vragend keek hij hem aan, wat was hij aan aan het doen? Kliennie duwde het touwtje door het drakenbeeldje als een hangertje. Hij gaf het aan hem, verbaasd knipperde hij met zijn ogen. 'Hier het is niet veel maar als bedankje voor de hulp.' Er werd een vriendelijke glimlach naar hem geschonken. Hij boog zijn kop zodat hij het hangertje beter kon zien, een prachtig stukje kunst. Nu hing het op zijn borst. 'Nee, het is mooi. Meer had niet gehoeven.' Hij glimlachte even vriendelijk terug. Hij vouwde zijn vleugels tegen zijn flanken. 'Wat ben je nu van plan te gaan doen?' Vroeg hij nieuwschierig. Hij keek even om zich heen. Het was een vredig stukje bos.

Kliennie keek blij toe en Gyfow was hem erg dankbaar 'Nee, het is mooi. Meer had niet gehoeven.' Hij glimlachte even vriendelijk terug. Kliennie knikte en strekte zijn benen en armen uit, alles zat vast zo leek het wel door die lange tocht in de lucht en keek weer naar Gyfow en die vroeg. 'Wat ben je nu van plan te gaan doen?' Kliennie haalde zijn schouders op en dacht na en zei toen. 'Denk even naar de stad en dan rainbow en Firechild zoeken en dan weer jou.' en glimlacht opgewonden. Hij sloeg zijn tas weer om zijn schoulder en voreg toen. 'En jij.'

Hij haalde zijn schouders op zo ver dat kon. 'Ik denk een beetje verkennen en ronddwalen. Er valt niet heel veel te doen.' Merkte hij droogjes op. Hij had al gegeten en daar kon hij zeker nog twee dagen op teren. Voor de rest wou hij de rest van DW wel onderzoeken, en hopelijk nog wat mensen of draken tegenkomen. Voor de rest had hij geen doel voor ogen. Groter en sterker worden was zijn einige doel, ow en natuurlijk overleven. Hij krulde zich op en liet zijn kop op de zachte grond zakken. De vermoeidheid kwam nu pas bij hem op. Hij voelde hoe zwaar zijn vleugels aanvoelde en hoe hij zoveel mogenlijk lucht opzoog om het dan net zo veel weer eruit te blazen. De zon stond op zijn hoogste punt, maar een slaapje was niet weg. Hij had immers de hele dag gevlogen met iemand op zijn rug dus hij gunde zichzelf wel wat rust. Hij keek even om zich heen. Als hij zou gaan slapen konden mensen hem misschien vermoorden met hun pijlen. Een paniek beving hem maar duwde die snel weg. Wie kwam nu precies op deze plek, en de meeste mensen waren toch bang voor draken. Hij had hier niks te vrezen.

Hij haalde zijn schouders op zo ver dat kon. 'Ik denk een beetje verkennen en ronddwalen. Er valt niet heel veel te doen.' Merkte hij droogjes op. Kliennie moest er zachtje om lachen en merkte dat Gyfow erg uitgeput was maar hij was nog maar een maand en hadt een redelijk groot stuk afgelegt met een mesn op zijn rug en zei. 'Rust maar uit ik blij wel even hier, ik heb toch geen haast.' En dat klopte hij hadt allle tijd van de wereld. Even keek hij omzich heen maar legde uiteindelijk zijn kop op de grond en veil uiteindelijk in slaap. kliennie maakte zachtjes een vuur aan en ging voor Gyfow zitten. en keek rustige toe hoe de draak lag te slapen. Kliennie pakte een stok en begon er mee in het vuur te porren hij kon de ademhaling van de draak horen en je zag hem langzaam op en neer gaan door zijn ademhaling. Het was al best donker en de sterren en maan schenen fel vandaag langzaam sukkelde Kliennie ook in slaap. Toen hij de volgende dag wakker werdt was het vuur uit. Kliennie rekte zich langzaam uit en stond op en wachten rustige tot Gyfow wakker zou worden.

Gyfow deed slaapdronken zijn ogen open. Hij rook vuur, hij keek op en zag de nasmeulende resten van het vuurtje dat Kliennie had gemaakt. Hij zag dat Kliennie al op was. Hij stond op en rekte zich ook uit. Wat rook spoot uit zijn neus toen hij nieste. 'Hej Kliennie.' Zei droog en liet zich weer zakken op de grond en keek om zich heen. Ow ja, hij was in het bos. Hij knipperde even met zijn ogen en gaapte luid. Hij had gedacht dat Kliennie allang weg was. Maar zo te zien had hij het mis, de jongen was verassend aardig tegen hem. Heel anders dan andere mensen.

Kliennie hoorde Gyfow 'Hej Kliennie.' zegen en kliennie draaide zich om en zei 'Morgen Gyfow.' en liep naar hem toen. Gyfow liet een luide nies horen en er kwam wat rook uit zijn neus Kliennie vond het een grappige gezicht en glimlachte. Hij liet zich weer zakken en keek om zich heen en gaapte luid. 'Lekker geslapen?' Vroeg kliennie en pakte alvast zijn spullen nou Gyfow wakker was en uitgerust kan kliennie verder en gyfow ook. Toen hij alles hadt keek hij nog even naar Gyfow en wachten geduldige op antwoord.

(hoezo geen inspiratie :S )

'Kon niet beter.' Glimlachte hij. Hij liep naar een jong boompje en trok hem uit zijn aarde en begon er mee te schudde tot het brak. Hij likte het boomsap van zijn lippen, het voelde nogal plakkerig aan maar op zijn hete tong proefte het als een soort siroop. Toen de siroop van zijn lippen was likt ehij het uit de boom en keek vragend naar Kliennie. 'En nu? Of is er geen nu? Wat onzeker wiebelde hij heen en weer en hapte naar een mus die dacht grappig te zijn door boven zijn hoofd te vliegen. Beledigd maar vooral geschrokken vloog de mus snel weg.

[Ik ben door je aangestoken ]

'Kon niet beter.' Glimlachte hij, kliennie knikte en keek toe hoe hij een boom uit de grond haalde en jet sap er af van likten toen hij klaar was keek hij weer naar kliennie en vroeg toen. 'En nu? Of is er geen nu?' Onzekere wiebelde hij wat heen en weer. Kliennie haalde zijn schouders op en zei 'Ik weet niet.' En keek vriendelijk naar Gyfow hij hadt geen huisje of onderdak hij zwerf een beetje doeloos rond in Dragon story en wist niet precies wat hij moest doen. hij zat er over na te denken om rainbows groep te joinen. Dat leek hem een goed idee kliennie keek weer naar de draak toen hij merkte dat zijn blik as afgedwaald naar de grond en zei toen. 'Ik weet eigelijk niet wat ik nou moet doen, er is nog veel te zien en heb nog niet echt een vaste plekje. Maar wat deedt je net precies met die boom.' Hij kon zijn nieuwsierigheid weer eens niet bedwingen. Kliennie legde zijn tas neer en ging weer zitten en keek vriendelijk naar Gyfow.

'Ik was de boom aan het splijten. Zo kan ik mijn tanden scherpen zodat ik er prooi mee kan doden. Maar ik proefde iets zoetigs en dat was boomsap. Erg lekker.' Hij grinnikte en spreidde zijn vleugels, niet om te vliegen maar gewoon even om ze uit te rekken. Hij gaapte weer en schudde zijn kop wakker. Hij was wat opgelucht dat hij niet weg was gestuurt. Hij had nu eindelijk gezelschap en dat was een stuk fijner dan alleen.

kliennie grinnnikte bij zijn verhaal maar kon het wel begrepen en Gyfow spreide zijn vleugels een gaapte en schudde zijn kop wakker. Kliennie was best moei en had honger het was al behoorlijk laat mischien dat ze ergen kunnen slapen hier. Kliennie gaapte luidruchitng en schude zijn hoofd. 'Is er ergens een grot in de buurt het is al laat.' en keek vriendelijk naar Gyfow Kliennie kon duidelijk merken dat hij net ongewenst was en dat vond hij wel fijn. En voor Gyfow zou het ook een stuk fijner zijn aan zijn verhaal te hpren was hij al heel lang alleen. Kliennie kon niet meer tegen zijn moeiheid vehten en pakte zijn tas om als kussen te gebruiken en veil in een diepe slaap, en mompelde nog een welterusten. Maar of had hard genoeg was om te horen.

Kliennie begon over een grot maar hij viel vrijwel direct in slaap. Verbaasd hield hij zijn kopje wat schuin en knipperde met zijn ogen. Waren mensen zo snel moe? Hij voelde zich nog vol energie en was nog lang niet toe aan een slaapje. Hij liet zich weer zakken en keek met zijn paarse ogen door het rond. Er was niet veel te doen hier. Honger had hij niet meer en koud had hij het ook niet. Hij keek over zijn schouder naar Kliennie die op de grond was geploft. Zijn kussen onder zijn hoofd en hij hoorde de zachte zware ademhaling. Hij vond dat Kliennie voorlopig wel veilig was en hipte door het bos. Hij zag hier en daar konijntjes die angstig wegschoten. Voor de lol doodde hij de witte pluizige diertjes met een zacht vuurstraaltje. Hij hipte met drie gebrade konijntjes in zijn bek terug naar hun plaatsje. Hij vloog een stukje op en legde ze in een holle boom hoog boven in een eik. Hij hipte weer weg en kwam later weer terug, dit keer met een fazant en een gans. Hij legde ze op zijn verstopplekje en nestelde zich naast Kliennie's dij en legde zijn kop op de vochtige ondergrond. Mensen sliepen lang en vaak, hij zou maar geduld moeten hebben. Zijn kristallen jeukten en hijw ist dat dit een goed teken was. Bij een lichte steek of jeukende gevoel betekende een stap dichterbij een extra groei van zijn kristallen en lichaam. Hij bewoog lichtjes heen en weer en wachtte.

Langzaam werd kliennie weer wakker zonder besef van tijd het was behoorlijk donker maar of het ochtend of nacht was wist hij niet. Even keek hij zoekend rond naar Gyfow maar die lag naast hem te wachten. En zei, 'Heeys heb je op me gewacht.' Kliennie stond op en rekte zich uit en wrijf de slaap uit zijn ogen en keek weer naar Gyfow en vroeg. 'Is het ochtend of avond zelf wist hij het niet de zon was nergens te zien, dus ging hij er van uit dat hij avond moet zijn. Vragend keek hij naar Gyfow maar zo belangrijk was het ook eigelijk niet dus vroeg hij. 'Nog wat gebuert toen ik sliep.' En er kwam een glimlach op zijn gezicht hij moest waarschijnlijk lang hebben geslapen, wat toen hij in slaap veil was het rond de middag maar hij was nog zo moei van zijn tocht door de bergen. Toen kliennie weer zijn blik op Gyfow richte leek hij wel een stukje groter gworden of leek dat nou. Kliennie schudde met zijn hoofd zal vast zijn verbeelding zijn maar vroeg het voor de zekerheid toch even. 'Je lijkt wel een stukje groter geworden.'

Kliennie werd wakker en begon zich uit te rekken en de slaap uit zijn ogen te wrijven. 'Jup, ik keek of je niet door een andere draak zou worden opgegeten.' Antwoorde hij schamper. Hij hief zijn kop op maar het bladerdek bedekte hun zicht op de hemel. Hij klapte met zijn vleugels en steeg op en vloog recht naar boven, hij brak twijgjes en vielen als bakstenen naar beneden. Toen hij de hemel weer kon zien zag hij een heldere blauwe hemel. Ochtend dus, hij maakte zich klaar voor een duikvlucht. Eenmaal weer beneden vouwde hij zijn vleugels tegen zijn lichaam. In zijn bek hield hij zijn prooien die hij had gevangen toen Kliennie in slaap was gevallen. 'Ontbijt.' Hij liet de beesten uit zijn bek vallen, ze waren nog warm van zijn vuur. Zijn vuur bleef branden al deed je het in het water het zou niet doven. Het doofde pas als hij het wou of, als het vuur doofde uit zichzlef door te lang te branden. Zelf pakte hij het kleinste konijntje en gooide het voor zichzelf op en ving hem weer op, om snel te kauwen en gelijk door te slikken. Hmm.. Vlees. Dacht hij tevreden in zichzelf. 'Ik ben inderdaad wat gegroeid. Mijn soort groeit erg snel, binnenkort zal ik zo groot zijn als en volwassen draak.' Hij lachte, de gedachten om volwassen te zijn deed hem warm worden. Dan was hij een echte draak en kon hij langer vliegen, dan kon hij alles beter.

'Jup, ik keek of je niet door een andere draak zou worden opgegeten.' Antwoorde hij schamper, Kliennie glimlachte vriendelijk en toe hij vroeg hoe laat het was schoot hij door de bomen en Kliennie kon even de hemel zien en zag dat het ochtend was.
Er veile een paar takjes naar benenden en Gyfow kwam al snel terug met wat te eten. Hij liet de beesten uit zijn bek vallen, ze waren nog warm van de vlam van Gyfow. Kliennie pakte ook een konijn en ate het met genoegen op ,mmmm lekker, dacht kliennie. 'Ik ben inderdaad wat gegroeid. Mijn soort groeit erg snel, binnenkort zal ik zo groot zijn als en volwassen draak.' Hij lachte, Kliennie lachte ook en bekeek hem nog eens goed Gyfow leek even in gedachten te zijn beland waarschijnlijk dacht hij over het volwassen worden. Kliennie vond hem wel een mooi draak. Maar het werd nou toch tijd om afscheid te nemen hoe jamemr het ook was. Kliennie zei vriendlijk. 'Ik ga weer eens op pad. Hopelijk komen we elkaar nog eens tegen, dat hoop ik echt.' Hij keek even naar Gyfow maar liep toen richitn het meer en het dorp. Even stopte hij en keek naar de draak die hem had gered. En liep verder.

(topice uit)