geen plons

Natas vloog rustig rond. Meestal probeerde ze van alles uit en nu ook. Ze had iets nieuw ontdekt en dat wou ze meteen bekijken. De stroming onder haar werd steeds sneller. Blij grijnsde Natas terwijl ze door de lucht verder liet vliegen. Vergeleken met de stroming ging Natas heel langzaam maar als je iets nieuw zag dan wil je alles goed opslaan. Langzaam zag ze nu in de verte dat de stroming verdween. Verbaast vloog ze verder. Hoe kan dat de rivier zo maar op hield ? Natas bleef steeds naar de eind van de rivier kijken. Ze had helemaal niet door dat ze nu zo dicht bij de rand zat dat ze zelfs niet in de lucht terug kon. Maar daar dacht Natas nog niet eens aan ze was veel te nieuwschierig naar de rand. Toen ze eindelijk over de rand kon kijken zag ze binnen een paar seconden dat het niet op hield maar gewoon verder naar onder ging. ´´aha´´ zei Natas terwijl ze weer normaal keek. Natas wou toen terug gaan maar ze kon niet meer verder terug. Hoe hard ze ook probeerde ze zakte weer naar de rand. Uiteindelijk besloot Natas dat het geen zin had dus kon ze maar beter gewoon laten vallen. Binen een paar seconden viel Natas er van af. Snel naderde het meer dat er onder lag. Binnen een paar seconden zou Natas het halen. Maar je hoorde geen plons ? Natas deed haar ogen open en zag dat ze weer in het schaduwrijk zat. Ze was zeker zo geschrokken dat ze viel dat ze in een schaduw verdween. Als iemand het zag zou het er zeker raar uit hebben gezien.