Afwezigheid ongedaan maken.

Het klappende geluid van drakenvleugels was duidelijk te horen. Zu kwam eraan. Zijn enorme lichaam bewoog zich behendig tussen de grijpende takken van de pikzwarte bomen. Rookpluimen kwamen uit zijn neus toen hij zuchtte en hij sloeg met zijn vleugels en voerde zijn snelheid op. Hij vond het geweldig, dat hij bij de night warriors behoorde, maar hij was inactief. Hij wou er absoluut niet uitgesmeten worden, want hij wou wel vaker in het duistere gebied rondlopen/vliegen en iedereen die daar niet toebehoorde verjagen. Een geur drong zijn neus binnen en hij likte met zijn gespleten tong zijn lippen af. Een verdwaald hert was dicht in zijn buurt en zou niet meer lang te leven hebben. Zu vertraagde zijn tempo en vloog geluidloos tussen de bomen door. De geur werd sterker en plots doemde het beestje voor zijn neus op. Het hert schoot er als een pijl uit een boog vandaan en Zu rolde met zijn ogen. Waarom deed dat beest moeite om weg te rennen ? Zu was toch sneller. Hij bleef nog even laag over de grond, achter het hert aanvliegen, en toen hij er genoeg van had, plukte hij het beest van de grond. Hij sloeg krachtig met zijn vleugels en sneed door de takken van de bomen omhoog. Toen hij boven de wolken vloog keek hij het bibberend hert aan en hij grijnsde. Woosh. Een vuurstraal kwam uit zijn mond, en het hert was gebakken, zoals hij dat graag had. Zu scheurde een groot stuk vlees van het lichaam af en at dit op. Toen het laatste stukje hert op was, kronkelde hij zoals een slang weer naar beneden en de bomen maakten een ritselend geluid toen hij weer het donkere bos indook. Een luide brul verliet zijn keel en hij ging zitten.

de geur van zwavel drong de draken neusgaten binnen en een regenboog kleurige draak schudden haar hoofd. dit was de eerste keer dat ze in het duistere gebied over vloog. donkere kale bomen doemden op in de verte.
Rainbow kreeg er de koude rillingen van. hoe wel ze nog nooit ook maar iets goeds in haar leven gedaan had was ze ook weer niet slecht.
de herrineringen speelde voor de zoveelste keer door haar hoofd. het was donker toen de mensen hun grot binnen waren gedrongen en hen hadden weg gejaagd. daar door was Rainbow haar famillie verloren, hoewel ze toen nog wist dat ze nog leefden.
Rainbow ging hoger vliegen om over de onheil spellende boomtoppen te gaan vliegen. ze merkte in een oogwenk op dat een zwarte draak tussen de bomen zat. geen idee of"die slecht of goed is! dacht Rainbow en ze vloog door, hopend het duistere gebied snel weer te verlaten. niet dat ze bang was in het donker, maar ze wist dat hier draken waren dr vele malen groter waren dan zijzelf.

Zu peuterde met zijn nagels een stukje vlees tussen zijn tanden uit en zuchtte. Het leek meer een rommelend geluid dan een zucht. Zu keek rond en zag niks anders dan duisternis, zwarte bomen die af en toe leken te leven. Ookal was dat niet zo, er was veel mysterieus in dit bos, waar hij wel van hield. Zu spitste zijn 'oren' en hoorde toen het geluid van vleugels in de wind. Hij keek om zich heen , maar zag niemand. Een grom verliet zijn bek en Zu sloeg zijn vleugels uit , om daarna op te steigen. Zijn gele ogen keken in het rond, maar nog steeds zag hij niemand. Geen draak, geen temmer , niks. Raar, want het geluid bereikte nog steeds zijn oren. Hij snoof even en een geur kronkelde zijn neusgaten binnen. De geur bleek van bovenaf te komen , dus keek hij ook omhoog. Door een kleine opening , die hijzelf had veroorzaakt, zag hij nog net vele kleuren voorbijschieten. Zu brulde, en sloeg krachtig met zijn vleugels, waardoor hij weer een gat in het bladerdak veroorzaakte. Zu kneep zijn ogen tot spleetjes, en ging regelrecht achter de regenboog-draak aan. Hij ging wat hoger vliegen, zodat hij een schaduw vormde, die net op de draak te zien was. 'Wel wel, wat hebben we hier.' zei zijn stem terwijl hij naar beneden keek. 'Weten de draakjes dan nog steeds niet dat ze hier niet mogen komen?' Zijn ogen met een kille blik erin , gleden over het lichaam van de draak. Hijzelf was groter dan haar, veel groter en ook veel ouder. Zu gromde en ging lager vliegen, zodat hij de draak onder hem bijna aanraakte.

Een donkere flits met gifgroene ogen schoot tussen de donkere wolken uit recht op de regenboog-draak af. Ze plantte haar voorpoten en nakels vlak voor diens vleugels en duuwde de draak naar beneden. Door haar snelheid en kracht kwam de klap hard aan. Toxic brulde boos, het was een oorverdovend snerpend geluid. 'Dat was een waarschuwing, scheer je weg!' haar stem klonk vals en vooral erg boos. Toxic brulde nog eens terwijl ze met haar vleugels sloeg en haar nagels losmaakte van de regenboog-draak 'NU!' ze vloog boven Rainbow, klaar voor nog een aanval. Haar zwarte schubben vielen nauwelijks op tegen het donkere wolkendek, haar gifgroene ogen vielen op tegen haar donkere huid. Op haar nek, rug en staart stonden vleimscherpe stekels. Van buiten was niet te zien dat deze gevuld waren met gif, evenals haar tanden, staart en vleugels.

een scherpe en felle pijnscheut vulde Rainbow's lichaam, ze hoorde een boze stem brullen die zich net veel later van haar los maakte. Rainbow keek op en zag twee zwarte draken boven zich vliegen. de eerste vloog vlak boven haar en de tweede zag ze alleen de groene ogen van. Rainbow sloeg krachtiger met haar vleugels om sneller te gaan vliegen. ze dook naar beneden in de hoop de draken daar af te schudden. Rainbow joeg door het bladerdak en maakte rechts omkeer. tusen de bomen kon ze nog meer snelheid maken en ze vluchte naar de grens waar ze weer naar een ander gebied zou vliegen dan het duistere gebied.
snele korte slagen en de snelheid op voerend bereikte ze de bosgrends en de grends van het duitere gebied. vandaar uit steeg ze op naar de wolken en verdween er tussen.

Zu wou net op de draak afduiken , om zijn tanden en klauwen in haar lichaam te boren, toen plots een zwarte draak precies deed wat hij wou doen. Zu gromde, maar toen hij de gifgroene ogen zag zuchtte hij. Hij wou deze draak uit het gebied verjagen en nu deed zij dat. Zo kon hij zich niet bewijzen. Zu vloog wat hoger om Toxic ruimte te geven en hij hoorde haar brullen. 'Toxic, je verpest m'n plezier.' zei hij en hij lachte wat. 'Zo krijg ik nooit de kans om me te bewijzen.' Zu gedroeg zich ietwat onderdanig, hij wou zijn leidster niet beledigen. De regenboog-draak schoot naar beneden , en Zu achtervolgde haar. Takken vlogen tegen zijn lichaam aan maar daar voelde hij nauwelijks wat van. De draak voor hem maakte rechtsomkeer en Zu deed hetzelfde. Hij voerde zijn snelheid wat op door krachtiger met zijn vleugels te slaan. Een brul verliet zijn bek en hij hapte naar de staart van de draak. Deze schoot echter naar boven en Zu zag dat ze net over de grens was. Zu sloeg met zijn vleugels en remde af, waardoor het verdorde gras bijna weg waaide. Hij brulde nog een keer naar de draak, die zijn brul wel duidelijk zou horen en ijsbeerde toen langs de grens. 'En blijf weg!' riep hij nog waarna hij weer tussen de schaduws verdween.
Hij schoot weer de lucht in en vloog toen net naast Toxic.

Rainbow was blij dat ze het gebied uit was, zo snel zou ze niet terug komen.
ze verdween aan de horizon en vloog nu op een rustiger tempo naar andere gebieden.

'Je hebt je al bewezen' zei Toxic, Zu was een goed lid of beter gezegd: Een erg slecht lid... Ze maakte een rustige glijvlucht naar hem toen en knikte goedkeurend 'Als je zo doorgaat zul je snel een andere rang krijgen' complimenteerde ze Zu 'Ga zo door' ze sloeg met haar vleugels en vloog omhoog tot haar zwarte schubben een werden met het duister van de wolken en haar gifgroene ogen leken te doven.

Ze hoorde het gekrijs van een zwijn, met een ruk keek ze naar de plek waar het vandaan kwam. Ze siste dreigend, als een kat maar duisterder en gevaarlijker. Ze liet zich van de boomstronk in de greppel zakken. Ze bleef laag bij de grond, haar donkere schubben vielen niet op tegen de bijna zwarte bodem. Geruisloos sloop ze op het geluid van scheurend vlees en smakkende drakenkaken af. Ze was nauwelijks tien meter van de draak verwijderd, nog steeds ongezien. Oppeens kwam ze overeind, met gespreidde vleugels en op haar achterpoten waardoor ze boven de zwarte draak uitstak. Ze brulde snerpend en hard, haar gifgroene ogen keken woedend neer op de draak 'Weg' siste ze dreigend. Ze viel terug op haar voorpoten, de grond beefde. Toxic zwiepte met haar staart, haar vleugels gespreid en haar tanden blood 'NU'

Zu grijnsde. Leuk, een hogere rang. Hij knipperde even met zijn ogen en plots was Toxic weer verdwenen. Fascinerend hoe ze dat deed. Het ene moment was ze er nog, en het andere was ze , poef , weg. Zu grinnikte en plots drong het gekrijs van een zwijn zijn oren binnen. Zijn ogen schoten naar de plek waar het vandaan kwam en Zu dook erop af. Een draak, duidelijk kleiner en jonger dan hij, was bezig met het opeten van een zwijn. Leuk, weer een indringer. Niet alleen Zu, maar ook Toxic had het geluid gehoord en sloop op een paar meter afstand van hem vandaan over de zwarte bodem. Zu volgde haar voorbeeld, en toen zij bleef staan, liep Zu nog een stukje voor om nu achter de draak stil te staan. Toxic kwam al brullend overeind, maar Zu bleef stil in de schaduwen staan en zijn gele ogen bekeken de zwarte draak met het zwijn tussen zijn tanden. Weer iemand die niet wist dat ze hier niet hoorden. Toxic kwam weer op haar voorpoten terecht en nu was Zu aan de beurt. Grommend sprong/vloog hij op de draak af en hij landde net twee en halve meter van hem vandaan.

Toxic keek naar het dode beest voor haar poten, dit was nieuw: Smeken, kwijlen, grotemond. Allemaal al gehad maar offeren? Toxic zette een poot op het karkas -waar niet zo veel van over was- en keek naar Shadow. Haar nagels boorden door het zachte vlees en de spieren van het zwijn. Zijn offer had weinig indruk: Een iets beter humeur, meer niet. Toxic gunde hem hiervoor wat woorden 'Wat doe je hier?' vroeg ze, dit was een kleine kans voor Shadow om iets te kunnen zeggen. De meeste waren al verjaagd voor ze iets konden zeggen... Ze wierp een korte blik op Zu voor ze haar kop naar beneden bracht en de lucht van het karkas opsnoof: Niet vergiftigd. Ookal had vergif geen enkel nut op haar was het handig om te weten of deze draak haar dood wou hebben.

Zu had zijn tanden dreigend ontbloot en stond nu met uitgesperde vleugels achter de draak. Toen de draak zijn zwijn naar Toxic gooide grinnikte Zu. 'Dat is ook de eerste keer dat iemand zijn prooi afgeeft.' zei hij sissend. Doordat de draak een paar stappen naar achter was gegaan, stond Zu nu nog dichterbij. Toxic stelde een vraag, waarna ze aan het vlees rook. Waarschijnlijk om te checken of er geen vergif in zat. Zu's gespleten tong schoot uit zijn bek, maar was even snel weer verdwenen. Toen de draak zijn uitleg had gedaan, keek Zu naar Toxic. 'We zijn populair.' zei hij droog waarna hij met zijn staart zwiepte. 'Je denkt toch niet, dat je gewoon ons gebied in kan huppelen, en dan gaan vertellen dat je al een hele tijd naar ons op zoek bent en dan verwachten dat we je met open armen zouden ontvangen?" Zu's stem stond kil terwijl zijn gele ogen de draak aankeken.

Toxic siste boos: Deze draak was niet echt onderdanig tegenover haar. Ze zette zich af met haar voorpoten zodat ze weer op haar achterpoten kwam te staan. Ze liet zich terugvallen en zette haar poot op de kop van Shadow. Ze duuwde deze naar beneden tegen de grond en hield hem naar met haar starke voorpoot 'Leer eerst maar eens onderdanigheid te tonen!' gromde ze. Haar nagels boorden zich zachtjes tussen de schubben op de kop van de zwarte draak. Toxic liet haar slangachtige tanden ziet terwijl ze dreigend siste.

Ze haalde haar poot langzaam van Shadow's kop en maakte er een snelle beweging mee waardoor de paar druppels bloed van haar nagels vlogen. Ze keek neer op de zwarte draak 'Vertel nu maar eens wie je bent' zei ze een beetje geïriteerd. Ze zette haar poot terug op de grond en hield hem in de gaten, misschien was hij zo slecht nog niet... Of eigelijk zo goed nog niet...

(eten)

'Oke je krijgt een kans, beweis je maar door een paar van die drakenjagers af te slachten' zei Toxic 'Ik hou het in de gaten en help je als je geslaagd bent, veel plezier' ze sloeg met haar vleugels en steeg op, vanuit de lucht zag ze de jagers dichterbij komen 'Kom Zu, straks kunnen we lol hebben: Het zijn er veel' ze grijnsde en vloog hoger tot ze een werd met de wolken en bijna onzichbaar was. Buiten het berijk van peilen en andere wapens.

Zu had stil naar het hele tafereel staan kijken. Toxic die de draak tegen de grond aandrukte, haar poot met een snelle beweging bloedvrij maakte en de draak die vertelde dat hij had gehoord dat hij nog de enigste van zijn soort was. Toen de draak zei, dat drakenjagers Toxic en hem wilde vermoorden begon hij te lachen. 'Ik denkt eerder dat wij hén gaan vermoorden dan zij ons.' zei hij op een spottende toon. Hoefgetrappel bereikte zijn oren en een grijns verscheen op zijn gezicht. 'Showtime.' zei hij en zijn gespleten tong likte zijn lippen af. Toxic zei dat de draak een kans had en Zu rolde met zijn ogen. Hij mocht hem niet en dat zou hij duidelijk laten merken. Zijn leider steeg op en riep hem. Zu wierp een laatste korte kille blik op Schadow en strekte toen zijn vleugels, om daarna op te stijgen. Zu vloog vrijwel meteen net naast Toxic en verdween net zoals zij in de wolken. Dit zou nog leuk kunnen worden.

'Wat denk jij? Overleeft hij het?' ze grijnsde gemeen terwijl ze naar beneden keek, wachtend tot Shadow en de jagers elkaar ontmoette 'Pfff... Ons vermoorden, laat me niet lachen' grinnikte ze 'We maken ze met de grond gelijk' ze keek even naar beneden en werd toen serieus 'Hij lijkt me niet zo'n geschikt lid maar we zien hoe hij het in gevechten doen, daarna oordelen we pas...' ze vond het best wel vreemd dat de mensen zo diep haar gebied in durvden te gaan, ze onderschatte hen blijkbaar erg...

Zu grinnikte. 'Ik denk het niet, je zag hoe hij reageerde toen we tevoorschijn kwamen.' Zijn lippen kurlden zich tot een grijnsje en hij keek naar beneden. In de verte zag hij wat bewegen, waarschijnlijk de jagers. Hij hoorde wat Toxic zei en lachte. 'Tuurlijk gaan we ze met de grond gelijk maken. Ze maken geen schijn van kans. Zijn grijns werd gemeener en hij keek Toxic aan toen ze wat over Schadow zei. 'Hij is ook nog niet zo heel oud en duidelijk kleiner dan ons. Ik vind hem nog wat te jong.' zei hij, zijn stem serieus.

'Was hij daar nou zo bang voor?' Toxic rolde met haar ogen 'Ik dacht dat het erger zou zijn, ik hoevde niet eens op te passen voor speren en dat soort dingen' Toxic begon aan een rustige vlucht naar beneden 'Gewoon een stelletje verijdelde boeren' ze vauwde haar vleugels en dook naar beneden. Daar landde ze netjes op de grond doordat ze vlak voor de landing haar vleugels had gespreid 'Was je daar nou zo bang voor?' vroeg ze Schadow met opgetrokken wenkbrouw 'Een stelletje verijdelde boeren, dat zijn het. Niets te drakenjagers' ze vauwde haar vleugels. 'Als jij' ze legde nadruk op het woord jij 'deze gasten aankan dat wij zeker, je onderschat ons toch niet he?' ze liep dreigend op Schadow af.

Zu keek naar beneden toen hij gebrul en gehinnik hoorde. Hij trok een 'wenkbrauw' op en keek naar de ventjes in hun harnassen op hun pony's. 'Was 't dat?' vroeg hij op een droge toon. Een paar zielige ventjes op pony's die zeiden dat ze drakenvangers waren ? Nou nou wat was dát makkelijk zeg. Als zij Toxic en hem wouden vermoorden dan zouden ze met ander geschut moeten aanzetten. Toxic maakte een duikvlucht naar beneden en Zu volgde haar netjes op de voet. Hij landde perfect naast haar op de grond, maar ontweek nog net haar gespreide vleugels. 'Nou dát was een makkie.' Zu rolde met zijn ogen en keek toen Schadow recht in zijn ogen aan. Toxic vroeg wat aan hem en Zu gniffelde. Die draak kwam in hun terein, zeggen dat hij al zijn hele leven naar hen op zoek was en dan bang wezen zijn van een paar boeren op hun pony's. Een blazend geluid zoals een kat, maar dan nog harder en dreigender kwam uit Zu's bek toen hij een van de 'drakenjagers' zag bewegen. Met een hard gerommel stak het lichaam in de grond en Zu lichtte netjes zijn poot weer op, waarna hij kort naar Toxic keek.

(was dat niet precies hetzelfde als je vorige post?)

Toxic keek Schadow aan 'Zeg op, wat denk je van de Night Warriors?' ze liet Zu zijn gang gaan op de laatste nog levende ruiters. Hij redde zich wel, wel grappig dat hij hetzelfde geluid als zij maakte als hij boos was: Een hard blazend tot sissend geluid als dat van een kat of een boze cobra maar dan veel gevaarlijker en dreigender. Toxic keek Schadow met een vergiftigende blik aan, zoals alleen zij dat kon doen met haar gifgroene ogen. Haar puntige, gifgroene, dunne tong ging langs haar slangachtige tanden.

(ja, ja )

Toxic snoof en maakte haar tanden weer onzichtbaar 'Je staat op het randje van een afgrond en je hebt geen vleugels' siste ze, het was een waarschuwing dat hij nu echt moest oppassen met wat hij zei en deed. Ze keek hem aan met haar gifgroene ogen voor ze zich tot Zu wendde 'Wat denk je Zu? Is hij het waard?' vroeg ze hem. Hij was zojuist gepromoveerd tot betaros...

Zu hoorde wat de draak vertelde en hij rolde met zijn ogen. Hij was totaal niet geschikt voor de Night Warriors. Hij was véél te jong, gedroeg zich niet echt onderdanig en waarschuwde twee draken, vele malen sterker dan de mens voor drakenjages op drakensnacks op vier poten. Zu bewoog wat met zijn staart en richtte zich toen tot Toxic die hem wat vroeg. 'Ik vind hem te jong en onervaren.' was het enige wat hij zei waarna hij even met zijn vleugels sloeg. Zu hield er niet van om lang stil te zitten.


(omg zo inspiratieloos >.< )

Toxic was het eens met Zu dus knikte ze instemmend "Ik geef je tien seconde" zei ze tegen Schadow, ze grijnsde terwijl ze haar vleugels spreidde. "Hoe lang denk je dat hij overleeft?" vroeg ze op fluistertoon aan Zu. Ze grinnikte en zakte ene beetje door haar poten klaar om op te stijgen. "Drie... Twee... Eeeeen... NU" Ze zette zich af en sloeg met haar vleugels. Haar snerpende brul klonk "Je tijd is om Schadow" ze was al boven de bomen terwijl ze Schadow met haar ogen zocht. Alsof hij al uit de lucht zou vallen als ze naar hem keek.

Zu grinnikte. 'Niet lang en al helemaal niet als ik hem tegenkom.' fluisterde hij als antwoord. Toxic steigde op, en Zu volgde haar voorbeeld. 'Ga je hem verwonden?' vroeg hij met een sneaky toon in zijn stem. Zu had wel zin in een beetje actie. Zu vloog boven de bomen en was bijna niet meer zichtbaar voor Schadow, alleen zijn gele ogen konden hem verraden.
Met een valse grijns zweef Zu naast Toxic.