Find

Rustig liep medira over een klein zand paatje. Grote wijdes met kleine Huizen stonden veraprijd over het gebied. Een houten huisje met een klein stukje land stond een beetje eenzaam aan het zand pad. Een groot zware paard stond n de wei wat gras te eten. Een klein schuurtje stond naast de wei. Nieuwsgierig liep ze ernaartoe. Een houten balk zat aan de muur vast. Een bruin zadel lag er op. Naast de balk hing een spijker met een hoofdstel er aan. Ze draaide haar om en keek door een klein kapot raampje.het zwarte paard stond nog steeds te eten. Een kar met een man en vrouw kwam achter het huis vandaan de bij de wei hoort. Het huis was nu leeg. Een kleine glimlach verscheen op het gezicht van medira. Ze pAkte het hoofdstel en liep naar het paard toe dat in de wei stond. Ze dee het hoofdstel bij het paard om en liep samen wee naar het huisje. Ze maakte de teugels vast aan een paaltje. Medira liep het huisje in en kwam er met een zadel weer uit. Ze legde het op het paard en maakte het vast. Het zag er best wel mooi uit. Zo'n zwart paard met een bruin achtig zadel en hoofdstel. Medira stapte op het paard. Even maakte ze een rondje door de wei. Ze zette een snel galopje in. Soepel sprong ze over het hekje heen en ree er van door. Waneer het huis uit het zicht was liet ze het paard rustig stappen. Ze liep naar een weilandje. In de verte zag ze iemand op een paard rijden. Medira kneep haar ogen samen. Ze probeerde te zien wie het was. Maar de Schim bleef een schim.