Hij wou het niet accepteren. Accepteren dat hij nog niet kon vliegen. Of beter gezegd; niet wist hoe hij goed moest vliegen. Hij had vleugels, sterke vleugels. Maar hij kon er niet meer omgaan. Wild sloeg hij met zijn vleugels. Hij steeg een stukje op, en verder? Verder ging het weer zoals gewoonlijk fout. Hij wankelde een soort van onhandig in de lucht, om vervolgens tegen een boom aan de komen en op de grond te vallen. Boos gromde de zwarte draak. Hij had geen enkele specialiteit aan zichzelf ontdekt. Helemaal niets. Het enige wat misschien nog uniek aan hem was waren zijn tanden. Op de een of andere manier kon hij ze in en uit trekken. Meestal had hij ze altijd ingetrokken, maar voor eten trok hij ze altijd uit. En hij vond het maar niets om iedere keer zo’n grote afstanden te moeten lopen, werd er haast gek van. Hij had vleugels! Hij moest er toch iets mee kunnen? Ja, andere een mep verkopen misschien. Maar hij kon ze niet eens gebruiken voor hun oorspronkelijke taak: vliegen.
Boos sloeg hij met zijn staart tegen een boom aan, waarna hij zijn achterste abrupt liet zakken en ging zitten. Verloren staarde hij naar de grond. Waarom was hij hier eigenlijk? Wat was hij? Een draak. Dat was een van de twee dingen die hij eigenlijk wist. De eerste was zijn naam: Toothless, die Sky hem had gegeven. En het tweede was dat hij net zoals haar een draak was. Ze had hem een paar dingetjes geleerd. Nog steeds was hij onhandig en klunzig, maar hij leerde snel. Maar vliegen was nou eenmaal dat je zelf moest uitzoeken. Je zou het pas kunnen wanneer de tijd daar was. En tot die tijd zouden zijn vleugels totaal nutteloos zijn. Afwezig keek hij op. Hij had geen verleden… Althans dat zeiden zijn herinneringen, die er praktisch niet waren. Een zucht verliet zijn mond.
Met pijnlijke poten van het lopen sjokte Toothless door het bos. Hij had honger, zijn poten deden pijn en hij verveelde zich. Alles van dat was af te lezen in zijn grote groen gele ogen. Ineens hield hij halt, met een poot nog steeds in de lucht hangend. Met een ruk draaide hij zijn kop in de richting van waar hij wat gehoord had. Zijn oren stonden fier omhoog en zijn ogen waren nog groter dan normaal. Hij spotte een konijntje in de verte. Het beestje huppelde vrolijk wat af, af en toe snuffelend in het gras opzoek naar wat lekker. Toothless maakte wat vage smak geluidjes en slikte: dit stimuleerde zijn honger alleen nog maar meer. Hij liet zich snel door zijn poten zakken en sloop op het beestje af. Zijn flanken ging op en neer en zijn blik was strak gericht op het dier. Ongeveer een meter van het dier bleef hij stilstaan. Hij likte zijn lippen en schudde met zijn achterste heen en weer; klaar om te gaan springen en zich op het dier te storten. Hard zette de zwarte draak zich af met zijn achterpoten en schoot de lucht in. Als een soort van automatisme spreidde hij zijn vleugels. Hij opende zijn bek en trok zijn tanden uit. Met een ruk keek het konijn op, maar verstijfde meteen door wat hij zag. Een, voor hem, reusachtige zwarte draak sprong op hem af met zijn vleugels dreigend gespreid en zijn tanden triomfantelijk fonkelend in het zonlicht. Net toen hij weer een beetje zijn gevoel terug kreeg werd hij tegen de grond gedrukt door twee zwarte poten, waarvan de klauwen zich in zijn huid boorde. Meteen sloeg Toothless toe en beet hij in het dier. De metaalachtige smaak vulde zijn mond. Hij wachtte niet, uitte niet eerst dat hij trots was, maar verorberde het dier meteen in een paar happen. Hij likte zijn lippen af met een kundige beweging van zijn tong en keek toen om hem heen. Hij zou het niet gemerkt hebben als iemand in de tussen tijd naar hem had gekeken…
Portal 
Laatste afbeeldingen 
Onderwerp: A Jummy Bunny! 
