Srivijaya

Langzaam liep Shetani het grote donkere bos van de Night Warriors in. Het was er stil. Heel zachtjes kon je wat bosgeluiden horen, maar zelfs de meeste vogels hielden zich verborgen voor de grote draken hier. Shetani was dan wel klein, maar bang was ze niet. Hoe vaak had ze al niet wat draken afgeschrikt? Deze waren dan wel niet zo groot en ontzagwekkend geweest als de NW-draken, maar niet veel kinderen van een jaar of dertien deden het haar na. Of nee, veertien, ze was gisteren jarig geweest. Een zucht verliet haar keel. Jarig. Waarom wist ze dat überhaupt nog? Waarom wist ze in hemelsnaam nog wanneer ze jarig was en hoe oud ze werd? Het was totaal geen belangrijke informatie. Shetani was geen kind dat speelde. Ze was ouder dan haar jaren en dat kon soms behoorlijk frustrerend zijn. Maar het was ook altijd wel eens handig. Zo had ze nu haar eigen groep opgericht. Daar was ze behoorlijk trots op. Hoeveel mensenkinderen van veertien lentes jong hadden hun eigen groep? Hoewel, ze was niet echt meer een kind, ze was een vrouw. Daar was ze vanochtend achter gekomen. De smerige smurrie die tussen haar benen vandaan kwam had het haar verteld. Maargoed, daarvoor was ze hier niet. Ze was hier om met Toxic te praten. De Night Warriors waren de enige groep in DW die slecht waren. Maar nu was dat niet meer zo. Nu was er de Srivijaya. Deze groep was alleen voor mensen en Shetani had al even een idee in haar hoofd om die verbonden te laten zijn met de NW. Het zou geweldig zijn als Toxic daarmee in zou stemmen. Ze zouden haar in ieder geval kunnen helpen om haar groep te leiden, totdat ze zelf echt oud genoeg zou zijn om de groep in haar eentje te kunnen leiden. En het zou goed zijn voor eventuele oorlogen, die konden spelen tussen goede en slechte groepen. Het kon natuurlijk niet zo zijn dat die goedjes heel DW over zouden nemen. Absoluut niet. En daarom wilde ze met Toxic praten, om een band te sluiten.
Ergens midden in het donkere bos bleef ze staan. Ze zette haar handen aan haar mond en gilde. Het was een lange en hoge gil. Een die je van een klein, blond meisje die haar pop kwijt was kon verwachten. Alleen dan een heel stuk harder. Een die in ieder geval ik het hele bos te horen zou zijn, zo niet, dan in het hele Night Warriors gebied.

[Alleen Toxic, later misschien anderen]

Een gil klonk. Ze site en legde haar poten rond haar kop om het geludi te verstommen. Wat een rotgeluid! Ze zond onmiddelijk op, zette zich schrap en brulde. Het harde snerpende geluid overstemde de gil ruimschoots. Van heel dichtbij veroorzaakte dit geluid wel eens een gehoorbeschadiging. Het deed de rillingen over je rug lopen. Zelfs Poison kon er niet tegen en dat was haar zus! Ze hoefde niet ver te lopen om bij de oorzaak van het geluid te zijn. Haar gezicht stond op onweer en ze siste dreigend. Pas toen ze zag wie het was hield ze op en verzachtte de uitdrukking op haar snuit. "Had ik je bijna afgemaakt!" bromde ze "Ik wist niet dat mensen zo'n" - ze noemde een scheldwoord - "herrie konden maken!" ze snoof "Lang niet gezien, je bent gegroeid. Waarom ben je hier, Shetani?" ze kon het wel raden maar vroeg het toch maar gewoon. Een vreemde geur berijkte haar neus. Ze haalde haar neus op en trok en afkerend gezicht. Wat was dat?! Het rook vaag zoetig en een beetje naar bloed, mensenbloed. Andere bijbehorende geuren kwamen haar onbekend voor en ze vond het een smerig luchtje. Ze veranderde van positie waardoor ze met de zachte wind in de rug stond. De geur werdt afgevoert en ze rook hem niet meer "Je draagt echt een vraselijke geur bij je, ben je gewond en is je vlees aan het rotten ofzo?" vroeg ze met een lichte spot in haar stem. Het was niet gemeen bedoeld. Ze wist van Shetani's plannen en wat ze zei was een vorm van humor voor haar. Ze keek neer op Shetani "Even terzake: Vertel op; Waarom ben je hier. Heb je goed nieuws?"

Shetani stopte met gillen toen ze een luid gebrul hoorde, dat haar gil ver overstemde. Het schelle, snerpende geluid deed haar oren suizen. Toxic. Shetani glimlachte en wachtte geduldig tot ze bij haar zou zijn, wat niet lang kon duren, aangezien de brul echt oorverdovend had geklonken. En jahoor, een fel sissend geluid kwam uit de schaduwen vandaan. Er lag nog steeds een grijns op haar gezicht. 'Had ik je bijna afgemaakt!' haar stem klonk brommend, Shetani grinnikte erom. 'Ik wist niet dan mensen zo'n *piep* herrie konden maken!' weer lachte Shetani. 'Ik heb geoefend.' zei ze gekscherend. Toxic vroeg waarom ze hier was. 'Ik dacht dat je dat wel zou kunnen raden?' antwoordde ze haar. Maar voor ze haar zin echt had kunnen afmaken, trok Toxic haar neus op. 'Je draagt echt een vreselijke geur bij je, ben je gewond en is je vlees aan het rotten ofzo?' ze glimlachte en haalde haar schouders op. Het zou de geit kunnen zijn die ze pas gevangen had, ze had een groot deel laten liggen, hij was absoluut niet te eten geweest. En daarbij had ze toch niet zo'n honger gehad. Veel mensen konden Toxic's humor niet echt waarderen, maar Shetani kon er oprecht om lachen en er lag dan ook een grote grijns op haar gezicht. 'Even terzake: Vertel op; waarom ben je hier. Heb je goed nieuws?' met die vraag werd Shetani's grijns nog breder. 'En of ik goed nieuws heb: Mijn groep is zo goed als opgericht. Behalve dat er nog geen leden zijn.' bij dat nieuws werd haar blik een beetje spijtig, maar haar gezicht klaarde meteen weer op. 'Dus, ik wilde wat dingen met je bespreken.' met glimmende ogen keek ze naar Toxic op.

"Dat vermoedde ik al, ik heb al iemand aan mijn voeten gehad die geschikt lijkt voor je groep. Het is een temmer, ouder dan jij en gehuld in een soort ninja-outfit. Misschien dat je hem al bent tegengekomen." Ze liet haar vleugels een beetje ontspannen naar beneden hangen en keek in het rond "Ik neem aan dat je groep een onderkomen nodig heeft?" begon ze uiteindelijk na een momet stilte. Het was een redelijk bekangrijk gespreksonderwerp aangezien Toxic niet graag delen van haar gebied op wou geven "Ik heb een suggestie: In de grotten is een tempel, genoeg ruimte voor zo veel mensen als je wilt." stelde ze voor. De tempel had ze nog niet zo lang geleden ontdekt. Ze zou nog wat met de drakenmuggen moeten bespreken over Shetani's groep.

(Moet gaan)

Haar glimlach werd breder toen Toxic haar vertelde dat ze iemand was tegengekomen, die geschikt leek voor haar groep. 'Nee, ik ben hem nog niet tegengekomen, maar ik zal naar hem uit kijken.' antwoordde ze, 'Wat is zijn naam?' Daarna begon Toxic over een onderkomen voor haar groep. Shetani had zelf al in de Blackscapes rondgekeken en de grote krater leek haar een geschikte plek. Alleen was het er niet droog wanneer het zou regenen. Anders zou ze in de Wyvern Mountains moeten gaan zitten, waar ze totaal geen zin in had, aangezien dan iedereen zomaar naar binnen zou komen. In the Blackscapes kwamen maar weinig mensen en draken van de goede kant. 'Ik heb een suggestie,' Toxic wekte meteen haar belangstelling met deze opening van haar zin, 'In de grotten is een tempel, genoeg ruimte voor zoveel mensen als je wilt.' de glimlach verbreedde zich weer. Shetani vroeg zich af of ze er nu als een soort breedbekkikker uit zou zien en probeerde haar grote grijns een beetje te smoren. 'Dat zou geweldig zijn.' antwoordde ze haar. Ze dacht na, een tempel.. 'Hoe kom je daar?' vroeg ze zich toen hardop af. Het moest wel een beetje moeilijk te bereiken zijn, zodat niet iedere willekeurige vreemdeling ineens binnen zou komen vallen. Vragend keek ze naar Toxic op.
De immense draak had haar vleugels wat ontspannen en keek haar aan. Ze leek een beetje in gedachten verzonken. Shetani wist wel dat Toxic het niet geweldig zou vinden om een stuk van haar gebied op te geven, maar in feite was de Srivijaya een deel van haar groep en dus automatisch hoorde dat ook een beetje bij het gebied. Dat was nog iets wat ze wilde bespreken; zouden haar groepsleden zomaar door het gebied mogen komen, of gingen ze daar dingen voor afspreken? Maar daar zouden ze zo vanzelf op komen. Eerst dit.

Ze dacht even na "Hij heette Varen ofzoiets" mompelde ze verstaanbaar. "Het is niet moeilijk te berijken, als je weet waar het is. Er komen wel eens mensen offers brengen maar die worden vaak aangevallen door Drakenmuggen. Het stikt er van de drakenmuggen. Maar die luisteren naar mij en als er één weet dat hij jou niet moet aanvallen dan weet de rest het in een mum van tijd." vertelde ze. Ze moest grijnzen bij het woord 'Drakenmug'. het waren trouwe reuzeinsecten die in ruil voor een plek in haar gebied alles wat- en iedereen die niet bij haar groep hoorde mochten aanvallen. Ze waren zo trouw omdat ze toch al territoriaal waren. "Drakenmuggen kunnen je gewoon verstaan, verwacht alleen niet dat ze terugspreken. Kom niet is de hoogste kamer van de tempel, daar nestelen ze en als je één ding niet wilt is het wel een hongerige reuze-drakenmug-larve tegen het lijf lopen" waarschuwde ze. "Ik zal je straks laten zien waar het is." ze wisselde van onderwerp omdat ze dit genoeg besproken had naar haar iedee "Ik laat toe dat je groep door ons gebied ronddoolt maar denk erom dat de Night Warriors nog steeds het grootste aantal heeft en bestaan uit alleen draken. Jullie zullen dus moeten accepteren dat de draken hier zich niet zomaar laten temmen. Bovendien houden we iedere indringer - met name mensen - uit het gebied dus zal het voor jullie moeilijk zijn binnen het gebied mensen te vinden. Ik zal de Warriors vertellen dat we het gebied met jullie delen maar probeer niet te veel door het gebied te dwalen. Verover desnoods een stukje van de Blackscapes want ik weet dat de groep het gebied liever niet deelt."

Toxic dacht even na en antwoordde op haar vraag over de persoon die haar geschikt had geleken. 'Hij heette Varen ofzoiets.' mompelde ze. Shetani knikte en maakte een mentale notitie om hem proberen te vinden. Daarna begon Toxic weer over de tempel: 'Het is niet moeilijk te berijken, als je weet waar het is. Er komen wel eens mensen offers brengen maar die worden vaak aangevallen door Drakenmuggen. Het stikt er van de drakenmuggen. Maar die luisteren naar mij en als er één weet dat hij jou niet moet aanvallen dan weet de rest het in een mum van tijd.' weer knikte Shetani. Dus die drakenmuggen zouden de rest wel tegen houden. Ze vertelde dat ze het zou laten zien en wisselde van onderwerp. 'Ik laat toe dat je groep door ons gebied ronddoolt, maar denk erom dat de Night Warriors nog steeds het grootste aantal heeft en bestaan uit alleen draken.' vertelde ze, 'Jullie zullen dus moeten accepteren dat de draken hier zich niet zomaar laten temmen. Bovendien houden we iedere indringer - met name mensen - uit het gebied dus zal het voor jullie moeilijk zijn binnen het gebied mensen te vinden. Ik zal de Warriors vertellen dat we het gebied met jullie delen maar probeer niet te veel door het gebied te dwalen. Verover desnoods een stukje van de Blackscapes want ik weet dat de groep het gebied liever niet deelt.' voor de derde keer knikte ze. 'We hoeven geen andere mensen tegen te komen in het Night Warriors gebied.' antwoordde ze, 'Als we dat zouden willen, dan zouden we wel ergens anders gaan zitten. Ik zal kijken wat ik zal doen wat betreft de Blackscapes, als ik meerdere leden heb, kan ik gaan proberen om een stuk te bezetten.' Shetani's blik was serieus geworden en dacht na over wat er nog meer besproken zou moeten worden.

[BTW, bedoel je Faren? Zoja, die ben ik op het moment aan het tegenkomen, zegmaar xD]

[Ja die bedoelde ik maar hij heeft zijn naam maar één keer tegen Toxic gezegt en dat is en tijdje geleden. Daarom zecht Toxic de naam fout. Ik weet dat het eigelijk Faren is]

Shatani vertelde dat ze wel een stukje van de Blackscapes zou veroveren als ze genoeg leden had. Toxic's beurt om te knikken. Ze dacht in een moment van stilte na over wat ze nog meer konden bespreken. Ze keek even naar de dichte takken van de zwarte bomen die bijna ieder licht tegenhielden voor ze Shetani aankeek met haar gifgroene ogen. "Je groep hoeft geen draken weg te jagen uit het gebied al zal je ons een plezier doen de zwakkelingen weg te jagen. Meld het wel even aan een Drakenmug of aan een van de Night Warriors als er een indringer is." Toxic verwachtte niet dat een aantal mensen een - misschien wel volwassen - draak geheel het gebied uit konden drijven. Een van haar Night Warriors zou een grotere kans hebben om een draak geheel uit het gebied te krijgen. "Ik raad je af in ons gebied te jagen, de dieren die hier rondlopen zijn niet helemaal... gezond." meldde ze Shetani. Veel mensen waren na het eten van prooien uit haar gebied gestorven of erg ziek geworden. Iets waar Toxic geen last van had

(sorrie, geen inspiratie . Late reactie T.T)

[Oke, ik wilde het alleen even zeker weten xD]

Toxic onderbrak haar gedachtegang. 'Je groep hoeft geen draken weg te jagen uit het gebied, al zal je ons een plezier doen de zwakkelingen weg te jagen.' zei ze en dat ze een drakenmug of Night Warrior zou moeten waarschuwen als er een indringer is. Ze knikte nadenkend. 'Ik zal met mijn groep proberen zo veel mogelijk zelf op te lossen, maar als het niet kan, zal ik wel een gil geven.' bij die woorden grijnsde ze veelbetekenend. Daarna begon Toxic over het jagen. 'Ik raad je af in ons gebied te jagen, de dieren die hier rondlopen zijn niet helemaal.. gezond.' weer knikte ze. Ze vroeg zich af of Toxic daar iets mee te maken had. 'Jagen kunnen we op genoeg andere plekken, lijkt mij.'
Ze zonk weer weg in haar gedachten, op zoek naar nog onderwerpen waar ze het over zouden moeten hebben. Het bleef even stil. In die stilte kreeg de zon het heel even voor elkaar om door de dicht begroeide takken van het bos te breken. Maar dat was weer snel voorbij. Gelukkig, want Shetani's ogen waren aan het donker gewend. 'En de andere Night Warriors, wanneer krijgen die van mijn groep te horen?' vroeg ze toen. 'Het is toch wel handig als ze mij en mijn leden niet zomaar afslachten als ze ons tegenkomen.'

Toxic grinnikte toen Shetani zei dat ze wel een gil zou geven. Opnieuw die stilte voor Shetani een onderwerp aansneed : 'En de andere Night Warriors, wanneer krijgen die van mijn groep te horen?' vroeg ze toen. 'Het is toch wel handig als ze mij en mijn leden niet zomaar afslachten als ze ons tegenkomen.' Toxic knikte. "Ik zal het hen melden zodra ik de kans krijg, mocht je voor die tijd aangevallen worden door een van de Night Warriors dan geef je ook maar een gil." - ze moest opnieuw grinniken bij die woorden omdat ze wist dat Shetani dat letterlijk zou doen - "Dan spring ik er wel tussen" Ze bedacht dat ze het de drakenmuggen meteen zou melden toen ze in de buurt hun gezoem hoorde. Ze brulde. Het geluid was heel anders dan gewoonlijk: Dit was laag en brommend met een soort klikkende geluiden erdoorheen. Meteen verdraaide het helikopterachtige geluid en kwam het rcht op hen af. Een patrouille van zo'n vijf drakenmuggen verscheen. Toxic ging tussen hen in staan en sloeg over van mensentaal naar de Taal der Draken. Ze vertelde hen dat de Night Warriors een vebondschap had gesloten met een groep speciale mensen en dat die in de Tempel zouden verblijven. Daarbij vermeldde ze dat de mensen uit de nok van de tempel zouden blijven en hen niet zouden storen. De drakenmuggen zoemden wat onderling voor een van hen naar voren kwam. Met zijn grote ronde ogen bekeek de patrouille leider Shetani voor hij met een oorverdovend gezoem opsteeg. Daardoor veroorzaakte hij een wind die dorre bladeren en andere dingen in zijn omgeving wegblies. De drakenmug vloog terug en de andere volgden hem. Toxic keek hen na. "Ik geloof dat ze het begrepen hebben. Ze draaide zich om naar Shetani en haar ogen werden groot. Een brede grijns begon haar mondhoeken om te krullen "Je zou je eigen hoofd een moeten zien!" grinnikte ze terwijl ze met haar voorpoot naar Shetani's kapsel gebaarde. Shetani's haar was opgewaaid door de Drakenmug en Toxic vond het er erg comisch uitzien.

Toxic vertelde dat ze het hen zou melden zodra ze er de kans toe kreeg. En dat wanneer ze voor die tijd aangevallen zou worden, dat ze ook maar een gil moest geven. Shetani glimlachte. Dat 'gil geven' was op haar nogal letterlijk van toepassing. Shetani deed haar mond open om wat te zeggen, maar een gezoem deed haar mond weer dichtvallen. Toxic brulde, waarna ze een groep van zo'n vijf drakenmuggen op zich af zag komen. Gefascineerd keek Shetani toe. Natuurlijk had ze drakenmuggen al eerder gezien. Maar ze waren nog nooit zo dichtbij gekomen. Toxic had zich omgedraaid en was voor haar gaan staan. Ze verkondigde iets in de Taal der Draken. Iets wat Shetani maar heel gering kon verstaan. Sommige woorden, als 'tempel' en 'mensen' had ze kunnen begrijpen, maar de rest was totaal onduidelijk. Er klonk wat gezoem, waarna er een mug, die iets groter was dan de rest, naar voren kwam en Shetani uitgebreid bekeek. Shetani greep haar kans en bekeek de drakenmug net zo uitgebreid, hoewel ze nog lang niet klaar was toen hij met een luid gezoem weer opsteeg. Zijn vleugelslagen deden een hoop dorre bladeren en stof opwaaien. En daarbij ook haar haar. Waar Toxic nu hartelijk om stond te lachen. 'Je zou je eigen hoofd eens moeten zien!' en ze wees naar Shetani's haar. Snel schoot haar hand naar haar haar en ze kamde er een beetje met haar vingers doorheen. 'Wacht maar tot jij eens haar krijgt, dan piep je wel anders.' ze gromde. Eigenlijk zat het haar altijd ontzettend in de weg en het liefst zou ze het eraf halen. Maar dan gingen ze haar voor jongen aanzien, en dat was ook niet altijd even handig. 'Zijn er nog meer dingen die we bespreken moeten?' ging ze meteen over op hun eigenlijke onderwerp.

Toxic grinnikte "Ik, haar? Ik hou het wel op veren." ze ging niet in op het 'piepen' en luisterde pas weer toen ze verder ging over interessante dingen. Ze haalde haar schouders op "Volgens mij niet, ik moet terug naar mijn groep. Onthoudt goed wie de baas is in dit gebied, als je een van de Night Warriors doodt betekend dat oorlog. Vanaf nu zijn we bondgenoten." ze draaide zich om en liep weg in de richting van de groepsgrot. Plots stopte ze en keek ze achterom " Als je de tempel wilt vinden hoef je alleen maar een drakenmug te volgen, uiteindelijk zullen ze naar de tempel gaan" daarna verdween Toxic tussen de vreemde bomen. Eenmaal uit het zicht zette ze vaart aan en begon ze harder te lopen zodat ze met grote stappen in een soort draf overging. Dit was iets wat de groep moest weten en wel zo snel mogelijk. Onderweg hoorde ze het schelle gekras van een uil. Ze stond stil en luisterde. Het bleef een tijdje stil voor het gekras zich herhaalde. Met haar scherpe gehoor lokaliseerde ze de vogel en ging ze er stilletjes op af. Toen ze de grote gele ogen zag hoefde ze maar een kleine dosis zuur te gebruiken om de uil uit de boom te schieten. Nog voor deze de grot raakte plukte ze hem met haar bek uit de lucht en nam ze hem mee naar de groepsgrot. Wat ze er precies mee ging doen wist ze eigenlijk niet, ze bedacht dat ze hem gewoon zou opeten en wat veren zou gebruiken als decoratie in haar grot.

[Sorry voor de enorm late reactie..]

Toxic grinnikte om haar opmerking en beantwoordde toen haar vraag. 'Volgens mij niet, ik moet terug naar mijn groep.' zei ze, Shetani knikte als blijk van begrip. 'Onthoudt goed wie de baas is in dit gebied, als je een van de Night Warriors doodt betekend dat oorlog. Vanaf nu zijn we bondgenoten.' kwam er achteraan. Shetani begreep dat maar al te goed. 'Ik zou nooit een Night Warrior doden, als me dat al zou lukken.' Toxic draaide zich daarop om en liep weg. Even keek ze haar na en draaide zich toen met een glimlach om. Ze liep al weg toen ze de stem van Toxic weer hoorde. 'Als je de tempel wilt vinden hoef je alleen maar een drakenmug te volgen, uiteindelijk zullen ze naar de tempel gaan.' Shetani stopte en draaide haar hoofd om, maar Toxic was al tussen de bomen verdwenen. Zelf liep ze ook weer door.
Ze moest leden verzamelen. En snel ook.