berovingen

Faren stond rustige in een donkere hoekje van een kerk naar de mensen op de markt te kijken. Ze liepen gretigen en vrolijke naar de stalletjes te kijken die er waren. Faren bekeek de slachtoffers die hij vandaag ging beroven van hun geld goed. Somminge hadden veel te veel geld die konden wel wat missen. Langzaam kwam hij uit zijn schuilplaats vandaan en liep rustige en met een trage pas door de mensen en zo langs de slachtoffers die hij had uit gekozen. Met een vlugge haal kon hij zo de geldzakjes uit hun wijde en open zakken pakken. Sommingen hadden hun geldzakje gewoon naast hem aan de reim vastgebonden. Het verbaasde hem steeds hoe stom somminge mensen waren en niet echt goed nadachten voordat ze de staart op gingen. ,Die zullen niet vaak buiten komen, dacht Faren en haalde zijn schouders door en liep iets sneller door voordat ze het in de gaten hadden of merkte dat hun geld weg was. Faren zag nog een goede slachtoffer voor hem lopen maar die had zijn geldzakja wel op een redelijke goede plek. Faren deed net alsof hij tegen de persoon op boste en mompelde snel een sorry en griste met zijn hand razend snel in zijn zak en haalde het zakje er uit. Hij draaide zich daarna om en liep rustige verder de persoon had niks gemerkt. Toen hij bij een donkere steeg kwam haalde hij zijn buit te voorschijn en ging tevreden en met een vals glimlach zitten en begon het geld uit de geldzakjes te halen en te tellen. Hij had zeker 300 munten gestolen, Faren telde rustige verder 321..322...323...324. 324 munten had hij in totaal gestolen, Faren wou net op staan toen er achter hem een stem klonk die niet al te blij was. Faren haalde zijn schouders op en draaide zich om zodat hij de persoon kon zien.

Met trage slagen van haar vleugels vloog Piosen over de markt van de stad en haar blik volgde een man die kennelijk van die vreemde ronde dingen verzamelde en ging van mens tot mens en hij had steeds een klein zakje vast die hij snel verstopte en dan weer door liep tot hij een steegje in liep. Piosen landen op het dak van een huisje en keek nieuwschierig toe hoe een vrouw die hem gevolgd was iets zei en ze voelde hoe een dakpan onder haar poot weg gleed en op de grond kapot spatten. Piosen was niet veel groter dan het grootste mens en keek toe wat er ging gebeuren?

. Voordat Faren ook maar wat kon doen of hem de mond snoeren veil hij op de grond en bleef roerloos liggen. Faren keek verbaast naar de man en dacht ,Wat krijgen we nou, Faren keek behoedzaam omzich heen en zag toen een mevrouw een dak af klimmen en geluidloos en behendige op haar voeten landen. Zonder een woord te zeggen liep ze naar de man en voelde bij zijn nek om te kijken of hij dood was of buiten bewust zijn. Ze was kalm en rustige ,zou ze ook een dief of moordenaar zijn?, Vroeg Faren zich af en keek met een lichte bewondering naar haar. ’Don’t ever get careless,’ gaf ze hem als advies. Faren knikte maar eigenlijk wist hij dat al lang. De vrouw was hellemaal in het roze en paars gekleed wat hij nogal een rare keuze vond voor een dief dat valt toch op??? Ze had een sluier voor haar mond waardoor je haar gezicht uitdrukking moeilijke kon zien. 'Bedankt denk ik.' Zei Faren wat twijfelachtige en keek haar wat achterdochtige aan. 'Als je wat van me buit wil dan heb je pech. Steel zelf je geld maar bij elkaar.' Het kwam er brutaal en respectloze uit, maar zo zat Faren in elkaar hij was ongelukkige en op een harde manier op gegroeid. Maar hij praten er liever niet over, Faren had bijna voor niemand respect, wat hem soms in het nadeel werken. Ineens veil er een dakpan van het dak of wat een hoop lawaai maakten en Faren pakte zijn twee katanas. En riep kalm en met een felle stem die duidelijke liet merken dat hij geen pottenkijkers wou. 'Wie is daar kom tevoorschijn.' Met een kille blik hield hij de vrouw in de gaten, hij vertrouwde dit niet. Eerste een vrouw die opduikt en nou een dakpan die naar beneden valt. 'Heb je maatjes meegenomen?' Snauwde hij naar de onbekede vrouw.

Toen Faren vroeg op een felle manier vroeg of ze maten mee had genomen, leek ze wel te ontploffen. Haar blik werd fel en haar ogen leken vuur te spugen. Ze antwoorde met een kille en felle ondertoon, Faren had het gevoeld of ze hem nou wel aan kon vallen en vermoorden. Faren bleef koppige staan, hij was niet bang voor haar en dat mocht ze gerust weten. Faren haalde niet onder de indruk zijn schouders op maar ze had toch ergens wel een punt. Faren snoof even en keek even naar de daken, er was nog geen antwoord gegeven en er was nog geen geluid te horen. Faren richte zijn blik weer op de vrouw. ‘Oke, oke. Doe maar rustige hoor. De laatste tijd kan je beter voorzichtige zijn, de ridders zijn extra scherp op dieven en moordenaars de laatste tijd.’ Misschien dat hij wel van haar kon leren ze leek veel meer ervaring te hebben en was tenslotte ook nog ouder dan haar. Maar als ze zijn respect wou dan moest ze zich nog bewijzen aan hem.

Piosen had even verschrikt gereageerd toen er geschreeuwd werdt onder haar, maar ze had zich al ontzichtbaar gemaakt en alleen haar rode ogen dansde over de daken als je goed keek. opeens hoorde Piosen een dikke vette rat door het steegje rennen en ze draaide haar op om en zag het beestje net tussen hen door rennen. Ze leit alle voorzichtigheid varen en sprong van het dak en landen midden tussen de twee mensen in die ze per ongeluk opzij duwde en zonder haar ontzichtbaarheid stoof Piosen achter de rat aan die haar al snel door had en krijzend weg rende tussen al le dingen die in het steegje stonden. Piosen gooide verschillende dingen om en hapte naar de dikke rat die onder een berg kisten schoot. Piosen krabte met haar haar ene voorpoot naar de rat en daarna met de andere tot ze het beest vast had en hem onder de kisten uit trok. Gretig grijnzde Piosen naar de rat en sloot haar kaken rond haar prooi en dlikte de rat in een keer door. Kwade woorden kwamen nu pas in haar gehoorgang en Piosen keek verbaads om en zag de man en de vrouw die tegen elkaar eerder hadden staan praten richting haar op komen. Piosen sprong op en over bij de fontijn stopte ze en keek weer even achterom?

Faren wou er net op in gaan, maar ineens sprong er een draak valk voor hun. Faren srpong opzij en kan nog net voorkomen dat hij een klap van haar poten kreeg. De draak leek wel aan het jagen, ze was ook redelijke klein. De draak gooide allerlie spullen omver en toen zag Faren dat ze naar een rat aan het happen was. De rat was onder een krat gescholen en de draak haalde er vrolijk naar uit met zijn klauwen. Faren stond langzaam op en keek met een grijnsje naar de draak. Even gleed zijn blik over de vrouw maar verder intersaarde ze hij weining. Ze dacht dat ze beter was dan hem en had alleen nog maar hatelijke opmerking gemaakt niet dat hij ook aardige was tegen haar. Faren haalde zijn schouders op en liep voorzichting dichterbij. De draak at met een gretige hap de rat op en keek toen verbaast achterom en met een valse grijns liep Faren dichterbij. De draak sprong op en rende naar een fontijn en bleef daar staan. Faren rende snel naar zijn buit, en raapte het snel bij elkaar en deedt het in zijn eigen geldzak al die geldzakjes van zijn slachtoffers had hij niet nodige en ging toen met behoedzame passen naar de draak. Hij was die vrouw helemaal vergeten.

Piosen was niet echt bang, maar ze vermeed het liefste het contact met de mensen, maar hoe wel ze nooit echt door draken was op gevoed kon ze de taal der draken maar een beetje en kon ze alleen het woord 'JIJ' verstaan waardoor ze op keek en de jongen even liet voor wat hij was, maar ze bleef wel uit zijn buurt. 'wat is er?' vroeg Piosen aan de vrouw en sprong op een hoge verhoging die voor mensen alleen met de trap te bereiken was. De man wilde iets van Piosen en ze wist niet precies wat het was, maar het zou vast niet goed zijn? Piosen sloeg haar vleugels uit en landen tot vlakbij het steegje en strong weer op het dak waar ze voor haar doen veiliger voelde te zijn dan op de grond?

Faren keek met een ruk om toen de vrouw in een ander taal begon te spreken die verdacht veel leek op de taal der draken. En bleef roerloos staan de ergins kwam ook weer meteen naar boven voor haar. De draak wou niet dat Faren in de buurt kwam dat liet ze duidelijk zien door haar vleugels uit te slaan en weer op het dak te gaan zitten. De vrouw zuchtte een paar keer en het leek als of ze vond dat Faren niet goed genoeg voor haar was. Faren wou het liefst weg dalijk kwamen er nog meer mensen en dat wou hij absolute niet Faren wierp een nijdige blik op de vrouw, en richtte daarna zijn blik weer op de draak die nogal bang leek. Faren rolde geïrriteerd met zijn ogen toen ze vroeg of zij degene was die de dakpan liet vallen. ,Natuurlijk moest dat beest het hebben gedaan waar zie je nog meer mensen of draken staan, dacht hij. Faren had nog steeds zijn twee zwaarden in zijn handen. Dat hij ze nog steeds niet had gebruikt om die vrouw de mond te snoeren. Faren deed ze snel in hun houders en keek maar wat voorzcich uit hij kon eigenlijke wel weg hij had wat hij nodige had. Maar toch wou hij nog even blijven, Faren snoof een paar keer ongeduldige. En keek van de vrouw naar de draak.

Toen de vrouw niet reageerde opende Piosen opnieuw haar vleugels en steeg hoog boven de huizen en vloog in een zweefvlucht over de huizen en landen buiten de stadsmuren en liep naar een watertje die daar vlakbij lag en dronk wat water voor ze verder begon te lopen. Er waren maar weinig mensen waas Piosen mee op kon schieten en die had ze duidelijk uit gekozen zonder al te veel gerotzooi, maar drakenjagers bleven natuurlijk altijd actief en zorgde voor de grootste problemen rond in heel Dw Piosen wilde eigenlijk nog niet weg, maar ze bleef het lieftste kort tussen de mensen. Ver buiten de stad ging Piosen even liggen en keek uit over de heuvel waar ze op lag en keek toe hoe de mensen de stad in gingen of uit kwamen. Het leek net een mierenhoop en ze vond het altijd leuk om ernaar te kijken.

Faren keek even naar de draak die een beetje schuw was en Faren had nog wel wat vragen voor Huong en de draak. Toen de draak vroeg of er wat was leek Huong die te negeren, Faren keek van de draak even naar Huon maar richten zijn aandacht weer op de draak. Die bang wegvloog. Faren begreep er weininge van, maar hij was ook zelf nog niet zo oud en de draak leek ook nog jong. Snel richte hij zijn aandacht weer op Houng Ze ging rustie weer normaal staan en keek een beetje omzich heen. Toen ze rustige naar de steeg liep keek ze om de hoek er was een grote groep mensen op de mark en je zo er ongezien in op kunnen gaan. Althans hij wel van Houng wist hij het niet zeker ze had opvallende kleding aan, ze zuchten een paar keer. Faren had het gevoeld dat ze hem voor de zoveelste keer weer aan het bekeken was zonder enige respect voor hem te tonen. ’Ik ga weer. Ik ga mijn tijd niet verdoen aan een draak die niet wijs is, of aan iemand… Zoals jij.’ Begon ze ineens, Faren werd woeden en keek met een nijdige blik haar kant op Ze draaide zich met een ruk om en de gewaden draaide seirelijk mee. ’Mijn tijd is al genoeg verspild voor vandaag.’ Zei ze nog en ze liet ht ook daar bij, Faren keek haar woedend na. Maar hij besloot het hier niet bij te laten en rende haar achtena en riep woedende. 'Ik ben nog niet klaar met jou mens.' Door haar opvallende kledinge was het makkelijk haar te volgen ook in deze massa van mensen die geen aandacht leken te besteden aan hem of aan haar. Ze liep stevige door maar Faren zou haar krijgen en haar een lesje leren. Hij had somminge opmerking van haar gewoon gepikt waarom wist hij niet maar dit was de druppel voor hem.