transformatie?!

Het gevoel van misselijkheid bracht een rode draak tot ver buiten het gebied van de mensen. Darko wilde naar de vulkaan gaan om daar dichtbij de warmte te zijn en zich te kunnen ontspannen van de groeps van White. iets had hem gedreven naar de berg vol vuur te gaan, maar het gevoel van misselijkheid kreeg Darko pas dichtbij de vulkaan. Snel daalde de rode draak om zijn landing in te zetten, maar de daling was te stijl geweest en kon Darko niet juist landen, waardoor hij door zijn voorpoten zakte en met zijn nek gestrekt over de vruchteloze grond schraapte. Zwaar kreunend kwam Darko overeind en liep naar de punt van de vulkaan toe en keek over de breede rand. Een zwakke glimlach verscheen op zijn lippen en Darko ging te dicht op de rand liggen. De grond kon zijn gewicht niet dragen en zakte weg, waardoor Darko een kreet van schrik liet horen dat ver over DW galmde. Darko viel ongelovelijk snel op het magmar af dat diep in de vulkaan verborgen lag, maar hij kwam hard op een lange en stevige uitstulping in de vulkaan terecht. Darko verloor voor een tijdje zijn bewustzijn. Na uren laten werdt de grote rode draak pas weer wakker en keek versuft om zich heen en ontdekte dat hij vrij diep in de vulkaan was gevallen. Darko probeerde te gaan staan, maar zijn poten weigerde dienst en Darko keek om zich heen en zag een soort grot achter zich en draaide onhandig om. Door zijn wilskracht kwam Darko toch op zijn poten en liep alsof hij sterke drank op had de grot binnen. Daar vond Darko een grote ruime grot die door vulkaandraken met hun klauwen was uitgegraven. Darko zag in het midden van de grot een groot rood kristal staan en liep er heen. Het kristal begon te gloeien toen hij dichtbij stond en Darko keek verbaasd toe. opeens weerklonk een luide brul van een draak, maar die was niet van Darko zelf nog van een draak die Darko ooit in DW gehoort had. Voetstappen klonken op vanuit een andere gang die achter het kristal lag en Darko keek om het kristal heen. Wie kwam daar aan?

Darko hoorde pootstappen die dichterbij kwamen en er kwam bruinige draak binnen lopen. De woorden deden Darko flauwtjes glimlachen terwijl hij de draak na keek die ook naar het kristal keek. 'Wie is geen vuurdraak?' vroeg Darko met zwake stem, maar hij hielt zich normaal en het misselijke gevoel werdt langzaam aan sterker. Het was niet zo dat hij het fijn vond, maar het was niet anders en de vreemdeling leek Darko op het eerste gezich niet vijandig, maar dat kon zomaar veranderen. Darko wilde wat om het kristal heen lopen, maar iets in het kristal bewoog zich en een lange licht sliert verscheen en richten zich op Darko. Geschrokken wilde Darko achteruit springen, maar de rode licht sliert wikkelde zich rond zijn kop. In paniek begon darko wild te bewegen, maar hij kwam niet los. wat er met de vreemde draak gebeurde kon hij niet zien. Maar de licht sliert trok Darko dichterbij het kristal en deed hem veranderen. Zijn lichaam veranderde er kwamen meerdere hoorns op zijn kop en er tekende zich merkt tekens op het lijf van darko die geel/oranje licht gaven die sterker werdt namaten dat Darko dichterbij het kristal kwam. Zijn spanwijte werdt groter net als zijn lichaam, die gestroomlijnt werdt voor snelheiden op de grond. Zijn vleugels werden aan de binnenkant zwart met licht gevende merk tekens. het duurde niet lang, maar voor Darko duurde het een eeuwigheid en was blij dat hij weer los gelaten werdt. Met wankele passen liep Darko achteruit en zakte door zijn poten voor hij weer wist waar hij was. het misselijke gevoel was verdwenen en darko stond weer op en bekeek zichzelf waar hij veranderd was. de merk tekens liepen over zijn gehele lichaam en hij was benieuwd naar wat voor krachten hij nu bezat en welke hij verloren was tijdens de tranformatie. Darko's blik viel weer op de vreemde bruinige draak en hij wilde eigenlijk wel weten wie hij was, maar voor Darko iets kon zeggen voelde hij de grond onder zijn pooten trillen en het kristal leek wat te zakken. Darko liep wat naar de bruine draak toe en bleef voor hem staan. 'Ik viel naar beneden omdat de rand me niet gehouden had van de vulkaan.' zei Darko met rustige stem en voelde dat het misselijke gevoel weg was. 'Darko en wie ben jij?' vroeg Darko nadat hij zich voorgestelt had.

'Mooie naam. Ik ben Xemnas. Stelde de draak zich voor en Darko knikte en volgde de draak naar een grote ruime grot die er als een slagveld uit zag. Een berde valse grijns kwam op Darko's lippen en nam het voorstel aan van Xemnas en liep aan de draak voorbij waarna Darko zich op zijn energie consentrede. en spuwde eerst een grote vuurstraal uit die al snel over ging in gloeiend heten lava die uit zijn buik kwam. Was geschrokken hielt Darko op met lava spuwen en keek toe hij de lava de rost smolt die hij gebruikte als mikpunt en zag dat het gesteente half weg gesmolten was. "Vet!" dacht Darko en ging verder in op wat hij voor heen gekunt had en voelde een soort brok in zijn keel die hij eruit gooide. Het zag eruit als een ei die door de lucht vloog en Darko keek het ding met een vreemde blik na. 'Wat zou dat zijn?' vroeg Darko en draaide zijn kop om naar Xemnas die stond toe te kijken. Het moment dat Darko weer naar het vliegende ei keek dat zo rood was als heet ijzer die net de punt van een boomstonk aanraakte. Het gaf een geweldige exspolsie en van de boomstronk was niks meer over dan as. Geschrokken door de klap die nog door de grote ruimte galmde begonnen zijn ogen langzaam te vonkelen en Darko gooide nog eens zo'n ei door de lucht, die nu op de harde rost grond uit elkaar spatten en een een groot gat achter liet. Darko keek weer naar Xemnas met een breede glimlach.