Ijzige kou

De snijdende wind ging langs haar blote benen en haar voeten waren bevroren van de kou. Tandenklapperend strompelde Fry verder de ijzige toendra in, ze had haar armen over elkaar en rilde hevig. Na een tijdje lopen struikelde ze over haar eigen voeten en sukkelde naar voren de sneeuw in. Langzaam sloot ze haar ogen en ze mompelde even geïrriteerd voor ze zicht met haar armen overeind duwde. Fry bleef nog even rustig vinden, zich bedenkend waarom ze hier eigenlijk zonodig heen moest... Ze herrinerde zich alleen nog iemand die iets vertelde over een draak..;.? Ach, waarschijnlijk was haar nieuwsgierigheid gewoon weer de baas geworden.. Langzaam stond ze op en ze strompelde weer verveeld verder.
Even keek ze om zich heen en nam de omgeving in zich op. Het witte sneeuw zo ver het oog reikte, erg veel speciaals was er niet aan.

In de verte zag Fry een klein hoopje groen, het gaf haar nieuwe kracht om een stukje door te rennen, maar toen ze er was kwam ze er achter dat het geen gras was... Het was een draak! De wil om hulp te geven gaf haar meer kracht waardoor ze nog sneller begon te rennen en pas dichtbij de draak zijn kop neer viel. Rustig legde ze haar handen op de ijskoude kop van de draak. ,,Gaat alles goed met u ?" in haar stem hoorde je bezorgdheid gemikst met de sterke wil om de draak te helpen ,,Kan u uw ogen openen?"

'Ik.. Ik zie niets...' Fry zuchtte even opgelucht toen ze hoorde dat de draak sprak, al was de stem zwak en rillerig en wat hij zei baarde Fry zorgen 'Waar b-ben ik?' Fry sloeg nu haar hele armpjes om de draak zijn kop ,,U bent in de t-t-toendra.. M-m-meneer.." Fry's eigen stme begon nu ook te trillen maar ze probeerde het in te houden. ,,U heeft warmte nodig.." concludeerde ze uit het feit dat de draak steeds rilde en onder de sneeuw lag. Fry liep de draak even langs en schoof overal waar ze kon sneeuw van hem af, uiteindelijk stopte ze weer voor de draak, maar het leek niet te helpen,w ant hij rilde nogsteeds. ,,Wacht even, m..m..eneer.." langzaam maar zeker trok ze haar vest uit en spreidde het warme vest over de draak zijn snuit. ,,Z..Z..Zo b..beter..?" haar stem trilde en haar huid begon langzaam blauw te worden, maar misschien had de draak het nu iets warmer gekregen.

Een ijzige wind streelde Snowy en ze genoot van de kou. Een blauw\witte draak vloog over de ijzige toendra en ze keek naar beneden op zoek naar prooidieren. Een poolhaas schoon over de sneeuw weg en Snowy dook naar beneden en greep de haas in een keer van de besneeuwde grond. In de verte weerklonk een bezorgde stem en Snowy steeg hoger op om te zien waar het geluid vandaan kwam. Een rennende tweebener trok de aandacht van Snowy en ze vloog er rustig heen. Toen de blauw\witte draak dichterbij was gekomen zag Snowy een groen hoopje elende onder de sneeuw liggen. Geschrokken dat het een draak was dook Snowy naar beneden en landen soepel in de sneeuw. Met snelle passen kwam Snowy dichterbij en liep naar de kop van de draak. 'Wat is er gebeurd?' vroeg Snowy en liet haar prooi pal voor de kop van de draak vallen, maar dat had ze niet in de gaten.
Toen Snowy hoorde dat de draak warmte nodig had spuwde ze een ijsstraal af achter de draak en maakte een grote ijswand waar de wind tegen aanbeukte. De ijswand was zeker een meter dik en kon niet zomaar om geblazen worden. Snowy draaide zich weer naar de groene draak om en keek naar haar pas gevangen prooi. 'Je moet eten! Dan kom je weer op krachten!' zei Snowy en pakte de dode poolhaas op en hielt het voor de bek van de groene draak met haar eigen bek.

Fry trilde, ze had haar jas op de draak gelegt ind e hoop het warmte te geven, maar wist niet of dat gewerkt had. Rustig keek ze naar de nieuwe draak die erbij was gekomen 'Wat is er gebeurd?' vroeg zij, Fry dacht even na en zei toen ,,M...M..meneer draak i..is.. Onderkoelt.. M..M.." ze bleef even steken in haar woord omdat ze klappertande en de draak hielt haar prooi voor de groene draak 'Je moet eten! Dan kom je weer op krachten!' Fry keek gespannen naar de poolhaas en naar de groene draak.

De groene draak weigerde te eten, maar Snowy had een ander plannetje in haar gedachten. Ze liet de haas vallen en sperde haar bek open en ademde hete lucht over de draak heen. Snwwudraken konden zowel kou als hette verspreide en Snowy hete adem stroomde over het lichaam van de groene draak en het meisje. Op deze manier kon Snowy het wel uren vol houden en ze keek toe hoe de sneeuw rond de draak weg smolt. Haar gedachten werkte snel en als de draak warm genoeg kon worden zou hij misschien kunnen eten en kon ze de draak naar warmere grond brengen. De wind gierde tegen en om de ijswand heen, maar het kon de groende draak geen last meer bezorgen voor nu.

Fry keek blij naar de draak die haar en de andere draak holp en voelde een warmte over haar heen spoelen. Vanaf achter haar hoorde ze een paar luidruchtige ploffen en toen ze zich omdraaide stond ze oog in oog met de gigantische groene draak. Zonder moeite ving ze haar vestje uit de lucht en deed die weer aan. 'Bedankt..' klonk de draak zijn stem, het klonk niet meer bibberend en moeizaam, wat haar heel blij maakte. 'Waar ben ik?' Fry had het antwoord al gegeven, maar gaf het nu gewoon weer ,,In de ijzige toendra, meneer!"

Snowy stopte even met de hete adem te verspreiden en zag hoe dikke wortels zich rond de ijswand bevestigde en een stuk verder groeide zodat de warmte binnen bleef en luisterde naar de vraag die de groene draak stelde voor de voor haar tweede keer. 'Je bent nog niet op genoeg kracht vreemde, mijn naam is Snowy en wat is jouw naam?' vroeg Snowy op het laatste en sperde haar bek weer open om het nog warmer binnen de worstelmuur te maken.

( sorry voor de korte post.)

Toen Leaf zichzelf genezen had keek Snowy de groene draak even aan en zag dat deze zichzelf wel zou kunnen redden tot hij de laag landen berijkt had. de wind beukte nog steeds tegen de muur van ijs en wortels en Snowy voelde hoe haar maag knorde. 'Het ga je goed groene vreemdeling, maar ikzelf moet gaan.' zei Snowy met een breede glimlach en steeg op met uit geslagen vleugels. Krachtig sloeg ze die op en neer en steeg hoger en hoger boven de ijzige toendra waar de wind weinig speling op haar vleugels had. Ze zetten koers naar de laag landen om daar een flinke prooi te vangen en haar blauw\witte kleur smolt al snel samen met die van de horizon.

Fry had veel niet mee gekregen, deels omdat ze geen luisterfinkje wouw zijn en wist dat het onbeleefd was om anderen af te luisteren, maar ook deels omdat ze niet tussen de twee draken wouw komen. 'Ik ben jullie dankbaar voor jullie hulp, verder kan ik het wel alleen af.' sprak de groene draak, die heette Leaf... Fry glimlachte even breed naar hem en hoorde toen de woorden Snowy, die al snel vertrok zodat ze nu nog alleen met de grote groene draak was. Ze keek deze even zwijgend aan, maar nogsteeds met dezelfde glimlach.