Naam: Divya [Hemels in het Hindoestaans]
दिव्य [Het Hindoestaanse woord]
Geslacht: Vrouwelijk
Karakter: Deze wordt in de loop van haar bestaan op DW gevormd, ik vind het moeilijk om zoiets meteen in het begin al te zeggen, de reden dat ik niet vaak mijn karakters voorstel.
Geschiedenis:
Panaji, de geboortestad van Divya, twee drakenclans staan al een lange tijd vijandig tegenover elkaar. Haar ouders en oudere broers staan al klaar om aan te kunnen vallen. Divya zelf is nog te jong om met de krijgers mee te mogen doen. Haar gehele familie, die al eeuwenlang in deze clan voorkomt, was krijger. Divya werd dus automatisch ook getraind als krijger. Iedereen is onrustig. In de andere clan komen ook mensen voor, deze zijn al een aantal keer het kamp binnengevallen. Hierbij zijn verschillende gewonden gevallen en zelfs een paar doden. Na deze lange onrustige tijd, breekt de hel los tussen beide clans.
'Mám!' schreeuwde ze. Geen antwoord. Waar was Mitra? 'Mitrá!' schreeuwde ze toen. Weer geen antwoord. Om haar heen was geschreeuw. Doodskreten. Draken die werden doorboord door de speren die de mensen naar hen gooiden. Sommigen hadden een sterke, dikke huid. Die hadden geluk, anderen werden zonder genade aan de speren geregen. Daar! Met een angstig gezicht, achter een boom verscholen, zag ze hem staan, Mitra. Hij was haar beste vriend. In al die jaren dat ze op deze aarde rondliep, was hij haar altijd trouw gebleven. Ze wist niet hoe snel ze naar hem toe moest komen. 'Divya!' werd er intussen geschreeuwd. Zo snel als haar zes poten konden rennen, renden ze. 'Godzijdank, je leeft nog!' zei hij toen. Divya knikte gehaast. Het geschreeuw, geroep en het knetteren van vuur klonk steeds harder in haar oren. 'Jij ook!' riep ze toen, hij knikte. Daarna hielden ze elkaar alleen nog maar vast. Met hun vleugels beschermend om elkaar heen geslagen. Ze knepen hun ogen dicht. Daar, vlak onder een boom, dicht bij elkaar, twee vrienden. Twee vrienden die tot dan toe nog nooit van elkaar gescheidden zouden worden. Tot dat ene, verschrikkelijke moment.
Een knal. Een schreeuw. De leegte.