in de sneeuw

Razor was al een tijdje aan het rondvliegen toen hij plots verrast werd door een sneeuwstorm. Omdat deze somaar ineens op kwam dagen werd hij door de harde rukwinden, die er tevens ook voor zorgden dat de storm er zo snel ineens was, heen en weer gezwierd. Plots was er een harde klap en toen niks meer.

Bijna twee dagen later.
-----------------------------------------------------------------

Razor werd wakker onder een dikke laag sneeuw. 'Aaaah, wat een spierpijn.' kreunde hij. Hij bleef even liggen en wachte op hulp, maar toen hij er aan dacht dat je onder sneeuw wel kunt ademen maar je uitgeademde lucht niet weg kan en je zo vergiftigd zou kunnen raken begon hij tevergeefs rond te spartellen in de hoop dat hij zo de sneeuwlaag zou kunnen doorbreken. HIj spartelde en krabde hij gebruikte zelfs zijn vleugels om er door te komen maar hij deed er lang over en hij werd een beetje duizelig. Tot zijn grootse spijt kwam hij er wel door maar was hij naar onder aan het graven in plaats van naar boven, dit laatse kwam hij te weten toen hij tegen rotsen aan was een het graven die onder de sneeuw bloot kwamen te liggen. Hij had niet genoeg tijd om naar de andere kant te graven dus riep hij om hulp. 'Help, help!!' riep hij steeds opnieuw maar bij iedere keer dat hij riep werd ademen moeilijker 'Help*hijg*he*hijg*lp*hijghijg*. Plots hoorde hij van wat hij dacht dat boven hem was het tikken van iets op de laag hardbevroren sneeuw, dit dacht hij tenminste. Hij zag een klein lichtpuntje boven hem ontstaan dat steeds groter werd. Net nadat het hoofd van een wazig en bijna vormloos gestalte boven hem verscheen was Razor weer weg in die grootse en oneindige leegte waar je niet kon bewegen: hij was weer bewusteloos. Hij hoorde nog van ver ergens in het zwarte iemand roepen en toen was alls weer stil.

(mijn langste bericht ooit )

opeen besneeuwde ochtend ontwaakte een grote vleugelloze draak door de zon die een zonnestraal species opeen stuk scheef staand ijs richten en die hem op zijn ogen scheen. luid grommend trok Race zijn kop weg uit het licht en hij richten zich op en rekte zich lang uit. zijn lange lichaam van 22 meter lang krulde naar alle kanten en hij steeg zonder enige moeite hoog op in de lucht. al kronkelent schoot Race door de lucht tot hij een zachte roep om hulp hoorde. zijn scherpe oren vingen op waar het geluid vandaan kwam, maar er was niks te zien. wantrouwend landen Race op het harde sneeuwoppervlak en hij luisterde naar het steeds zachter wordende hulproep. Race merkte dat het onder tussen zijn poten vandaan kwam en spuwde een flinke vuurstraal uit zijn muil. onmiddelijk smolt de sneeuw onder zijn poten vandaan, maar daar had Race geen last van. het gat werdt steeds groter en eindelijk zag race een grote bruine draak in een grote holte liggen. deze viel net buiten bewustzijn, maar Race wikkelde zijn lange staart rond het bewusteloze lichaam en trok hem zonder zijn vleugels zeer te doen uit de diepe holte en legde hem op de sneeuw. het gat was diep en Race kroop er even in en begon de bodem breder te maken zodat ze geen van beide later in elkaars weg zouden liggen, daarna trok Race de nog steeds beweginsloze draak voorzichtig in het gat terug en legde hem zo neer dat hij geen last zou krijgen van de ligging waarin Race hem nu had gelegt. Race keek even naar de draak en merkte dat zijn maag ineen kromp. "tijd om even wat te eten te gaan halen?" dacht Race en vloog de ijzige grot uit en ving zo twee beren en vloog weer terug naar de ijsgrot en legde een van de beren voor de neus van Razor, zelf at hij rustig en legden zich later neer toen hij de botten van zijn beer naar buiten had gegooit en bleef rustig naar Razor liggen kijken.

Edit Sky: Twee beren in de winter? Beren houden een winterslaap en laten zich echt niet zo makkelijkvinden. Ik stel voor dat het geen beren maar (bijvoorbeeld) een geitachtige.

De verse lucht vulde langzaamaan Razor's longen. Hij was nog steeds in het oneindige zwarte niets, maar het niets werd ineens gevuld met vormen en kleuren en een heelijke geur van vlees, vers vlees. Hij richte zich langzaam op tot hij zijn hoofd stoote tegen iets prikkend. Toen wist Razor weer dat hij wakker was. 'Waar ben ik?' mompelde Razor. Toen merkte hij een draak op, een draak die niet hier thuis hoorde nog wel. Het was een Long. 'Hallo.' zei Razor nog wat verdwaasd en nam toen een hap van de beer. HIj had niet door dat het een beer was totdat hij de zeer dikke vacht voelde en het vettige laagje proefde. Hij spuugde het meteen uit en bad om vergiffenis aan de geesten van De Eeuwige Wereld omat hij een medejager had gegeten zonder dat het nodig was, want er draafde net een kleine kudde everzwijnen onderde ingang van de grot. Om toch wat te eten te hebben wervelde hij een orkaantje over een overagressief mannetje dat net twee biggetjes aan ging vallen. Hij liet het neerkomen in de grot en bad een gebedje voor het zwijn om hem te hepen op zijn pad naar
De Eeuwige Wereld en hij probeerde een vuur te blazen maar het ging niet hij had het nog te koud. Plots stormde het zwijn op hem af en hij ontweek de aanval. Hij schampte het daarom maar over zijn rug. Het dier viel neer en stuiptrekte met zijn poten en nek. Dus om het uit zijn leiden te verlossen stak hij een elleboogstekel in zijn schedel. Hij haal de zijn stekel er uit en at eerst det achterpoten op en net toen hij wou begginen aan de buik voelde hij de draak een kleine beweging maken doormiddel van zijn snortentakels voelde hij kleine elekstrische golven in de lucht grond of water. Dus keek hij om en zag de draak nog zitten. 'Aangenaam Razor.' zei hij vriendelijk ' Heb jij me daarnet gered?' vroeg hij en keek de draak aan met een vragende maar vriendelijke blik en wachte op antwoord.

Race zag de bruine draak ontwaken en keek toe hoe hij een wild zwijn de ijsgrot in trok met de hulp van de wind. hij had rustig liggen kijken en toen de draak zijn prooi wilde op gaan eten ging Race zitten. Razor keek hem aan ookal had Race het rustig gedaan om de draak niet te storen, maar zijn eigen snortentakels krulde zich op en ontkrulde zich dan weer. Race knikte toen Razor vroeg of hij hem gered had en glimlachte vriendelijk toen hij zijn naam noemde. 'het is mij een eer om je te ontmoeten Razor, mijn naam is Race. ze als je wel gezien hebt ben ik geen gewone westerse draak zoals jijzelf bent.' stelde Race zich voor en zijn lange lichaam ontkrulde zich en vulde zijn helft van de ijsgrot. Race keek toe hoe Razor hem aankeek de wind buiten de grot begon weer hevig te keer te gaan en vanuit zijn ooghoek zag Race dat de wind nieuwe sneeuw met zich mee bracht. Race draaide zijn kop om en vuurde een schaduw bal naar het gat van de grot, die daar bleef hangen en de ingang totaal blokeerde. de zuurstof kwam er wel langs, maar de sneeuw niet. zo bleef de opening los en werden ze niet ingesneeuwt zoals met Razor het geval was geweest. Race draaide zijn kop weer naar de gevleugelde draak en hij zag hoe de schaduw over zijn gezicht viel die gloed was alkomstig van zijn aanval, maar dat wist hijzelf ook wel. ' vertel mij eens Razor hoe kwam het dat jij onder gesneeuwd bent geweest?' vroeg Race met kalme stem en hij keek de bruine draak rustig aan.