Naam:
LaurensLeeftijd: 17
Karakter: Laurens heeft een goed hart, die ook nog is op de juiste plaats zit. Maar hij kan soms aardig koppig uit de hoek komen, evenals doordrammerig. Als hij écht iets wilt is hij niet meer tegen te houden, of je moet wel met een erg goed argument komen. Hij is graag behulpzaam maar houd ook van plagerijtjes. Zijn humor is droog, en waarneer iemand soorts gelijk humor heeft als hem kan hij dit vreselijk goed waarderen. Hij praat niet graag over zichzelf, en heeft dan ook totaal geen hoge pet op van zichzelf. Zijn intresses liggen bij de natuur, planten, muziek en draken. Zoals je kunt zien, is dit zeer uiteenlopend. Maar de draken beginnen voor hem de laatste tijd een behoorlijke obsessie te worden, en dit heef alles te maken met zijn verleden.
Wat ook nog een karakteristiekkenmerk van hem is, is zijn nieuwsgierigheid en zijn grote talent voor het zien van mensen. Vaak werd zijn nieuwsgierige karaktertrek niet op prijs gesteld, evenals het feit dat hij bij bijna iedereen kon aflezen hoe die gene zich op het moment voelde; en zo haast de gedachtes daarvan kon raden.
Uiterlijk: Zwarte, golvende lokken lopen naar beneden tot over zijn voorhoofd en stoppen vlak boven zijn helder, licht grijze ogen. Hij heeft een jong gezicht met mannelijke trekken die langzamerhand tevoorschijn komen. Maar zijn wil is sterk, wat goed af te lezen is aan zijn houding en doen. Lang is hij niet voor zijn leeftijd, sinds zijn zestiende groeit hij al niet meer. Hij heeft een iets langere hals dan gemiddeld, maar dit is niet onaangenaam voor het totaal plaatje. Zijn bredere schouders lopen over in een smallere en slanke taille. Mager is hij niet, hij heeft fysiek een gezonde uitstraling.
Zijn kledingdracht bestaat uit een gerafelde, oude en versleten broek. Daar boven draagt hij losjes en slobberend een tuniek die duidelijk zelf gemaakt is. De kleren zijn oud, maar niet smerig. Je zou denken dat door de vreselijke kleding heel zijn uiterlijk weg zou vallen, maar het gaf hem juist iets interessants. Heel zijn uiterlijk, plus zijn kledingdracht, houd een verhaal vast wat hij altijd met zich mee zou dragen. Het verhaal van zijn verleden, zíjn verhaal.
Maar het meest opvallenste aan Laurens blijven zijn ogen. Niet persé omdat ze vreselijk mooi zijn, of omdat ze een bijzondere kleur hebben die je niet vaak tegen komt, dit verschilt per smaak. Maar het zijn open boekdelen, zodra je hem iets langer kent kun je alles aan zijn ogen aflezen, al zijn gevoelens en heel zijn ziel zullen open en bloot voor je klaar liggen.
Geschiedenis: Laurens is opgegroeid in een gezin met zeven zoons, hij zelf daarvan is de jongste. Net zoals zijn vader was. In hun dorpje was altijd het gerucht dat een zevenste van de zevenste eigenschappen zou bezitten die een mens niet zou kennen. Al snel werd zijn talent voor het aflezen van mensen ontdekt en deze twee dingen werden aan elkaar gekoppeld. Maar in tegenstelling van wat je zou verwachten, werd dit niet gewaardeerd. Totaal niet. Het kleine volk kreeg er de kriebels van en kinderen werd aangeraden niet met de kleine Laurens om te gaan. Door deze manier was hij van kleins af aan al gauw gewend aan het feit dat hij het leven alleen maar door zou moeten komen; op zijn vader na. De man die hem altijd trouw bleef en zijn zoon nooit in de steek zou laten.
Excuse moi voor de langheid