Grizzly valt aan...

De grizlly was niet alleen de prooi van de duistere draak in de grote boom geweest, een jonge vrouw had haar prooi voor haar neus gedoodt. Eigelijk scheelde dat haar weer wat werk. 'En nu op sodemieteren' siste ze goed hoorbaar. Ze gleed de boom uit, haar gifgroene ogen stonden op het mensje gericht. Ze had haar vleugels wat gespreid, stekels omhoog en haar staart zwiepte vervaarlijk door de lucht. Ze blies als een kat alleen, harder, dreigender en er zat een snerpende ondertoon aan. Alles aan haar houding gaf aan dat ze een leider was, een boze leider 'Je betreed mijn gebied en steelt mijn prooi, sodemieter op! Voor ik je pijn moet doen' dat laatste klonk bitter en er stond bij die woorden een grijns rond haar bek.

'Ik ben een vrouw' zei ze droog (auw >.<) de woorden van het kind deden haar werkelijk niets, ze kreeg een lichte grijns op haar mond 'Eervol?' Toxic lachte spottend 'Noem het eervol, noem het goed. Ik hou niet van goedzakjes' Ze spuuwde iets gifgroens naast zich op de grond. Het zuur wrat een gaatje in de grond 'Ik vang mijn eigen prooien ja, sterker nog: Ik doodt ze' ze grijnsde en zette dreigend een stap naar voren 'het liefst zijn mijn prooien indringers die mijn gebied betreden, indringers zoals... JIJ' Ze grijnsde haar scherpe, met gif gevulde tanden bloot 'Ik ben Toxic, leider van de Night Warriors'

(mensen kunnen geen rauw vlees eten)

(daar worden de meeste in ieder geval doodziek van)

'Hier doden we als dat nodig is, zwak of sterk. Ik heb geen zwak hart, grote ogen en een pruillipje doen me niets. Je bent zwak als je geen kleintjes kunt doden' zei Toxic kil 'als je je beertje wilt houden moet je snel zijn en maken dat je wegkomt voor ik écht boos word' ze keek neer op het kind, het kon haar niets schelen wat ze zei over goed en slecht: Sterker nog, de meeste zeiden dan wel dat ze slecht waren maar dat was meestal bluf. 'Je kijkt me trouwens veel te vriendelijk' siste ze. Ze moest het niet zo met mensen 'wil je bij de NW, zie dan eerst maar eens een van ons te temmen' zei ze met een grijns.

Toxic snoof, haar tanden kwamen op nieuw blood te liggen 'Heb je krachten dan?' vroeg ze droog. Ze had genoeg van de grote mond van dat mensending, ze kon oprotten haar part. Het lijk van de beer begon al behoorlijk de stinken. Toxic had er geen last van, ze keek neer op het "ding" zoals ze het meisje nu noemde omdat ze beweerde een draak in mensenhuid te zijn. 'Je zoekt het maar uit' Toxic draaide zich om. De giftige stekels op haar nek, rug en staart overijnd tegen enventuele aanvallen. Ze liep weg, het meisje aan haar lot overlatend 'Blijf uit dit gebied, het is geen plek voor dingen zoals jij: Anderen hebben minder geduld dan ik, ik waarschuw je. De leden van mijn groep houden niet van dingen met een grote mond' Met gevauwen vleugels liep ze tussen de bomen door, weg van het meisje.

(nog niet het topic uit hoor)

Luna kroop als een salemander over de grond. Ze kon in vele dingen veranderen en hoe graag ze ook een draak was dit was toch echt wel het beste manier om te luisteren wat er gebuurde in dit gebeid. Ze volgde Toxic vaker. Al was ze wel een baas van een groep en zij niet meer ze controleerde iedereen in dit gebied. En nu sloop ze veder. haar schubben op haar huid was net zo als een draak alleen wat soepeler. Toen Luna op een steen ging lichen hoorde ze geluiden. Het was een vreemde en Toxic en duidelijk was zij niet blij. Het meisje was kalm en zeker en genoot zeket van alles. Het was zelfs te horen aan de stem. Luna keek naar boven en zag Toxic weg vliegen en veranderde in en draak. Ze vouwde haar vleugels even en ze liep naar het meisje en bekeek haar goed."Ik ben luna maar dat boeit je denk niet zoveel, maar ik ben voor andere dingen dan een gezellig theekransje te houden. Je hebt pit en geniet duidelijk maar kijk wel uit voor Toxic. Niet de beste geboren leidster die er is omdat ze nu wegvliegt maar wel te vertrouwen. Je zou prima in de groep kunnen komen als je wilt, of je blijft alleen maar de andere zullen je aanvallen terwel je verdedicht, maar ik kwam wat ander zeggen maar dat ben ik vergeten al licht het op het puntje van mijn tond"zei luna allemaal op een toon. Ze wilde nog wat zeggen maar kwam er even niet op. Ze keek naar de lucht waar Toxic naar toe was gevlogen en keek kwaad. Ze was een goede strijder tegen gekomen en was weggevlogen. Ze had niet eens iest gedaan . ja zo was het wel logies dat luna steeds vaker meer goede draken zag

(ik ben niet weggevlogen lu)

Gifgroen spul vrat de messen weg, Toxic draaide zich om haar staart sloeg krachtig tegen de boom waarin de messen -die inmiddels helemaal weggesmolten waren- hadden gezeten. De boom -die overgins niet zo groot was- viel kreunen en krakend om. Ze bewoog zich weer richting het meisje toen er een tweede draak verscheen: Luna. Toxic keek haar aan maar zei niets tegen haar, ze had betere dingen te doen: Op dit moment was het die meid 'Luister, ik heb het niet op mensen. Het maakt me geen moer uit wat je van binnen bent van buiten lijk je op zo'n kaal geval' in haar stem klonk een lichte sis, ze bleef kalm. 'Je hebt een kans, als je in de groep wilt heb je geen kans op een normale rang. Ik hou je in de gaten, misschien kun je een jager of spion worden'

Toxic rolde met haar ogen 'Misschien laf, maar wel handig' zei ze droogjes 'Zoek je naar een andere groep die slecht is word het moeilijk: Er zijn geen andere slechte groepen' Toxic liep een rondje om het mensendraakding heen. Eigelijk vond ze haar wat te brutaal tegenover een leider, aan de andere kant sprak het haar wel aan: Ze had pit, daar kon ze niet omheen. Toxic stond stil op de plek waar ze net ook had gestaan en keek naar Luna, haar sprak ze later wel... De wind ruisde door het dichte bladerdak. Eigelijk was het best vreemd dat de beer hier was gekomen, er waren niet vaak dieren in haar gebied. En dat verbaasde haar niet, die beesten hadden in ieder geval nog een beetje hersenen. De beer blijkbaar niet.

'Dan niet' zei Toxic, dit mens leek te ondankbaar en vond zichzelf heel wat. Dat hoefde ze niet in haar groep. Het kon haar niet schelen hoe stek ze dan wel niet was 'Maak dat je wegkomt uit dit gebied, blijkbaar vind je jezelf te goed voor de NW' ze hoefde geen leden die geen rangen konden hebben omdat ze zichzelf daar te goed voor vonden. Misschien als dat ding die laatste paar dingen over de Sirak niet had gezegd had ze een kans gemaakt. Nu was die kans weg, een lid dat de andere rangen kleineerde moest ze niet. Het was een nadeel van mensen, de meeste vonden zichzelf beter dan anderen. Vonden zichzelf heel wat. Maar als het moment daar is blijkt dat ze alleen een grote mond en een slechte buitenkant hebben. Écht slecht is anders, niet alleen slecht doen, slecht eruitzien en slecht lijken maar ook echt slecht zijn.

Dat kind had helemaal niet voor haar gebogen evenals respect getoont. Het enige wat ze had was een grote mond, messen en een mensenlichaam.Toxic snoof, een giftige damp kwam uit haar neusgaten 'Spion is niet het enige waaruit je kon kiezen, nu heb je helaas niet veel meer te kiezen' zei ze 'En nu opsodemieteren, ik hoef je niet!' ze had echt genoeg van dat kind, ze mocht haar niet en zeker niet die grote mond van haar. Ze geloofde ook maar weinig van haar opschepperij: Even snel als een draak, mensen kunnen niet op lichtsnelheid zoals ze meerdere draken had zien doen.

Meer informatie dan dit kon dat kind niet krijgen: Dit was het gebied van de NW, een groep waar zij de leider van was. Echt honger had ze niet gehad, ze joeg op de grizzly omdat ze daar zin in had, het mensending had haar dat plezier ontnomen. 'Weetje, ik geef je gelijk, ik had vanaf het begin al een hekel aan je. Vanwege je grote mond, je doet niet eens een beetje onderdanig en dan loop je ook nog eens rond te bleren dat je "O, zo goed bent" dat pik ik gewoon niet. Dit is nog steeds het gebied van de Night Warriors en jij hebt het betreden zonder mijn toestemming. Maak dat je wegkomt en neem die messen van je mee!' haar scherpe met gif gevulde tanden kwamen bloot te liggen toen ze dreigend siste. Haar staart zwiepte door de lucht, haar stekels stonden omhoog. Als blikken konden doden lag dit mensje allang dood op de grond weg te rotten...

(gaan we dissen?)

'wat kom je hier nou precies doen?' vroeg ze kalmpjes. Ze deed alsof ze de laatste paar zinnen niet gehoord had omdat ze toch beide fout waren: Respect tonen betekende niet altijd meteen "slaaf" in haar groep was het meer de combinatie van kracht, slecht en respect voor de leider en hogere rangen. Ze had er geen spreekwoord voor, dat was verspilde teid en meer iets voor goedzakjes. Een jel was toch al niets voor haar. Toxic ging zitten, haar vleugels bijna helemaal gespreid en de stekels op haar nek rug en staart nog steeds overijnd. Haar staart krulde om het onderste deel van haar lichaam.