Muziek in het bos

Een jonge vrouw liep door de bossen, het was een temmer. Haar draak of beter gezecht draken waren al maanden spoorloos. Razor en Blaze, ze waren al zo lang weg waar hingen ze uit... Flora liep geruisloos over de zachte bosgrond. Een open plek kwam dichterbij, ze kwam de schaduwen van de bomen uit en kneep haar ogen samen tegen het felle ochtendlicht. Op het midden van de open plek stond een treurwilg. Het gras van de open plek was nat van de dauw. Flora liep door het hoge gras naar de boom, ze ging tussen de lange slierten met bladeren door en ging op een lage dikke tak zitten met haar rug tegen de stam van de boom. Ze pakte haar ocarina en begon te spelen. De dieren uit het bos kwamen aan de rand van de open plek kijken waar het zuivere geluid vandaan kwam. Ze luisterde rustig naar de tonen van het instrument.

Mushii was net voorbij gevlogen, en ze zag een jonge vrouw die door het bos aan het lopen was. Maar ze was nog niet goed in het vliegen, en ze stortte neer. Ze landde op de grond voor Flora, en daarna keek ze haar maar eens even aan. Ze was intussen aan het spelen op haar ocarina, daarna zag ze ook anderen dieren van uit het bos aan de rand van de open plek kijken waar het zuivere geluid vandaan kwam.

Flora zag een kleine draak verschijnen, het roze draakje was net neergestort. Dat kon Flora zien omdat er allemaal takjes en blaadjes aan de jonge draak hingen. Ze glimlachte en begon een ander lied te spelen. De dieren uit het bos luisterden alsof gevaar niet meer bestond. De tonen werkten nog steeds kalmerend op mensen, dieren en draken...

Mushii had het door dat de jonge vrouw haar had opgemerkt. Ze zag dat ze aan het glimlachen was, en daarna hoorde ze ineens een andere lied die ze aan het spelen was met haar ocarina. Ze was ook aan het luisteren net zoals alle andere dieren in het bos alsof het gevaar niet meer bestond. Mushii was nu aan het proberen om terug recht te staan, daarna schudde ze alle takjes en blaadjes eraf die aan haar hingen.

Flora had niet verwacht een roze draak te lokken met haar muziekspel. Toen het lied af was sprong Flora uit de boom. De dieren bleven staan en keken nieuwschierig toe vanaf de rand van de open plek. Flora liet de ocarina verdwijnen onder haar cape en liep naar de draak toe. Ze knielde neer en stak rustig haar hand uit 'Hallo' zei ze kalm.

Mushii hield haar kop scheef, en keek haar intussen ook even aan. Ze sprong op haar hand die ze rustig naar haar had uitgestoken, daarna gaf ze haar ineens ook nog een likje op haar wang. Mushii sprong terug van haar hand af die ze rustig naar haar had uitgestoken, en daarna keek ze haar intussen ook weer eens even aan.

Flora had niet verwacht dat het draakje op haar hand zou springen maar ze trok haar hand niet terug.Het draakje gaf haar een lik ook dat kwam nogal onverwachts. Ze glimlachte 'Hoe heet je, jonge draak?' vroeg Flora zachtjes terwijl ze haar hand terugtrok. Roze en paarse draken kwamen weinig voor tegenwoordig, dit was dan ook een aangename verassing voor Flora.

Mushii kon het aanvoelen dat ze het niet verwacht had dat ze op haar hand was gesprongen, en dat haar likje ook nogal onverwachts was. "Mushii" zei ze in de gedachten van Flora, en ze keek haar maar weer eens aan met een scheve kop. Mushii praatte alleen maar in de gedachten van de mensen want praten deed ze niet toch niet met de mensen. Maar ze praatte wel met de andere draken.

Flora glimlachte 'mijn naam is Flora' zei Flora rustig, ze streelde de kop van Mushii. 'Aangenaam, Mushii' zei ze. Het was niet abnormaal dat de jonge draak via gedachte met haar communiceerde er waren vele andere draken die datook deden. 'Waar zijn je ouders?' vroeg Flora.

Mushii keek haar weer eens aan met een scheve kop. "Aangenaam Flora" zei ze in haar gedachten, en Flora streelde ineens maar over haar kop, en ze was aan het genieten. "Dood" antwoordde ze maar weer eens in haar gedachten, op de vraag die ze had gevraagd over haar ouders.

( Mushii denkt maar dat haar ouders dood zijn, ze is eigenlijk naar ze op zoek )

"dood" Het klonk nogal hard in Flora's hoofd 'Sorry' zei ze. Ze had niet moeten beginnen over Mushii's ouders... Flora keek om zich heen 'zorgt er dan niemand voor je?' vroeg ze. Flora verzorgde een jonge draak met de naam Blaze. Jammer maar helaas zag ze hem nooit meer net als haar draak Razor. Ze zuchtte en stond op, Flora ging weer in de boom zitten met haar rug tegen de stam. Ze keek naar de lange slierten met bladeren die zachtjes heen en weer wiegden in de wind.

Mushii keek weer even naar Flora, ze had het nogal hard in haar hoofd. "Is niks" zei ze weer in haar gedachten. "Niemand zorgt voor mij, zorg voorlopig nog voor mezelf" zei ze weer eens in haar gedachten. Flora zuchtte, en ze keek weer eens even naar haar, maar ze stond op. Ze ging weer in de boom zitten met haar rug tegen de stam, en ze keek naar de lange slierten met bladeren die zachtjes heen en weer wiegden in de wind. "Wat is er?" vroeg ze Flora in haar gedachten, en ze wachtte dan af op haar antwoord.

Flora keek naar Mushii 'ik ben een temmer Mushii, ik heb twee draken maar de laatste tijd zie ik ze nergens meer. Blaze was een jonge draak die ik verzorgde tot hij zichzelf kon verzorgen en Razor is mijn andere draak. Hij is nobel en erg sterk maar ook hij is nergens te vinden' legde Flora uit. De dikke tak van de treurwilg waar Flora op zat was groot genoeg voor hen tweeën. Flora drong niet aan ze keek weer naar de lange slierten van de boom.

Mushii keek weer even in de richting van Flora, die nog steeds in de boom zat. "Ik begrijp het" zei ze weer in haar gedachten. Mushii vloog ineens in de richting van Flora, en ging dan daarna naast haar op de tak van de boom zitten. "En jij ze mist zeker Blaze en Razor?" vroeg ze haar weer eens in haar gedachten, en ze wachtte weer eens haar antwoord af. Mushii was terwijl ze op een antwoord aan het wachten was ook aan het nadenken. "Zou ze misschien mijn temmer willen worden?" vroeg ze zichzelf even af, maar ze durfde het haar nog niet meteen te vragen.

Flora knikte bijna onzichtbaar, ze keek tussen de takken van de boom door naar de lucht in de hoop Razors schaduw over het bos te zien glijden en zijn machtige gestalte boven haar te zien. Ze miste hem echt ook Blaze kon ze niet veel langer missen... Dit was niet Razor, hij was er altijd voor haar.

Flora knikte bijna onzichtbaar, en Mushii had het wel door. Ze begreep haar ook ergens wel. Ze keek weer eens even in haar richting, maar ze keek niet meer terug naar haar. Flora keek tussen de takken van de boom door naar de lucht, en ze keek dan ook maar eens even tussen de takken van de boom door naar de lucht. Ze zuchtte. "Zou jij misschien mijn temmer willen worden?" vroeg ze haar ineens weer in haar gedachten, en ze wachtte haar antwoord af. Mushii had deze vraag misschien niet aan haar gevraagd, maar het is het proberen waard.

Flora keek naar Mushii 'Je bent erg aardig Mushii' zei ze. Flora streelde de snuit van Mushii 'Ik zou graag je temmer zijn' zei Flora. Ze ging rechtop zitten en haalde wat onder haar cape vandaan. Het was een honing kleurig amulet aan een zilveren ketting. Ze liet het over de kop van Mushii glijden 'dit is voor jou Mushii, dat weten de mensen dat je een temmer hebt' legde Flora uit ze glimlachte.

Musii keek weer in de richting van Flora. "Jij bent ook erg aardig" zei ze in haar gedachten, na ze tegen haar had gezegd dat ze ook erg aardig was. Mushii werd gestreeld door Flora over haar snuit, en dan voelde ze het ook ergens diep vanbinnen wat kriebelen. "Echt waar?" vroeg ze weer in haar gedachten, terwijl ze al in de lucht was gesprongen. Maar ze was vergeten dat ze op een tak zat in de boom samen met Flora, en ze viel ineens weer naar beneden na ze de honing kleurig amulet aan een zilveren ketting had gekregen. "Dank je wel" zei ze weer in haar gedachten, toen ze beneden al op de grond lag.

Flora lachte, ze sprong van de tak en hielp Mushii overijnd 'voorzichtig joh' zei ze. Ze voelde zich al een stuk beter, Flora ging weer staan en sprong weer in de boom. Ze leunde met haar rug tegen de stam van de boom en keek naar beneden naar Mushii 'heb je honger?' vroeg ze ineens.

Mushii keek in de richting van Flora, toen ze van de tak af was gesprongen om haar overeind te helpen. "Dank je wel" zei ze in haar gedachten, ze was ook wel voorzichtig geweest, alleen ze was vergeten dat ze zat op een tak. Mushii zag ze ineens weer in de boom gesprongen, en ze sprong er ook weer mee in. "Ja" antwoordde ze meteen op de vraag van Flora, want ze rammelde van de honger. Mushii heeft eigenlijk al een hele tijd niks meer gegeten, en ze wachtte af op Flora.

'Eet je vlees?' vroeg Flora, ze haalde een stuk gedroogd vlees onder haar kape vandaan en legde het voor Mushii neer. De meeste draken aten vlees maar niet alle draken dus wachtte Flora op antwoord terwijl ze zelf een stuk brood nam en ook wat gedroogd vlees. Ze had nog meer voedsel bij zich.

Mushii keek in de richting van Flora, en daarna keek ze in de richting van het stuk gedroogd vlees die ze onder haar cape vandaan haalde en het dan voor haar neer legde. Mushii begon er eerst aan te snuffelen, en daarna keek ze weer in de richting van Flora. "Ja" zei ze in haar gedachten, en ze begon er meteen aan te knabbelen. "Lekker stuk gedroogd vlees" zei ze weer eens in haar gedachten, en ze keek na ze het stuk gedroogd vlees op had gegeten terug in de richting van Flora.

Flora was blij dat Mushii het lekker vond, ze at haar eigen eten op en haalde toen een waterzak tevoorschijn. Ze dronk wat en keek toen naar Mushii 'wil je ook wat drinken?' vroeg ze haar nieuwe draak. Flora vroeg zich af of Mushii al krachten had.

Mushii keek weer eens even in de richting van haar nieuwe temmer genaamd Flora. Ze was intussen wat aan het drinken uit een waterzak die ze tevoorschijn had gehaald. "Ja" antwoordde ze weer eens in haar gedachten Mushii was nu aan het afwachten tot ze ook wat te drinken kreeg van Flora, en ze keek nog steeds in haar richting. Ze zag toen ze in haar richting nog steeds aan het kijken was, dat ze zich af vroeg over haar krachten.

Flora liet wat water in een kuiltje in de tak lopen zodat het zich vulde en Mushii eruit kon drinken 'aljeblieft Mushii' zei ze. Ze borg de waterzak weer op en ging rechtop zitten. Flora keek naar Mushii, ze was blij dat ze weer een draak in de buurt had.