If you want something to change, you've gotta do it yourself

Enorme vleugels wierpen een schaduw over het landschap beneden op de grond, het uitgestorven landschap ter info. DW was doods, dodelijk saai, vermoeiend. Aangezien ze toch niet echt iets beters te doen had besloot ze oude herinneringen op te roepen, eeuwenoude herinneringen. Herinneringen aan oude veldslagen, vurige landschappen, pulserend van het leven. Draken die zich voedde met energie, haat, pijn, liefde... Ze had het allemaal al gezien, en normaal gezien was de grote blauwe draak een zeer levenslustige draak, maar in dit stille landschap viel er weinig interessants te beleven.
Een kleine aanpassing aan haar vleugelstand zorgde ervoor dat ze daalde, opgeslokt door haar gedachten waren haar berekeningen niet zeer accuraat en kwam ze iets verder uit dan de bedoeling was, maar de velden hier gaven haar net genoeg plaats om neer te strijken. De grond schudde toen die haar gewicht op zich neer kreeg en de bossen kwamen in beweging door de windkracht die ertegen kwam. Twilight keek met een zucht om zich heen, niemand die haar interesse zou kunnen wekken was hier. Het was zo stil, alleen de onderontwikkelde en primitieve dieren die dit hun thuis noemden waren aanwezig, maar daarmee kon je niet communiceren, ze waren niet eens eetbaar, veel te klein. Een beer was al weinig. Nu ze er aan dacht, om tijd te verdrijven kon je nog altijd iets eten. Er liep vast in de aangrenzende bossen een beer of twee rond. Twilight concentreerde zich en vond wat ze zocht toen ze haar gave gebruikte die haar in staat stelde om gedachten te lezen, hoe primitief ook, een beer had ook gedachten. De draak keek door zijn ogen en vond waar hij was, niet ver weg, want hij kon nog net in de verte een blauwe schittering zien van haar schubben. Ze gaf hem de gedachte in dat er iets lekkers hier ging zijn, een dier zo primitief liet zich leiden door haar allesoverheersend bewustzijn. Al snel zag ze zijn silhouet en hij was al dood door het alles verzengende vuur voordat hij haar duidelijk had kunnen zien. Twilight at geen rauw vlees, of toch niet graag, en een vuurstoot was genoeg om het te roosteren. Terwijl ze haar hapje verorberde keek ze rond zich, was hier dan echt niemand?