Terretoria!

Vanuit haar grot liep een witte Long naar de aankomsthal waar alle leden binnen kwamen en weer vertrokken. Riddel liep naar buiten en steeg op. Ze moesten een eigen terretorium krijgen en stuk bos wat alleen voor hen zelf was het Lichts wald zouden kunnen gaan noemen, want het zou dan een deel van Der Krallen Von Das Licht worden. Riddel landen aan de bos grens en meteen vulde ze haar longen en brulde vol uit naar haar leden. Iedereen moest komen om een buiten vergadering bij te wonen. Zo zouden ze ook kennis komen maken met een nieuw lid Sarona. Ze zouden met de zonne amuleten het terretorium kunnen op helderen en verlichten zodat er geen duisternis in voort zou kunnen bestaan. Riddel bleef recht staan en zag al verschillende van haar leden aan komen. Ze hoopte dat het gebied dat ze zouden kiezen rijkelijk geuld zou zijn van prooi die ze met zijn allen konden delen, want als ze het verkeerde gebied kozen zouden ze steeds ergens anders heen moeten gaan voor prooi en dat zag Riddel niet echt zitten, maar ze zouden een zeer groot gebied moeten uit zetten zodat een ieder genoeg ruimte had wanneer ze buiten hun hoofdkwatier zouden vertoeven. Het moest vele grotten bezitten die alle leden alleen zouden moeten kunnen herbergen en daar was Riddel voor.

( Enkel de leden van DKVDL.)

Sarona opende slaperig haar ogen toen ze een harde brul hoorde. Ze liep naar de aankomsthal en liep gelijk weer door naar buiten. Sarona zag dat Riddel een vergadering wilde starten, ze versnelde haar passen om bij de groep te gaan zitten. Het amulet zwiepte irrietant heen en weer, daar moest ze nog iets op verzinnen. Sarona voelde zich een beetje ongemakkelijk bij al die vreemde draken. Gellukig herkende ze er een, Yassia! Het draakje dat ze had bevroren omdat hij haar prooi weg joeg. Sarona schudde haar kop om de herinneringen weg te krijgen, dat was verledentijd. Nu was ze lid van DKVDL en had ze een zonne amulet. Sarona voelde zich niet meer alleen, ze herkende ook Lea. Zij had haar nog bijna vermoord, maar dat maakte haar niks uit. Het punt was dat ze tenminste een paar draken hier kenden.

Lea liep haar grot binnen, het was er mooi versierd met kristallen en fakkels in het cyaan. De drakin stopte aan een soort tafeltje en ze keek even naar de spullen die erop laggen. De tafel was verijkt met speciaale steentjes, kristallen en haar zonne ketting. Lea kee ernaar en toen weer naar haar steentje die diep in haar nek was geplant. Het was miniscul en alleen de beste ogen konden de vorm van een zon zien en haar naam. Het steentje zorgde ervoor dat ze niet enkel het weer kon besturen, maar dat ze het ook kon uitstralen. Als ze een zonnekracht deed werd haar lichaam geel en warm dat alles weschroeide rond haar. Als ze een ijskracht deed werd ze donkerblauw en heel koud. Dan had ze nog haar onweerkrachten, dan werd ze goudkleurig. Maar dit moest niet altijd gebeuren, het maakte haar krachten alleen sterker. Ze had nog niet veel begrepen van haar mystieke krachten en haar moeder; 'Soroll'. Zij was een lichtdraak en haar vader was een duisternisdraak. Maar waarom was zij dan een weerdraak? Had dat een betekenis? Of was het gewoon omdat ze speciaal was? Veel weerdraken zag je hier niet. Ze zuchtte en ze liep naar de waterpoel in de hoek van haar grot. De grot zelf was redelijk groot en mooi versierd. Er waren een paar fresco's op de muren. Deze waren van lichtdraken, ze zag Riddel op een van de fresco's en ze bleef staan. De lung was mooi aan het vliegen in de lucht en onder haar stond een man die op een steigerend paard zat. Dat was Sani, een man die haar had bevrijd bij de mensen. Onder de regenboogdraak vloog er een blauwe lung. Dat was Sardiryx, haar stiefbroer, op de grond bogen er een paar boeren. Zij hadden veel respect voor haar. Op die fresco was er ook een een overweldigend zonlicht, de zon stond rechts van boven. Lea keek ernaar, het was prachtig, maar er zat iets voor? Ze vloog op en bleef hangen voor die zon. Het leek wel een schim van een draak? Lea keek er vragend naar, maar ze werd wakker geschud door een luide brul. Ze glimlachtte en ze vloog naar het plafond van haar grot. Deze was met een soort gekleurd glas versierd. Lea zocht naar de opening en ze vloog erdoor. Ze kwam uit op een bos en ze vloog in een nauwe doorgang. Ze was in een grot voor een waterval. Ze zag de muur van water en ze sloot haar ogen. De muur brak en water druppels sierde de hemel als diamanten. Ze vloog razend snel naar beneden en ze landde naast de troose lung. Ze was als eerste, zoals altijd. De omheving werd al snel gevuld met draken en mensen en Lea keek nieuwsgierig naar al die nieuwe gezichten. Ze keek rond, ze stond naast Riddel dus in het midden, opzoek naar iemand die ze kende. Haar glimlach trok weg bij het zien van de Sarona, de drakin die haar pleegmoeder had aangevallen. Lea moest haar inhouden. Anders werd Riddel boos.

Na nog eens lekker zich uitgerekt te hebben opende Sani zijn ogen en sloeg zijn benen over de rand van zijn veldbed. het hooi nog even van zijn haar halend stond de jonge japanner op en kleden zich aan. Het was niet ver tot de wasbak die Riddel voor hem uit het steen had gehouwen. Hoewel het wat ruw was zaten er geen scherpe kanten aan. Sani waste zich nog voor hij de maar al bekende brul hoorde. Het was Riddel die alle leden bij een riep. Het was hoog nodig ook, want er waren vast weer nieuwe leden bij gekomen die ze voor zou stellen in een ceremonie. Sani liep naar zijn paard die hij opnieuw had moeten kopen doordat een lechte draak hem gedood had. Sani zadelde hem op en steeg op het rijdier voor hij hem aanspoorde om naar buiten te gaan. Met het zonne amulet omhoog houdend ging de deur open en galopeerde het paard naar buiten. Het durde niet lang of Sani kwam aan de rand van het bos en zag hij Lea en en andere zwarte draak naast haar zitten met de andere al benekde leden. Na zijn rijdier goed te hebben gestuurt stapte Sani af en legde zijn hand even te begroeting tegen zijn borst en boog voor Riddel uit respect niet omdat het moest. Ze genoot er stiekem nog van, maar had het liever niet. Sani ging naat haar zitten op de rots die ze special voor de mensen er neer had gelegd en gevormd zodat ze er gemakkelijk op konden zitten. Daar wachten hij op wat komen ging.

Riddel was verheugd te zien dat er al vele draken en menen zich bij hen aangesloten hadden en knikt naar een ieder die bij haar in de kring kwam te staan. Sarona was nog niet bij iedereen bekent op twee raken na voor zo ver Riddel wist. Ze wachten nog even voor ze haar keel schraapte en ieders aandacht op zich wilde vestigen. Goed, ik ben blij dat jullie hier zijn. Zoals jullie weten hebben we voor nu nog alleen onze grote grot als terretoria, maar die gaan we nu uitbreiden. Ik heb een opdracht voor jullie die om teamspirit vraagt. We gaan een groot deel van het groene bos tot onze terretoria maken door op verschillende plekken onze geuren te markeren en de zonne amuleten ook op die plekken te laten schijnen. Ieder van jullie gaan met zijn tweeén tot de helft van het groene bos staan en als jullie klaar zijn brullen Jullie dat je op de juiste plek staat en bundelen we onze krachten om de zonne amuletten te laten stralen en het bos te verlichten. Als dat gebeurd is komen we hier terug voor de volgende activiteit.' zei Riddel en keek haar leden rustig en vriendelijk aan. Ze wilde geen respect afdwingen zoals de Nw dat deden, maar ze behandele haar leden met respect en zou het ook op die manier terug krijgen.

( Sorry voor de late reactie, maar ik had het druk.)

Goed, ik ben blij dat jullie hier zijn. Zoals jullie weten hebben we voor nu nog alleen onze grote grot als terretoria, maar die gaan we nu uitbreiden. Ik heb een opdracht voor jullie die om teamspirit vraagt. We gaan een groot deel van het groene bos tot onze terretoria maken door op verschillende plekken onze geuren te markeren en de zonne amuleten ook op die plekken te laten schijnen. Ieder van jullie gaan met zijn tweeén tot de helft van het groene bos staan en als jullie klaar zijn brullen Jullie dat je op de juiste plek staat en bundelen we onze krachten om de zonne amuletten te laten stralen en het bos te verlichten. Als dat gebeurd is komen we hier terug voor de volgende activiteit.' Zei Riddel. Sarona keek om zich heen. Werden er groepjes gemaakt of moest je die zelf kiezen? Ze liep even naar Riddel. "Kies jij groepjes of moet je die zelf maken?" Vroeg ze. Anders wist Sarona echt niet wie ze moest kiezen, ze kende hier nog bijna niemand. Even keek ze weg om te kijken of iemand naar haar keek waarna ze weer gewoon terug keek naar Riddel.

"Goed, ik ben blij dat jullie hier zijn. Zoals jullie weten hebben we voor nu nog alleen onze grote grot als terretoria, maar die gaan we nu uitbreiden. Ik heb een opdracht voor jullie die om teamspirit vraagt. We gaan een groot deel van het groene bos tot onze terretoria maken door op verschillende plekken onze geuren te markeren en de zonne amuleten ook op die plekken te laten schijnen. Ieder van jullie gaan met zijn tweeén tot de helft van het groene bos staan en als jullie klaar zijn brullen Jullie dat je op de juiste plek staat en bundelen we onze krachten om de zonne amuletten te laten stralen en het bos te verlichten. Als dat gebeurd is komen we hier terug voor de volgende activiteit." zei Riddel. Lea dwaalde langzaam met haar ogen langs de groep draken, haar blik bleef hangen bij een draak; 'Falkor'. De drakin grommde zacht en keek vluchtig weg, toen stoote ze tegen 'Sarona'. Licht grommend schoof ze achteruit. Zij had haar adoptiemoder 'Riddel' aangevallen. "Kies jij groepjes of moet je die zelf maken?" vroeg de donker blauwe drakin. Lea slikte en keek naar Riddel die naast haar zat. Ze wou zeker niet met Sarona of Falkor. In haar hoofd wist ze al wie ze wou nemen, Sani. Hij was betrouwbaar en Lea vondt hem wel aardig. Met een vluchtige blik keek ze naar Riddel, als ze met de lung zou mogen, zou dat nog leuker zijn!

"Goed, ik ben blij dat jullie hier zijn. Zoals jullie weten hebben we voor nu nog alleen onze grote grot als terretoria, maar die gaan we nu uitbreiden. Ik heb een opdracht voor jullie die om teamspirit vraagt. We gaan een groot deel van het groene bos tot onze terretoria maken door op verschillende plekken onze geuren te markeren en de zonne amuleten ook op die plekken te laten schijnen. Ieder van jullie gaan met zijn tweeén tot de helft van het groene bos staan en als jullie klaar zijn brullen Jullie dat je op de juiste plek staat en bundelen we onze krachten om de zonne amuletten te laten stralen en het bos te verlichten. Als dat gebeurd is komen we hier terug voor de volgende activiteit." zei Riddel en Sani keek rond De rode draak Falkor kende hij ook nog maar net en wist wel dat hij goed zou zijn voor de groep, maar Sarona kende hij nog niet en het zou een goede rede zijn om met haar samen te gaan. Sarona vroeg of ze zelf groepen moesten maken of dat Riddel die uit koos. Van uit zijn ooghoek had Sani Lea al zien zitten gleuren en glimlachte vriendelijk. Sani wachten geduldig op wat Riddel zou gaan zeggen.

De vraag van Sarona was erg begrijpelijk en ze dacht kort na over wat ze ermee zou gaan doen. Lea's gegrom ontging haar niet en Riddel wist dat Falkor en Sarona niet haar liefste keuze zou zijn, want Sarona had Riddel aangevallen toen ze Yassia bevroren had en gelukkig was ze bekeert tot het goede. Het zou zelfs zo zijn dat samen werken hier door alleen maar een sterkere band zou créren. 'Falkor jij gaat Samen met Sani richting het weste. Lea en Sarona jullie gaan naar het oosten.' zei Riddel vastberaden en ze keek Lea schuin vanuit haar ooghoek aan. "En ik wil geen gedonder tussen jullie twee!" gaf Riddel via haar gedachten aan beide draken door. 'Ik blijf hier met Yassia.' besloot riddel en wachten geduldig tot alle leden vertrokken waren.