My leader.

Solstice vloog snel over het Dw gebied. Boven het moeras landde ze, ze was nog niet hellemaal op de grond of ze brulde al. In de brul was de naam Toxic te horen, ze wachtte op Toxic ze wou haar iets vragen. Ze wachtte tot ze antwoord kreeg maar dat kreeg ze niet. Ze brulde opnieuw zo luid ze maar kon. Vervolgens brulde ze "Toxic, meesteres van het kwaade en koneging van de dood. Ik wil u iets vragen." Ze boog en wachtte tot ze Toxic hoorde. Haar snuit raakte de grond en haar linkervoorpoot stak vooruit en de andere lag naar achter. Ze hoorde iets dat was zeker Toxic. Ze bleef naar beneden kijken en zei vervolgens "Meesteres, heb ik u toesteming om te spreken?". Haar stem was respectvol maar vastberaden. Ze wachtte op het antwoord van Toxic.

(Alleen Toxic.)

Ze was nog niet vertrokken van de tempel of ze hoorde een brul. Het was de indringer van laatst die haar vroeg te komen. De grijze draak zuchtte geïrriteerd, sloot haar ogen en ontblootte haar tanden. Daarna schudde ze zich uit en zette ze het op een lopen. Recht op de tweede brul af. Dit kon maar beter iets belangrijks zijn want ze was niet de stemming voor onzinpraat of 'helden' gedrag.
Kletterende kiezels, opstuivend stof en daar stond ze. Als altijd in een bazige houding en met de uitstraling van een leider. Wat ze zag irriteerde haar: een overonderdanige draak die tegen de grond geplakt veels te koninklijke taal uitsloeg. Ze vond onderdanigheid prima maar door dit te overdrijven leek de draak zwak en uitzichtloos. "Wat moet je slijmbal?" vroeg ze neidig. De laatste keer had ze Laisve achter deze indringer aan gestuurd. Meestal hield dit indringers wel weg maar deze was uitermate brutaal. "Jij hebt wel lef die kop van je hier te laten zien" snoof ze. Met priemende gifgroene ogen keek ze op de donker gekleurde draak neer. Een illusiedraak kon best handig zijn maar de draak voor haar had haar tot nu toe enkel geïrriteerd en had nog niets laten zien van een roetzwart hart of een duistere ziel. Het leek haar enkel een wannebe die zodra deze van haar en haar groep wist het gebied bruut was binnengedrongen en gehoopt had op een directe toelating. Sukkels waren het, die wannebe's en nog irritant ook. Deze illusiedraak kon haar slechte kant maar beter snel laten zien want Toxic stond op het punt haar dodelijk te vergiftigen.

(zoals altijd: korte post, kort antwoord. Je hebt btw een waarschuwing voor je post met Laisve & Viper. Misschien beter dat je je krachten aanpast voor Sky dit doet)

Toxic had het duidelijk niet graag dat Solstice zo onderdanig deed, ze hief haar kop op en zei vervolgens: "Ik heb gehoord over die aanval op het dorp.". Ze snoof even en keek recht in de groene ogen van de grijze draak. "Als ik niet tot last ben wil ik graag meedoen aan deze aanval. Ik heb een plan, maar als je hem niet goed vind ga ik hem niet uitvoeren."Zei ze met zekerheid. "Ik kan mijn Illusion gebruiken om mij te vermonen als mens of draak. Daarna verdoof ik met mijn gif hun beste krijgers of draak. Zo zijn er minder gewonden bij de Night warriors. Het kan een slecht idee zijn, maar ik had gewoon zin om nog ee, keer een paar mensen en draken uit te moorden." Zei ze. Ze wachtte op het antwoord van Toxic. "Als ik me moet bewijzen moet je het maar zeggen, ik werd niet voor nieks de emotiedief genoemd in mijn jongere jaren." Zie ze lachend. Ze dacht aan de dode draken die ze vroeger had uitgemoord en ze wist dat deze draak haar niet zou aanvaarden als ze niet zou tonen dat ze slecht was. Ze grijnzde keek naar beden en sprak een paar oude woorden uit. De amulet rond haar nek opende en er kwam een soort van geest uit. Het was een draak, de geest was rood en de draak schreuwde. "Dit is Colcan, een draak van wel 5000 jaar. Ik heb hem gedood buiten de Dw, hij was mijn broer."Zei ze grijnzend. De geest keerde terug naar de amulet en hij sloot. Solstice wachtte op het antwoord van Toxic.

De indringer had gehoord van de aanval, Toxic had gehoord over de indringer, Laisve en Viper en dat deze 'Solstice' Viper qua respect boven Laisve plaatst. Als Toxic gemakkelijker met haar poot bij haar kop had gekund had ze zichzelf nu in het gezicht gemept. Natuurlijk was dit groentje hen tot last. Ze wilde het hen makkelijker maken? Dan zou al haar werk voor niets zijn geweest! Ze was al tijden bezig met het rondbazuinen van het aanvalsplan en nu wilde dit groentje het hen gemakkelijker maken? Toxic snoof "Je bent net als al die anderen; je denkt dat je slecht bent omdat je een naam hebt, hier en daar een draakje gedoodt hebt en een hekel hebt aan mensen." vol afkeur keek ze neer op het paars zwarte geval "Wat er buiten DW is gebeurt gaat mij niet aan! Enkel je gebrandheid op het bij mijn groep voegen en je slappe excusen hiervoor zeggen mij al genoeg! Vertel eens, heb jij sinds je in DW bent íets anders gedaan dan het Night Warrior gebied binnendringen?" ze wachtte niet eens op een antwoord "Nee, dat dacht ik al. En wat maakt dat jij denkt dat ík jou zal aannemen in een groep bestaande uit cannibalen en seriemoordenaars? Heb je enig iedee wat voor indruk jij op me maakt? de veren en giftige stekels op haar rug stonden overijnd, haar vleugels waren gespreid en haar ogen fonkelden "Het enige wat ik zie is een draak die werkelijk NIETS uitvoert, brutaal is en alles doet om in een groep te komen waarvan ze niet eens weet wat deze inhoud!" Soliste leek geen enkel iedee te hebben van haar onovertuigende indruk op Toxic. Een hologram en wat woorden betekenden niets in haar ogen. "Dus, tenzij je dood wilt kun je maar beter maken dat je wegkomt! En waag het niet je te vertonen in onze buurt!" Hoe harder ze praatte hoe duidelijker de sis op de achtergrond van haar stem werd. Zou Solstice langer blijven, dan zou Toxic zonder zich in te houden aanvallen en de schubben van het Soliste's botjes trekken. De geur van drakenbloed zou Curse en mogelijk ook Laisve aantrekken, zij waren altijd wel in voor een maaltijd.

Solstice keek even naar Toxic maar sloot daarna haar ogen, ze hoorde alles wat Toxic zei en dat kon Solstice niet verdragen. Ze opende haar ogen en knikte gewoon op de dingen dat Toxic zei, ze wou er geen woorden meer aan vuil maken. Ze snoof en gaf nog een knik, ze verdween door haar "illusion" en dat was redelijk handig. Ze opende haar vleugels en vloog op. Alleen de vleugelslagen kon je voelen door de wind die ervan afkomstig was. Ze vloog in de richting van de black scape, daar zou ze haar nieuwe thuis maken.