A little walk in the feilds

Falkor had er zin in het was een mooie dag en de zon scheen lekker. Falkor was nog Redelijke nieuwe hier maar hij had het gevoel alsof hij hier al een tijdje was. Hij had op zijn reis hier naar toe maar ook toen hij nog klein was al veel over deze plek gehoord. Waardoor hij wel benieuwd was hoe het leven hier was en nou is hij hier een jonge maar sterke en zekere draak. Hij had de legendarische draak Sky al ontmoet die hem goed advies en raad had gegeven. Hij was haar erg dankbaar daarvoor. Met rustige vleugel slagen vloog hij over het gebied van DW en keek rustige rond. in de verte waren de bergen en de vulkaan. en als hij zijn blik een beetje draaide zag hij het duistere gebied van DW. Of hoe hij het noemde de duistere kant waar de slechte draken zaten en de groep van Toxic. Maar spoedig zal er een nieuwe groep komen als het lukte. die op zal komen voor de goede draken en er voor zal zorgen dat haar groep een toontje lager ging zingen. hij was iets van plan om een oorlog te starten maar als ze aan deze kant kwamen konden ze zich maar beter gedragen en geen ruzie zoeken of dood en verderf. Falkor schudde zijn kop en zette een landing uit toen hij over een groot gras veld vloog. overall zag je prachtige bloemen in verschilden maten en kleuren. Met een netje en rustige landing zetten Falkor zijn potten op de grond en liep met een rusitge houding door het veld. Falkor merkte dat hij best wel trek had gekregen. wat niet zo gek was hij had nog niks gegeten sinds hij hier was. Met een rustige en een blik die kalmte uitstraalde keek hij rond op zoek naar een prooi. Het duurde even voor hij een geur oppikte. Vooral omdat hij gewoon genoot van de rust en van de prachtige bloemen die hier groeide. Falkor klapte zijn vleugels weer uit. toen hij de geur sterker werd het was een geur van hert, een grote groep herten zelfs. Al snel zat hij weer in de lucht en vloog hij over de velden op zoek naar de herten. Falkor had al snel de herten gevonden en liet even een luide en vooral voor de herten een angst aanjagende brul horen waarna hij op twee herten afschoot en die gewoon van de grond of plukt alsof het bloementjes waren. de rest van de herten schoten er snel vandoor en rende voor hun leven. met een grijnsje keek hij het na. Falkor vond het altijd wel grappige om te zien. Waarna hij weer landen en rustige van zijn vangst begon te eten. Met een kalme blik keek hij over de velden. En luisterde aandachtige in de verte hoorde hij iets. Rustige nam hij de laatste happen en keek richting het geluid in de hoop de oorzaak te ontdekken.
Kia

(ik ben geen kia >.<)

Mijn klauwen zaten strak om de takken heen gebonden. Al een tijdje zat ik nutteloos naar het pad te staren. Mijn voor poten stonden op scherp, om ieder levend wezen te grijpen dat langs wkam. Maar helaas, niks liep voorbij. Op wat insecen na. Maar daar kon ik niet van leven. Ik zuchtte. Mijn oren prikte e brul van ver op. Gevolgd door een groep herten die voorbij rende. Mijn poten nieten de tak los en met al mijn gewicht landde ik op het laatste hert dat voorbij rende. Mijn knauwen boorde zich vast in het hert en mijn tanden zochten de nek van het dier. Ik zette mijn tanden in zijn nek en proefde het bloed in mijn mond. Het hert viel met een klap neer. Ik keek om me heen. Herten vluchten niet zomaar. Op mijn rug voelde ik mijn pijl en boog, die ik meehad om er menselijker uit te zien dan alleen maar mezelf te verstolen onder een gewaad. Nu zag ik eruit als een mens. Maar een draak kon ik altijd worden. Ik greep het hert en lechde het in de boom waar ik uit gesprongen was. Ik pakte mijn boog en ladde het met een pijl. Met de boog voor mij gericht liep ik stap voor stap naar de open velden. Zoals sommige mensen ook deden wanneer zij gingen jagen. Voor mij lag een enorme rode draak van een hert te genieten. Ik richtte de pijl naar de grond en keek de draak aan. De draak keek mij ook recht aan. Ik liet een scheef glimlachje zien en liep naar de draak toe. "heb je genoeg voor nog een draak?" vroeg ik. Het hert dat ik zelf had gevangen bewaarde ik voor de nachten.
(inspi verdwenen in eerdere posten)

Falkor zat rustige te eten toen hij de voetstappen hoorde zoals dat klonk van een mens die op jacht was. Al snel zag je een jongen die met een gespannen boog over de velden sloop. De jongen droeg een aparte geur met zich mee een niet menselijke geur. Nee hij rook naar draak, Falkor bestudeerde de jongen rustige en keek hem net een kalme blik aan. Toen de jongen zijn boog liet zakken en voor hem ging staan. Met een kalme maar ook nieuwsgierige blik keek hij naar de jongen. Die begon te spreken, zijn vraag verbaasde hem niet. De jongen leek niet echt op een mens. En de draken geur die om hem heen hing was veel te strek om aan te tonnen dat hij een temmer was. Falkor grinnikte even bij het woord temmer. Alsof ze een soort van huisdier waren zo klonk het. Maar dat was niet zo, meestal koos de draak een temmer uit. Een mens die special voor hem of haar was. Falkor schudde zijn hoofd hij wist niet of hij ooit een temmer zou kiezen. Misschien ooit eens, Falkor richten zijn aandacht weer op de jongen/draak. ‘Tuurlijke heb ik genoeg voor een mededraak.’ Zie Falkor met een vriendelijke stem en schoof 2 herten naar de jongen toen. ‘Interessante gedaante en kracht als ik het goed heb?’ Zei Falkor met een kalme stem en vragen alsof hij om een bevestig vroeg. Waarna hij even over de velden keek.

Post kai dw

Ik pakte een van de herten en schuurde het been eraf. Heel groot was ik niet dus als ik het hert pakte en er stukken met mijn kaken vanaf scheurde  zou het er raar uitzien. "ja, ik kan helemaal een mens worden of net tussen een draak en mens in." van de poot die ik beet had scheurde ik stukke vlees af. Ik genoot van de smaak die mijn mond vulde. Ik keek naar de draak. "hoe heet je eigenlijk? Ik ben kai." vroeg ik vriendelijk.  Het was lang geleden dat ik een draak of ander leven had gezien. Na mijn kort verdwijning moest ik weer helemaal bij komen en vragen naar geruchten van handelslieden. Ook was ik vergeten hoe half dw eruit zag. Ik scheurde weer een  stuk vlees van het bot af. En genoot van de smaak die mijn mond vulde. Waar ik was geweest waren helaas alleen kleine knaagdieren. Om niet te verhongeren was moeilijk. 

(inspi loos....)

Falkor keek rustige toe hoe de menselijke draak het hert aanpakte en een stuk been er afscheurde. Falkor glimlachte vriendelijke naar hem en met een rustige en kalme blik in zijn ogen keek Falkor over de velden heen. En luisterde naar de woorden die de het draakje sprak. Het klonk erg handige en ook interessant zijn kracht om in een mens te veranderen. Hij zou er vast wel wat voordelen mee hebben maar ook vast weer wat nadelen. Falkor richten zijn blik weer op Kai toen die zichzelf voorstelde. Het was een leuke naam en een simpele. Er kwam een vriendelijke grijns op Falkor gezichte en knikte. 'Aangenaam Kai.’ Zei Falkor met een beleefde stem waarna hij even zweeg. ‘Je heb vast veel voordeel met die kracht, Kai. En het klinkt erg interessant, mijn naam is Falkor. ‘ Zei Falkor met een rustige en kalme stem. Waarna weer op zijn vier poten ging staan en even zijn vleugels strekte waarna Falkor ze weer netjes naast zijn lichaam vouwde. En zijn blik weer op Kai richten.